ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 860 รักแท้ + บทที่ 861 ไม่ไว้หน้า

ตอนที่ 860 รักแท้

เหมยเหมยกับเซียวเซ่อแฝงตัวอยู่ในกลุ่มคนและเห็นทุกเหตุการณ์เองกับตา พอโอหยางเซี่ยงหมิงกลับไปพวกเธอแตะมือกันแล้วเฮลั่น

“ไปกินไอติมกัน ร้อนจะตายชัก!”

เซียวเซ่อผิวปากอย่างดีใจ ได้ทำเรื่องร้ายๆ กับเพื่อนมันสร้างความตื่นเต้นและสร้างความสนิทกับเพื่อนมากกว่าเดิม

“เซ่อเซ่อ เธอจะรู้สึกว่าฉันร้ายกาจมากหรือเปล่า?” เหมยเหมยถาม

“ร้ายสุด ๆ แต่ฉันกลับชอบ ถ้าเธอไม่ร้ายฉันคงไม่เป็นเพื่อนเธอ!” เซียวเซ่อเชิดปลายคางขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง ก่อนจะพูดเสริมอีกประโยค “เรากำลังช่วยพระเจ้าผดุงความยุติธรรมต่างหาก สมัยโบราณจะถูกเรียกว่าเป็นจอมยุทธ์หญิงด้วย!”

เหมยเหมยหลุดขำ “ใช่ เราเป็นจอมยุทธ์หญิงที่ช่วยผดุงความยุติธรรม เธอคือเซียวสืออี้หลาง ฉันคือกันสือจิ่วเม่ย ฮ่าฮ่า! ”

ทั้งคู่กุมท้องหัวเราะเสียงดัง ความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกว่าเก่า

กลับถึงบ้านเหมยเหมยไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้จ้าวเสวียหลินฟังเพราะพี่ชายคนนี้ของเธอเป็นคนเที่ยงธรรมเกินไป จ้าวเสวียกงกับพวกสยงมู่มู่เองก็เช่นกัน เป็นคนไม่ชอบทำสิ่งที่ชั่วร้าย หากบอกให้พวกเขารู้อาจโดนตำหนิได้ สู้ไม่บอกจะดีกว่า

ต่อกรกับคนชั่วร้ายก็ต้องใช้วิธีการชั่วร้าย เธอลงโทษใครก็ต้องดูว่าเจ้าตัวเป็นใครก่อน!

กลางคืนเธอรอสายโทรศัพท์ รอสายจากคุณย่า

หวงอวี้เหลียนต้องโทรไปร่ำไห้กับคุณย่าแน่ๆ ส่วนคุณย่าที่เอ็นดูโอหยางซานซานขนาดนั้นจะไม่โทรมาเรียกร้องความยุติธรรมให้สุดที่รักของท่านได้อย่างไร?

ดูเหมือนสายจากคุณย่าจะมาถึงเร็วกว่าที่เหมยเหมยคาดไว้ เพิ่งทานมื้อเย็นไปได้ไม่นานโทรศัพท์ก็แผดเสียงดังให้เธอกับจ้าวเสวียหลินรีบกลับไปทั้งคู่

ตอนแรกจ้าวเสวียหลินยังคิดจะเกลี้ยกล่อมน้องสาว แต่รอบนี้เหมยเหมยกลับรับปากอย่างตรงไปตรงมา เธออยากทำตัวผยองต่อหน้าหวงอวี้เหลียนสักหน่อย

ชัยชนะจะแอบซุ่มเก็บไว้ดีใจคนเดียวไม่ได้นี่นา!

เซียวเซ่ออยากไปพร้อมกับเธอแต่เหมยเหมยไม่ให้เธอตามไป บอกให้เธอรอยู่บนรถ เธอกับจ้าวเสวียหลินแล้วก็สยงมู่มู่เดินเข้าไปตรงลานบ้านตระกูลจ้าว

ยังไม่ถึงห้องรับแขกเสียงร้องไห้ของโอหยางซานซานก็ดังแว่วออกมา เหมยเหมยยิ้มชอบใจยิ่งกว่าเดิม

อนาคตเธอยังต้องร้องไห้ยิ่งกว่านี้อีก!

“เหมยเหมย เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?” จ้าวเสวียหลินสังเกตถึงความผิดปกติเลยถามเสียงเบา

เหมยเหมยยักไหล่ “หนูจะรู้ได้ยังไง อาจจะโดนใครข่มขืนหรือโดนรุมหมู่?”

จ้าวเสวียหลินหน้าแดงพูดตำหนิเสียงเบา “คำพูดหยาบคายพวกนี้เธอเรียนมาจากไหน? ห้ามพูดต่อหน้าคุณปู่คุณย่านะ”

“พี่ใสซื่อจริงๆ!”

เหมยเหมยยกนิ้วให้จ้าวเสวียหลินและแค่นเสียงหัวเราะเยาะใส่ ทำเอาจ้าวเสวียหลินโกรธจนแทบหงายหลังพลางกัดฟันมองเหมยเหมยที่เดินนำไปก่อน

ห้องรับแขกตระกูลจ้าวครึกครื้นดีจริง ๆ ไม่ได้มีเพียงหวงอวี้เหลียนกับโอหยางซานซานที่มา โอหยางเซี่ยงหมิงเองก็อยู่ด้วย ระดมคนมากันมากดีจริงๆ

โอหยางซานซานร้องไห้ซบอกคุณย่า คุณย่าปลอบเธอเสียงเบา เห็นเหมยเหมยที่เดินเข้าบ้านมาคุณย่าตะโกนด่ากราด “วันนี้เธอทำอะไรซานซาน? ทำไมเธอถึงกลายเป็นคนแบบนี้?”

คุณปู่กระแอมไอเสียงดังแล้วถลึงตาใส่ คุณย่าเลยได้แต่ระงับความโกรธไว้แต่ก็จ้องเหมยเหมยอย่างขุ่นเคือง

คุณย่าไม่เคยคิดเลยว่าหลานสาวของเธอจะทำตัวเหมือนอันธพาลแบบนั้น ทั้งเรื่องชกต่อยและแก้ผ้าคนอื่น…

ทำไมเมื่อก่อนเธอไม่เคยรู้พฤติกรรมเลวร้ายของหลานสาวเลยนะ!

“ทำไมเหม็นขนาดนี้? ปู่คะ หนูเพิ่งออกจากบ้านไปไม่ถึงสองวันทำไมถึงเหม็นเหมือนกองขยะแบบนี้ล่ะ?”

เหมยเหมยเพิ่งเหยียบเข้าประตูมาก็อุดจมูกไว้แล้วพูดเสียงดังเกินจริง ไม่รู้ว่าหวงอวี้เหลียนพรมน้ำหอมใส่ตัวโอหยางซานซานไปเท่าไร กลิ่นที่คลุกเคล้ากับน้ำสูตรวิเศษของฉิวฉิว ช่างเกินจะอธิบายจริงๆ

แต่คุณย่ากลับยังโอบโอหยางซานซานไว้ในอ้อมแขนอย่างไม่นึกรังเกียจ ดูเหมือนจะเป็นรักที่แท้จริง!

……………………..

บทที่ 861 ไม่ไว้หน้า

คำพูดของเหมยเหมยได้ทำให้สีหน้าของโอหยางเซี่ยงหมิงเปลี่ยนไปอย่างไม่เป็นธรรมชาติ ซึ่งเขาเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น บนตัวของลูกสาวตนนั้นถึงมีกลิ่นเหม็นชวนอ้วกขึ้นมากระทันหัน กลิ่นน่าสะอิดสะเอียนเสียยิ่งกว่ากลิ่นกุ้งเน่าเหม็นและปลาตาย ซึ่งแม้แต่ตัวเขาเองยังทนกับกลิ่นนั้นไม่ได้

หวงอวี้เหยียนกัดฟันแน่นจนฟันแทบหักอย่างโกรธแค้น เป็นเพราะเธอประเมินยัยตัวดีจ้าวเหมยนี่ต่ำเกินไป!

เธอควรจะคิดคำนึงว่ายัยเด็กบ้าจ้าวเหมยนี่เคยคลุกตัวอยู่กับพวกชาวบ้าน ทำไมจะเล่นวิธีสกปรกแบบนี้ไม่ได้ล่ะ?

สงสารซานซานของเธอนัก ถูกยัยเด็กชั่วช้านั่นรังแกจนไม่มีแม้แต่หนทางที่จะเอาคืนได้

รวมทั้งชื่อเสียงของซานซาน เธอนั้นใช้เท้าเหยียบหัวนั่นยังพอเข้าใจได้ เรื่องที่ซานซานของเธอถูกขมขื่นไป ข่าวจะต้องถูกกระจายไปทั่วแล้วแน่ ต่อให้เทวดานางฟ้าลงมายังโลกมนุษย์ได้ก็คงห้ามไว้ไม่อยู่แล้ว

ยัยเด็กชั่วช้าจ้าวเหมยนี่ใช้วิธีการที่โหดร้ายทารุณแบบนี้ เธอต้องจงใจที่จะกำจัดซานซานของเธอเป็นแน่!

หวงอวี้เหลียนกลับลืมไปว่าเธอเองนั่นแหละที่เป็นคนเริ่มต้นที่จะกำจัดเหมยเหมยก่อน

ปล่อยให้ขุนนางวางเพลิงได้ แต่กลับไม่ยอมให้สามัญชนจุดตะเกียงงั้นหรือ?

“ไม่ไหว กลิ่นในห้องนี้เหม็นเกินไป คุณปู่มีเรื่องอะไรก็รีบๆ พูดเถอะค่ะ ห้องเหม็นๆแบบนี้หนูนั่งไม่ลงหรอก”

เหมยเหมยใช้มือพัดโบกไปมาไม่หยุด อิทธิฤทธิ์ของน้ำหอมธัญพืชทั้งห้าของฉิวฉิวนี่นับวันยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น เมื่อครู่เธอควรจะหยิบหน้ากากป้องกันพิษมาด้วย

สยงมู่มู่เองก็ปิดจมูกไว้ตลอด จากนั้นเขาตะโกนขึ้นอย่างไม่พอใจ “คุณยายคงเป็นห่วงเป็นใยคนบ้านนี้มากสินะ พวกเราก้าวขาออกจากบ้านไปปุ๊บ ก็เรียกคนนอกเข้ามาในปั๊บเลย เหอะ ผมว่าใจทั้งหัวใจของคุณยายคงลอยไปอยู่ที่ตระกูลโอหยางแล้วมั้ง?”

คุณย่าจ้องตาเขม็งพร้อมกับจะอ้าปากจะสั่งสอนสยงมู่มู่ แต่คุณปู่ดันอ้าปากพูดขึ้นเสียก่อน ด้วยน้ำเสียงที่ไม่มีความเกรงใจสักนิด “ฉันให้พวกเขาเข้ามาเอง จัดการเรื่องทุกอย่างให้ชัดเจนแล้วค่อยไป ต่อไปนี้ก็ไม่จำเป็นต้องให้พวกเขามาที่บ้านเราอีก”

“ตาแก่…”

คุณย่าส่งเสียงร้องอย่างไม่พอใจ คุณปู่จึงตีหน้านิ่งขรึม และพูดตำหนิอย่างดุดัน “ถ้าเธอทำใจไม่ได้ ก็ออกไปพร้อมกับพวกเขาซะ ให้พวกเขาเลี้ยงดูเธอจนแก่เฒ่าตายไปเลย แล้วไม่ต้องกลับมาที่บ้านหลังนี้อีก!”

หวงอวี้เหลียนอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นมา “ลุง…”

“ฉันไม่ใช่ลุงของเธอ แล้วเธอก็ไม่ต้องมาเรียกฉัน หวงอวี้เหลียนเธอทำอะไรไว้ ในใจเธอรู้ดี ยายแก่เลอะเลือน แต่ฉันไม่ได้เลอะเลือนด้วย วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ฉันจะยอมให้เธอเข้ามาเหยียบบ้านได้ ต่อไปนี้หากว่าเธอและลูกสาวกล้าเหยียบเข้าประตูบ้านของฉันแม้แต่ครึ่งก้าว ใครเป็นคนให้เข้ามา คนนั้นก็ไสหัวออกไปพร้อมกันเลย!”

คุณปู่ดูถูกดูแคลนหวงอวี้เหลียนเป็นอย่างมาก นางผู้หญิงคนนี้กล้าที่จะลองดีกับตระกูลจ้าว ตัวเขาจำเป็นต้องไว้หน้าให้ด้วยหรือ?

รอยยิ้มบนใบหน้าของโอหยางเซี่ยงหมิงได้ปิดผนึกไปเป็นที่เรียบร้อย เขานึกไม่ถึงว่าคุณปู่จะกล้าพูดจาแบนี้ต่อหน้าเขา ไม่ไว้หน้าภรรยาเขาเลยแม้แต่น้อย แตกต่างจากที่หวงอวี้เหลียนพูดให้ฟังต่อหน้าเขาอย่างสิ้นเชิง

ปกติแล้วหวงอวี้เหลียนมักจะพูดเสมอว่าคุณปู่และคุณย่านั้นคิดว่าเธอเหมือนลูกสาวแท้ๆ และซานซานก็เหมือนกับหลานสาวแท้ๆ ซึ่งเขาเองไม่ได้นึกสงสัยแต่อย่างใด และเป็นเพราะเหตุนี้เขาจึงใส่ใจต่อหวงอวี้เหลียนมากขึ้น

แต่ตอนนี้…

“ลุงจ้าว มีเรื่องอะไรเข้าใจผิดหรือเปล่า? อวี้เหลียนเธอมองว่าลุงและอาสะใภ้เป็นเหมือนลุงป้าแท้ๆ มาตลอด” โอหยางเซี่ยงหมิงทำใจไม่ได้ที่จะตัดขาดความสัมพันธ์กับตระกูลจ้าว พยายามที่จะทำให้ทุกอย่างกลับคืนมาเหมือนเดิม

คุณปู่พูดขึ้นเสียงนิ่ง “ไม่ใช่เรื่องเข้าใจผิด เซี่ยงหมิงต่อไปนี้นายเองอย่าเอาแต่ทำงาน หัดใส่ใจเรื่องราวในบ้านเสียบ้าง ความจริงแล้วมีผู้หญิงบางคนขาดการอบรมสั่งสอน!”

หวงอวี้เหลียนหัวใจหล่นวูบ  เธอคิดไม่ถึงว่าคุณปู่จะกล้าพูดคำหยาบคายและพูดจาโผงผางออกมาเช่นนี้ ซึ่งเธอรับรู้ได้ถึงลางร้าย

หรือว่าคนในตระกูลจ้าวจะรู้ว่าเธอเป็นคนปล่อยข่าวลือ?

ไม่…เป็นไปไม่ได้!

เธอเก็บเป็นความลับขนาดนั้น คนตระกูลจ้าวไม่มีทางรู้ได้ ต้องไม่ใช่เรื่องนี้แน่ จะต้องเป็นเพราะยัยเด็กชั่วจ้าวเหมยเป็นคนทำแน่ ต้องเป็นแบบนั้นแน่!

“ลุงจ้าว เรื่องอื่นไว้ค่อยคุยกัน เราพูดเรื่องของซานซานก่อนดีไหม ลุงดูแผลตามตัวของซานซานสิ ทั้งหมดเป็นเพราะเหมยเหมยทำ” หวงอวี้เหลียนพยุงซานซานให้ลุกขึ้น และชี้ไปยังร่องรอยบาดแผลบนใบหน้า

………………………………………