ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2839 ไม่แต่งกับใครทั้งนั้น + ตอนที่ 2840 ใช่แล้ว หนูจะแต่งงานกับเขา

ตอนที่ 2839 ไม่แต่งกับใครทั้งนั้น

ท่านผู้เฒ่าเซียวใช้เวลาพักใหญ่กว่าจะตั้งสติได้ พลันน้ำตาก็คลอเบ้า แก่แล้ว…เธอก็แก่แล้ว วันเวลาไม่ได้ปรานีเธอเลย!

ไม่คิดว่าก่อนตายเขาจะได้พบเธออีกครั้ง ยิ่งคิดไม่ถึงว่าจะได้พบกันในสถานการณ์เช่นนี้

พอได้ยินท่านเคานต์อาวุโสพร่ำพูดแต่ว่าไม่อนุญาตให้แต่งงานกับชายชาวฮวาเซี่ย ท่านผู้เฒ่าเซียวก็อดยิ้มขมขื่นไม่ได้ เมื่อนั้นถูกเขาทำร้ายฝังใจเสียจนเวลาผ่านไปหลายปีก็ยังไม่อาจปล่อยวางได้!

“คือว่า…ท่านเคานต์ ท่านอย่าเหมารวมทุกคนสิ ผู้ชายชาวฮวาเซี่ยอาจมีที่ไม่ดีบ้างแต่ก็มีผู้ชายดี ๆมากมายนะคะ ท่านไม่รู้จักสยงมู่มู่ด้วยซ้ำทำไมถึงคัดค้านเขาล่ะ?”

เหมยเหมยก้าวออกมากู้สถานการณ์ เธอไม่คิดว่าท่านเคานต์อาวุโสจะไม่มีเหตุผลขนาดนี้ มาถึงไม่ถามไถ่อะไรสักอย่างก็เหมารวมผู้ชายชาวฮวาเซี่ยเหมือนกันหมด บอกตามตรงถ้าไม่เห็นแก่เซียวเซ่อเธอจะขอสั่งสอนยายแก่คนนี้ให้เห็นดีสักหน

ผู้ชายชาวฮวาเซี่ยดี ๆมีถมเถไป คนอื่นไม่ต้องพูดถึงหรอกเอาแค่เหยียนหมิงซุ่นของเธอก็คือต้นแบบของผู้ชายที่ดี ไม่มีข้อบกพร่องให้ตำหนิสักนิด

แต่ก็พอจะเข้าใจท่านเคานต์อาวุโสนี้เพราะเคยโดนท่านผู้เฒ่าเซียวหลอกเสียขนาดนั้น ถึงทำให้สภาพจิตใจบิดเบี้ยวไปสักนิด เฮ้อ!

ท่านเคานต์อาวุโสแค่นหัวเราะทีหนึ่ง “ฉันไม่จำเป็นต้องรู้จัก ขอเพียงเขาเป็นคนฮวาเซี่ยฉันก็ไม่ประทับใจอะไรทั้งนั้น เซียวเซ่อ กลับบ้านกับฉัน อย่าทำให้ฉันโมโหอีก!”

ผู้ชมด้านล่างเวทีส่วนมากเป็นนักศึกษาวัยรุ่นที่แม้ไม่คล่องภาษาอังกฤษแต่พอจะเดา ๆได้ บวกกับคำแปลของเด็กเรียนเก่งอีกจำนวนหนึ่ง ทุกคนก็พอจะเข้าใจความหมายของคำพูดท่านเคานต์อาวุโสจึงอดเดือดดาลขึ้นมาไม่ได้

คิดไม่ถึงว่าจะกล้าเหยียดชาวฮวาเซี่ยกลางรายการของฮวาเซี่ยอย่างเปิดเผยเช่นนี้ หน็อยแน่!

อู่เชาลอบสบถในใจ เขาไม่อยากให้รายการตัวเองต้องสร้างความขัดแย้งระหว่างชาติ ขณะที่เตรียมจะพูดเกลี้ยกล่อมท่านเคานต์อาวุโส ท่านผู้เฒ่าเซียวที่นั่งอยู่ด้านล่างเวทีก็เดินขึ้นเวทีทีละก้าว ๆ

“โนล่า ตอนนั้นผมเป็นคนทรยศคุณเอง เป็นความผิดของผมทั้งหมด แต่คุณจะพานเอาความแค้นเคืองใจที่มีต่อผมไปลงที่คนอื่นไม่ได้ กรุณาระวังคำพูดของคุณด้วย อย่าให้ความขัดแย้งมันรุนแรงขึ้นได้ไหม?”

ท่านผู้เฒ่าเซียวก้าวขึ้นเวทีประสานสายตากับท่านเคานต์อาวุโส

ท่านเคานต์อาวุโสเบิกตากว้างด้วยความตกใจ นัยน์ตาสีฟ้าไม่ผ่องใสบริสุทธิ์เหมือนตอนวัยรุ่นอีกต่อไป ดูขุ่นมัวแต่ยังคงงดงามเช่นเคย อย่างน้อยในสายตาของท่านผู้เฒ่าเซียวก็เป็นเช่นนั้น

แม้ชีวิตนี้จะมีผู้หญิงหลายคน แต่ในใจของท่านผู้เฒ่าเซียวท่านเคานต์อาวุโสคือคนที่เขารักมากที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย

“เซียวเหยียน…คุณยังไม่ตาย!” ท่านเคานต์อาวุโสกัดฟันกรอด ความเกลียดชังกำลังพลุ่งพล่านและสายตาที่มองมาอย่างซับซ้อน

เหมยเหมยถอนหายใจ ทีนี้ละเรื่องใหญ่แล้ว ท่านเคานต์อาวุโสที่มีความแค้นใหม่บวกแค้นเก่า เรื่องวันนี้ต้องไม่จบง่าย ๆแน่เลย หวังเพียงว่าเรื่องจะไม่ลามไปถึงกระทรวงการต่างประเทศล่ะ!

“ท่านผู้นี้คือใครเหรอ? ดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์บางอย่างกับท่านเคานต์อาวุโสนะ!” มีผู้ชมกระซิบคุยกัน

เหล่านักข่าวปาปารัสซี่เริ่มทำงานทันที ไม่นานพวกเขาก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่าเหมือนถูกฉีดยากระตุ้น โอ้โห…ข่าวอื้อฉาวสุดน้ำเน่าในยุคก่อนยังตามถ่ายได้ ทีนี้ก็รวยล่ะ!

โรงงานพิมพ์พรุ่งนี้ต้องพิมพ์จนเครื่องพังแน่!

“คาดว่าผมยังจะมีชีวิตอยู่อีกหลายปี โนล่า ขอโทษที่ทำให้คุณผิดหวังนะ!” ท่านผู้เฒ่าเซียวยิ้มเอ่ย ในรอยยิ้มคือความสง่าที่เหมือนมองเรื่องทางโลกได้อย่างทะลุปรุโปร่งและได้หลุดพ้นมายาวนานแล้ว

ท่านเคานต์อาวุโสกลับยังมองไม่ทะลุหรือปล่อยวาง เพราะหลายปีมานี้สิ่งเดียวที่เป็นแรงผลักดันในชีวิตเธอก็คือต้องตายหลังเซียวเหยียนให้ได้ ต่อให้ตายช้ากว่าสักนาทีก็ยังดี

“พระเจ้าตาบอดที่ปล่อยให้เดนมุนษย์อย่างคุณมีชีวิตอยู่ต่อไป!”

ท่านเคานต์อาวุโสด่าไปประโยคหนึ่งแล้วหันกลับไปมองเซียวเซ่อ แล้วตะคอกใส่อีกครั้งว่า “กลับบ้านกับฉัน!”

“หนูจะกลับบ้านแต่ไม่ใช่ตอนนี้ อีกอย่างหนูไม่มีทางแต่งงานกับผู้ชายคนอื่น!” เซียวเซ่อเชิดคางขึ้นเช่นกัน หน้าตาของเธอคล้ายคลึงกับท่านเคานต์อาวุโสมากจริง ๆ โดยเฉพาะดวงตากับรูปคาง

“งั้นเธอก็ไม่ต้องแต่งงานกับใครทั้งนั้น ฉันยอมให้เธอครองโสดไปจนตายก็ไม่มีวันยอมให้เธอแต่งงานกับผู้ชายชาวฮวาเซี่ย!” ท่านเคานต์อาวุโสตวาดเสียงดุดัน

…………………………….

 ตอนที่ 2840 ใช่แล้ว หนูจะแต่งงานกับเขา

“โนล่า คุณจะทำลายความสุขของเซ่อเซ่อเพราะความแค้นส่วนตัวไม่ได้นะ” ท่านผู้เฒ่าเซียวเอ่ยอย่างไม่เห็นด้วย

แม้การแต่งงานไม่ใช่ทางผ่านที่ผู้หญิงทุกคนต้องเจอ แต่ถ้ามีผู้ชายที่จริงใจกับเราแล้วทำไมต้องปฏิเสธการแต่งงานล่ะ?

มีคนรักคอยประคับประคองใช้ชีวิตไปร่วมกัน อย่างไรเสียก็ดีกว่าโดดเดี่ยวมากกว่าสิ!

“แล้วไง? เซียวเซ่อคือคนในตระกูลอดัมของฉัน เธอต้องเชื่อฟังคำสั่งของฉัน!” ท่านเคานต์แสดงท่าทีแข็งกร้าว

เหมยเหมยพลันก็นึกถึงทัศนคติของเจี่ยเป่าอวี้ในเรื่องความฝันในหอแดง สาวน้อยมักเป็นที่ชื่นชอบของผู้คน แต่พออายุเพิ่มขึ้นโฉมหน้าก็เริ่มเป็นที่น่าชิงชัง เขามองเพียงแวบเดียวยังคิดว่าต้องเก็บไปฝันร้าย!

ถึงพูดแบบนี้มันจะเกินจริงไปสักหน่อยแต่ท่านเคานต์ในตอนนี้กำลังทำให้เหมยเหมยรู้สึกว่าคำพูดของคุณชายเจี่ยก็พอสมเหตุสมผลอยู่บ้าง มันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ

“ท่านเคานต์ ต่อให้เซียวเซ่อเป็นผู้สืบทอดตระกูลอดัมแต่เธอเป็นเจ้าของชีวิตตัวเอง กฎหมายที่อังกฤษน่าจะไม่ได้กำหนดว่าหากคนตระกูลผู้ดีจะแต่งงานต้องได้รับอนุญาตจากผู้ใหญ่ก่อนมั้งคะ?” เหมยเหมยเรียกร้องความยุติธรรมแทน ไม่ชอบใจความเอาแต่ใจของหญิงชราคนนี้จากใจจริงเพราะไม่มีเหตุผลเลยสักนิด

“เธอคือใคร? มีสิทธิ์อะไรมายุ่งเรื่องตระกูลอดัม?” ท่านเคานต์ปรายตามองเหยียดเหมยเหมย เธอไม่มีความรู้สึกดี ๆ ต่อหญิงสาวชาวฮวาเซี่ยเช่นเดียวกันหรือทั้งประเทศนี้เลยก็ว่าได้

เพียงเพราะนึกถึงประเทศนี้ทีไร ความรู้สึกของท่านเคานต์มีเพียงความเสียใจและแค้นใจที่ถูกหยามเกียรติ เป็นสิ่งที่เธอจะไม่มีวันลืมตราบจนชั่วกัปชั่วกัลป์

“เหมยเหมยคือเพื่อนสนิทของหนู คุณย่าท่านเสียมารยาทแล้ว!” เซียวเซ่อเอ่ยอย่างไม่พอใจ

“แต่เธอไม่ใช่เพื่อนของฉัน กับคนแปลกหน้าที่ไม่ใช่เพื่อนฉันไม่มีความจำเป็นต้องมีมารยาทด้วย” ท่านเคานต์เอ่ยด้วยท่าทีหยิ่งผยองถือตัว

เหมยเหมยโกรธจนคันฟันยุบยิบ เสียใจแทบตายที่เอายาวิเศษให้ยายแก่นี่กิน กินยาของเธอแล้วยังด่าว่าเธออีก ยายแก่ไร้มารยาท!

“คุณแม่ ท่านเสียมารยาทแล้วจริง ๆ เหมยเหมยไม่ใช่แค่เพื่อนสนิทของเซ่อเซ่อ ยิ่งกว่านั้นยังเป็นผู้มีพระคุณของท่าน เม็ดยาที่ท่านทานอยู่ทุกวันนี้ก็มาจากบ้านเหมยเหมยทั้งนั้น” เซียวจิ่งหมิงไม่รู้โผล่ออกมาจากหลุมไหน ทั้งยังมีคุณหนูใหญ่เฝิงขนาบข้างมาด้วย

คิดไม่ถึงว่าสองสามีภรรยาคู่นี้จะย้อนกลับมา ถือว่ายังมีสำนึกอยู่บ้าง!

ท่านเคานต์อาวุโสสีหน้าเปลี่ยนไป เธอทานเม็ดยานั่นทุกวันและมีส่วนช่วยต่อร่างกายอย่างมาก ไม่คิดว่าจะได้มาจากบ้านผู้หญิงที่หน้าตาคล้ายปีศาจจิ้งจอกตรงหน้า ถ้าอย่างนั้นเธอก็เสียมารยาทมากจริง ๆ!

“ขอโทษด้วย ฉันเสียมารยาทเกินไป!”

ท่านเคานต์อาวุโสเอ่ยขอโทษอย่างไม่รีรอ ผิดต้องรู้จักแก้ไข ก่อนจะโค้งให้เหมยเหมยทีหนึ่งโดยที่เหมยเหมยรีบโค้งตัวกลับ เค้นรอยยิ้มออกมา “ไม่หรอกค่ะ ๆ ท่านคือผู้อาวุโสกว่านี่นา!”

“แต่ยาก็ส่วนยา งานแต่งก็ส่วนงานแต่งจะนับเป็นเรื่องเดียวกันไม่ได้ ฉันยืนกรานว่าจะไม่อนุญาตเรื่องงานแต่งงาน!” ท่านเคานต์อาวุโสไม่มีท่าทีอ่อนลงสักนิด ทั้งยังแสดงท่าทีต่อต้านอย่างถึงที่สุด

สยงมู่มู่กัดฟันร้องโวยวายขึ้นมา “ผมก็ไม่ต้องการคำอนุญาตของคุณหรอก คนที่ผมจะแต่งงานด้วยคือเซียวเซ่อไม่ใช่คุณสักหน่อย คุณจะอนุญาตหรือไม่ก็แล้วแต่ เซียวเซ่อ ไป…เราไปจดทะเบียนกันตอนนี้เลย!”

เขาทุ่มหมดหน้าตักแล้ว วันนี้ต่อให้ราชินีคัดค้านเขาก็จะแต่งงานกับยัยทอมให้ได้!

สยงมู่มู่รุดหน้าไปคว้ามือเซียวเซ่อหมายจะฉุดเธอไปจดทะเบียนที่สำนักงานเขต เขาได้ศึกษาขั้นตอนมาเรียบร้อยแล้ว และเตรียมเอกสารทั้งหมดไว้เสร็จสรรพ ขอเพียงเซียวเซ่อพยักหน้าเขาก็พร้อมจะไปจดทะเบียนได้ทุกเมื่อ

“หน็อย…เซียวเซ่อเธอจะแต่งงานกับผู้ชายไร้มารยาทคนนี้จริงเหรอ?” ท่านเคานต์อาวุโสถามด้วยความโกรธ

เซียวเซ่อลังเลอยู่หลายวินาที เดิมทียังเป็นห่วงสุขภาพของคุณย่าอยู่บ้างแต่ตอนนี้เห็นท่านเคานต์ดูแข็งแรงมีชีวิตชีวาดีจึงค่อยสบายใจ จากนั้นก็หันไปมองมือคู่นั้นที่กอบกุมมือตัวเองอีกแวบหนึ่งก็รู้สึกชื้น ๆตรงฝ่ามือเพราะเต็มไปด้วยเหงื่อ…

เธอใจอ่อนลงอย่างห้ามไม่อยู่แล้วพยักหน้ารับอย่างหนักแน่น “ใช่ หนูอยากแต่งงานกับเขาค่ะคุณย่า!”

……………