ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2581 วัวแก่กินหญ้าอ่อน + ตอนที่ 2582 ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

ตอนที่ 2581 วัวแก่กินหญ้าอ่อน

เหมยเหมยมองเฮ่อเหลียนเช่อที่ยิ้มโง่ ๆก็อดเบะปากใส่ไม่ได้ เธอไม่ชอบเวลาเจ้าหมอนี่ได้ใจเลย แถมยังคิดจะขายเธอในตะวันออกกลางด้วยหรือ?

ไอ้บ้าเอ้ย!

“นายว่ามาสิว่านายยิ้มอะไรของนาย? น้ำเข้าสมองเหรอ?” เหมยเหมยพูดประชด

เฮ่อเหลียนเช่อหุบยิ้มพลางมองเธออย่างเย็นชา “เธอจะมายุ่งเรื่องของฉันทำไม? ต่อให้เป็นเหยียนหมิงซุ่นฉันก็ไม่สนใจหรอก!”

เหมยเหมยตะโกนเรียกเฮ่อเหลียนเช่อที่คิดจะตามหานเหมยไปแล้วเอ่ยอย่างมีจุดประสงค์แอบแฝงว่า “นายก็แค่เห็นว่าหานเหมยอายุน้อยหน้าตาสวยแล้วยังกลายเป็นผู้หญิงถึงได้ดีใจไม่ใช่เหรอ คิดว่าคนดูไม่ออกหรือไง!”

เฮ่อเหลียนเช่อยิ้มแก้มปริ แต่ไม่นานก็หุบยิ้มแล้วถลึงตาใส่เธอแวบหนึ่ง

ถึงยัยจ้าวเหมยจะน่ารำคาญแต่สิ่งที่พูดก็พอจะถูกใจอยู่บ้าง เขากำลังดีใจเพราะเรื่องนี้อยู่จริง ๆ เมื่อก่อนด้วยสถานะความเป็นชายของเหมยซูหานซึ่งต่อให้เขารักเหมยซูหานเพียงใดก็ทำได้แค่แอบรักกันลับ ๆ ไม่สามารถพาคนรักไปเปิดเผยตัวต่อหน้าสาธารณชนได้ ยิ่งไม่สามารถให้สถานะที่เปิดเผยแก่คนรักได้…

แต่ตอนนี้ต่างออกไปแล้ว หานเหมยเป็นผู้หญิง เขาสามารถแต่งงานกับหานเหมยได้อย่างเปิดเผยโดยที่ใครก็ไม่มีสิทธิ์มาขัดขวาง

อีกอย่างหานเหมยก็ไม่จำเป็นต้องปฏิเสธที่จะออกไปข้างนอกกับเขาเพราะระแวงสายตาคนรอบข้างด้วย หลังจากนี้เขาจะพาหานเหมยกับเสี่ยวเป่าเที่ยวรอบโลก ใช้ชีวิตอย่างสุขใจดั่งคู่รักเทพเซียนที่มีความสุขกัน

เหมยเหมยเอ่ยแดกดันเสียงเรียบว่า “นายรู้หรือเปล่าว่าหานเหมยในร่างนี้อายุเท่าไหร่?”

เฮ่อเหลียนเช่อชะงัก “สิบแปดมั้ง?”

ตัวสูงขนาดนั้นแถมหน้าอกยังอวบอั๋นด้วย น่าจะบรรลุนิติภาวะแล้วล่ะ!

เฮ่อเหลียนเช่อวาดฝันไว้อย่างสวยงาม เตรียมรอให้ทุกคนเข้านอนก็จะไปจู๋จี๋กับหานเหมยสักหน่อย เอาให้หายความคิดถึงตลอดสามปีที่ผ่านมาเลย

“สิบสี่ครึ่งคืออายุของหานเหมยของนาย ปีนี้นายอายุเท่าไหร่? สามสิบห้าหรือสามสิบหกนะ…จุ๊ ๆ…อายุเป็นพ่อของหานเหมยได้เลยด้วยซ้ำ วัวแก่กินหญ้าอ่อนนี่นา…”

เหมยเหมยส่ายหน้าด้วยท่าทีเกินจริงแล้วมองเฮ่อเหลียนเช่อที่ตะลึงตาค้างด้วยสายตาดูถูก ในใจกำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

แฟนสาวอายุสิบสี่ปีครึ่ง ดูสิว่านายจะทำอย่างไร?

ไม่ลงมือก็ทนหิวกระหายไป…ถ้าลงมือก็สารเลวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉานแล้ว!

“สิบสี่ปีครึ่ง? เธอไม่ได้เข้าใจผิดใช่ไหม?” เฮ่อเหลียนเช่อไม่เชื่อ หานเหมยของเขามีทุกอย่างที่ควรมีแล้วจะอายุแค่นี้ได้อย่างไร?

“คนทั้งทีมแพทย์รู้กันหมด ฉันจำเป็นต้องโกหกนายด้วยเหรอ?” เหมยเหมยแค่นหัวเราะทีหนึ่งแล้วพูดแทงใจดำเป็นการตอกย้ำ “แล้วก็นะ…หานเหมยของนายมีคู่หมั้นแล้ว อีกอย่างคู่หมั้นคนนี้ดูท่าจะโหดไม่เบา เกรงว่านายเองก็คงต่อกรด้วยไม่ไหว!”

“ไอ้สารเลวคนไหน?”

เฮ่อเหลียนเช่อบันดาลโทสะทันที กล้าแย่งภรรยากับเขาหรือ?

จะเอาให้ตายเลย!

“นาสซาร์ หัวหน้ากลุ่มก่อการร้ายทรงอิทธิพลที่สุดในแถบนี้”

“ฉันจะไปยิงหัวมัน!”

เฮ่อเหลียนเช่อพูดจบก็หันหลังขวับด้วยความดุดัน หัวหน้ากลุ่มก่อการร้ายแล้วอย่างไร ตอนนั้นเขายังเป็นถึงคุณชายเช่อผู้โด่งดังเชียว คนทั้งประเทศเกรงกลัวเขายิ่งกว่าเสือร้าย ลำพังประเทศเล็ก ๆเท่าลูกระเบิดมีประชากรมากเท่าประเทศฮวาเซี่ยอย่างนั้นหรือ?

หึ!

กลัวเสียที่ไหน!

“กลับมานะ!” ไม่รู้ว่าหานเหมยโผล่มาตั้งแต่ตอนไหน เธอตีหน้าขรึมเรียกเฮ่อเหลียนเช่อที่คิดจะไปยิงหัวนาสซาร์จริง ๆไว้

เหมยเหมยแลบลิ้นแอบรู้สึกผิดอย่างบอกไม่ถูก

หานเหมยถลึงตาใส่เธอแวบหนึ่งแล้วหันไปมองเฮ่อเหลียนเช่อที่กำลังทำหน้าหงุดหงิดแล้วตวาดใส่ “สองมือเปล่ายากจะสู้กับศัตรูมากได้ ต่อให้นายเก่งแค่ไหนแต่ลูกน้องของนาสซาร์มีตั้งเยอะ แล้วยังมีอาวุธทันสมัยมากมาย นายบุ่มบ่ามไปแบบนี้เท่ากับรนหาที่ตายไม่ใช่เหรอ?”

“แค่นิ้วเดียวของฉันก็…” เฮ่อเหลียนเช่อไม่พอใจ

“นายคิดว่าตัวเองเป็นพระพุทธเจ้าหรือไง? จะยังไงก็เถอะ ถ้านายกล้าไปหานาสซาร์คนเดียว ฉัน…ฉันจะไม่สนใจนายอีกตลอดชีวิต!” หานเหมยพูดเสียงดุ

เฮ่อเหลียนเช่อไม่กล้ากระดิกตัวตามคาด ไม่ง่ายเลยกว่าจะตามหาเจอ ฉะนั้นจะให้เธอหายตัวไปอีกไม่ได้

แต่เจ้าสารเลวนาสซาร์นี่ก็ต้องกำจัดทิ้ง ต้องหาวิธีรับมือดี ๆหน่อยแล้ว!

เฮ่อเหลียนเช่อหันไปมองเจสันที่กำลังมองตัวเองด้วยสายตาเศร้าปนแค้นก็ส่งเสียงหัวเราะออกมา

………………………

ตอนที่ 2582 ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

หานเหมยแค่ห้ามไม่ให้เขาไปคนเดียว ถ้าเช่นนั้นเขาก็จะพาลูกน้องไปด้วยหลาย ๆคน แบบนี้ก็ไม่ถือว่าเป็นการขัดคำสั่งของหานเหมยแล้วนี่นา!

เฮ่อเหลียนเช่อหัวเราะอย่างได้ใจ บนโลกใบนี้มีใครฉลาดยิ่งกว่าเขาอีกหรือ?

เหมยเหมยรู้ทันความคิดเขาเลยกระซิบถาม “นายคิดจะไปหานาสซาร์จริงเหรอ?”

“แน่นอน กล้าแย่งคนของฉัน ฉันไม่ไปหาแล้วจะยังถือว่าเป็นผู้ชายอีกเหรอ?” เฮ่อเหลียนเช่อสายตาเย็นชาขึ้นมาทันที คนที่ชื่อนาสซาร์นั่นรอไปเจอยมบาลแล้วกัน!

“อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนายล่ะ นาสซาร์นั่นเป็นผู้ก่อการร้ายเชียวนะ เรื่องพวกนั้น…ฝีมือเขาทั้งนั้น” เหมยเหมยเล่าเหตุการณ์สุดสยองที่หานเหมยเล่าให้เธอฟังไป เฮ่อเหลียนเช่อสีหน้าขรึมลงและเก็บสีหน้าดูถูกดูแคลนไว้

ดูท่าทางฝีมือไม่เบานี่ แต่เขาก็ไม่กลัวอยู่ดี!

คนที่เขาจะฆ่ามีเพียงคนที่ชื่อนาสซาร์ไม่ใช่กลุ่มองค์กรเบื้องหลังของเขา ฆ่าทิ้งชีวิตเดียวมันง่ายยิ่งกว่าอะไร เขาต้องค่อย ๆวางแผนไปโดยเริ่มจากการหาลูกน้องไว้หลาย ๆคนก่อน

เฮ่อเหลียนเช่อเดินไปหาพวกเจสัน เจสันที่กำลังเศร้าเสียใจพลันก็ฉีกยิ้มกว้างหลงคิดว่าเฮ่อเหลียนเช่อเปลี่ยนใจ แต่–

“ฉันรู้ว่าพวกนายเป็นทหารรับจ้าง ตอนนี้มีงานใหญ่งานหนึ่งสนใจรับไหม?”

เจสันชะงักไป นอร์แมนตาลุกวาวทันทีรีบเอ่ยถาม “คุณบอกมาก่อนว่าเป็นงานอะไร”

“ลอบฆ่านาสซาร์!”

“ไม่ทำ ตอนนี้เรายังอยู่ในช่วงปฏิบัติภารกิจอยู่ จะผิดสัญญานายจ้างไม่ได้” นอร์แมนรีบส่ายหน้าปฏิเสธ ล้อเล่นหรือไง นาสซาร์เป็นถึงผู้นำกลุ่มก่อการร้ายที่ป่าเถื่อนโหดร้ายและบ้าคลั่ง พวกเขาไม่ได้น้ำเข้าสมองสักหน่อย ทำไมต้องไปหาเรื่องเจ้าบ้านั่นด้วย?

เจสันเองก็ใจเย็นลง สายตาไร้ซึ่งความหลงใหลต่อเฮ่อเหลียนเช่อแล้ว เหลือเพียงความเจ้าแผนการและเล่ห์เหลี่ยมเท่านั้น

“ทำไมคุณถึงอยากลอบฆ่านาสซาร์? คนคนนี้ไม่ได้ต่อกรด้วยง่าย ๆ ฉันแนะนำว่าคุณอย่าไปหาเรื่องเขาเลย!” เจสันเตือนสติด้วยความหวังดี

“ห้าล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ทำไหม?” เฮ่อเหลียนเช่อถามไปตรง ๆ

เจสันกับนอร์แมนชะงักอีกครั้ง หากได้เงินห้าล้านดอลลาร์สหรัฐฯมาพวกเขาก็เกษียณได้เลย!

“หกล้าน ถ้าพวกนายไม่ยอมฉันจะไปหาคนอื่น!”

เฮ่อเหลียนเช่อเพิ่งพูดจบประโยคเจสันกับนอร์แมนก็พยักหน้าพร้อมกัน “ทำ!”

คนยอมตายเพื่อเงิน และเพื่อเงินหกล้านนี้พวกเขายอมทุ่มเทสุดชีวิต!

ขอแค่สำเร็จหลังจากนี้พวกเขาจะได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายและไม่ต้องลำบากตรากตรำเพื่อเงินอีก หากล้มเหลวอย่างมากก็แค่ตาย อย่างไรเสียพวกเขาก้าวเข้ามาบนเส้นทางทหารรับจ้างแล้วก็ไม่เคยคิดจะได้มีจุดจบชีวิตที่ดีนักหรอก!

เฮ่อเหลียนเช่อยกยิ้มมุมปาก บนโลกนี้ไม่มีใครไม่หวั่นไหวกับเงิน เหตุผลที่ไม่หวั่นไหวนั่นเพราะยังฟาดด้วยเงินที่ไม่มากพอแค่นั้นเอง!

“หาผู้ช่วยอีกไหม? สองคนนั้นวิชาการต่อสู้ไม่เลวเลยนะ!” นอร์แมนเสนอความเห็น แม้สี่คนจะได้รับส่วนแบ่งน้อยลงครึ่งหนึ่งแต่เงินที่หามาได้ก็ต้องมีชีวิตกลับไปใช้ หาคนช่วยเพิ่มสองคนก็เพิ่มสัดส่วนความปลอดภัย นับว่าคุ้มค่าอยู่ดี

“ไม่ต้องหรอก แค่เราสามคนก็พอ!”

เฮ่อเหลียนเช่อปฏิเสธคำขาด ลูกน้องสองคนนั้นเป็นคนของเหยียนหมิงซุ่นและเป็นทหารจากกองทัพ สถานะของพวกเขาไม่เหมาะรับภารกิจแบบนี้ หากศัตรูรู้สถานะเข้าจะง่ายต่อการเกิดข้อพิพาทระหว่างประเทศ

ดังนั้น…ทหารรับจ้างอย่างพวกเจสันจะเหมาะสมมากกว่า!

อีกอย่างด้วยวิธีการของเขาแค่สามคนก็เพียงพอแล้ว!

เฮ่อเหลียนเช่อกระดิกนิ้วเรียกให้สองคนนั้นไปยังป่าเล็ก กลุ่มคนที่แอบชะเง้อมองจากมุมไกลถอนหายใจส่ายหน้าอย่างอดไม่ได้ ยิ่งอยู่ก็ยิ่งน่าเหลือเชื่อ คนเดียวไม่พอกลับเรียกเพิ่มอีกคนด้วย?

ทนดูต่อไม่ไหวแล้วจริง ๆ!

แผนการของเฮ่อเหลียนเช่อง่ายมากก็คือฆ่านาสซาร์แล้วผลักดันให้ลูกน้องผู้มีความทะเยอทะยานคนหนึ่งของนาสซาร์เป็นหัวหน้าแทน เช่นนี้ทั้งแก้ปัญหาส่วนตัวของหานเหมยได้และไม่ก่อให้เกิดความวุ่นวายด้วย

ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว!

…………………