ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2361 ผู้ทรงพลัง + ตอนที่ 2362 พันธุกรรมเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 2361 ผู้ทรงพลัง

เหยียนหมิงซุ่นลูบจมูกเบา ๆและไม่ได้เถียงเหมยเหมย ถึงแม้เจ้าตัวเล็กอายุจะยังไม่ถึงเดือน แต่เขาก็พอจะดูนิสัยของเจ้าตัวเล็กออก ลูกเขาไม่ใช่ผู้หญิงที่เรียบร้อยโลกส่วนตัวสูง คาดว่าแผนการที่เหมยเหมยวางไว้ต้องถูกพับเก็บไปแน่นอน

อีกทั้งเหยียนหมิงซุ่นยังพบว่าเจ้าตัวเล็กพลังค่อนข้างเยอะ มิน่าตอนอยู่ในท้องถึงซุกซนขนาดนั้น

“ถ้าอย่างนั้นในอนาคตเธอจะต้องให้ลูกสาวของเราเรียนเต้นเบรกแดนซ์” เหยียนหมิงซุ่นพูดขึ้น

เหมยเหมยชะงักไปแล้วเอ่ยคัดค้านขึ้นมา “เรียนเต้นเบรกแดนซ์ไปทำไม ต้องเรียนพวกระบำโบราณสิ ฉันจะเป็นคนสอนเอง”

เต้นเบรกแดนซ์ก็ดูดีอยู่หรอกแต่ว่าผู้หญิงเรียนเต้นเบรกแดนซ์จะทำให้กล้ามเนื้อแน่น ดูไม่มีความอ่อนโยน ระบำโบราณทำให้ดูมีความสง่างามมากกว่า

เหยียนหมิงซุ่นไม่ได้พูดอะไร แต่เชิดคางขึ้นเป็นเชิงให้เหมยเหมยไปจับมือของเจ้าตัวเล็กน้อย เหมยเหมยไม่เข้าใจ แต่ก็ยอมยื่นมือไปจับมืออันอวบอ้วนของเจ้าตัวเล็ก

เจ้าตัวเล็กนึกว่าเหมยเหมยกำลังเล่นกับตัวเองจึงหัวเราะคิกคัก เธอจึงออกแรงดึงเบา ๆ ในขณะที่ไม่ทันตั้งตัว เหมยเหมยเกือบจะถูกดึงล้มลงไปทับเจ้าตัวเล็กแล้ว

เหยียนหมิงซุ่นหัวเราะพลางประคองเธอไว้ แววตาแสดงความขบขัน แรงเยอะขนาดนี้จะให้ไปเรียนระบำโบราณทำไม

ในทางกลับกันเรียนระบำดาบก็ไม่เลว

เหมยเหมยมองดูเจ้าเด็กอ้วนที่ยิ้มเริงร่าด้วยความตกตะลึงอย่างไม่อยากจะเชื่อตัวเองเลยลองดูอีกครั้ง ครั้งนี้เธอเตรียมตัวไว้แล้วจึงไม่ได้ถูกดึงจนล้ม แต่ก็ยังสัมผัสได้ถึงพลังที่ส่งผ่านมือมา

“นี่มันอะไรกัน ทำไมเล่อเล่อถึงมีแรงมากขนาดนี้”

เล่อเล่อเป็นชื่อของเจ้าตัวเล็กคนนี้ เฮ่อเหลียนชิงเป็นคนตั้งให้ เขาบอกว่าหากเป็นเด็กผู้ชายให้ชื่อว่าเฮ่อเหลียนเซียวแต่ถ้าเป็นเด็กผู้หญิงให้ชื่อว่าเหยียนเล่อเล่อ มีความหมายว่าชีวิตที่มีความสุขไร้ความกังวล

เหมยเหมยรู้สึกว่าชื่อนี้ก็ไม่เลวเลยใช้ชื่อนี้มา

เหยียนหมิงซุ่นพูดพลางอมยิ้มว่า “กินเยอะก็ต้องมีแรงเยอะเป็นธรรมดา ตอนที่อยู่ในท้องแรงของเจ้าตัวเล็กก็ไม่ใช่ย่อย ๆ ไม่เช่นนั้นพวกเราจะนึกว่าเจ้าตัวเล็กเป็นผู้ชายได้อย่างไรกัน!”

เพราะมีแรงเยอะขนาดนี้เลยทำให้เขาเข้าใจผิดคิดว่าเป็นลูกชายเสียอีก!

แต่ว่านี่ก็ถือเป็นเรื่องดี ไม่แน่ว่าเจ้าตัวเล็กของเขาพอโตขึ้นอาจจะมีเซอร์ไพร์สอะไรก็ได้!

หากลูกสาวมีนิสัยที่เข้มแข็งมีพละกำลังที่เหลือล้น ถ้าเช่นนั้นการหมกตัวอยู่แต่บ้านเป็นเจ้าหญิงแสนสุขก็คงน่าเสียดายแย่ เขาคิดว่าจะให้เจ้าตัวเล็กไปเติบโตในวงการทหารดีไหมเพื่อสืบทอดการทำงานต่อจากเขา

“แอ๊…แอ๊…”

เล่อเล่อร้องออกมาด้วยความไม่พอใจเพราะพลิกตัวไปมาไม่ได้จึงทำได้เพียงแค่โบกมือเล็ก ๆไปมาเท่านั้น เธอพยายามที่ยกตัวขึ้นมาจนใบหน้าเกร็งแดงไปหมด

“คงยังเล่นไม่พอ!”

เหยียนหมิงซุ่นมุมปากเหยียดยิ้ม เขายื่นนิ้วออกไปเล่นด้วย เล่อเล่อยิ้มออกมาด้วยความร่าเริง ยื่นมืออวบ ๆออกมาจับนิ้วของเหยียนหมิงซุ่น สองพ่อลูกเล่นดึงนิ้วกันไปมา เธอดึงไปฉันดึงมาเล่นกันเช่นนี้อย่างสนุกสนาน

เหยียนหมิงซุ่นค่อย ๆเพิ่มแรงขึ้น เขาอยากรู้ว่าแรงของลูกสาวจะสุดที่ตรงไหน พอจะทำให้เขาประหลาดใจได้ขนาดไหนนะ!

“อือ…อือ…”

ตอนแรกเล่อเล่อก็ยังคงยิ้มหัวเราะสนุกสนานอยู่หรอก แต่เมื่อเหยียนหมิงซุ่นใช้แรงมากขึ้นใบหน้าของเจ้าตัวเล็กก็แสดงออกถึงความเกร็งจนหน้าแดงขึ้นเรื่อย ๆราวกับกำลังนั่งปลดทุกข์ สีหน้าท่าทางเคร่งเครียด ดูแล้วมีความคล้ายคลึงเหยียนหมิงซุ่นอยู่บ้าง!

“พี่อย่าใช้แรงเยอะขนาดนั้นสิ ระวังจะทำกระดูกของเล่อเล่อหักเอานะ” เหมยเหมยพูดตำหนิขึ้น

“ไม่เป็นไร พี่รู้ตัวเองน่า”

ถึงแม้เหยียนหมิงซุ่นจะทำสีหน้าปกติแต่สายตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ลูกสาวตัวน้อยของเขาทำให้เขาประหลาดใจมากจริง ๆเพราะเจ้าหนูมีแรงมากกว่าเด็กผู้ชายอายุ 7-8 ขวบเสียอีก ในอนาคตพละกำลังของเล่อเล่อจะต้องมากกว่าเขาแน่ หรืออาจจะทัดเทียมเฮ่อเหลียนเช่อได้เลยทีเดียว

“น่าแปลกนะ พันธุกรรมแรงเยอะของเล่อเล่อได้มาจากไหน พวกเราทั้งสองครอบครัวต่างก็ไม่มีพันธุกรรมนี้นี่นา!” เหมยเหมยเอ่ยถาม

……………………………………………..

ตอนที่ 2362 พันธุกรรมเปลี่ยนแปลง

เหยียนหมิงซุ่นก็คิดเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน เหมยเหมยพูดถูก ไม่ว่าจะเป็นบ้านตระกูลเหยียนหรือบ้านตระกูลจ้าวต่างก็ไม่มีพันธุกรรมพละกำลังมหาศาลเช่นนี้ เล่อเล่อแรงเยอะขนาดนี้ไม่รู้ว่าถ่ายทอดมาจากไหน?

“อาจจะเป็นเพราะพันธุกรรมเปลี่ยนแปลงไปหรือเปล่า!” เหยียนหมิงซุ่นเอ่ยอย่างไม่มั่นใจนัก

เหมยเหมยประหลาดใจ “อยู่ดี ๆพันธุกรรมจะเปลี่ยนแปลงได้อย่างไร? ไปเจอแรงกระตุ้นอะไรงั้นเหรอ?”

หลังจากพูดจบเหมยเหมยก็ดวงตาเป็นประกาย พูดขึ้นว่า “หรือว่าจะเกี่ยวกับเรื่องที่พี่ไปฐานลับนั่นมา?”

รังสีสามารถเปลี่ยนพันธุกรรมของสิ่งมีชีวิตได้ เรื่องนี้มีผลการทดลองออกมาแล้ว บางทีที่เล่อเล่อมีแรงเยอะอาจจะเป็นเพราะสาเหตุนี้ก็ได้!

“น่าจะไม่เกี่ยวกัน ตอนที่พี่ไปฐานลับเธอตั้งท้องเล่อเล่อแล้ว พันธุกรรมได้เกิดขึ้นแล้ว ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้!” เหยียนหมิงซุ่นส่ายศีรษะ

ตอนที่เขาไปเหมยเหมยตั้งครรภ์ได้เดือนกว่าแล้ว พันธุกรรมได้ก่อตัวขึ้นแล้วจะเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นได้อย่างไรกัน

น่าจะมาจากสาเหตุอื่น

เหยียนหมิงซุ่นดวงตาเป็นประกาย จู่ ๆก็นึกขึ้นได้ “น่าจะมีความเกี่ยวข้องกับฉิวฉิว ยาวิเศษน่าจะสามารถเปลี่ยนแปลงพันธุกรรมได้”

เขาลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิทเพราะการดื่มยาวิเศษจะทำให้สภาพร่างกายของเขามีความแตกต่างจากคนทั่วไป อีกทั้งเหมยเหมยดื่มยาวิเศษมาโดยตลอดคงส่งผลต่อพันธุกรรมของลูกแน่ ๆ เหตุที่เล่อเล่อมีแรงเยอะขนาดนี้ น่าจะเป็นเพราะสาเหตุนี้ ไม่เช่นนั้นเขาก็คิดสาเหตุอื่นไม่ออกแล้ว

“ใช่ ทำไมฉันถึงลืมจุดนี้ไปได้นะ ต้องเป็นเพราะยาวิเศษแน่ ๆ” เหมยเหมยออกแรงพยักหน้า

“แอ๊ะ…แอ๊ะ…”

เล่อเล่อเริ่มร้องอีกแล้ว ตอนนี้เหมยเหมยเริ่มจะฟังออก เสียงอืออือคือต้องการปลดทุกข์ ส่วนเสียงแอ๊ะแอ๊ะคือต้องการกิน

“จะกินอีกแล้ว เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้วเพิ่งกินนมไปเอง” เหมยเหมยยักไหล่อย่างจนใจ

เหยียนหมิงซุ่นไม่ได้เห็นว่าจะเป็นปัญหาอะไร “กินเถอะ พี่ไปชงเอง กินเยอะสิถึงจะดี”

เขารู้สึกอารมณ์ดีมาก เดิมทีคิดว่าจะต้องรับลูกชายบุญธรรมมาเลี้ยงเสียอีก แต่ดูจากตอนนี้แล้วคงไม่ต้อง เล่อเล่อไม่ต่างอะไรจากเด็กผู้ชายเลย หรืออาจจะแข็งแรงมากกว่าหลายร้อยเท่าด้วยซ้ำ!

เหมยเหมยกลับรู้สึกกลุ้มใจ เธอจับมืออ้วน ๆของเล่อเล่อพูดพึมพำกับตัวเองว่า “เจ้าหมูอ้วน กินเยอะไม่เท่าไรหรอกแต่แรงเยอะขนาดนี้ ต่อไปผู้ชายคนไหนจะกล้ามาสู่ขอเนี่ย!”

“ลูกสาวของพี่จะไม่มีใครมาสู่ขอได้อย่างไร พอถึงตอนนั้นก็ไปเลือกที่ค่ายทหารได้เลย ชอบใครก็แต่งกับคนนั้น!”

เหยียนหมิงซุ่นชงนมแล้วเดินเข้ามา พอได้ยินคำพูดของเหมยเหมยก็รู้สึกไม่เห็นด้วยเท่าไรนัก

ลูกสาวของเขาหน้าตาดีขนาดนี้ อีกทั้งยังมีความสามารถ จะขายไม่ออกได้อย่างไร?

ลูกสาวของเขาต้องเลือกจนหัวหมุนแน่!

เหมยเหมยไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดีจึงเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เล่อเล่อแรงเยอะขนาดนี้จะมีผู้ชายคนไหนเอาอยู่?”

“แอ๊ะ แอ๊ะ…”

เล่อเล่อส่งเสียงร้องให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ดวงตาเป็นประกาย มือและขาขยับไปมา

เหยียนหมิงซุ่นเอานมใส่ปากลูกแล้วพูดว่า “ต้องมีแน่นอน เล่อเล่อตอนนี้ยังเด็กอยู่ อีก 20 ปีแล้วค่อยมาคิด!”

เหมยเหมยยิ้มน้อย ๆ ก็จริง หล่อนคงคิดมากเกินไป เรื่องอนาคตวันหน้าค่อยว่ากัน

ไม่แน่ว่าในอนาคตอาจจะมีผู้ชายที่เหมาะสมกับเล่อเล่อ แล้วบังเอิญปรากฏตัวขึ้นพอดีก็ได้!

วันเวลาผ่านไป ในที่สุดก็ผ่านช่วงเวลาอยู่เดือนไป เหมยเหมยอยู่เดือนบำรุงได้ค่อนข้างดีใบหน้าจึงมีเลือดฝาด สีหน้าดูมีชีวิตชีวา ถึงแม้จะอวบขึ้นแต่ก็แค่ทำให้ดูมีความงามในแบบของผู้ใหญ่มากขึ้นเท่านั้น หากไม่ใช่เพราะกังวลว่าเธอเพิ่งจะผ่านการอยู่เดือนมา เหยียนหมิงซุ่นก็อดที่จะกลายร่างเป็นหมาป่าไม่ได้

“ยังเหลืออีกหนึ่งเดือนเท่านั้น…” เหยียนหมิงซุ่นกลืนน้ำลาย พยายามสะกดไฟราคะในใจเอาไว้

แม้ว่าหลังจากครบเดือนจะสามารถทำเรื่องอย่างว่าได้ แต่คุณหมอบอกว่าให้ผ่านสองเดือนไปจะดีที่สุด แบบนี้จะส่งผลดีต่อร่างกายของสาวเพิ่งคลอดมากกว่า เหยียนหมิงซุ่นจึงทำได้เพียงอดทนอดกลั้นไว้

วันที่ครบหนึ่งเดือน เหมยเหมยใช้สายรัดรัดเล่อเล่อไว้แล้วเอาไปวางไว้บนเครื่องชั่ง

“8.3 กิโล…”

เหมยเหมยมองตัวเลขบนเครื่องชั่งด้วยความตกตะลึง เพิ่งจะเดือนเดียวก็หนักขนาดนี้แล้ว ต่อไปจะทำอย่างไรเนี่ย?

“สมแล้วที่เป็นหลานที่น่ารักของย่า โตได้ดีจริง ๆ เล่อเล่อยังจะกินอีกไหม! เดี๋ยวย่าทวดจะไปชงนมมาให้นะ……” คุณย่าหยางยิ้มอย่างเบิกบานใจ

“แอ๊ะ…” เล่อเล่อไม่ปฏิเสธพร้อมยื่นมืออวบอ้วนของตัวเองออกมา

เหมยเหมย ‘…กินอีกคงกลายเป็นหมูจริง ๆแล้ว!’

…………………………