ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 798 ยาพิษออกฤทธิ์ + ตอนที่ 799 ไม่ใช่แฟน

ตอนที่ 798 ยาพิษออกฤทธิ์

พวกเหยียนหมิงซุ่นทั้งสามคนเพิ่งกระโดดลงจากกำแพงรั้ว เซียวเซ่อก็เป่าปาก รถคันสีดำหนึ่งก็ขับเข้ามาช้าๆ คนขับรถเห็นพวกเขาท่าทางกระเซอะกระเซิงเช่นนั้นก็ตกใจยกใหญ่ แล้วรีบเปิดประตูให้พวกเธอขึ้นรถ รถขับไปใจกลางเมืองย่านคึกคัก พวกเหมยเหมยถึงผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอก

เซียวเซ่อหยิบไอศกรีมออกจากตู้เย็นแบ่งให้เหยียนหมิงซุ่นหนึ่งถ้วย ตัวเองก็กรอกลงปากไปรวดเดียวหนึ่งถ้วยถึงจะสงบสติอารมณ์ลงมาได้ กัดฟันพร้อมสบถด่าออกมาว่า “เฮงซวย เรื่องวันนี้ฉันจะต้องเอาคืนให้ได้เลย!”

เหมยเหมยหันไปส่ายหัวให้เธอ “เซ่อเซ่อเธอสงบอารมณ์หน่อย ผู้ชายคนนี้ภูมิหลังจะต้องไม่ธรรมดา  กระทั่งคุณปู่และคุณน้าเฝิงยังไม่เห็นอยู่ในสายตาด้วยซ้ำ ตอนนี้พวกเราจนปัญญาที่จะจัดการเขาได้ คงทำได้แค่อดกลั้นแล้วกล้ำกลืนความโกรธนั่นไป  อีกอย่างวันหลังเธออย่ามาสโมสรอีกเลย”

เซียวเซ่อเข้าใจว่าที่เหมยเหมยพูดนั้นถูกทั้งหมด แต่เธอไม่สามารถกลืนความโกรธนี่ได้ วางแผนไว้ว่าอีกสองสามวันจะไปหาสืบถามภูมิหลังเรื่องของผู้ชายคนนี้กับแม่ของเธอเสียหน่อย ตอนนี้เธอไม่มีวิธีจัดการไอ้เฮงซวยนั่น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าตลอดชีวิตนี้จะจัดการไม่ได้เสียหน่อย!

ไม่ช้าก็เร็วจะต้องมีสักวันที่เธอจะได้แก้แค้นเรื่องของคืนนี้!

เหยียนหมิงซุ่นถาม “เหมยเหมย ทำไมเธอถึงไปที่นั่นได้ล่ะ?”

เหมยเหมยหน้าแดง ตอบตามความจริงไปว่า “ตอนเย็นฉันกับเซ่อเซ่อไปเล่นกันที่นั่น สโมสรนั่นเป็นสโมสรที่แม่ของเซ่อเซ่อเป็นคนเปิด เดิมทีก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่ใครจะรู้ว่าต้องเจอคนวิปริตแบบนั้น!”

เหยียนหมิงซุ่นหันไปมองทางเซียวเซ่อที่แยกไม่ออกว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงอยู่ครู่หนึ่ง ผู้หญิงคนนี้หน้าตาท่าทางเหมือนผู้ชาย ที่แท้ก็เป็นลูกสาวของคุณหนูใหญ่เฝิงนี่เอง เมื่อก่อนเขาได้ยินเหมยเหมยพูดถึงอยู่บ่อย ๆจึงพอรู้ว่าเธอเป็นเพื่อนสนิทของเหมยเหมย

แต่ตอนนี้เขากลับไม่ค่อยพอใจเซียวเซ่อ สโมสรเป็นสถานที่แบบไหน? ทำไมถึงได้พาเหมยเหมยไปเล่นสถานที่แบบนั้นได้?

กระทั้งพบเจอกับอันตราย ถ้าหากไม่บังเอิญว่าเขาอยู่แถวนั้นล่ะก็ เขาไม่กล้าคิดเลยว่าผลลัพธ์ที่ตามมาเกิดอะไรขึ้นบ้าง!

“เหมยเหมยวันหลังไม่ต้องไปที่นั่นอีก  ที่แบบนั่นไม่ใช่สถานที่ที่ดีเลยนะ!” เหยียนหมิงซุ่นพูดสั่งสอน

เหมยเหมยพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง ต่อให้เหยียนหมิงซุ่นไม่บอกเธอก็จะไม่ไปอีกอยู่แล้ว ผู้ชายคนนั้นแค่ดูก็รู้ว่าเป็นแขกประจำของสโมสร ถ้าหากว่าได้เจอกันอีก ใครจะรู้ว่าจะยังโชคดีเหมือนวันนี้อีกไหม!

เธอถามอย่างแปลกใจ “พี่หมิงซุ่น ทำไมพี่ก็อยู่ที่นั่นล่ะ?”

เหยียนหมิงซุ่นพูดอธิบายต่อว่า “ลุงหมิงไหว้วานให้พี่ไปหาเพื่อนเก่าของเขา  เพิ่งจะออกมาได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงของพวกเธอ”

เหยียนหมืงซุ่นถามอีกครั้ง “หลังจากที่พวกเธอพูดชื่อพวกผู้ใหญ่กับผู้ชายคนนั้นแล้ว เขาก็ยังไม่ยอมปล่อยพวกเธอไปงั้นเหรอ?”

เหมยเหมยพยักหน้ารัว ๆ แล้วพูดอย่างใจหายว่า “ฉันพูดชื่อของคุณปู่ไปตั้งหลายรอบ เซ่อเซ่อก็พูดชื่อคุณน้าเฝิง แต่ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ยอมปล่อยพวกเราไป ไม่ใส่ใจคุณปู่และคุณน้าเฝิงเลยสักนิด”

นึกถึงสายตาอำมหิตน่ากลัวและนิ้วมือที่ชื้นเย็นของผู้ชายคนนั้น เหมยเหมยก็อดตัวสั่นไม่ได้ เอนกายลงบนตัวเหยียนหมิงซุ่นอย่างไม่รู้ตัว

เหยียนหมิงซุ่นโอบเธอเอาไว้อย่างปวดใจ ตบเบา ๆที่หลังของเธอ “ไม่เป็นไรแล้ว ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว เหมยเหมยไม่ต้องไปนึกถึงมันอีก”

เหมยเหมยพยักหน้า มีเหยียนหมิงซุ่นอยู่ข้างกาย เธอรู้สึกสบายใจขึ้นเยอะ แต่เหยียนหมิงซุ่นกลับไม่ได้มั่นใจเหมือนที่แสดงออกมา ผู้ชายคนเมื่อครู่ไม่เห็นคุณหนูใหญ่เฝิงและคุณปู่จ้าวในสายตา ถ้าอย่างนั้นตัวตนของเขาเป็นใครกันแน่?

เขาใช้นิ้วหัวแม่โป้งเท้าคิดก็ยังคิดออกได้  อีกทั้งสายตาที่ผู้ชายคนเมื่อครู่ใช้มองเหมยเหมย เขาเห็นอย่างชัดเจน และเข้าใจว่าจุดประสงค์ของผู้ชายคนนี้คืออะไร?

ดังนั้นเขาถึงได้กังวล และยิ่งเกลียดตัวเองที่ไร้ความสามารถ กังวลว่าถึงเวลานั้นเขาจะไม่สามารถปกป้องผู้หญิงของเขาได้ เหยียนหมิงซุ่นบีบมือแรงขึ้น กระชับกอดเหมยเหมยแน่นขึ้น ความปรารถนาที่อยากจะแข็งแกร่งมีอำนาจก็ยิ่งทวีรุนแรงขึ้นไปอีก

………………………………………..

ตอนที่ 799 ไม่ใช่แฟน

แค่แวบเดียวเซียวเซ่อก็มองออกว่าเพื่อนรักมีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ชายคนนี้ จึงถามไปว่า “คุณเป็นแฟนของเหมยเหมย?”

เหยียนหมิงซุ่นรู้สึกรับไม่ได้กับความตรงไปตรงมาของเซียวเซ่อ แต่เขาก็ตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว “ไม่ใช่แฟน แต่ในอนาคตฉันจะแต่งกับเหมยเหมย”

เหมยเหมยยิ้มหวาน เซียวเซ่อกลอกตามองบน ผู้หญิงที่ตกอยู่ในความรักมักจะโง่สมองกลวง เธอจึงพูดออกไปอย่างไม่เกรงใจว่า “คุณพูดจะแต่งก็แต่งได้งั้นเหรอ? บ้านคุณทำอะไร? เทียบกับตระกูลจ้าวแล้วเป็นอย่างไร?”

“เซ่อเซ่อ!”

เหมยเหมยตำหนิเพื่อนอย่างไม่พอใจ เธอไม่ยอมเห็นเหยียนหมิงซุ่นโดนเพื่อนดูถูก เหยียนหมิงซุ่นกลับแน่นิ่งไม่ได้คิดมาก ตบมือของเหมยเหมยเบา ๆ เป็นสัญญาณว่าเธอไม่ต้องพูดอะไรออกมา

เหยียนหมิงซุ่นยิ้มบางอย่างไม่ใส่ใจแล้วพูดว่า “ตระกูลฉันก็เป็นตระกูลธรรมดา เทียบกับตระกูลจ้าวไม่ได้ แต่ฉันก็ยังจะแต่งกับเหมยเหมย ฉันจะพยายามเปลี่ยนตัวเองให้เป็นผู้ยิ่งใหญ่และมีอำนาจ กลายเป็นที่พึ่งพิงที่ใหญ่ที่สุดให้กับเธอ”

เหมยเหมยมองเขาอย่างซาบซึ้งใจ หางตามีหยดน้ำตาคลอ แต่ไหนแต่ไรมาเธอไม่เคยได้ยินเหยียนหมิงซุ่นพูดคำพูดพวกนี้มาก่อน ถึงแม้จะไม่ใช่คำพูดที่หวานหยดเยิ้มแต่กลับทำให้คนซาบซึ้งมากกว่าพูดคำว่ารักเสียอีก

เซียวเซ่อถลึงตาใส่อย่าไม่สบอารมณ์ ช่างโง่เสียจริง  ผู้ชายก็ดีแต่พูดจาหวานเอาใจแบบนี้มาตั้งแต่เกิด แค่พูดมันทำง่าย พูดมากขนาดไหนแต่ไม่ทำก็ไร้ประโยชน์!

ผู้หญิงถูกหลอกได้ง่ายดายขนาดนี้ รวมถึงแม่ของเธอด้วย!

“พูดอย่างเดียวแต่ไม่ทำก็แค่เรื่องโกหก ฉันยังพูดได้เลยว่าฉันเป็นเง็กเซียนฮ่องเต้น่ะ รอคุณปีนถึงจุดสูงสุดแล้วค่อยมาพูดคำเหล่านี้จะดีกว่า จ้าวเหมยสมองของเธอหัดมีสติเสียบ้าง  ไม่ใช่ว่าคำพูดดี ๆไม่กี่ประโยคก็เอาตัวเองขายไปให้เขาแล้ว!”

เซียวเซ่อไม่เกรงใจเลยแม้แต่น้อย ทุกคำพูดราวกับมีดอันแหลมคมไม่ให้เกียรติศักดิ์ศรีของเหยียนหมิงซุ่นเลย แต่เหยียนหมิงซุ่นกลับไม่ได้สนใจ ตรงกันข้ามเขายังรู้สึกดีใจเสียด้วยซ้ำที่สามารถพูดคำพวกนี้ออกมาได้  แสดงว่าคนที่ชื่อเซียวเซ่อเด็กผู้หญิงคนนี้เอาใจใส่เพื่อนจริง ๆ  ดีกว่าพวกเพื่อนที่เอาแต่พูดหวานประจบเป็นพันเท่า!

เขายิ้มบางแล้วพูดขึ้นว่า “ขอบใจที่เป็นห่วงเหมยเหมย เธอวางใจได้ ข้อดีข้อเดียวของฉันก็คือพูดคำไหนก็คำนั้น ในเมื่อพูดแล้ว แน่นอนว่าก็ต้องทำให้ได้!”

เซียวเซ่อส่งเสียงฮึออกมา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก แต่เธอวางแผนว่าหลังจากนี้จะค่อย ๆ ล้างสมองเพื่อน รักกันเป็นแฟนกันก็ไม่เป็นไร  ชีวิตคนเราไม่ใช่ว่าเกิดมาเพื่อเสพสุขและตักตวงผลประโยชน์เข้าตัวเองหรอกเหรอ?

และอย่ายอมปล่อยตัวให้เขาง่าย ๆ   ไม่อย่างนั้นวันหลังเกิดเรื่องขึ้นมาต่อให้ร้องไห้ก็ไม่ทันแล้ว!

แต่ว่าเมื่อครู่การแสดงออกของผู้ชายคนนี้ก็ไม่เลวเลยทีเดียว ตอนที่กำลังตกอยู่ในอันตรายก็ให้เหมยเหมยหนีไปก่อน ไม่ได้เหมือนผู้ชายขี้ขลาดคนอื่น ๆที่สนใจแค่เพียงจะเอาชีวิตตัวเองให้รอด

แต่ก็แค่เพียงไม่เลวเท่านั้น วันหลังยังต้องรอสังเกตดูต่อไป สิ่งสำคัญที่สุดก็คือผู้ชายคนนี้จะสามารถปีนไปถึงยอดสูงได้หรือไม่  สามารถปกป้องเหมยเหมยได้ไหม  ไม่อย่างนั้นเหมือนกับเหตุการณ์ในเย็นวันนี้  วันหน้าจะต้องเกิดเรื่องซ้ำรอยขึ้นอีก ถึงตอนนั้นก็คงจะไม่ได้โชคดีเช่นนี้อีกแล้ว!

พวกเขาสามคนกลับถึงบ้านตระกูลเซียว สองสามีภรรยาสตีฟเว่นเห็นท่าทางกระเซอะกระเซิงของพวกเธอต่างพากันตกใจยกใหญ่ ถามพวกเธออย่างร้อนใจว่าเกิดอะไรขึ้น เซียวเซ่อกลับไม่ได้พูดความจริงออกไป เธอไม่อยากให้พวกเขาตกใจ จึงทำได้แค่พูดหลีกเลี่ยงปัญหาว่าตอนที่พวกเขาเดินซื้อของอยู่เจอขโมย เธอเป็นคนที่ชอบทำในสิ่งที่ถูกต้องก็เลยมีการใช้กำลังกับขโมย

แน่นอนว่าผู้ใหญ่ที่ดูแลบ้านไม่ค่อยเชื่อเท่าไรนัก แต่เขาก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ เขาเตรียมว่าอีกครู่ค่อยไปถามคนขับรถ ดูสิว่าตกลงแล้วคุณหนูเล็กไปทำตัวเหลวไหลที่ไหนมา!

เหยียนหมิงซุ่นก็อยู่ที่บ้านตระกูลเซียวด้วย ไม่ได้กลับไปที่เกสต์เฮาส์ เขาไม่ค่อยวางใจให้เหมยเหมยอยู่ในบ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ เหมยเหมยต้มน้ำร้อนเพื่ออาบน้ำ รู้สึกดีขึ้นมาก ไม่ได้หวาดกลัวเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว

อีกทั้งเมื่อกี้ตอนที่ต้มน้ำอาบเธอขบคิดเรื่องมากมาย ถึงอย่างไรเสียเธอก็เป็นหลานสาวตระกูลจ้าว  ถึงแม้ว่าคุณปู่ของเธอจะไม่ได้มีอำนาจขนาดเอามือเดียวปิดฟ้าได้ แต่ก็ใช่ว่าจะหาเรื่องได้ง่ายดายขนาดนั้น เมื่อครู่ผู้ชายคนนั้นคงแค่ทำให้เธอตกใจกลัวเท่านั้นเอง

………………………………………