ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2763 มีผู้ชาย + ตอนที่ 2764 หน้าตาทำให้คนรู้สึกสบายใจ

ตอนที่ 2763 มีผู้ชาย

เหมยเหมยได้ยินคำว่าไม้นางฟ้าก็ปวดหัวจี๊ดแล้วส่งเสียงฮึอย่างโกรธเคือง เธอปิดปากเงียบไม่พูดอะไร โชคดีที่วันนี้เล่อเล่อไปโรงเรียน ไม่ต้องกังวลเรื่องหน้าต่างมีหู ประตูมีช่องอีก

เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนหยอกเย้าเพื่อน ๆเพลินจนรถขับเข้าตัวเมืองตอนไหนไม่รู้ตัว พวกเธอนั่งอยู่ในรถของเหริ่นเชี่ยนเชี่ยน คนขับรถก็คนของบริษัทเหริ่นเชี่ยนเชี่ยน เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนตั้งใจจะส่งเพื่อนกลับบ้านก่อน

“ไม่ต้องหรอก พวกเราลงรถตรงนี้แหละ เรียกรถไปต่อก็ได้แล้ว เธอไปเยี่ยมน้องสามีเธอเถอะ”

เหมยเหมยไม่อยากรบกวนเท่าไหร่นัก ตอนนี้ก็ไม่ใช่ช่วงเวลาเร่งด่วน รถแท็กซี่ว่างยังมีอีกมากจึงเดินทางสะดวก เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนกลับไม่เห็นด้วย “ฉันจะเอาเงินไปให้หล่อนแค่ครู่เดียว พอโอนเงินไปในบัตรให้เธอเธอก็ไม่ใช้ ฉันก็เลยจะให้เงินสดเธอสักหน่อย”

เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนเป็นคนประเภทที่ถ้าดีกับใครขึ้นมาก็ดูแลเอาใจใส่จนเข้ากระดูก แต่ถ้าเกลียดใครสักคนขึ้นมาก็เกลียดจนเข้ากระดูกได้เช่นกัน เธอแบ่งความรักความเกลียดชังอย่างชัดเจน เพราะน้องสามีคอยช่วยเหลือเธอ เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนจึงทำดีต่อหล่อนทุกอย่างโดยไม่นึกเสียดาย

“พวกเธอไปด้วยกันกับฉันเถอะ…ถึงอย่างไรพวกเธอก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว เดี๋ยวฉันเลี้ยงซี่โครงแกะ”

“ก็ได้ งั้นพวกเราไปซื้อของหน่อยแล้วกัน ถึงอย่างไรพวกเราก็เป็นผู้อาวุโสกว่าคงไปมือเปล่าไม่ได้” เหมยเหมยรู้สึกว่ามารยาทไม่ควรขาด ทว่ากลับได้สายตามองบนจากเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนส่งมาให้

“ผู้อาวุโสอะไรกันล่ะ ฉันกับน้องสามีรุ่นเดียวกัน เธอคิดจะเอาเปรียบฉันใช่ไหม!”

เหมยเหมยลูบจมูกปอย ๆหัวเราะแก้เขิน เธอก็แค่คิดว่าพี่สะใภ้ก็นับว่าเป็นผู้อาวุโสด้วยไม่ใช่หรือไง!

เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนรวดเร็วมาก เธอไปซื้อผลไม้ตามฤดูกาลถุงใหญ่ที่ซูเปอร์มาร์เก็ต แถมยังกอดแตงโมลูกโตมาหนึ่งลูก พวกเขาสามคนบวกกับหนึ่งเด็กน้อยมุ่งหน้าไปมหาวิทยาลัยครุศาสตร์ ตอนนี้ใกล้ถึงเวลาอาหารกลางวันจึงมีนักศึกษาเดินตามท้องถนนด้วยท่าทีรีบร้อน ทั้งยังเปิดเพลงป๊อปในวิทยุกระจายเสียง ความคุ้นเคยก็พุ่งทะลักขึ้นมา

“ตั้งแต่เรียนจบก็เกือบห้าปีแล้วเนอะ…เวลาผ่านไปเร็วมากจริง ๆ!” เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนพูดพลางทอดถอนใจ

“พวกเราต่างเป็นแม่คนกันหมดแล้ว แค่พริบตาเดียวก็แก่ลงเลยแฮะ เฮ้อ!” ฉีฉีเก๋อเองก็เศร้าใจแต่กลับโดนคุณหนูใหญ่เหริ่นดูแคลนใส่ “เธอแก่เองก็อย่าลากฉันไปร่วมด้วยสิ ฉันยังเป็นเด็กสาวอายุสิบแปดตลอดกาลนะ”

“ได้…เธอเป็นยายแก่ปีศาจไปแล้วกัน!”

พวกเธอสามคนลับฝีปากกันพูดคุยหยอกเย้าสนุกสนานจนมาถึงหน้าหอพักของนักศึกษาปริญญาโท เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนเคยมาหลายรอบแล้วจึงคุ้นเคยเส้นทางดี พวกเขาทั้งสามคนเพิ่งจะเตรียมตัวขึ้นตึก ฉีฉีเก๋อสายตาดีจึงชี้นิ้วไปยังที่ไกล ๆแล้วเอ่ยว่า “ผู้หญิงคนนั้นเป็นน้องสามีเธอไม่ใช่เหรอ?”

เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนมองตามไป “เธอนั่นแหละ…จะต้องไปห้องสมุดอีกแล้วแน่นอน หนอนหนังสือจริง ๆ ฉันจะเข้าไปทักทายหน่อยแล้วกัน…”

เหมยเหมยดึงเธอเอาไว้ “อย่าไป หาที่ซ่อนก่อน!”

น้องสาวอิงไม่ได้อยู่คนเดียว ด้านหลังยังมีผู้ชายตามมาอีกคนหนึ่ง ทั้งสองคน คนหนึ่งอยู่ด้านหน้าอีกคนตามหลัง คนหนึ่งไล่ตาม อีกคนคอยหลบ ดูแล้วเหมือนจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา!

“เชี่ยนเชี่ยน…น้องสามีของเธอมีผู้ชายแล้วเหรอ?” ฉีฉีเก๋อก็เห็นเหมือนกันจึงร้องถามเสียงหลง

เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนไม่ได้ตาบอดจึงมองเห็นเช่นกัน แต่เพราะระยะห่างค่อนข้างไกล หน้าตาของผู้ชายคนนั้นจึงเลือนรางไม่ค่อยชัดนัก หากมองจากไกล ๆน่าจะสูงราวร้อยแปดสิบเซนติเมตรขึ้นไป รูปร่างสูงใหญ่กำยำ

“รูปร่างใช้ได้…ไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นอย่างไรบ้าง…เอ๊ะ ทำไมพวกเขาถึงเดินไปทางนั้นล่ะ? ไม่ได้การล่ะ…ฉันต้องไปแอบดูซะแล้ว!”

น้องสาวอิงพูดกับผู้ชายสองสามประโยคก็หมุนตัวเดินไปอีกทาง ผู้ชายก็ตามหลังไปติด ๆ เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนตามไปโดยไม่ต้องคิด เมื่อก่อนเธอมาเที่ยวในมหาวิทยาลัยครุศาสตร์อยู่บ่อย ๆ แม้แต่หลับตาเดินยังได้เลย

“พวกเราไปทางนี้ เงียบ ๆนะ อย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น…” เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนดวงตาเป็นประกาย สีหน้าท่าทางตื่นเต้น ทำตัวเหมือนเป็นสายสืบก็ไม่ปาน…

…………………………………………..

ตอนที่ 2764 หน้าตาทำให้คนรู้สึกสบายใจ

ทั้งสามคนอ้อมวนไปอีกทางและไปถึงสระบัวก่อนพวกเขาสองคน จากนั้นพวกเขาสามคนก็เจอตำแหน่งที่เหมาะแก่การดักฟัง ครั้นเพิ่งซ่อนตัวเสร็จน้องสาวอิงกับผู้ชายคนนั้นก็เดินมา

“เอาล่ะ…พวกเรามาคุยกันให้รู้เรื่องตรงนี้แหละ!” นี่เป็นเสียงของน้องสาวอิง เสียงของหญิงสาวไม่รีบร้อน ไม่สูงและต่ำ พูดได้ชัดเจนมากและเสนาะหูเหลือเกิน

“คือ…อิงซานหง…” ผู้ชายพูดตะกุกตะกักเล็กน้อย เหมยเหมยมุมปากกระตุก พ่อแม่ตระกูลอิงช่างประหยัดแรงดีจริง ๆถึงตั้งชื่อนี้ขึ้นมา

เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนพูดอธิบายเสียงเบาว่า “ตอนน้องสามีของฉันเกิดเป็นช่วงเวลาที่กุหลาบแดงพันปีบนภูเขาเบ่งบานสวยงามที่สุด พ่อสามีฉันเห็นว่าเป็นผู้หญิงเลยตั้งชื่อว่าอิงซานหง แต่ว่าพวกเราต่างก็เรียกเธอว่าน้องหง”

“…ฉันรู้สึกว่าพวกเราสองคนเหมาะสมกันจริง ๆ พวกเราลองคบกันดูดีไหม?” ชายคนนั้นพูดคล่องแคล่วขึ้นเรื่อย ๆ เขาปล่อยระเบิดลูกใหญ่จนทำเอาพวกเขาสามคนหลังแปลงดอกกุหลาบพากันตกตะลึง

“เฮ้ย…มีอะไรกันจริง ๆด้วย…ผู้ชายคนนี้ทำอะไร? ขนาดเท่าไหร่…ฉันต้องไปสืบหาดูซะแล้ว…” เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนพึมพำ ที่แท้พี่สะใภ้ก็เป็นกังวลทุกจุดเหมือนแม่จริง ๆ

เหมยเหมยกลับทำหน้าสับสน เสียงของผู้ชายคนนี้ทำไมถึงได้คุ้นหูนักนะ?

คุ้นจนไม่สามารถจะคุ้นไปได้มากกว่านี้อีกแล้ว แต่ที่เธอนิ่งไปก็เพราะเธอคิดไม่ออกว่าเจ้าหมอนี่คือใคร ช่างน่าหงุดหงิดเสียจริง!

“ฉันกลับรู้สึกว่าพวกเราไม่เหมาะสมกัน ถึงแม้ว่าฉันจะช่วยชีวิตคุณไว้ แต่คุณก็ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ และฉันก็ไม่มีความคิดที่จะแต่งงาน ยิ่งไปกว่านั้นฉันไม่คิดอยากมีแฟน ขอความกรุณาวันหลังอย่ามายุ่งกับชีวิตฉันถึงมหาวิทยาลัยอีก!”

อิงซานหงปฏิเสธคำร้องขอความรักจากผู้ชายตรง ๆไม่อ้อมค้อมเลยสักนิด เธอรู้จักตัวเองดีเพราะภูมิหลังของครอบครัวชายผู้นี้ ไม่ใช่สิ่งที่ซินเดอเรลล่าตัวจริงอย่างเธอจะสามารถปีนป่ายขึ้นไปได้

ซินเดอเรลล่าในเทพนิยายเป็นสตรีผู้สูงศักดิ์ ทั้งยังรูปโฉมงดงาม แล้วเธอล่ะ…นอกจากสมองที่ไม่กลวงแล้วก็ไม่มีอะไรเลยสักอย่าง คุณชายจากตระกูลผู้ดีจะมาเห็นเธออยู่ในสายตาได้อย่างไรกัน?

คาดว่าน่าจะเป็นเกมที่พวกคุณชายเหล่านั้นเล่นกัน…หรือแค่อยากชิมความสดใหม่ก็เท่านั้น เธอไม่จำเป็นต้องตกเป็นเหยื่อของคนเหล่านี้

 “ฉัน…ฉันรู้สึกจริง ๆว่าเราเหมาะสมกันมาก…ดูสิ เธอมีหน้าตาที่ชวนให้คนเห็นสบายใจขนาดนี้ อีกทั้งยังมีมุมมองความคิดเป็นของตัวเอง ฉันตามหาผู้หญิงแบบเธอมาตลอด จริง ๆนะ……พวกเราเหมาะสมกันแน่นอน…”

น้ำเสียงของผู้ชายจริงใจมากจนฟังออก แต่ก็ชวนให้หงุดหงิดเช่นกัน

แน่นอนว่าสำหรับอิงซานหงเองก็ไม่มีข้อยกเว้น เธอรู้ดีว่าตัวเองหน้าตาไม่น่ามองแต่เธอกลับไม่ชอบฟังคนอื่นพูดว่าเธอหน้าตาไม่น่ามอง แม้แต่ลับหลังก็ไม่ได้ ถ้าเธอได้ยินคงก่นด่าชุดใหญ่แน่

คาดไม่ถึงว่าตอนนี้ผู้ชายคนนี้จะพูดต่อหน้าเธอว่าเธอมีหน้าตาที่ชวนให้คนเห็นสบายใจ?

นี่ก็สื่อว่าเธอหน้าตาน่าเกลียดไม่ใช่เหรอ!

มีอย่างที่ไหนกัน!

“ฉันหน้าตาไม่ดีแล้วทำไม? ฉันไปกินข้าวบ้านนายหรือใส่เสื้อผ้าบ้านนายหรือยังไง…ฉันขี้เหร่ก็ไม่ได้ให้นายมาชอบฉันสักหน่อย อีกอย่างนายหล่อมากนักหรือไง? ตัวใหญ่เทอะทะหน้าตาก็ดูโง่…นายมีสิทธิ์อะไรถึงมาบอกว่าฉันขี้เหร่…”

ฝีปากของอิงซานหงยังคงดีไม่แผ่ว ได้ยินมาว่าผ่านการสอบวัดระดับภาษาขั้นสูงได้นานแล้ว เธอด่ารวดเดียวโดยไม่มีหยุดพักหายใจเลยสักนิด

เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนดวงตาลุกวาวมากขึ้นทุกที น้องสามีคนนี้ถูกใจเธอจริง ๆ ดูฝีปากนี่สิคล่องแคล่วเสียเหลือเกิน!

แต่เหมยเหมยกลับตกตะลึง เพราะว่า…ในที่สุดเธอก็ฟังเสียงของผู้ชายคนนี้ออกแล้ว เขาเป็นน้องชายแท้ ๆของเหยียนหมิงซุ่น เป็นน้องชายสามีเธอ——เหยียนหมิงต๋าจอมซื่อบื้อ

ทำไมเหยียนหมิงต๋าถึงมาอยู่กับน้องสามีของเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนได้ล่ะ?

ไม่สิ ควรจะเป็นเหยียนหมิงต๋ามาวอแวน้องสาวอิงต่างหาก แถมไม่เข้าตาเจ้าหล่อนอีกด้วย!

……………………