ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 852 เกลียดโคนมที่สุดเลย + ตอนที่ 853 จะเอาให้ตาย

ตอนที่ 852 เกลียดโคนมที่สุดเลย

ทุกวันอังคาร พฤหัสบดี และเสาร์โอหยางซานซานมีเรียนบัลเลต์ที่ห้องเรียนเยาวชนติดต่อกันมาเป็นเวลาเกือบสิบปีแล้ว ถึงแม้จะดูเหมือนไม่ได้ผลอะไรมากนัก แต่หวงอวี้เหลียนก็หมกมุ่นในเรื่องนี้ จึงพยายามฟูมฟักบุตรสาวให้กลายเป็นสุภาพสตรีที่สง่างาม

ทั้งสองเป็นคนพูดจริงทำจริง ในวันถัดมาก็พากันไปสมัครเรียนบัลเล่ต์ที่ห้องเรียนเยาวชน ยิ่งในตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอม ฤดูร้อนจึงมีคนสมัครเรียนหลักสูตรนี้เยอะมาก แต่เซียวเซ่อและเหมยเหมยก็ไม่ได้ทำตัวโดดเด่นแต่อย่างใด

โอหยางซานซานในชุดรัดรูปดูจะตัวหนากว่าบรรดาเด็กผู้หญิงคนอื่นๆ ตอนที่เห็นคุณครูพาเซียวเซ่อและเหมยเหมยเข้ามา สีหน้าก็ดูเคร่งขรึมและมองพวกเขาอย่างเย็นชา

ในตอนที่คุณครูแนะนำเซียวเซ่อและเหมยเหมย บรรดาสาวๆ ต่างปรบมือ ต้อนรับ นักเรียน ใหม่กันอย่างอบอุ่น ยกเว้นโอหยางซานซาน

เหมยเหมยที่มีรูปร่างสูงเพรียว พอใส่ชุดรัดรูปทำให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของ หญิงสาวได้อย่างชัดเจน แม้ใบหน้าจะยังดูโตไม่เต็มที่นัก แต่ก็ยังงดงามจนยากจะละสายตา ทำให้เด็กสาวคนอื่นๆ ทั้งชื่นชอบทั้งอิจฉา

อันที่จริงเซียวเซ่อก็มีใบหน้าที่งดงาม แต่เจ้าตัวกลับรู้สึกอึดอัดใจ เพราะแต่ไหนแต่ไรเธอไม่เคยใส่ชุดรัดรูปแบบนี้มาก่อน ทำให้ตอนนี้รู้สึกอึดอัดไปหมด แต่เธอกลับไม่รู้เลยว่าในสายตาคนอื่นเธอก็สวยงามเช่นกัน

เซียวเซ่อรู้สึกเสียใจทีหลังอย่างมาก เธอไม่น่าผลีผลามจนถูกเหมยเหมยหลอกให้มาเรียนบัลเลต์อะไรก็ไม่รู้!

เหมยเหมยเห็นเพื่อนดูกระอักกระอ่วนจึงลอบขำ กระซิบข้างหูเซียวเซ่อ “เซ่อเซ่อวันนี้สวยจังเลย สวยกว่ายัยหมีโอหยางเป็นร้อยเท่า!”

เซียวเซ่อมองเอวและแขนที่ค่อนข้าง อวบของโอหยางซานซาน แล้วก้มศีรษะมองรูปร่างบอบบางอ้อนแอ้นของตน ก่อนจะย้อนกลับอีกฝ่ายด้วยความเชื่อมั่น

“เธอเอาฉันไปเปรียบกับหล่อนหรอ ดูถูกกันเกินไปแล้ว!” ใบหน้าเซียวเซ่อฉายแววรังเกียจ แล้วกลอกตาใส่เหมยเหมย

เหมยเหมยปิดปากขณะลอบหัวเราะ เหลือบมองหน้าอกเซียวเซ่อก่อนจะแอบเสียดายอยู่ในใจ

เซ่อเซ่ออะไรก็ดีไปหมด แต่หน้าอกนี่ยากจะบรรยายจริงๆ

ตรงๆ ก็คือแบนเสียยิ่งกว่าสนามบินด้วยซ้ำไป!

เด็กอ้วนยังดูมีส่วนนูนมากกว่าเธอเสียอีก!

เซียวเซ่อสังเกตเห็นจุดที่เหมยเหมยจ้อง ก็ทั้งอายและหงุดหงิด เธอรู้ตัวดีว่าหน้าอกของเธอมันทั้งแบนและราบเรียบ และเพราะเหตุนี้คุณป้าซูซี่ถึงได้ให้เธอดื่มนมมะละกอทุกวัน

แต่ก็ไม่ได้ผลอะไร ส่วนที่มันแบนมันก็ยังคงแบนเหมือนเดิม

“มองอะไร เธอคิดว่าใหญ่เหมือนโคนมนี่ดีมากหรืออย่างไร? ตามหลักของแรงกิริยาเท่ากับแรงปฏิกิริยา ในอนาคตบรรดาโคนมทั้งหลายยังไงก็ต้องเจอกับแรงโน้มถ่วงอย่างแน่นอน แล้วมันก็จะกลายเป็นเหมือนถุงกระสอบห้อยโตงเตงไปจนถึงสะดือ เหอะ!”

เซียวเซ่อจ้องหน้าอกเหมยเหมยด้วยความโมโห แม้ว่าเปรียบเทียบกับเด็กสาวคนอื่นแล้วอาจจะไม่ใหญ่นัก แต่ถ้าเทียบกับเธอแล้ว เหมยเหมยก็ถือว่าเป็นโคนมได้เหมือนกัน!

เซ็ง!

เหมยเหมยยักไหล่อย่างไม่สนใจ อย่างไรเสียเธอก็ไม่ใช่โคนมเสียหน่อย หน้าอกก็ไม่ใหญ่ไม่เล็ก กำลังพอดี เรียกว่าเพอร์เฟคต่างหาก!

คุณครูชอบเหมยเหมยและเซียวเซ่อมาก ถึงแม้สองคนนี้จะมาใหม่ แต่ร่างกาย พวกหล่อนก็มีความยืดหยุ่น สามารถทำท่าทางต่าง ๆ ได้อย่างง่ายดาย คุณครูประทับใจอย่างมากจึงชมเชยพวกเธออยู่หลายครั้งตลอดคาบเรียน

มันทำให้โอหยางซานซานอิจฉาริษยา อย่างมาก เธอเรียนกับคุณครูท่านนี้มาก็หลายปี แต่ยังไม่เคยได้รับคำชมสักครั้ง จ้าวเหมยนังตัวดีจงใจมาเยาะเย้ยทำให้เธอต้องอับอาย

ช่วงเวลาพักโอหยางซานซานเดินมาหาจ้าวเหมยกับเซียวเซ่อด้วยความโกรธ “พวกเธอมาทำไม?”

ในสภาพแวดล้อมที่ไม่มีผู้ใหญ่และผู้ชายอยู่ด้วย โอหยางซานซานไม่ปกปิดโทสะของตัวเองแม้แต่น้อย แถมตอนนี้ยังดูหัวฟัดหัวเหวี่ยงจากการโดนพวกเหมยเหมยยั่วยุอีก ไหนเลยจะมีอารมณ์สนใจภาพลักษณ์ของตนเอง

“ตลกละ ที่นี่ บ้านเธอหรือไง? ฉันอยากมาฉันก็มา เธอจะยุ่งอะไรด้วย?” เหมยเหมยพูดเยาะๆ

…………………………………..

ตอนที่ 853 จะเอาให้ตาย

เซียวเซ่อที่ยืนฟังอยู่ด้านข้างจึงชิงเถียงขึ้นก่อน “นั่นสิ โอหยางซานซานเธอชักจะยุ่งมากเกินไปแล้วมั้ง? พวกเราอยากไปไหนพวกเราก็ไปที่นั่น เกี่ยวอะไรกับเธอด้วย!”

“เซียวเซ่อเธออย่าแส่หาเรื่องนักเลย นี่ไม่ใช่เรื่องของเธอ!” โอหยางซานซานตำหนิอีกฝ่าย เธอไม่ได้อยากจะมีปัญหากับเซียวเซ่อเท่าไหร่

เซียวเซ่อยกมือขึ้นกอดอกมองอีกฝ่ายเหยียดๆ และเอ่ยด้วยน้ำเสียงออกจะเยาะๆ “ก็ฉันเห็นความอยุติธรรม เลยทนเห็นคนที่คิดว่าตัวเองมีอำนาจรังแกคนอื่นไม่ได้ โอหยางซานซาน เธอดูตัวเธอก่อน เธอยังมีหน้ามารังแกเหมยเหมยอีกหรอ?

อันที่จริงโอหยางซานซานไม่ได้อ้วนขนาดนั้น เพียงแต่กระดูกใหญ่ไปสักหน่อย ถ้ามองผ่านๆอาจจะดูค่อนข้างผอม แต่พอยืนกับเหมยเหมยก็จะเห็นความแตกต่าง

คนหนึ่งร่างกายอ้อนแอ้นบอบบางราวกับนางฟ้า แต่อีกคนกลับหนาเหมือนผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว

ส่วนเด็กผู้หญิงคนอื่นที่มุงดูเหตุการณ์ตรงหน้า ส่วนมากก็ไม่ได้สนิทสนมกับโอหยางซานซานมากนัก พอได้ยินคำพูดของเซียวเซ่อก็หัวเราะกันครืน พากันวิจารณ์โอหยางซานซานสนุกปาก

โอหยางซานซานก้มหน้าลงมองขาช้างแขนกิเลนและเอวที่เท่าถังน้ำของตนเอง ก็ยิ่งหัวเสียมากไปกว่าเดิม เอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนักว่า “พวกเธอเป็นพวกเดียวกัน?”

“แย่แล้ว นี่เธอเพิ่งรู้สึกตัวหรอ เหอะเหอะ เธอว่ามันสมองแบบเธอเนี่ย ฉันควรจะทำอย่างไรกับเธอดีนะ!” เซียวเซ่อเยาะเย้ยโอหยางซานซาน สมองแม่นี่ยังห่างชั้นกับแม่ตัวเองอีกเยอะ

เหมยเหมยกลอกดวงตายิ้มหยันพลางเอ่ย “เซ่อเซ่อเธอควรจะบอกว่า เธอนั่นแหละโง่เหมือนหมู ขนาดเรียกเธอว่าหมู ยังน่าสงสารหมูเลย”

นี่เป็นคำด่าที่นิยมอย่างมากในโลกยุคใหม่ พอคนในตอนนี้ได้ยินก็รู้สึกแปลกใหม่ ทุกคนชะงักนิ่งก่อนจะหัวเราะครืนเสียงดังกันอย่างรวดเร็ว

เซียวเซ่อกลั้นขำ ก่อนจะยกนิ้วโป้งให้เหมยเหมย ด่าคนแบบไร้คำหยาบแบบนี้ นับถือ!

โอหยางซานซานน้ำตาคลอเบ้า เธอรู้แล้วว่า เซียวเซ่อและเหมยเหมยจงใจมาหาเรื่องตนเอง

“จ้าวเหมยเธอมันนังจิ้งจอกหน้าไม่อาย วันๆ เอาแต่อ่อยผู้ชาย…”

โอหยางซานซานตะโกนเสียงกร้าว เหมยเหมยพุ่งไปด้านหน้าถีบเข้าท้องของโอหยางซานซาน อีกฝ่ายคิดไม่ถึงว่าพอพูดว่าจะลงไม้ลงมือก็ลงไม้ลงมือในทันที ไม่ส่งสัญญาณอะไร ก็ถูกเหมยเหมยเตะเข้าจัง ๆ จนตัวงอ

“ฉันว่าที่เธอมันปากเสีย เพราะพฤติกรรมที่ผิดเพี้ยนของคนในบ้าน แม่เป็นโสเภณี ส่วนพ่อก็โดนสวมเขาไปวันๆ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อแกเป็นใครกันแน่!”

เหมยเหมยยันเท้าเข้าใส่โอหยางซานซานอย่างสุดแรง จิกผมหล่อนดึงทึ้งไปมา และตบใส่บ้องหูอีกฝ่ายไปหลายที จนมือตัวเองชาเห่อร้อนไปหมด

“จ้าวเหมยเธอกล้าตบฉัน เดี๋ยวฉันจะให้คุณย่าสั่งสอนเธอ รอดูก็แล้วกัน!”

โอหยางซานซานทั้งโกรธทั้งอาย แต่ดิ้นรนอย่างไรก็สลัดจากเหมยเหมยไม่พ้น

จนหนังหัวแสบไปหมด บนใบหน้าก็ปวดระบม โอหยางซานซานอ้างถึงหญิงชราอีกครั้ง

เพราะหวงอวี้เหลียนเคยพูดกับหล่อนมาก่อน บอกว่าคุณย่าก็คือจุดอ่อนของจ้าวเหมย ขอแค่ประจบประแจงคุณย่าเอาไว้ให้ดี จ้าวเหมยก็จะกลายเป็นไก่ในกำมือ จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด!

โอหยางซานซานกลับไม่รู้เลยว่าตอนนี้เหมยเหมยไม่แยแสย่าตัวเองอีกต่อไป ถ้าหล่อนไม่พูดถึงอีกฝ่ายก็ยังดีอยู่หรอก พออีกฝ่ายพูดเหมยเหมยก็ยิ่งหัวเสียกว่าเดิม

“ไปเรียกสิ เอาเลย เรียกให้ย่าฉันมาช่วยสิ เหอะ ไร้ยางอาย หน้าดานเหมือนแม่ตัวเองไม่มีผิด!”

เหมยเหมยฟาดฝ่ามือใส่หน้าอีกฝ่ายอย่างแรง แต่ก็ยังไม่หายแค้น จึงยืนขึ้นและประเคนฝ่าเท้าไปยังใบหน้าของฝ่ายตรงข้าม

ถึงแม้เหมยเหมยจะใส่รองเท้าบัลเล่ต์ แต่แรงของฝ่าเท้านั้นทำให้โอหยางซานซานต้องร้องอย่างเจ็บปวด บรรดาเด็กผู้หญิงพวกนั้นเห็นสถานการณ์เริ่มไปกันใหญ่ ก็กลัวจะเกิดเรื่องจึงออกไปตามคุณครูให้เข้ามาดู

……………………………………..