ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2897 พี่เสี่ยวเป่าเป็นของฉัน + ตอนที่ 2898 ตาแก่บ้ากาม

ตอนที่ 2897 พี่เสี่ยวเป่าเป็นของฉัน

“สถานีต่อไป สถานีชุนเจียงเฉียว…โปรดเอื้อเฟื้อที่นั่งแก่เด็กสตรีมีครรภ์ คนชราและคนพิการ…” เสียงของระบบบนรถบัสเอ่ยซ้ำอีกครั้ง

ชั่วโมงเร่งด่วนหลังเลิกงานของเดือนหก รถเมล์สาย 21 ยังมีผู้โดยสารแน่นขนัดเหมือนเคย คนที่เบียดเสียดหาที่นั่งได้ล้วนขึ้นจากสถานีก่อนหน้านี้ทั้งนั้น ส่วนพวกสถานีหลัง ๆหาที่นั่งไม่ได้สักนิด แค่พอมีที่ให้ยืนก็นับได้ว่าเป็นบุญแล้ว

ส่วนใหญ่บนรถเป็นนักเรียนที่เพิ่งเลิกเรียนและคนหนุ่มสาวที่กลับจากเลิกงาน อีกทั้งคนแก่ที่มารับลูกหลาน คาดว่าคงไปเรียนพิเศษแล้วรีบกลับบ้านกัน

เนื่องจากอากาศร้อนมากจึงมีเด็กสาวหลายคนสวมเสื้อผ้าสบาย ๆ มีไม่กี่คนที่ดูเหมือนนักเรียนมัธยมปลายซึ่งสวมชุดนักเรียน กระโปรงยาวถึงเข่าเผยให้เห็นขาขาวสะอาด มีเด็กสาวหลายคนยืนพูดคุยหัวเราะคิกคักกันอยู่

ข้างกายเด็กสาวเหล่านี้มีเด็กสาวสองคนที่ดูแก่กว่าหน่อย คนหนึ่งตัวสูงโปร่งอย่างน้อย 175 เซนติเมตร ใส่เสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนส์สีน้ำเงินและรองเท้าผ้าใบสีขาว รวบเก็บผมเป็นหางม้าเรียบร้อย หุ่นได้มาตรฐานซึ่งโดดเด่นไม่น้อยเลย

รูปร่างหน้าตาของเด็กสาวตัวสูงไม่ใช่สาวงามตามมาตรฐานดั่งในอดีต แต่กลับเป็นดวงหน้าที่คนรุ่นหลังใหม่เทิดทูนอย่างมาก คิ้วหนาและดวงตากลมโต ริมฝีปากอวบอิ่ม จมูกโด่ง โครงหน้ากรามชัดแต่กลับดูมีเอกลักษณ์ ผิวขาวเนียนละเอียด หุ่นบอบบางแต่มาดดูแข็งแกร่งเป็นพิเศษ

แข็งแกร่งจนทำให้คนมองข้ามหน้าตาเธอไป ไม่กล้าเผชิญหน้ากับเธอตรง ๆ

คู่หูของสาวน้อยตัวสูงคนนี้ถือเป็นสาวงามคนหนึ่งเลย ส่วนสูง 167 ซึ่งไม่นับว่าเตี้ยแต่พอยืนอยู่ตรงหน้าเธอกลับเห็นได้ชัดว่าดูตัวเล็กมาก สาวตัวเล็กคนนี้มีใบหน้ารูปไข่ คิ้วหนาและตาโตเหมือนกันแต่กลับดูอ่อนโยนอ้อนแอ้น อีกทั้งมีรูปร่างที่เซ็กซี่ร้อนแรงยิ่งกว่า

ตามที่เขาว่ากันว่า ‘หน้าประถมนมมหาลัย’!

“พี่เล่อเล่อ พี่เสี่ยวเป่ากลับมาหรือยัง?” เสียงของสาวตัวเล็กหวานหยดย้อย ถึงแม้จะพูดตามปกติแต่กลับดูเหมือนกำลังทำเสียงออดอ้อน

เด็กสาวตัวสูงโปร่งคือเหยียนเล่อเล่อ ส่วนเด็กสาวตัวเล็กกว่าคือเป่ารื่อน่า พวกเธอเกิดปีเดียวกัน ตอนนี้อายุสิบแปดปีแล้ว

เป้าหมายของเหยียนเล่อเล่อในวัยเด็กคือ ‘ทำลายคนเลวให้หหมดโลก’ ดังนั้นตอนสอบเข้ามหาวิทยาลัยเธอจึงไม่ลังเลเลยที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยตำรวจเมืองหลวง วันนี้เธอจะไปลงชื่อสมัครที่มหาวิทยาลัย เล่อเล่อได้คะแนนมากกว่าเกณฑ์คะแนนต่ำสุดหกคะแนนแต่นั่นไม่ใช่ปัญหาใหญ่

เป่ารื่อน่ากลับสมัครวิทยาลัยภาพยนตร์และโทรทัศน์ของเมืองหลวงซึ่งผ่านการทดสอบแล้ว โดยเฉพาะวิชาภาษาและวัฒนธรรมยิ่งไม่มีปัญหาเพราะทำได้หมด ความฝันของเป่ารื่อน่าคือการเป็นนักแสดงภาพยนตร์เพราะอยากสัมผัสชีวิตที่แตกต่างกันสักครั้ง

เล่อเล่อมองเป่ารื่อน่าอย่างระแวงเอ่ยเตือนว่า “พี่เสี่ยวเป่าเป็นของฉัน เธอห้ามคิดอะไรกับเขา!”

เป่ารื่อน่ากลอกตามองบน เกิดมายังไม่เคยเห็นใครหวงผู้ชายเท่าเหยียนเล่อเล่อเลย นี่ยังไม่ได้แต่งงานกันแต่เฝ้าระวังยิ่งกว่าเป็นสามีแล้วซะอีก เธอยอมเป็นเลสเบี้ยนก็ไม่แย่งผู้ชายของเหยียนเล่อเล่อหรอก!

“ฉันก็แค่ถาม เธอจะจริงจังอะไรขนาดนั้น?” เป่ารื่อน่าหงุดหงิดแต่น้ำเสียงกลับสดใสน่ารักจนชวนให้คนที่ได้ยินคันยุบยิบในใจ บุคลิกเหมือนเหมยเหมยตอนวัยเด็กค่อนข้างมาก

ฉีฉีเก๋อมักจะพูดติดตลกอยู่เสมอว่าเป่ารื่อน่าและเหยียนเล่อเล่อเกิดผิดท้องเพราะไม่เหมือนแม่ของพวกเธอเลยสักนิด

เล่อเล่อแค่นเสียงใส่ “ฉันต้องเตือนไว้ก่อน เธอจะได้ไม่คลุ้มคลั่งบ้าผู้ชายขึ้นมา”

“เธอทำเก่งต่อหน้าฉันแล้วมีประโยชน์อะไร เก่งนักก็ไปสารภาพรักกับพี่เสี่ยวเป่าสิ…จนป่านนี้พี่เสี่ยวเป่ายังปฏิบัติต่อเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้นเอง!” คำพูดของเป่ารื่อน่าทิ่มแทงหัวใจของเล่อเล่อจนสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย

เป็นแบบนั้นจริง ๆ พี่ชายนิสัยไม่ดีคนนั้นมักจะปฏิบัติต่อเธอเหมือนน้องสาวและมักจะพูดเสมอว่าชายหญิงไม่ควรถูกเนื้อต้องตัวกันซึ่งไม่ได้สนิทสนมกับเธอเหมือนตอนเด็กอีกแล้ว ตอนนี้ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหายหัวไปไหน โทรหาก็ไม่ติด ทำเอาเธอโมโหจะตายอยู่แล้ว!

เล่อเล่อที่กำลังอารมณ์เสียเหลือบมองด้านข้างก็สังเกตเห็นว่าผู้หญิงข้าง ๆเธอหน้าแดงก่ำ น้ำตาคลอเบ้าราวกับร้องไห้

เล่อเล่อสังเกตเห็นถึงความผิดปกติจึงเหลือบมองสาวข้างกาย ฉับพลันก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟในทันที

…………………………………………..

ตอนที่ 2898 ตาแก่บ้ากาม

ที่แท้ก็มีตาแก่ผมหงอกเต็มศีรษะโผล่มานั่งอยู่หลังเด็กสาวตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ซึ่งดูท่าทางอายุราว 60 กว่าปี เขาใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงขาสั้น  ตาแก่เอาตัวมาแนบชิดติดเด็กสาว แต่เรื่องนี้ยังพอเข้าใจได้เพราะบนรถเบียดเสียดกันมากจริง ๆ แต่ทว่า…

มือของตาแก่คนนี้กลับวางไม่ถูกที่เพราะยื่นล้วงเข้าไปในกระโปรงของเด็กสาว อีกทั้งซิปกางเกงก็เปิดออก ชายเสื้อถูกดึงออกมาบังซิปด้านหน้าไว้ ทั้งยังปิดเจ้าดุ้นน้อยอัปลักษณ์ของเขาไว้ด้วย

ตาแก่นี่กำลังลวนลามเด็กผู้หญิง แถมถึงเนื้อถึงตัวแล้วด้วย!

“ไอ้สารเลว…”

เล่อเล่อที่เกลียดคนเลวสุด ๆจะทนดูดายได้อย่างไรไหวเลยรุดหน้าเข้าไปถีบตาแก่ทีหนึ่ง ตาแก่ตกใจจนขาอ่อนยวบ โชคดีที่ด้านหลังมีคนอยู่มากเลยไม่ล้มลงไปแต่ก็นับว่าตกใจมากพอดู บริเวณน่องที่ถูกเตะยิ่งเจ็บจนสั่นไปหมด

“แก…แกทำอะไร…ชอบเตะคนซี้ซั้วงั้นสิ?” ตาแก่ชิงใส่ร้ายอีกฝ่ายก่อนแล้วก่นด่าเล่อเล่ออย่างเกรี้ยวกราด

“แกมันบ้ากาม แก่จนปูนนี้แล้วยังลามกอยู่อีก ไม่อายบ้างหรือไง?” เล่อเล่อมองตาแก่อย่างเย็นชา ดูก็รู้ว่าตาแก่สมควรตายนี่ทำมาไม่น้อยแล้ว ไม่รู้ว่าทำร้ายเด็กผู้หญิงมามากมายเท่าไหร่

เด็กสาวที่ถูกลวนลามมองเล่อเล่ออย่างซึ้งใจ เมื่อครู่ตาแก่นี่ล้วงเข้ามาถึงกางเกงในของเธอแล้ว เธอทั้งกลัวทั้งอับอายเลยไม่กล้าปริเสียงสักแอะ

“ฉันเปล่าเป็นคนบ้ากามสักหน่อย แกอย่ามาใส่ร้ายคนอื่นนะ!” ตาแก่ไม่ยอมรับ ทั้งยังแสร้งตีหน้าเศร้าทำทีอับอายสุดขีดจนทำเอาคนอื่น ๆต่างนึกเห็นใจเขา ทั้งยังคิดว่าแก่จนปูนนี้แล้วคงไม่ทำเรื่องแบบนี้หรอกมั้ง!

เล่อเล่อชี้เป้ากางเกงที่ซิปเปิดอ้าซ่าแล้วยิ้มแดกดันเอ่ยว่า “ตาแก่บ้ากาม ถ้าแกไม่บ้ากามแล้วทำไมถึงปล่อยนกแก่ของแกโผล่ออกมาล่ะ?”

ครั้นทุกคนเห็นซิปที่รูดเปิดออกของตาแก่คนนี้ก็เข้าใจขึ้นมาในทันที จากนั้นต่างก็พากันมองตาแก่อย่างหยามเหยียด เป็นตาแก่บ้ากามจริง ๆด้วย!

“ฉัน…ฉันไม่รู้ มันไหลลงมาเอง” ตาแก่ไม่ยอมรับท่าเดียว

เล่อเล่อโมโหแทบแย่เลยกระชากตัวเด็กสาวที่ถูกลวนลามมา “เธอว่ามาสิ เมื่อกี้เขาลวนลามอะไรเธอหรือเปล่า?”

เด็กสาวอายจนหน้าแดงและอ้ำ ๆอึ้ง ๆไม่รู้จะพูดว่าอย่างไรดี เธอกลัวขายหน้าแต่ก็ไม่อยากโกหก

ตาแก่มองเด็กสาวด้วยสายตาเย็นยะเยือกแล้วจงใจเอ่ย “อายุฉันจะเป็นปู่ของเจ้าเด็กนี่ได้แล้ว ฉะนั้นจะบ้ากามลวนลามได้อย่างไรกัน แม่หนู เธอเป็นนักเรียนคนเก่งของโรงเรียนอีจงจะโกหกไม่ได้นะ!”

เด็กสาวตกใจจนตัวสั่นเทา แววตาเย็นชาที่แสนน่ากลัวของตาแก่นี่เหมือนงูพิษก็ไม่ปาน อีกอย่างรู้ว่าเธอเป็นนักเรียนของโรงเรียนอีจงด้วย วันหน้าจะไปเอาคืนเธอไหมนะ?

“ฉัน…ฉัน…ฉันไม่รู้” ผ่านไปนานกว่าเด็กสาวจะเค้นคำพูดออกมาได้ ทำเอาเล่อเล่อโมโหจะตายอยู่แล้ว

บ้าเอ๊ย เธอไม่น่าหลวมตัวเข้าไปยุ่งด้วยเลย!

“ทำไมเธอถึงเป็นคนแบบนี้นะ? เพราะชอบอัดอั้นความโกรธไว้อย่างเธอไงถึงทำให้พวกลามกนี่มันเหิมเกริม มีเรื่องอะไรให้เธอต้องกลัวกัน ตาแก่บ้ากามนี่จะเก่งแค่ไหนกันเชียว แค่โดนเตะทีเดียวก็เอาถึงตายได้แล้ว!”

เป่ารื่อน่าโกรธยิ่งกว่าเล่อเล่อเสียอีก เธอสบถด่าเด็กสาวไปยกหนึ่งอย่างดุดันแล้วหมุนตัวเตะตาแก่นั่นไปทีหนึ่ง แถมยังเตะจุดสำคัญของเขาด้วย ตาแก่กุมท้องน้อยร้องโอดโอยไม่หยุดพร้อมเหงื่อชุ่มตัว

ทุกคนต่างพากันตกใจยกใหญ่ ไม่ได้การล่ะ…เกรงว่าจะอันตรายถึงชีวิต!

สองสาวนี้โหดสูสีกันเลย ที่แท้ผู้หญิงก็เก่งไม่เบาเหมือนกันแฮะ!

“โทร 110…ฉันจะตายแล้ว ฉันจะฟ้องตำรวจ!” ตาแก่เจ็บปางตาย มือที่สั่นเทาล้วงหยิบโทรศัพท์ออกมากะกดเบอร์ 110 เขาจะต้องจัดการเอายัยสองแสบจอมจุ้นจ้านนี้เข้าคุกให้ได้

มิฉะนั้นก็ต้องชดใช้ ถึงอย่างไรเขาก็จะถูกเตะฟรีไม่ได้!

“ฉันช่วยโทรให้ จะได้เอาคนบ้ากามอย่างแกเข้าไปสั่งสอนในคุก!” เล่อเล่อหยิบโทรศัพท์ออกมากดเบอร์ 110 ทั้งยังให้คนขับรถขับไปที่สถานีตำรวจด้วย

……………………………