ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2291 พลิกผัน + ตอนที่ 2292 จุดระเบิด

ตอนที่ 2291 พลิกผัน

ทุกคนสีหน้าเปลี่ยนไปฉับพลัน หนิงเฉินเซวียนโหดร้ายเกินไปหน่อยแล้ว

เหยียนหมิงซุ่นเอ่ยถาม “ครอบครัวของคุณถูกหนิงเฉินเซวียนควบคุมตัวอยู่ใช่ไหม ขอแค่คุณบอกผมมาว่ามีระเบิดอยู่อีกหรือเปล่า ผมช่วยครอบครัวของคุณได้ ถ้าคุณพูดไม่ได้ก็ทำสัญลักษณ์มือให้รู้แทนแล้วกัน”

ทหารพลีชีพมือไม้ว่องไวมากซึ่งเห็นได้ชัดว่าเคยผ่านการฝึกฝนมาก่อน เขาต้องรู้สัญลักษณ์การส่งสัญญาณมือในกองทัพแน่ ๆ

ทหารพลีชีพสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย สายตาทอประกายความหวังริบหรี่แต่ไม่นานก็ปรากฏรอยยิ้มประหลาดขึ้นมาแต่ก็ยังไม่มีปฏิกิริยาใด ๆเหมือนเดิม อารมณ์ร้ายของเฮ่อเหลียนเช่อปะทุอีกครั้งแต่เหยียนหมิงซุ่นกระชากเขาไว้

จะว่าไปทหารพลีชีพผู้นี้ก็น่าสงสาร คนที่โหดร้ายที่สุดก็คือหนิงเฉินเซวียนเพราะทหารพลีชีพถูกบีบบังคับอย่างชัดเจน ไม่อย่างนั้นใครเล่าจะทิ้งชีวิตที่ดีเพื่อมาทำภารกิจที่ต้องตายสถานเดียวแบบนี้

เหยียนหมิงซุ่นเองก็หงุดหงิดเหลือเกินแต่เขาพยายามระงับอารมณ์ไว้ ยิ่งเวลาแบบนี้ก็ยิ่งต้องใจเย็น

เขาอยากอดทนเพื่อชี้นำทหารพลีชีพผู้นี้อีกสักนิด คนอื่น ๆในฐานลับถูกเฮ่อเหลียนเช่อฆ่าตายไปกว่าครึ่งแล้ว ส่วนอีกครึ่งไม่รู้สถานการณ์ของฐานลับเท่าไร เมื่อครู่ลูกน้องเขาได้ทำการสอบสวนแต่ก็ไม่มีอะไรคืบหน้า

ตอนนี้ความหวังทุกอย่างถูกฝากฝังไว้ที่ตัวทหารพลีชีพคนนี้เพียงคนเดียว

แต่เหยียนหมิงซุ่นยังไม่ทันอ้าปาก จู่ ๆร่างกายทหารพลีชีพคนนี้ก็ตัวพองขึ้นมา ส่วนสูงเพิ่มขึ้นอย่างน้อยยี่สิบเซนติเมตร เฮ่อเหลียนเช่อยังไม่ทันตั้งตัวทหารพลีชีพก็หนีไปเสียแบบนี้

“ให้ตาย…ฉันจะฆ่ามัน…”

เฮ่อเหลียนเช่อโมโหแทบตาย เชลยที่ตกอยู่ในเงื้อมมือยังหนีไปได้ นี่เป็นสิ่งที่หยามศักดิ์ศรีเขามากที่สุด

เหยียนหมิงซุ่นเองก็ไม่คิดว่าทหารพลีชีพผู้นี้จะใช้วิชาหดกระดูกเป็น มิน่าเขามักรู้สึกว่าทหารพลีชีพผู้นี้ดูแปลกพิลึกแต่ก็บอกไม่ถูกว่าแปลกตรงไหน ตอนนี้เข้าใจได้สักที

ก่อนหน้านี้ที่ทหารพลีชีพตัวเตี้ยขนาดนั้นเพราะใช้วิชาหดกระดูกถึงได้มุดเข้าห้องลับที่เล็กขนาดนั้นได้ สภาพตอนนี้ต่างหากที่เป็นตัวจริงของเขา หนิงเฉินเซวียนนี่ช่างทุ่มเทเสียจริง!

ทหารพลีชีพหนีไปอย่างว่องไว หลังจากกลับคืนสู่สภาพเดิมทักษะการต่อสู้ของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมากเลยหนีได้เร็วมาก เฮ่อเหลียนเช่อตามไม่ทันในชั่วขณะ เหยียนหมิงซุ่นเลยรีบตามไปอีกคน คนอื่น ๆจะตามฝีเท้าพวกเขาสองคนทันได้อย่างไรเลยถูกทิ้งห่างอยู่อีกไกล

ขณะนี้ท้องฟ้าเริ่มสว่างขึ้นแล้ว

บรรดาสัตว์ที่เฝ้ารออยู่นอกฐานลับเริ่มมีความเคลื่อนไหว

จ่าฝูงหลายตัวเคยมาถามมันนับครั้งไม่ถ้วน ฉิวฉิวเองก็คิดไม่ถึงว่าเวลาผ่านไปนานขนาดนี้กลับยังไม่มีข่าวคราวจากฐานลับ ไม่รู้ว่าเจ้านายมัวแต่ทำอะไรอยู่

“ออกเดินทางได้!”

ฉิวฉิวเอ่ยอย่างจนใจแล้วตัดสินใจไปรอที่ฐานลับ ไม่แน่พอพวกเขาไปถึงอาจมีเรื่องสนุก ๆก็ได้!

กองทัพสัตว์โอ่อ่ามุ่งหน้าสู่ฐานลับนั้น ส่วนภายในฐานลับเหยียนหมิงซุ่นกับเฮ่อเหลียนเช่อก็กำลังวิ่งไล่ตามทหารพลีชีพที่ระยะห่างใกล้ขึ้นมาเรื่อย ๆ ทหารพลีชีพไม่เหมือนว่ากำลังหนีเอาตัวรอดอย่างไร้จุดหมายเพราะเส้นทางที่เขาหนีนั้นได้ผ่านการเลือกมาโดยเฉพาะแล้ว

“แย่แล้ว หมอนี่จะไปห้องปฏิกิริยาเคมี รีบไปห้ามเขา!”

เหยียนหมิงซุ่นจับผิดสังเกตได้เพราะเขาจำแผนที่ฐานลับนี้ได้อย่างแม่นยำ ไม่นานก็ไหวตัวทันจึงรู้ว่าทหารพลีชีพกำลังจะวิ่งไปทางห้องปฏิกิริยาเคมี

นั่นเป็นจุดที่อันตรายที่สุดและน่ากลัวที่สุดในฐานนี้แล้ว

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าทหารพลีชีพวิ่งไปที่นั่นด้วยเจตนาไม่ดี

เฮ่อเหลียนเช่อเองก็นึกขึ้นได้เลยสบถด่าเสียงดังก่อนจะปลุกศักยภาพในร่างกายออกมาให้ถึงที่สุด เหยียนหมิงซุ่นเองก็เช่นเดียวกัน ทั้งคู่วิ่งไวปานสายลม เห็นเพียงเงาแวบผ่านไล่ตามกันแล้วเข้าไปใกล้ทหารพลีชีพมากขึ้นเรื่อย ๆ

ทหารพลีชีพกัดฟันแน่นจนเลือดซึม เขาเองก็ได้ปลุกพลังและศักยภาพในร่างกายออกมาให้ถึงขีดสุดแต่ก็ยังด้อยไปกว่านิด เขาต้องเร็วกว่านี้…เร็วกว่านี้อีกนิด!

ขอเพียงทำภารกิจสำเร็จครอบครัวของเขาก็จะรอด!

…………………….

ตอนที่ 2292 จุดระเบิด

ระยะห่างของทั้งสามคนสั้นลงเรื่อย ๆ แต่ทหารพลีชีพกลับเข้าใกล้ห้องปฏิกิริยาเคมีมากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ถึงหนึ่งลี้แล้วและยังหดขนาดตัวลงด้วย

“บ้าเอ้ย…”

เฮ่อเหลียนเช่อสบถคำหนึ่งออกมา เขาได้เร่งความไวอีกครั้ง ร่างกายเจ็บแปลบเป็นพัก ๆจนครางเสียงฮึมในลำคอ เขารู้ว่าตนบาดเจ็บภายในแต่จะหยุดไม่ได้ เฮ่อเหลียนเช่อเพิ่มระดับความเร็วขึ้นซึ่งเร็วกว่าเหยียนหมิงซุ่นเสียอีก

แต่ทหารพลีชีพอยู่ห่างจากห้องปฏิกิริยาเคมีนั่นอีกไม่ไกลแล้ว สายตาเขาทอแววดีใจชั่ววูบ ใกล้ถึงแล้ว…ขอเวลาอีกเพียงนิดก็พอแล้ว…

แต่–

ไม่นานทหารพลีชีพก็สิ้นหวังเพราะเขารู้สึกได้ถึงเฮ่อเหลียนเช่อที่ตามหลังมาติด ๆ เขาวิ่งไม่ถึงที่นั่นแน่เลย!

“คิดจะหนีเหรอ? ฉันจะเอาแกให้ตาย!”

เสียงน่าสะพรึงของเฮ่อเหลียนเช่อดังขึ้นอยู่ข้างหูทหารพลีชีพ สายลมตรงปลายนิ้วลอดผ่านเข้าไปในเสื้อผ้าของเขา ทหารพลีชีพกัดฟันหยุดฝีเท้าหันหลังกลับมาไม่คิดหนีอีก

เขาเผยรอยยิ้มแปลก ๆอีกครั้งอย่างไม่คิดจะสนใจเฮ่อเหลียนเช่อที่จับกุมตัวเองได้ สายตาดูเลื่อนลอย

“แกคิดจะทำอะไร?” เฮ่อเหลียนเช่อตวาดถาม

ทหารพลีชีพส่ายศีรษะ ทันใดนั้นก็ทำสัญลักษณ์มือประหลาด เฮ่อเหลียนเช่อดูไม่เข้าใจก็นึกโมโหคิดจะฆ่าไอ้สารเลวนี่ให้รู้แล้วรู้รอดแต่ก็หักห้ามความคิดวู่วามนั่นได้

กองทัพสัตว์นอกฐานลับเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้เรื่อย ๆจนกลิ่นเหม็นเข้มข้นกระจายคละคลุ้งไปทั่วในอากาศโดยมีงูหลามยักษ์นำทัพอยู่หน้าสุด ร่างกายของมันใหญ่ราวกับภูเขาหนึ่งลูกก็ไม่ปาน ฉิวฉิวนั่งอยู่บนศีรษะของมันคอยชี้ทาง

ส่วนด้านหลังมีแต่งูพิษฝูงใหญ่นับพันนับหมื่นตัว ตามด้วยฝูงหมาป่าและสุดท้ายคือฝูงสุนัขจิ้งจอก…

เป็นภาพสุดแปลกตาที่ร้อยปีได้เห็นสักทีหนึ่ง

“ถึงแล้ว ตรงนี้แหละ” ฉิวฉิวชี้ไปที่ฐานลับแล้วตะโกนเสียงดัง

“แต่ไม่มีพลังงาน” งูหลามไม่พอใจ เขาพาลูก ๆหลาน ๆเดินทางมาตั้งไกล ถ้าหากเจ้ากระรอกน่ารำคาญนี่กล้าหลอกเขา เขาจะกลืนเจ้ากระรอกน่ารำคาญนี้ไปเสีย ต่อให้มันจะย่อยไม่ได้ก็ตามเถอะ

“รีบร้อนอะไร ยังไม่ถึงเวลาเลย ใกล้แล้ว!” ฉิวฉิวกลอกตาใส่ก่อนจะสั่งกองทัพฝูงสัตว์มุ่งหน้าต่อไป

แสงขาวแยงตาสว่างวาบในอากาศตามด้วยแสงปกคลุมที่แสบตายิ่งกว่า พื้นดินสั่นไหวรุนแรงคล้ายเกิดแผ่นดินไหวจนฝูงสัตว์ตกใจกันระนาวจนแยกย้ายแตกฮือ

“ยืนนิ่งไว้ พลังมาแล้ว เร่งมือเข้าล่ะ!”

ฉิวฉิวตะโกนเสียงดังด้วยสีหน้าจริงจังอย่างมาก บรรดาจ่าฝูงสัมผัสได้ถึงพลังพิเศษในอากาศเลยดีใจกันใหญ่ ไม่รอให้ฉิวฉิวสั่งการพวกมันก็นำทัพฝูงสัตว์วิ่งไปยังสถานที่ที่มีแสงปกคลุมด้วยความไวที่น่าตกใจ

เหยียนหมิงซุ่นอยู่รอบนอกเขตแสงปกคลุม พอเขาออกมาก็ได้สวมเสื้อป้องกันไว้เลยพลันอารมณ์หนักอึ้งอย่างมาก

เฮ่อเหลียนเช่อถูกแสงกลืนกินไปแล้ว ขณะที่เกิดเหตุระเบิดเฮ่อเหลียนเช่อเหวี่ยงเขาออกมาแต่ตัวเองกลับหนีไม่ทัน

เขารู้ว่าเฮ่อเหลียนเช่อทำเช่นนี้ไปเพื่ออะไรคงเพราะอยากไถ่โทษแทนหนิงเฉินเซวียนสินะ แม้ปากมักจะด่าหนิงเฉินเซวียนเสมอแต่ภายในใจกลับให้ความสนใจพ่อคนนี้อย่างมาก ต่อให้หนิงเฉินเซวียนจะไม่สนใจชีวิตลูกชายอย่างเขาก็ตาม

ด้อยสติปัญญาตามคาด นับวันก็ยิ่งโง่ขึ้นเรื่อย ๆ!

ตาแก่บ้าหนิงเฉินเซวียนได้ติดตั้งระเบิดอานุภาพไม่น้อยไว้ในร่างกายของทหารพลีชีพ เมื่อครู่ทหารพลีชีพได้จุดระเบิดในตัวเขาแล้ว!

ถือว่าตาแก่บ้าหนิงเฉินเซวียนเก็บกวาดสะอาดตามคาดจริง ๆ  สุดท้ายแม้แต่ชีวิตลูกชายแท้ ๆของเขาก็เหมารวมเข้าไปด้วย

แม้เหยียนหมิงซุ่นจะเศร้าใจกับการตายของเฮ่อเหลียนเช่อไปบ้างแต่ก็พรูลมหายใจไปเฮือกหนึ่ง จุดที่ทหารพลีชีพระเบิดตัวเองยังอยู่ห่างห้องปฏิกิริยาเคมีเลยยังไม่หนักหนาสาหัสปานนั้น

“คุณชายหมิง ข้างนอกมีฝูง…”

เขาเพิ่งออกมาจากฐานลับลูกน้องก็รายงานเขาทันที ส่วนเขาก็ได้เห็นภาพสุดทึ่งเองกับตา ฝูงสัตว์นับไม่ถ้วนกำลังวิ่งล้อมไปยังแสงปกคลุมราวกับไม่คิดชีวิต

พลันเกิดความมืดไปทั่วอาณาบริเวณ…

…………………..