ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2663 เหตุเพราะเรื่องลูก + ตอนที่ 2664 คิดไม่ถึงว่าจะเป็นปัญหาของเหรินเชี่ยนเชี่ยน

ตอนที่ 2663 เหตุเพราะเรื่องลูก

เหมยเหมยและฉีฉีเก๋อตื่นตระหนก คิดไม่ถึงว่าพอเหรินเชี่ยนเชี่ยนเปิดปากก็จะพูดเรื่องหย่าเลย เธอและอิงจวี้กังต่างก็รักใคร่กันดีมาตลอด เมื่อสองวันก่อนยังแสดงความรักต่อหน้าพวกเธออยู่เลย!

เจ้าตัวบอกว่าช่วงนี้งานยุ่งจนปวดเนื้อเมื่อยตัวไปหมด อิงจวี้กังเองก็สงสารถึงกับไปเรียนวิธีการนวดมาจากหมอนวดโดยเฉพาะ พอกลับไปถึงบ้านก็นวดให้ภรรยา ส่วนความสบายนั้น… คาดว่าสองคนนี้นวดไปนวดมาคงไปนวดกันต่อบนเตียงแน่นอน!

ตอนนั้นเรื่องนี้ทำเหมยเหมยริษยาจะแย่ ตกดึกเธอถึงกับขอให้เหยียนหมิงซุ่นนวดให้ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ปวดเอวเลยสักนิด!

และแน่นอนว่า… จุดจบของการนวดนี้ก็ไปจบที่บนเตียงเช่นกัน!

นี่แปลว่าเหรินเชี่ยนเชี่ยนกับอิงจวี้กังรักกันดี นี่เพิ่งผ่านมาไม่กี่วันก็จะหย่ากันเสียแล้ว พวกเธอจะไม่ตกใจได้อย่างไร?

“นี่มันเรื่องอะไรกัน? อยู่กันมาดี ๆหย่าเหย่ออะไรกัน? คิดว่าเป็นเรื่องเล่น ๆหรือไง!” เหมยเหมยเปิดประเด็น แล้วคว้าเหรินเชี่ยนเชี่ยนที่จะพุ่งออกไปด้านนอกรั้งไว้จนปวดแขน ยังดีที่ฉีฉีเก๋อรับไม้ต่อทัน!

“ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว… ฉันมันไม่คู่ควรกับคนตระกูลอิง ฉันยอมแพ้ส่งไม่ต่อให้คนที่คู่ควรดีกว่า ให้แม่ไก่ที่ออกไข่ได้มารับตำแหน่งต่อเถอะ!” เหรินเชี่ยนเชี่ยนโผเข้ากอดฉีฉีเก๋อด่าไปร้องไห้ไป อารมณ์น้อยใจมาเต็ม

เหมยเหมยและฉีฉีเก๋อจ้องหน้ากัน ดูท่าทางแล้วจะเพราะเรื่องลูกนี่เอง!

“เชี่ยนเชี่ยน… ” อิงจวี้กังวิ่งออกจากห้องด้วยความร้อนใจ พอเห็นเหมยเหมยขวางภรรยาของตนเองเอาไว้ถึงได้โล่งอกก่อนจะยิ้มเจื่อน ๆพลางเอ่ยกับเหรินเชี่ยนเชี่ยน “เธอฟังฉันอธิบายก่อน…ฉันไม่รู้เรื่องนี้เลยนะ…”

“พวกนายอยู่บ้านเดียวกันก็ต้องคิดเหมือนกันสิ ก่อนนี้ฉันโง่ถึงได้หลงเชื่อนายไงล่ะ…” เหรินเชี่ยนเชี่ยนเอ่ยเสียงสะอื้น ฉีฉีเก๋อมองเสื้อโค้ทขนแกะตัวใหม่บนร่างตนเองอย่างระอา

ตัวตั้งพันกว่า…แต่พังเพราะฝีมือแม่นี่ ตอนแรกตั้งใจจะใส่กลับทุ่งหญ้าสักหน่อย!

อิงจวี้กังยิ้มด้วยท่าทีเหนื่อยหน่ายยิ่งกว่าเดิม เขากล่าวด้วยรอยยิ้มขมขื่นว่า “เชี่ยนเชี่ยนถ้าเธอโง่ละก็ โลกนี้ไม่มีคนฉลาดแล้วล่ะ!”

“คิก”

ฉีฉีเก๋อหลุดหัวเราะออกมา มุมปากเหมยเหมยกระตุกเพราะพยายามฝืนไว้ถึงพอจะกลั้นหัวเราะไว้ได้

ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอถึงรู้สึกว่าไม่ได้มีเรื่องใหญ่อะไรด้วยซ้ำ!

ความดีที่อิงจวี้กังปฏิบัติต่อเหรินเชี่ยนเชี่ยนพวกเธอเห็นกันหมด ต่อให้มีเรื่องนี้ก็ไม่ใช่ปัญหา สองสามีภรรยามีปากเสียงกันเป็นเรื่องธรรมดา เธอเองกับเหยียนหมิงซุ่นยังทะเลาะกันจนมีคนหนีออกจากบ้านด้วยซ้ำไป!

“พวกเธอใจร้ายกันหมด… ฉันร้องไห้จนเหนื่อยไปหมดแล้ว พวกเธอยังยิ้มได้อีก….”

เหรินเชี่ยนเชี่ยนกลับไม่รู้สึกว่าตลกเลยสักนิดแต่เสียงร้องไห้กลับดังกว่าเดิม แถมยังโกรธจนเช็ดน้ำหูน้ำตาที่เลอะเต็มหน้าบนชุดใหม่ของฉีฉีเก๋อสุดแรง ฉีฉีเก๋อเองก็ฝืนสะกดอารมณ์ไว้ไม่กล้ายั่วโมโหอีกฝ่ายอีก!

“เอาเถอะ ๆ… ร้องไห้โยเยอยู่ข้างนอกไม่กลัวคนอื่นหัวเราะเยาะเอาหรือไง เข้าไปคุยกันในห้องเถอะ!”

เพื่อนบ้านที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก็แง้มประตูออกมาดู คงจะเพราะทำเพื่อนบ้านตกใจถึงได้หลบอยู่หลังประตูแล้วแอบฟัง เหมยเหมยลากเหรินเชี่ยนเชี่ยนที่ไม่ได้มีท่าทีเต็มใจนักเข้าบ้านไป ในห้องมีคนแปลกหน้าอยู่อีกหลายคน น่าจะเป็นพ่อแม่และน้องสาวของอิงจวี้กัง!

แต่กลับมีผู้หญิงอายุน้อยอยู่อีกสองคนอายุประมาณ 20 ปี คนหนึ่งผิวดำหน้าตาทั่วไป แต่อีกคนกลับขาวผ่อง รูปร่างสมส่วน เพียงแต่สวมใส่เสื้อผ้าที่ออกจะไม่ค่อยมีรสนิยมนัก แต่ถ้าจับแต่งตัวดี ๆก็ถือว่าเป็นคนสวยคนหนึ่งเลย

ไม่รู้ว่าน้องสาวของอิงจวี้กังคือคนไหน?

“นี่คือพ่อและน้องสาวของฉัน ส่วนคนนี้คือ…” อิงจวี้กังชี้ผู้หญิงผิวขาวใบหน้าหมดจดด้วยท่าทีแปลก ๆ ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ย “นี่คือญาติห่าง ๆของเรา”

เหรินเชี่ยนเชี่ยนได้ยินก็โกรธจนหูสั่นแล้วตวาดใส่ “อิงจวี้กังนายพูดกับฉันให้ชัดเจนเลยนะว่าเป็นญาติห่าง ๆหรือชู้รักนายกันแน่?”

…………………………………………..

ตอนที่ 2664 คิดไม่ถึงว่าจะเป็นปัญหาของเหรินเชี่ยนเชี่ยน

หนังตาเหมยเหมยกระตุก ชู้รักของอิงจวี้กังเหรอ?

เป็นไปได้อย่างไรกัน?

เรื่องนี้ไม่น่าเชื่อยิ่งกว่าพระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกเสียอีก!

อิงจวี้กังตกใจหนักกว่าพวกเขา สีหน้าขาวซีด “เชี่ยนเชี่ยนอย่าพูดจาเหลวไหล ฉันกับฮุ่ยเซียงเป็นญาติกัน บริสุทธิ์ใจกันทั้งคู่ด้วย…”

ผู้หญิงผิวขาวที่ชื่อฮุ่ยเซียงเงยหน้ามองอิงจวี้กังด้วยแววตาเจือความเจ็บปวด กัดริมฝีปากแล้วเอ่ย “พี่กัง… ฉันเป็นคู่หมั้นของพี่ชัด ๆ แต่พี่แอบถอนหมั้นลับหลังฉัน แล้วฉันกับพี่ได้เสียกันแล้ว… ฉันเป็นของพี่ตั้งนานแล้วนะ!”

พอพูดถึงตรงนี้ฮุ่ยเซียงก็ก้มหน้าลงด้วยท่าทีขัดเขิน มือขาวนวลเนียนบิดไปมา ความเก้อเขินของสาวแรกแย้มแผ่กระจายออกมาอย่างเปี่ยมล้นซึ่งชวนให้ผู้ชายหลงใหลไม่น้อยเลย

หน้าเหรินเชี่ยนเชี่ยนเจ็บปวดเหมือนบอกว่า ‘ฉันว่าแล้ว’ กัดฟันเอ่ย “นายยังไม่ยอมรับอีกเหรอ? มีอะไรกันแล้ว…  แปลว่าพวกเธอสองเคยนอนด้วยกันแล้วไม่ใช่หรือไง?”

“ไม่นะ… สวรรค์มีตา… ถ้าฉันโกหกขอให้ฟ้าผ่าตาย!”

อิงจวี้กังที่เป็นคนเชื่องช้าเอ่ยคำสาบานออกมาทันที เห็นได้ชัดว่าเขาร้อนใจขนาดไหน!

“พี่กัง…” ฮุ่ยเซียงมองอิงจวี้กังด้วยใบหน้าเปรอะคราวน้ำตา มือกุมอกด้วยท่าทีงดงาม

เหรินเชี่ยนเชี่ยนโมโหจนอยากจะตบอิงจวี้กังสักที “ยังพูดว่าไม่มีอะไรอีกเหรอ? ถึงขนาดเรียกกันว่าพี่กังแล้ว…เห็นฉันเป็นคนโง่ใช่ไหม…อิงจวี้กังผู้ชายเฮงซวย… ถ้านายไม่พอใจที่ฉันคลอดลูกไม่ได้ ทำไมไม่บอกเร็ว ๆ อย่ามาแอบมีเมียน้อยลับหลังฉันนะ…”

“ปกติฉันเองก็รังเกียจผู้ชายเจ้าชู้แบบนี้ที่สุด หย่ากันเถอะ… ต่อให้ฉันคลอดลูกไม่ได้ก็มีชีวิตที่ดีได้เหมือนกัน!”

เหมยเหมยใจเต้นระรัว คิดไม่ถึงว่าเหรินเชี่ยนเชี่ยนจะมีลูกไม่ได้?

เธอกับฉีฉีเก๋อเข้าใจทันที!

ดูท่าทางอิงจวี้กังก็น่าสงสัยมากทีเดียว หรือว่าผู้ชายที่ท่าทางซื่อสัตย์ว่าง่ายคนนี้ลับหลังก็แอบมีบ้านเล็กบ้านน้อยเหมือนกัน?

ส่วนฉีฉีเก๋อกลับไม่สามารถสะกดอารมณ์ของตนเองไว้ได้ ผลักเหรินเชี่ยนเชี่ยนออกแล้วก้าวไปตรงหน้ากระชากคอเสื้ออิงจวี้กัง ตัวของเธอกับเขาไม่ต่างกันมากนัก แต่วันนี้เธอใส่แผ่นเสริมส้นถึงได้สูงขึ้นหลายเซนติเมตรเลยคว้าตัวอิงจวี้กังได้อย่างง่ายดายจนตัวเขาลอยขึ้นจากพื้น

“เชี่ยนเชี่ยนดีกับนายขนาดนี้ คิดไม่ถึงว่านายจะกล้ามีชู้ แถมยังกล้าพามาฉลองตรุษจีนที่บ้านอีก…อิงจวี้กังนายยังมีความเป็นคนอยู่ไหม? ฉันจะตีนายให้ตายเลยไอ้สารเลว! ”

ฉีฉีเก๋อยังพูดไม่ทันจบก็ประเคนหมัดหนึ่งแสกหน้าอิงจวี้กัง แล้วหมีแพนด้าก็ถือกำเนิดขึ้น…

อิงจวี้กังอ้าปากจะอธิบายแล้วหมัดอีกอันก็ประเคนเข้ามาต่อ ในที่สุดก็มีครบทั้งสองด้าน!

เหรินเชี่ยนเชี่ยนใจเต้นระรัวพลันรู้สึกสงสารเขาอยู่บ้าง เดิมอยากบอกเพื่อนให้หยุดแต่สมองกลับบอกให้เธอเงียบไว้เพราะทิฐิที่มีมากเกิน เฮอะ…กล้าพาชู้มาเหยียบถึงบ้าน สมน้ำหน้าแล้วที่โดนฉีฉีเก๋อต่อย!

“มีอะไรก็ค่อย ๆคุยกัน… อย่าลงไม้ลงมือกันเลย…”

พ่อแม่ของอิงจวี้กังดูแล้วก็น่าจะเป็นคนสุขุมเงียบ ๆแบบอิงจวี้กัง พวกเขายืนดูอยู่นานถึงได้สติแล้วรีบพุ่งเข้ามาห้ามฉีฉีเก๋อไว้ แล้วสามคนพ่อแม่ลูกก็เข้าไปรั้งแขนเธอ ส่วนที่ดึงอิงจวี้กังก็ดึงไว้ กระทั่งฉีฉีเก๋อทำอะไรไม่ได้เลยหัวเสียจนสะบัดเขาล้มก้นจ้ำบ๊ะกับพื้น!

“โอ้ย…”

สีหน้าอิงจวี้กังเจ็บจนเผยสีหน้าเหยเกพร้อมร้องโอดครวญอย่างเจ็บปวด เหรินเชี่ยนเชี่ยนสงสารเขาไม่น้อย ฉีฉีเก๋อออกแรงมากไปหน่อย แต่อย่าทำให้ช่วงเอวของเขาเสียหายล่ะ ไม่อย่างนั้นคงจะโยงใยมาหาความสุขของเธอไปด้วย!

“พี่กัง… พี่ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” ฮุ่ยเซียงก้าวเข้ามาหมาจะประคองอวี้จิงกัง

อวี้จิงกังหน้าเปลี่ยนสีแล้วพยายามสะกดความเจ็บปวดตรงข้อกระดูกไว้แล้วกลิ้งหลุน ๆถึงสามรอบเพื่อให้รอดจากอุ้งมือของฮุ่ยเซียง!

……………………….