ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2625 ปะทะกันซึ่งๆ หน้า + ตอนที่ 2626 เมียหลวง vs เมียน้อย
ตอนที่ 2625 ปะทะกันซึ่งๆ หน้า
พอยายแก่ปีศาจได้ยินเช่นนั้นก็ใจร้อนขึ้นมา หลานของเธอจะเป็นเด็กกำพร้าไม่ได้นะ
“เหอะ…นังแพศยานั่นจงใจอยากได้เงิน ตอนบ่ายแม่ค่อยไปสักรอบแล้วเอาตัวเป่ารื่อน่ามา ขอแค่ยัยเด็กนั่นอยู่ในมือพวกเรา ฉีฉีเก๋อต้องเชื่อฟังเราอย่างว่าง่ายแน่นอน”
ยายแก่ปีศาจมั่นใจเป็นอย่างมาก เธอไม่เชื่อหรอกว่าเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนกับเหมยเหมยจะเฝ้าฉีฉีเก๋อตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ครั้งนี้ต้องเอาตัวหลานสาวมาให้ได้
ถึงอย่างไรเสียเลี้ยงหลานสาวก็ไม่ได้เปลืองเงินมากเท่าไรนัก เป่ารื่อน่าเป็นเด็กหน้าตาดี รอเลี้ยงจนโตค่อยหาผู้ชายรวย ๆมาแต่งงานด้วย แถมยังได้เงินก้อนใหญ่อีกต่างหากแหนะ!
ไม่ขาดทุนหรอก!
คุณพ่อของฉางชิงซานมุ่นคิ้ว อันที่จริงเขาพอใจในตัวฉีฉีเก๋อมากเพราะเป็นคนเถรตรงนิสัยดี ไม่มีจิตใจปองร้ายใคร เขาดูแล้วดีกว่าเจินหวานหว่านในตอนนี้ตั้งมาก แต่ใครใช้ให้ฉีฉีเก๋อไม่มีหลานชายกันล่ะ!
ต่อให้เขาจะพอใจในตัวลูกสะใภ้มากแค่ไหนก็คงทำผิดต่อบรรพบุรุษตระกูลฉางไม่ได้หรอก!
“คุณเลิกเรียกว่านังแพศยาได้แล้ว ฉีฉีเก๋อมีหลานสาวให้ตระกูลฉางของเรา แถมยังทนลำบากลำบนมาตั้งมาก ต่อให้จะหย่าร้างกันจริง ๆก็อย่าอาละวาดจนเกินงามเลย เงินที่ควรให้ก็ให้ไปเถอะ แต่ต้องเอาเป่ารื่อน่ากลับมาให้ได้ สายเลือดของตระกูลฉางจะปล่อยทิ้งไปไม่ได้เด็ดขาด!”
ตาแก่ฉางก็ยังเป็นคนไร้ความคิดเป็นของตนเองเหมือนเคย น้ำเสียงเด็ดเดี่ยวมาก
แต่ไรมาเขาไม่เคยถือสากับเรื่องเล็ก ๆน้อย ๆเลย แต่ถ้าเป็นเรื่องใหญ่โตละก็ตาแก่ฉางจะแสดงท่าทีมุ่งมั่นมาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว!
ฉางชิงซานพยักหน้าด้วยท่าทีนอบน้อม “ครับ ผมไม่เอาเปรียบฉีฉีเก๋ออยู่แล้ว ห้องชุดนั้นที่เธออยู่ก็จะยกให้เธอ รวมถึงเงินเก็บสองสามหมื่นหยวนก็เป็นของเธอด้วย วันหน้าต่อให้ลำบากผมก็จะไม่นิ่งดูดายแน่นอน”
อันที่จริงหากไม่ใช่เพราะกฎหมายระบุว่าสามารถมีภรรยาได้เพียงคนเดียว ความจริงเขาไม่อยากหย่ากับฉีฉีเก๋อเลย มีความสุขพร้อมหน้าพร้อมตากันไม่ดีกว่าเหรอ?
ด้วยศักยภาพของเขาในตอนนี้ หากจะเลี้ยงภรรยาทั้งสองคนก็ไม่มีปัญหาเลยสักนิด!
กฎหมายไม่คำนึงถึงสภาพสังคมเลย เฉกเช่นคนที่มีฐานะอย่างเขาก็ปฏิบัติอย่างแตกต่างได้นี่นา!
ตาแก่ฉางพยักหน้าอย่างพอใจ “แบบนี้สิถึงจะถูก พวกเราเป็นถึงคนบ้านเกิดเดียวกับท่านขงจื้อ ทำอะไรจะสร้างความอับอายให้ท่านขงจื้อไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นจะให้คนอื่นมาติฉินว่าร้ายเราไม่ได้ด้วย!”
พ่อลูกสองคนเข้าขากันอย่างดี เจินหวานหว่านทนฟังต่อไปไม่ไหวแล้วจริง ๆเลยหนีออกไปดูทีวี ในใจรู้สึกหงุดหงิดอยู่บ้าง
ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นว่าฉางชิงซานเป็นคนมีความสามารถตั้งแต่ยังหนุ่มยังแน่น เธอคงไม่ยอมทรมานตัวเองมาแต่งงานกับคนธรรมดาบ้านนอกแบบนี้หรอก!
แล้วยังมีหน้ามาพูดเต็มปากเต็มคำว่าเป็นคนบ้านเกิดเดียวกับขงจื้อ?
ถุย…ขงจื้อไม่ทำเรื่องผิดศีลธรรมหย่าร้างกับภรรยาแล้วมาแต่งงานกับอีกคนหรอก!
แต่คนเราต้องดิ้นรนเพื่อตัวเอง เธอต้องช่วงชิงผลประโยชน์เพื่อลูกในท้องและตัวเองมาให้ได้ ส่วนอดีตภรรยาอย่างฉีฉีเก๋ออะไรนั่นก็คงต้องยอมรับความซวยของตัวเองไป คนอย่างเจินหวานหว่านไม่มีวันอ่อนข้อให้เด็ดขาด!
ผ่านไปอีกหนึ่งวันเจินหวานหว่านก็ไปตรวจครรภ์ที่โรงพยาบาลอีกครั้ง ทางโรงพยาบาลให้ความสำคัญกับเธอมาก
พี่หนิวไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อนเจินหวานหว่านและยายแก่ปีศาจ บริษัทเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนเกิดปัญหา เหมยเหมยเลยไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อนฉีฉีเก๋อแทน
ซึ่งเป็นเวลาที่มาเจอกับเมียน้อยซึ่ง ๆหน้ากันพอดี!
“เจินหวานหว่าน…เธอแต่งงานตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ? ทำไมฉันไม่เคยได้รับการ์ดเชิญจากเธอเลยล่ะ!” เหมยเหมยพูดแดกดันต่อหน้าเจินหวานหว่าน
“จ้าวเหมย…”
เจินหวานหว่านตกใจยกใหญ่ ผ่านมาสิบกว่าปีก็ได้มาเจอกันอีกครั้ง!
เดิมทีเธอนึกว่าตลอดชีวิตนี้คงไม่ได้เจอจ้าวเหมยอีก!
นับตั้งแต่จ้าวเหมยไปเรียนมัธยมปลายที่อีจงแต่เธอทำได้แค่เรียนโรงเรียนแย่ ๆ ภายหลังเลยเจอจ้าวเหมยน้อยครั้งมาก ทว่าเธอกลับหาไถ่ถามข่าวคราวของจ้าวเหมยเหมยมาตลอด แต่ทุกข่าวคราวทำเอาเธอจนปัญญาจะเปรียบเทียบได้เลย
จ้าวเหมยเป็นนักเขียนมีชื่อระดับประเทศ พ่อแม่ของจ้าวเหมยเป็นถึงข้าราชการระดับสูงและศิลปินที่มีชื่อเสียงโด่งดัง แถมจ้าวเหมยยังแต่งงานกับสามีที่เป็นข้าราชการระดับสูงอีกต่างหาก…
สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นชีวิตในฝันของเธอแต่เธอกลับคว้ามันมาไม่ได้…ภายหลังเจินหวานหว่านเลยเลิกที่จะสืบหาข่าวคราวพวกนั้น แค่กลับคิดไม่ถึงว่าจะมาเจอกันที่โรงพยาบาลเช่นนี้
………………………………………….
ตอนที่ 2626 เมียหลวง vs เมียน้อย
ยายแก่ปีศาจเห็นเหมยเหมยก็นึกปวดศีรษะขึ้นมาเพราะลูกชายเคยเตือนเขาไว้ว่านังหนูคนนี้มีอิทธิพลไม่น้อย ไม่ว่าอย่างไรก็ห้ามหาเรื่องนังหนูนี่เด็ดขาดเลยทำได้แค่อดกลั้นไว้
นี่จึงยิ่งทำให้ยายแก่ปีศาจที่ชอบหาเรื่องอึดอัดใจแทบตาย ใช้ชีวิตมาจนอายุป่านนี้แล้วเธอเคยเสียเปรียบให้แค่เหมยเหมยคนเดียวเท่านั้น!
“เอ๊ะ…เจินหวานหว่านเธอใกล้ห้าเดือนแล้วสินะ สามีเธอเป็นใครเหรอ? วันไหนว่าง ๆนัดออกมาทานข้าวด้วยกันสิ ในเมื่อก็เคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันมาก่อน!” เหมยเหมยยิ้มใสซื่อ
เจินหวานหว่านกลับยิ้มเจื่อน “สามีฉันยุ่งมากเลย หนึ่งปีฉันกับเขาเจอหน้ากันไม่กี่ครั้งเอง วันหลังว่าง ๆค่อยนัดกันเนอะ!”
เธอไม่รู้จักฉีฉีเก๋อเลยนึกว่าเป็นเพื่อนของเหมยเหมย
ฉีฉีเก๋อจ้องเธอตาเขม็งด้วยความโกรธ นังแพศยาน่าไม่อาย เธอยังไม่ทันหย่าเลยก็เรียกว่าสามีแล้วเหรอ!
“หนึ่งปีสามีแทบไม่กลับบ้าน แล้วท้องเธอมันป่องขึ้นมาได้อย่างไรเหรอ? ผู้ชายข้างบ้านหรือไง? ฉีฉีเก๋ออดไม่ได้ที่จะแดกดัน เธอไร้หนทางที่จะทำตัวแน่นิ่งสงบต่อหน้าเมียน้อยที่ทำลายครอบครัวของเธอได้จริง ๆ เธอไม่ได้ใจกว้างขนาดนั้นหรอกนะ
เพียงแต่คำว่าผู้ชายข้างบ้านไม่ใช่คำที่นิยมใช้พูดกันนัก เหมยเหมยพูดบ่อย ๆ ฉีฉีเก๋อกับเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนเลยเข้าใจ นี่เป็นคำพูดที่พวกเธอไม่กี่คนมักใช้พูดขำขันกันแต่คนอื่นไม่รู้
เจินหวานหว่านชะงักไป ถึงเธอจะฟังคำพูดนั้นไม่เข้าใจแต่เธอรู้สึกได้ถึงเจตนาของฉีฉีเก๋อ อีกอย่างผู้หญิงคนนี้ยังสื่อว่าเธอลักผู้ชายคนอื่นกินด้วย!
ไฟโทสะก็ปะทุขึ้น เจินหวานหว่านสีหน้าเย็นชาลงพร้อมเอ่ยขึ้นว่า “เธอพูดจาให้เกียรติกันหน่อย ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับสามีรักกันดี ถ้าเธอยังพูดใส่ร้ายไปเรื่อยแบบนี้อีก งั้นก็ระวังฉันหาทนายมาจัดการเธอแล้วกัน!”
แต่ยายแก่ปีศาจกลับรู้แก่ใจดีเลยดึงชายเสื้อเจินหวานหว่านอยู่หลายที แต่เจินหวานหว่านกำลังโกรธอยู่เลยไม่ทันได้ใส่ใจ
ฉีฉีเก๋อเอ่ยเสียงเรียบโต้กลับไปว่า “เป็นสามีหรือแฟนกันแน่? หรือว่าสังคมสมัยนี้อนุญาตให้พวกเมียน้อยจดทะเบียนแต่งงานได้แล้วเหรอ?”
เจินหวานหว่านสีหน้าเปลี่ยนยกใหญ่ ใจหายวาบและในสายตาคนอื่นนึกว่าอาจเพราะตกใจเลยไม่กล้าพูด โรงพยาบาลที่พวกเธอไปเป็นโรงพยาบาลเอกชนสูตินรีเวช ดังนั้นคนที่มาส่วนใหญ่จึงเป็นหญิงตั้งครรภ์ พอได้ยินว่าเจินหวานหว่านเป็นเมียน้อยก็มองเธอด้วยสายตาดูถูก
“ฉันไม่ได้เป็นเมียน้อยนะ…เธอพูดจาเหลวไหล ฉันแต่งงานกับสามีแล้วต่างหาก…” เจินหวานหว่านได้สติขึ้นมาอย่างรวดเร็วเลยรีบแก้ต่างให้ตัวเอง ทั้งยังลากยายแก้ปีศาจมาด้วยพร้อมเอ่ย “เขาเป็นแม่ย่าของฉัน แม่คะ บอกพวกเขาหน่อยสิว่าฉันไม่ใช่เมียน้อย”
ยายแก่ปีศาจคิดจะเปิดปากพูด แต่พอเห็นสีหน้าเย็นชาของฉีฉีเก๋อก็นึกใจฝ่อขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
ต่อให้เป็นคนเลวไร้เหตุผลแค่ไหน แต่อย่างน้อยก็ไม่กล้าโกหกต่อหน้าเมียหลวงหรอกมั้ง!
“คือว่า…ไม่ใช่เมียน้อย…แต่ยังไม่ได้แต่งงาน…รออีกไม่กี่วันก็จะแต่งงานแล้ว” ยายแก่ปีศาจพูดอึก ๆอัก ๆ ไม่ได้พูดเต็มปากเต็มคำ
คนที่ดูละครสนุก ๆได้ยินเช่นนั้นก็มีคนหลงเชื่ออยู่บ้าง วัยรุ่นสมัยนี้ส่วนมากท้องก่อนแต่ง บางคนแม้แต่ลูกคลอดออกมาแล้วยังไม่ได้แต่งงานเลยก็มี!
ความโมโหภายในใจของฉีฉีเก๋อถึงขีดสุดแล้ว ขนาดเผชิญหน้ากับเมียหลวงอย่างเขาอยู่ ยายแก่ปีศาจยังกล้าพูดโกหกคำโตออกมาได้โดยไม่เกรงกลัวฟ้าดินบ้างเลย!
“ยังไม่จดทะเบียนสมรสเลยจะแต่งได้อย่างไร? พวกแกคิดว่าฉันตายไปแล้วสินะ?” ฉีฉีเก๋อสบถด่าด้วยความโกรธ เวลานี้คนที่ห้อมล้อมอยู่ก็เห็นถึงสิ่งผิดปกติจึงตื่นเต้นขึ้นมา
ชอบดูเรื่องสนุก ๆอย่างเมียหลวงสู้เมียน้อยนักแหละ ถึงเวลานั้นพวกเขาช่วยกระทืบซ้ำแน่!
เมียน้อยน่าขยะแขยงกว่าหนูตามท่อน้ำบนท้องถนนอีก เหยียบให้ตายไปเลย!
……………………..