ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2633 ยุ่งเหยิงมั่วซั่วกันไปหมด + ตอนที่ 2634 ไม่ได้สวมเขาแค่คนเดียว
- Home
- ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น
- บทที่ 2633 ยุ่งเหยิงมั่วซั่วกันไปหมด + ตอนที่ 2634 ไม่ได้สวมเขาแค่คนเดียว
ตอนที่ 2633 ยุ่งเหยิงมั่วซั่วกันไปหมด
ไม่เพียงแต่ใบหน้าอันงดงามครุ่นคิดจนปวดศีรษะ แต่เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนกับฉีฉีเก๋อก็พลอยสับสันมึนงงตามไปด้วย
“ค่อย ๆช้า ๆ พวกเราค่อยๆคิด”
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนหยิบกระดาษและปากกาออกมาแล้วเขียนคนสำคัญของคนในตระกูลฉางลงไป ปากก็พึมพำพูดอยู่คนเดียว “ฉางชิงซานไม่ใช่ลูกของตาแก่ฉางแต่เป็นพี่น้องกันต่างหาก แต่กรุ๊ปเลือดของตาแก่ฉางดันแตกต่างจากฉางชิงซานอีก งั้นก็มีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวคือตาแก่ฉางไม่ใช่สายเลือดของพ่อเขา หรือว่าแม่ของตาแก่ฉางก็คบชู้กับพ่อปู่ด้วย?”
เหมยเหมยมุ่นคิ้วแน่น เธอกลั้นหัวเราะไม่ไหวจริง ๆ หรือว่าตระกูลฉางมีประเพณีคบชู้กับพ่อปู่กันเหรอ?
“เหมือนว่าพ่อของตาแก่ฉางจะจากไปแล้วไม่ใช่เหรอ? เรื่องนี้คงหมดหนทางพิสูจน์ได้แล้วจริง ๆน่ะสิ!“ เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนเสียดายมาก
พี่หนิวรอจนพวกเขาสงบลงถึงเอ่ยว่า “ตอนนั้นฉันเองก็รู้สึกแปลก ๆ แต่ผลการตรวจเลือดของฉางชิงซานและตาแก่ฉางพบว่ามีความเกี่ยวข้องทางเครือญาติกัน อีกทั้งยังใกล้ชิดกันมากด้วย น่าจะเป็นพี่น้องกันไม่ผิดแน่”
“แต่ถ้าหากเป็นพี่น้องกัน งั้นทำไมกรุ๊ปเลือดของพวกเขาถึงแตกต่างกัน? ฉางชิงซานเป็นกลุ่มเลือดหายาก แต่ตาแก่ฉางกลับเป็นกลุ่มเลือดธรรมดาล่ะ!“ ฉีฉีเก๋อยังคงไม่เข้าใจ
พี่หนิวหัวเราะร่วน “เพื่อนฉันบอกว่าตาแก่ฉางน่าจะไม่ได้สืบทอดสายเลือดมาจากพ่อแต่มาจากแม่แทน ดังนั้นถึงมีกรุ๊ปเลือดธรรมดา แต่ฉางชิงซานสืบทอดสายเลือดมาจากปู่ของเขาโดยตรง และปู่ของเขาก็เป็นกรุ๊ปเลือดหายากเช่นกัน…”
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนพูดติดตลกว่า “พี่พูดผิดแล้ว ฉางชิงซานและตาแก่ฉางมีพ่อคนเดียวกัน เรียกปู่ไม่ได้แล้วนะ!”
“ใช่ ๆ…ฉันนี่เลอะเทอะไปหมดแล้ว!” พี่หนิวตบหน้าผากพลันตลกตามไปด้วย
ตระกูลนี้วุ่นวายยิ่งกว่ารอยปากกาที่ขีดขวนยุ่งเหยิงเสียอีก!
“เพียงแต่น่าเสียดายที่พ่อปู่ลาจากโลกนี้ไปแล้ว ไม่อย่างนั้นคงให้ลองตรวจดีเอ็นเอดูสักหน่อย แล้วความจริงก็จะปรากฏแล้ว!” ฉีฉีเก๋อค่อนข้างเสียดาย สิ่งที่เธออยากทำมากที่สุดในตอนนี้คือการเหยียบฉางชิงซานให้จมดินและไม่สามารถหยัดกายลุกขึ้นได้อีกตลอดไป!
เหมยเหมยใจเต้นระส่ำพลันนึกขึ้นได้ “ก็ใช่ว่าจะไม่มีหนทางเสมอไป ถ้าฉางชิงซานเป็นลูกชู้ที่ยายแก่ปีศาจได้จากการคบชู้กับพ่อปู่จริง งั้นพ่อปู่คนนั้นก็ต้องมีกรุ๊ปเลือดหายากแน่นอน และกรุ๊ปเลือดหายากนี้คนในตระกูลก็คงต่างต้องมีเหมือนกัน ฉะนั้น…ขอแค่หาพี่น้องของเขาเจอแล้วตรวจสอบดูก็รู้แล้ว”
ดวงตาของฉีฉีเก๋อเป็นประกาย “ฉันนึกออกแล้ว ฉางชิงซานมีปู่เล็กคนหนึ่งยังมีชีวิตอยู่ เขาเป็นน้องชายของพ่อปู่คนนั้น!”
“งั้นพวกเราไปหาคุณปู่เล็กเพื่อตรวจเลือดกันเถอะ เราต้องสืบเรื่องนี้ให้ถึงที่สุด จัดการทำให้คนตระกูลฉางไม่มีหน้าไปเจอใครได้อีก!” เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนก่นด่าออกมาด้วยความเกลียดชัง
เธอขยะแขยงตระกูลนี้จะตายอยู่แล้ว ไม่เคยเห็นใครไร้ยางอายเท่าตระกูลฉางนี่มาก่อนเลย พวกเขาเป็นตัวอะไรกันเนี่ย!
พี่หนิวพูดขึ้นว่า “พวกเธอไม่จำเป็นต้องไปหาใครหรอก ตาแก่ฉางกลับไปหาเองแล้ว เขาร้อนใจกว่าใครเลยแหละ!”
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนตบมือแล้วหัวเราะอย่างชอบใจ “ว้าว…นี่เรียกว่ากรรมตามสนองทันตาเห็นไม่ใช่หรือไง วัน ๆเอาแต่พูดเรื่องสายเลือด สุดท้ายลูกชายก็กลายเป็นน้องชาย…ฮ่า ๆ ฉันตลกจะตายอยู่แล้ว…ใช่แล้ว ฉางชิงซานมีน้องสาวคนอีกหนึ่งไม่ใช่เหรอ? เธอจะเป็นน้องสาวของตาแก่ฉางด้วยหรือเปล่านะ?”
มุมปากของเหมยเหมยกระตุกอีกครั้ง ความปากร้ายของเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนนี่มัน…
แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้!
ด้วยลีลายั่วยวนของยายแก่ปีศาจ ไม่แน่ว่าบางทีอาจจะสวมเขาตาแก่ฉางต่ออีกก็ได้!
พี่หนิวเอ่ย “สิ่งที่พวกเธอคิด ตาแก่ฉางเองก็คิดได้หมดแล้วเช่นกัน เขาไปหาลูกสาวเพื่อเก็บเลือดก่อนส่งไปตรวจดีเอ็นเอดูแล้ว แถมยังซื้อตั๋วเครื่องบินรีบบินกลับบ้านเกิดเพื่อตรวจเลือดอาคนเล็กด้วย คาดว่าในอีกสองวันก็คงได้ข้อสรุป”
“ฉันรอดูเรื่องสนุก ๆไม่ไหวแล้ว…หวังว่ายายแก่ปีศาจจะไม่ทำให้เราผิดหวังนะ!” ฉีฉีเก๋อแสยะยิ้มชั่วร้าย
…………………………………………..
ตอนที่ 2634 ไม่ได้สวมเขาแค่คนเดียว
ตอนนี้ตระกูลฉางเละกลายเป็นโจ๊กไปแล้ว นอกจากตาแก่ฉาง น้องสาวของฉางชิงซานก็อยู่ที่นี่ด้วย แม้แต่ยายแก่ปีศาจก็อยู่ด้วยเช่นกัน เพียงแต่เธอไม่ได้มีท่าทีหยิ่งผยองเหมือนแต่ก่อนแล้ว ทว่ากลับขดตัวอยู่ที่มุมหนึ่งของโซฟา ดูแล้วทั้งแก่ทั้งน่าเกลียดเหมือนเปลือกส้มย่นที่ถูกตากแดดยังไงอย่างนั้น
เจินหวานหว่านยังคงรักษาตัวและลูกในท้องของเธออยู่ที่โรงพยาบาล เดิมทีควรจะมีใครสักคนคอยดูแลเธอแต่คนในตระกูลฉางไม่มีใครมีกะจิตกะใจทำเช่นนั้น ฉางชิงซานจึงจ้างพยาบาลมาดูแล เขาต้องแก้ปัญหาของตัวเขาเองก่อน
เดิมทีก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร แต่ที่แย่คือฉีฉีเก๋อดันรู้เรื่องนี้เข้า!
ตอนนี้นังสารเลวฉีฉีเก๋อเป็นเหมือนสุนัขบ้า เธอจะต้องเอาเรื่องนี้มาสร้างเป็นเรื่องใหญ่โตแน่นอน หากฉีฉีเก๋อเปิดโปงออกไปเพื่อน ๆก็จะรู้ว่าฉางชิงซานเป็นลูกที่แม่ของเขาได้มาจากการคบชู้กับคนในตระกูล…
เขาเป็นผู้กำกับหนุ่มที่มีชื่อเสียงและมีอนาคตอันสดใส…หากมีข่าวเชิงลบดังกล่าว ในอนาคตจะยังคงอยู่ในวงการภาพยนตร์ได้อย่างไร?
ฉางชิงซานกลุ้มใจแทบตายจนคิ้วแทบจะขมวดรวมเป็นเส้นตรงอยู่แล้ว เขาจ้องยายแก่ปีศาจอย่างเคียดแค้น ต้องโทษแม่ของเขา…ทำไมถึงได้ไร้ยางอายขนาดนี้?
คบชู้กับพ่อปู่ก็ช่างมันเถอะ แต่ทำไมยังกล้าคลอดลูกออกมาอีก?
ใจกล้าไม่เบาจริง ๆ!
ยายแก่ปีศาจรู้สึกได้ถึงความเคียดแค้นของลูกชาย ร่างกายแอบสั่นสะท้านเฮือกอยู่หลายที เธอไม่กล้าแก้ต่างให้ตัวเอง ไหนเลยจะรู้ว่าความลับนี้จะถูกฉีฉีเก๋อค้นพบเข้าจริง ๆ!
ตอนนี้ควรทำอย่างไรดีล่ะ!
“น้องเป็นลูกของแม่กับพ่อใช่ไหม?” ฉางชิงซานถามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด น้องสาวที่อยู่ข้าง ๆก็ตัวสั่นเช่นกัน เธอก้มศีรษะมองปลายเท้าแล้วแอบภาวนาในใจขอให้เธอกับฉางชิงซานมีพ่อคนเดียวกัน
แบบนี้เธอก็จะเป็นพี่น้องแท้ ๆของฉางชิงซานและยังคงเป็นน้องสาวที่แสนดีของพี่ชายอยู่ พี่ชายจะต้องดูแลน้องสาวอย่างเธอแน่นอน!
ยายแก่ปีศาจตัวสั่นไม่หยุดแล้วพูดตะกุกตะกักว่า “ต้องเป็นของพ่อสิ…จะไม่ใช่พ่อของลูกได้อย่างไร…”
“แม่บอกความจริงกับผมมา พ่อ…” ฉางชิงซานชะงักไป เขาเรียกพ่อมาเกือบสามสิบปี อยู่ดี ๆก็กลายเป็นพี่ชายใหญ่ซะงั้น ฉางชิงซานไม่ชินเลยสักนิด เขายังคงคุ้นเคยกับการเรียกว่าพ่ออยู่ แต่หลังจากเรียกไปแล้วตัวเขาเองกลับรู้สึกไม่เหมาะสม
“พ่อเอาเลือดน้องสาวไปตรวจแล้ว ผลเป็นอย่างไรอีกสองวันก็คงรู้ผลแล้ว แม่บอกความจริงกับผมมาไม่แน่บางทีผมอาจจะคิดหาวิธีได้!”
ฉางชิงซานตวาดเสียงแข็ง เขาต้องหาวิธีทำให้อารมณ์ของตาแก่ฉางผ่อนคลายลงบ้าง
ตาแก่ฉางเป็นคนอ่อนแอขี้ขลาด อันที่จริงคนแบบนี้น่ากลัวมากเพราะหากได้รับสิ่งกระทบกระเทือนต่อจิตใจ บางทีอาจจะเสียสติจนทำเรื่องบ้า ๆเลยก็ได้!
ตอนนี้เขาต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อป้องกันไม่ให้ตาแก่ฉางสะเทือนใจ!
ดังนั้นน้องสาวจะต้องเป็นลูกสาวแท้ ๆของตาแก่ฉางเท่านั้น!
ไม่ใช่ก็ต้องใช่!
บนโลกนี้ไม่มีเรื่องไหนที่จัดการด้วยเงินไม่ได้!
ยายแก่ปีศาจถูกท่าทีดุดันของฉางชิงซานทำให้ตกใจ เธอไม่เคยเห็นลูกชายโกรธตนขนาดนี้ ต่อให้เป็นตอนที่พบเธออยู่บนเตียงกับชู้ ฉางชิงซานก็ไม่เคยโกรธขนาดนี้มาก่อน!
เธอไม่กล้าปิดบังอีกต่อไปเลยสารภาพตามสัตย์จริงว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นพ่อของลูกหรือเปล่า ตอนนั้นพ่อลูกจะกลับมาเป็นครั้งคราว ฉันก็เลยมีความสัมพันธ์กับคนอื่นด้วย…หลังจากนั้นก็มีน้องสาวของลูก…”
เสียงของยายแก่ปีศาจเบาลงเรื่อย ๆพร้อมกับศีรษะที่ก้มต่ำลงเรื่อย ๆและจนสุดท้ายก็แทบจะไม่ได้ยินเสียงอีก
ยายแก่ปีศาจไร้ยางอายคนนี้นึกไม่ถึงว่าจะรู้จักอายเป็นกับเขาด้วย…ไม่ง่ายเลยจริง ๆ!
“เพล้ง”
ฉางชิงซานโกรธจนคว้าที่เขี่ยบุหรี่บนโต๊ะชาขว้างลงพื้นจนเศษแก้วแตกกระจายเต็มไปหมด ยายแก่ปีศาจและน้องสาวต่างตกใจสะดุ้งเฮือกและไม่กล้าหายใจเสียงดัง
“ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?” ฉางชิงซานโกรธจนหน้าเขียวพร้อมใบหน้าอันบูดบึ้ง
“ลูกไม่รู้จักหรอก…เขาไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว เขาถูกย้ายไปที่อื่นเมื่อสิบกว่าปีก่อน ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนเหมือนกัน!” ยายแก่ปีศาจพูดเสียงเบา ส่วนน้องสาวของฉางชิงซานโมโหจนแทบกระอักเลือดตายแล้ว
…………………………