ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2517 ไม่ใช่แค่สามชีวิต + ตอนที่ 2518 สองแม่ลูกสามัคคีกันย่อมเกิดพลังอันยิ่งใหญ่

ตอนที่ 2517 ไม่ใช่แค่สามชีวิต

เหมยเหมยพอจะมั่นใจได้แล้วว่าผู้ชายคนนี้ต้องเป็นคนร้ายที่พาตัวอิจิโร่ไปแน่นอน ทั้งยังเป็นฆาตกรสามคดีนั่นอีกด้วย สารเลว…เธอไม่ปล่อยเขาไปง่าย ๆเด็ดขาด!

“มีคนเห็น? ใครเห็น? บ้านฉันมีแค่ฉันคนเดียว!” ชายหนุ่มเริ่มเดาสถานะของเหมยเหมยไม่ถูกหลงคิดว่าเธอเป็นตำรวจ ในเมื่อตอนเช้าเพิ่งมีชายสองคนมาขวางตักเตือนเขา

อารมณ์หื่นกามที่พุ่งพล่านในทีแรกมอดลงในทันที ชายหนุ่มไม่อยากก่อเรื่อง แค่อยากไล่เหมยเหมยไป

เขายังกวาดตามองนอกบ้านอีกหลายทีคิดจะหาผู้ชายสองคนที่เคยตักเตือนเขา แต่นอกบ้านโล่งว่างเปล่าไม่พบใครสักคน มีเพียงเด็กสองคนอย่างเสี่ยวเป่ากับเล่อเล่อบวกกับสุนัขตัวหนึ่งแล้วก็กระรอกตัวหนึ่งเท่านั้น

ชายหนุ่มอดโล่งใจไม่ได้ ไม่ตามมาก็พอ แค่ผู้หญิงคนหนึ่งกับเด็กเขาต้องรับมือได้แน่ ๆ ความคิดหื่นกามของเขาเริ่มผุดขึ้นใหม่อีกครั้ง

“มีคนเห็นตั้งเยอะ คุณกล้าให้ฉันเข้าไปค้นข้างในไหมล่ะ?” เหมยเหมยจงใจกล่าว

“ได้อยู่แล้ว เธอเข้ามาสิ!” เป็นไปตามความต้องการของชายหนุ่มพอดี เขาเปิดประตูให้พร้อมสายตาเย็นยะเยือก

ก้าวเข้าประตูบ้านเขาแล้ว ทุกอย่างก็ต้องเป็นไปตามเขาว่า!

ผู้หญิงคนนี้เป็นชาวต่างชาติแถมยังเป็นชาวฮวาเซี่ยอีก ต่อให้ตายคาบ้านเขาก็ไม่เป็นไร ตำรวจในพื้นที่คงไม่มาสนใจความเป็นความตายของชาวฮวาเซี่ยคนหนึ่งหรอก!

อีกอย่างยังมีเด็กสองคนมาหาถึงที่ รวยเละ!

เหมยเหมยไม่อยากให้เสี่ยวเป่ากับเล่อเล่อตามมา เธอไม่รู้ว่าข้างในบ้านจะมีผู้สมรู้ร่วมคิดของชายคนนี้หรือไม่เลยกลัวจะทำให้เด็กเจ็บตัว แต่เสี่ยวเป่ากับเล่อเล่อพุ่งเข้ามาทันทีพลางกุมมือเหมยเหมยแน่น

“เข้ามาให้หมดสิ!”

ชายหนุ่มลอบยิ้มร่าในใจ เขากำลังต้องการเช่นนั้นพอดี เหมยเหมยจูงมือเด็กสองคนก้าวข้ามขอบประตูก็มองเห็นความสกปรกเละเทะตรงลานบ้านจึงอดขมวดคิ้วไม่ได้

ลานบ้านเต็มไปด้วยของมากมายไม่เป็นระเบียบเหมือนกองขยะก็ไม่ปาน ซึ่งด้านในส่งกลิ่นเหม็นหึ่งพร้อมแมลงวันที่บินว่อนกลางอากาศ เสียงหึ่ง ๆนั้นทำเอาเธอชาวาบไปทั้งหนังศีรษะ

“เหม็นจัง… ”เล่อเล่อเอามือปิดจมูก ทำเอาเธอเหม็นจะแย่อยู่แล้ว

เสี่ยวเป่ากลับมีสีหน้าตึงเครียด เขามองไปยังต้นไม้ตรงมุมลานบ้านซึ่งเผยให้เห็นใบหน้าจริงจังที่ผิดไปจากวัยของเขา เขากดฝ่ามือเหมยเหมยแรง ๆทีหนึ่ง

“คุณน้า…ระวังตัวหน่อย!”

ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่แค่ฆาตกรสามชีวิต เขาเป็นฆาตกรบ้าคลั่งคนหนึ่งเชียวล่ะ!

“อืม เธอกับน้องสาวก็ต้องระวังตัวด้วย อย่าไปเหยียบสิ่งสกปรกล่ะ” เหมยเหมยก็รู้สึกถึงความเย็นยะเยือกในลานบ้านได้เช่นกัน โดยเฉพาะกลิ่นเหม็นเน่ากลางอากาศที่ทำเอาคนอยากอาเจียน

หากไม่ใช่เพราะมาตามหาอิจิโร่ เธอไม่อยากอยู่เลยแม้แต่นาทีเดียว

นอกบ้านลูกน้องสองคนกำลังชั่งใจว่าต้องตามเข้าไปหรือไม่

“ผู้ชายคนนี้คิดไม่ซื่อกับคุณนายตั้งแต่เช้าแล้ว ให้คุณนายเข้าไปต้องไม่ประสงค์ดีแน่ จะบุกเข้าไปหรือเปล่า?” คนหนึ่งถามขึ้น

“แต่คุณชายหมิงบอกแล้วว่าถ้าไม่ใช่ยามคับขันจริง ๆเราจะเปิดเผยตัวไม่ได้ ถ้าทำให้คุณนายโกรธเข้าคุณชายหมิงไม่ปล่อยเราไว้แน่!”

“แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณนายและคุณหนู เราจะไม่เหลือแม้แต่ชีวิตรอดเลยนะ!”

ทั้งคู่ลำบากใจจะแย่ จะเข้าไปก็ไม่ได้จะไม่เข้าก็ไม่ได้อีก…น่าหนักใจจริง ๆ!

พอหางตาเหลือบเห็นชาวตะวันตกสองคนที่หลบอยู่หลังต้นไม้อยู่ไม่ไกล พวกเขาก็ดวงตาลุกวาวพลางกวักมือให้ชาวตะวันตกสองคนนั่นมาหา ชาวตะวันตกสองคนนั้นลังเลอยู่ครู่เดียวก็เดินมา ทั้งสี่คนกระซิบกระซาบกันอยู่สักพัก…

ชาวตะวันตกสองคนพยักหน้ารับแล้วเดินตรงไปที่บ้านหลังนั้นก่อนจะเลือกปีนกำแพงข้ามประตูไป ขณะนี้พวกเหมยเหมยได้เข้าไปในตัวบ้านแล้ว ชาวตะวันตกสองคนได้กลิ่นเหม็นที่ลอยมาจากลานบ้านก็สีหน้าเปลี่ยนไป

ให้ตาย…กลิ่นนี้พวกเขาคุ้นเคยเสียยิ่งกว่าอะไร!

เดิมทีคิดว่าเป็นคนอ่อนหัดคนหนึ่ง กลับคิดไม่ถึงว่าจะเป็นปลาตัวใหญ่!

โชคดีที่พวกเขาตามเข้ามาแล้ว!

…………………….

ตอนที่ 2518 สองแม่ลูกสามัคคีกันย่อมเกิดพลังอันยิ่งใหญ่

ชายหนุ่มพาเหมยเหมยเข้าบ้าน ภายในบ้านมีการตกแต่งอย่างเรียบง่าย มีโต๊ะเก่าตัวหนึ่งรวมถึงเก้าอี้อีกไม่กี่ตัว แถมยังมีโทรทัศน์จอขาวดำเครื่องหนึ่งกับตู้เย็นเก่า ๆอีกเครื่อง

ภายในบ้านสะอาดกว่าลานบ้านมากโขแต่ก็มีกลิ่นน่าสะอิดสะเอียนใจบางอย่างโชยมาเหมือนกลิ่นเหม็นอับของผ้านวมที่ไม่ได้ตากแดดมานานสิบกว่าปีคละเคล้าไปด้วยกลิ่นน่ารังเกียจอื่น ๆ ทำเอาคนได้กลิ่นแทบหายใจไม่ออก

เล่อเล่อทนไม่ไหวยิ่งกว่าเดิมพลางเอามือปิดจมูกแล้วพูดเสียงเบาว่า “เหม็นจัง…”

“หุบปาก!”

อยู่ดี ๆชายหนุ่มก็หันมาตะคอกใส่เล่อเล่ออย่างดุดันทีหนึ่งซึ่งเป็นภาษาฮวาเซี่ยแปร่ง ๆ ยัยเด็กผู้หญิงน่ารำคาญนี่เดี๋ยวจะฆ่าเธอก่อนเลย!

เล่อเล่อสะดุ้งกับเสียงตะคอกกะทันหันนี้จนชะงักไปครู่หนึ่ง ไม่นานก็เริ่มมีน้ำโห บังอาจตะคอกใส่เธอเหรอ?

“คนชั่ว…” เล่อเล่อตะโกนแล้วเหวี่ยงหมัดอวบอ้วนใส่

“รนหาที่ตาย!”

ชายหนุ่มทำหน้าบิดเบี้ยวพลางลงมือกับเล่อเล่อ ในเมื่อเข้ามาในถิ่นของเขาแล้วก็ไม่มีอะไรต้องกังวลอีก

ชุมชนยากไร้นี้แม้แต่ตำรวจในพื้นที่ยังไม่เข้ามายุ่ง เขาอยากทำอะไรก็ทำ ไม่มีคนสนใจหรอก!

“แกสิรนหาที่ตาย ฟาดให้ตายเลย!”

เหมยเหมยฟาดแส้ใส่หน้าชายหนุ่มจนเกิดแผลลึกเลือดซึมออกมา ชายหนุ่มเจ็บจนสูดปากพลันไฟโทสะก็พุ่งปะทุขึ้นมา เขาหันมามองเหมยเหมยอย่างเย็นชาแล้วสบถด่าเสียงเบาทีหนึ่ง

“มอบตัวเด็กมา!”

เหมยเหมยฟาดอีกทีแต่คราวนี้ชายหนุ่มหลบทัน ดูท่าทางของเขาแล้วเห็นทีจะมีทักษะการต่อสู้ติดตัวอยู่บ้าง แถมรูปร่างสูงใหญ่กล้ามเนื้อแน่น ดูทรงคงรับมือไม่ง่ายขนาดนั้น

“ตีคนชั่ว…”

เล่อเล่อกลับตื่นเต้นมากกว่า เธอตะโกนเสียงดังแล้วพุ่งไปหาชายคนนั้น ชายหนุ่มไม่ได้เห็นเจ้าเด็กตัวน้อยอยู่ในสายตาจึงจดจ่อกับการต่อกรเหมยเหมย เขาดูออกว่าเหมยเหมยไม่ได้มีแรงมากนักแต่มีความว่องไว แถมแส้ในมือนั่นแสบไม่เบา พอฟาดโดนตัวทีก็เจ็บมากจึงไม่กล้าประมาทแต่อย่างใด

“ตุบ!”

เล่อเล่อที่ชายหนุ่มไม่เห็นในสายตาพุ่งมาอยู่ข้างตัวเขาในไม่ช้า ก่อนที่ชายหนุ่มจะยื่นเท้าเตะเธอก็ชิงรวบรวมพลังผลักด้วยแรงทั้งหมดที่มีใส่จนชายหนุ่มตัวกระแทกตู้เย็นอย่างไม่ทันตั้งตัว

ตู้เย็นสั่นโยกเยกหลายทีเกือบล้มใส่พื้น ไม่ง่ายเลยกว่าจะทรงตัวให้นิ่งได้แต่ชายหนุ่มกลับโชคไม่ดีขนาดนั้นเพราะเขาล้มลงพื้นอย่างแรง นัยน์ตาฉายแววเหลือเชื่อออกมา

เจ้าเด็กนี่ทำไมถึงแรงเยอะขนาดนี้?

“ตีคุณแม่…จะทับให้ตาย!”

เล่อเล่อยิ้มอย่างได้ใจแล้วพุ่งไปข้างตัวชายหนุ่มด้วยความไวปานสายฟ้า จากนั้นเธอก็พลิกมานั่งคร่อมบนตัวเขาตรงจุดอ่อนนั้นพอดี…

“อ๊าก…”

ชายหนุ่มสูดปากทีหนึ่ง ความรู้สึกแย่แผ่ซ่านไปทั้งตัวอย่างเจ็บปวด

เจ้าเด็กนี่เกือบทำเอาน้องชายของเขาหักคาที่แล้ว!

“ไสหัวออกไป!”

ชายหนุ่มเหวี่ยงหมัดใส่ศีรษะเล่อเล่อแต่เหมยเหมยฟาดแส้เกี่ยวแขนสองข้างของชายหนุ่มไว้ เธอออกแรงกระชากจนชายหนุ่มล้มลงพื้นอีกครั้ง

เสี่ยวเป่าก็มาร่วมวงด้วย มือกำมีดสั้นเล่มหนึ่งไว้ สบโอกาสที่ชายหนุ่มไม่ทันระวังปักลงกลางหลังเขาอย่างแรงจนเลือดกระเด็นไปรอบ ๆ!

“อ๊าก…ฉันจะฆ่าพวกแกซะ!”

ชายหนุ่มคิดไม่ถึงเลยว่าสามแม่ลูกที่ดูท่าทางไร้พิษสงกลับมีพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งขนาดนี้ ถึงขนาดทำให้เขาเจ็บตัวได้เลย!

“ฉันจะฆ่าแกก่อน!”

เหมยเหมยกัดฟันหยิบเอาผงยาจากกระเป๋าออกมาสาดใส่ตัวชายหนุ่มโดยไม่สนใจอะไรอีก เธอดูออกแล้วว่าการออกเดินทางครั้งนี้หากไม่ถึงช่วงคับขันเสวี่ยเอ๋อร์กับฉิวฉิวจะไม่ให้ความช่วยเหลือ

ฉะนั้นต้องพึ่งพาตัวเธอและเด็ก ๆเอง!

“ฮัดชิ่ว…”

ชายหนุ่มจามแรง ๆทีหนึ่ง จากนั้นไม่นานก็สังเกตถึงความผิดปกติ บนตัวเหมือนมีมดไต่ไปทั่วร่างกายเกิดอาการคันยุบยิบจนเขาฉงนใจ เพียงครู่เดียวก็มีรอยเลือดตามจุดที่เกาสิบกว่าที่จึงไม่ว่างต่อกรกับพวกเหมยเหมยอีก

ชาวตะวันตกสองคนด้านนอกนั่งชมอยู่พักหนึ่งก็ตัดสินใจดูเรื่องสนุก ๆตรงลานบ้านต่อไป…

……………