ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 872 เหมยเหมยที่โม้อย่างลำพองใจ + ตอนที่ 873 ห้ามดู

เหยียนหมิงซุ่นพูดปลอบใจว่า “เหมยเหมยอย่าทุกข์ใจไปเลย วันหลังก็ไม่ต้องไปใส่ใจพวกเขาแล้ว เธอยังมีพ่อแม่ ยังมีพี่นะ”

เหมยเหมยพยักหน้า พูดอย่างโมโหว่า “อืม ฉันก็คิดแบบนี้แหละ ปิดเทอมคราวหน้าฉันก็จะไม่มาเมืองหลวงอีกแล้ว”

เหยียนหมิงซุ่นยิ้ม ไม่มาเมืองหลวงนั้นเป็นไปไม่ได้หรอก จ้าวอิงหัวมีสถานะเป็นลูกชายของตระกูลจ้าว ถ้าเวลาปกติไม่กลับก็ได้ แต่ถ้าเทศกาลตรุษจีนคงหนีไม่พ้น

“เหมยเหมยแค่รู้แก่ใจตัวเองก็พอแล้ว ให้จำคำของพี่ไว้ให้ดี ๆ ไม่ว่าใครก็ตามอย่าไปหลงเชื่อ นอกจากตัวของเธอเอง แม้แต่พ่อแม่ของเธอก็อย่าไปเชื่อมาก”

เหยียนหมิงซุ่นในตอนนี้แม้กระทั่งจ้าวอิงหัวคู่สามีภรรยาก็ไม่อาจเชื่อได้สนิทใจแล้ว แม้สองคนนี้ไม่มีทางทำร้ายเหมยเหมยแน่นอน   แต่ก็ยากที่จะรับประกันว่าพวกเขาจะไม่โดนคนหลอกใช้ อาจทำให้ความหวังดีกลับกลายเป็นเรื่องเลวร้ายได้

เหมยเหมยเชื่อฟังคำพูดและยอมที่จะทำตามคำพูดของเหยียนหมิงซุ่น ต้องพูดว่าบนโลกใบนี้คนที่สามารถทำให้เธอทุ่มเทความเชื่อใจได้เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ก็มีเพียงแค่เหยียนหมิงซุ่นเท่านั้น

ต่อหน้าเหยียนหมิงซุ่น เธอถึงได้กล้าวางใจได้อย่างแท้จริง  ไม่ต้องใส่หน้ากากเข้าหากัน และแสดงด้านที่ดีและไม่ดีของตัวเองออกมาได้ทั้งหมด เว้นแต่เรื่องฉิวฉิว

“พี่หมิงซุ่น พี่รู้ไหมว่าฉันแก้แค้นยังไง……”

เหมยเหมยเล่าเรื่องเมื่อวานที่เธอลงโทษโอหยางซานซานอย่างลำพองใจ เธอเล่าโดยไม่ปิดบังเลยสักนิด แต่กลับลืมเลือนไปบ้างนิดหน่อย ——

เหยียนหมิงซุ่นมองเด็กน้อยที่ดูลำพองใจบนชัยชนะอย่างสนใจ สองปีก่อนอยู่ดี ๆ อู่เยวี่ยก็มีกลิ่นตัว ทำร้ายอู่เยวี่ยจนดูไม่จืด ถึงแม้ว่าตอนนั้นเขาจะรู้สึกว่ากลิ่นตัวจะมากะทันหันไปหน่อย แต่ก็ไม่ได้คิดมากอะไร แต่ตอนนี้ดูแล้ว คาดไม่ถึงว่าจะเป็นผลงานชิ้นเอกของเด็กน้อยคนนี้นี่เอง!

แน่นอนว่าเขาไม่รู้สึกว่าที่เหมยเหมยทำแบบนี้เป็นสิ่งผิดก กลับกันเขายังดีใจเสียด้วยซ้ำ สองปีก่อนเหมยเหมยไม่ยินยอมที่จะบอกเรื่องราวจริง ๆ กับเขาโดยตรง แต่ตอนนี้กลับกล้าที่จะพูดออกมาแล้ว

แสดงให้เห็นว่าในใจของเด็กน้อย เขาน่าไว้วางใจและน่าเชื่อถือมากขึ้นเรื่อย ๆ !

ที่แท้เด็กสาวที่ทำให้คนอื่นอับอายก็คือเธอนี่เองแม่สาวน้อยร้ายกาจ!” เหยียนหมิงซุ่นชี้ไปที่หนังสือพิมพ์บนโต๊ะพูดหยอกล้อ

เหมยเหมยแค่นเสียงหึออกมา  “หวงอวี้เหลียนยังคิดที่จะล้างมลทินให้ลูกสาวของเธอ แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ ฉันยังมีอุบายหลังจากนี้อีก”

“ไหนพูดมาให้ฟังสิ ดูหน่อยว่าเหมยเหมยของพี่เก่งมากขนาดไหน” เหยียนหมิงซุ่นแสดงท่าทางแคะหูเตรียมฟัง ทำเอาเหมยเหมยมองบนใส่ แต่เธอก็แสดงท่าทีชอบใจอย่างรวดเร็ว

“ฉันรู้ความลับใหญ่มากมาหนึ่งเรื่อง หวงอวี้เหลียนและลูกเลี้ยงของเธอโอหยางปินมีความสัมพันธ์ชู้สาวกัน อีกทั้งโอหยางซานซานก็ไม่ใช่ลูกสาวของโอหยางเซี่ยงหมิง แต่เป็นหลานสาวของเขา เธอคือปีศาจร้าย!”

เหยียนหมิงซุ่นตกตะลึง  เรื่องที่อยู่ตรงหน้านี้เขารู้มานานแล้ว แต่เรื่องที่โอหยางซานซานเป็นลูกสาวของโอหยางปินเขานึกไม่ถึงจริง ๆ สองคนนี้ช่างใจกล้าหน้าด้านขนาดนี้   ไม่เพียงแต่ทำเรื่องผิดศีลธรรม ยังกล้าคลอดปีศาจร้ายออกมาอีก!

เขามองพินิจพิจารณาไปบนชุดสีเทาอึมครึมไม่เตะตาที่เธอใช้ปลอมตัวอยู่หลายครั้ง ในใจพลันรู้ในทันที  จึงพูดยิ้มๆว่า “ดังนั้นเธอก็เลยวางแผนไปเดินเล่นข้างนอกเพื่อเรื่องนี้?”

“ใช่ ฉันอยากจะให้ทุกคนรู้ว่าหวงอวี้เหลียนเป็นคนแบบไหน ให้เธออยู่บ้านตระกูลโอหยางต่อไปไม่ได้” เหมยเหมยยอมรับ

เหยียนหมิงซุ่นอยากจะเตือนสติเธอว่าเรื่องคงไม่ง่ายขนาดนั้น เหมยเหมยดูออกว่าเขาหมายความว่าอย่างไร เลยหยิบจดหมายซองหนึ่งออกมาจากกระเป๋าเป้ ส่งให้กับเหยียนหมิงซุ่น แต่ก็แย่งกลับมาอย่างรวดเร็ว แล้วหยิบรูปถ่ายออกมา ใช้มือปิดส่วนสำคัญของหวงอวี้เหลียน ถึงจะยื่นให้เหยียนหมิงซุ่นดู

”นี่ ฉันน่ะมีหลักฐานนะ ถึงตอนนั้นฉันก็เอารูปภาพพวกนี้พิมพ์ออกมาเป็นพันเป็นหมื่น ให้ขอทานทั้งเมืองส่งเป็นใบปลิว ดูว่าหวงอวี้เหลียนยังจะพูดอะไรดี ๆ ได้อีก”

เหยียนหมิงซุ่นมองเพียงแค่แวบเดียวก็รู้ว่าผู้ชายผู้หญิงโป๊เปลือยบนรูปภาพคือหวงอวี้เหลียนและโอหยางปิน คนที่ถ่ายรูปมีความสามารถที่เหนือชั้นมาก และความใจกล้าของสองคนนี้ก็มีมากพอสมควร แม้กระทั่งผ้าม่านก็ยังไม่ปิด รูปภาพถ่ายที่ชัดเจนกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว

เพียงแต่ในไม่ช้าสีหน้าเขาก็เปลี่ยนเล็กน้อย ยื่นมือไปปิดตาของเหมยเหมย และพูดอย่างโมโหว่า “เหมยเหมยไม่ต้องดูแล้ว!”

ของสกปรกขนาดนี้ อย่าให้ดวงตาของเด็กน้อยแปดเปื้อนจะดีกว่า!

……………………………………….

ตอนที่ 873 ห้ามดู

 เหมยเหมยดึงมือของเหยียนหมิงซุ่นออกอย่างเอือมระอา  ชี้ไปที่โอหยางปินพูดอย่างเหยียดหยามว่า “คนขี้หื่นแบบนี้ ให้ดูฟรียังไม่อยากดูเลย ฉันกลัวเป็นตากุ้งยิง”

เหยียนหมิงซุ่นยิ้มอย่างพอใจ เห็นเหมยเหมยบังตัวหวงอวี้เหลียนอย่างเอาเป็นเอาตาย ก็ตั้งใจหยอกเล่นว่า “เหมยเหมยเธอทำแบบนี้มันไม่ยุติธรรม มีแต่เธอที่ดูได้ แต่พี่ห้ามดูงั้นหรอ?”

เหมยเหมยถลึงตาใส่เขาอย่างแรง พูดอย่างโหด ๆ ว่า “ดูอะไร? มีอะไรน่าดูฮะ มีแต่ไขมันทั้งนั้นแหละ อ้วนอย่างกับหมู ห้ามดู!”

ถ้าอยากดูวันหลังก็สามารถดูได้แค่ของเธอเท่านั้น!

แน่นอนว่าต้องหลังจากที่เธอโตก่อน ตอนนี้สัดส่วนยังเหมือนเด็กเล็กขนาดเท่าหมั่นโถวเล็ก ๆ อยู่เลย เธอยังเอามาโชว์โอ้อวดไม่ได้

เหยียนหมิงซุ่นหัวเราะจนเจ็บท้องจะตายอยู่แล้ว เด็กน้อยของเขาทำไมน่ารักได้ขนาดนี้!

“ได้ พี่ไม่ดู……วันหลังดูแต่ของเหมยเหมย……” ประโยคหลังเหยียนหมิงซุ่นพูดใกล้ ๆ หูของเหมยเหมย พูดด้วยเสียงเบา น้ำเสียงยั่วเย้านิดหน่อยแถมยังมีความคาดหวังรอคอยนิด ๆ

‘ตู้ม’

เลือดทั้งตัวพุ่งขึ้นมาบนหัวและไหลลงมาอีกครั้ง ทั้งตัวของเธอเหมือนกับกุ้งโดนต้มสุกยังไงอย่างนั้น แดงซ่านไปทั้งตัว เหมือนกับเลือดจะออกมาก็ไม่ปาน ในใจกลับกรีดร้องเสียงดังก้อง……

เหยียนหมิงซุ่นก็ไม่ใช่คนที่อ่านใจคนได้เสียหน่อย?

ทำไมถึงได้รู้ว่าในใจเธอกำลังคิดอะไรอยู่?

เหยียนหมิงซุ่นมองคนที่รีบหดตัวลีบเล็กแทบไม่ทันอย่างขบขัน หญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาเหมือนนกที่กำลังกลัวจนหัวหด หญิงสาวเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกเสียจริง   ถ้าแสดงออกมาก็กระตือรือร้นมากกว่าผู้ชาย แต่พอเขินอายขึ้นมากลับเหมือนกับต้นนางอายเสียอย่างนั้น เพียงแค่แตะเบา ๆ ก็มีปฏิกิริยาโต้ตอบกลับมาอย่างรุนแรง

ทั้ง ๆ ที่เมื่อกี้เขายังไม่ได้พูดอะไรเลย!

แค่เพียงคำพูดในใจของเขาเท่านั้นเอง……

“เหมยเหมยรีบยืดตัวขึ้นมา เล่าแผนการให้พี่ฟังสิ” เหยียนหมิงซุ่นหัวเราะแล้วดึงเหมยเหมยที่แกล้งตายขึ้นมา

เหมยเหมยถลึงตาใส่เขา ดื่มชาทั้งแก้วจนหมดถ้วย ถึงจะพูดแผนการของเธอออกมาได้ เดิมเธอก็อยากใช้ประโยชน์จากเรื่องกลิ่นตัวเหม็น ๆ

เพราะว่าโอหยางซานซานเป็นมารหัวขนที่สวรรค์ไม่มีทางยอมรับได้อยู่แล้ว

ประโยคนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องว่ามีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์หรือไม่ ถึงอย่างไรตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน คนบนโลกต่างก็พูดกันแบบนี้ คนที่เชื่อก็มีมากมาย ดังนั้นเธอก็จะเอาเรื่องกลิ่นตัวเหม็น ๆ ที่เกิดขึ้นกะทันหันของโอหยางซานซานนี่แหละ พูดให้กลายเป็นเรื่องที่สวรรค์ตักเตือนนังลูกที่เกิดจากชู้

พูดแบบนี้แน่นอนว่ามันดูน่าเหลวไหลมาก แต่แล้วมันจะเป็นอย่างไร?

ขอแค่เพียงมีคนเชื่อก็พอแล้ว!

ที่สำคัญที่สุดก็คือโอหยางเซี่ยงหมิงจะต้องเชื่อแน่นอน รอเขารู้ว่าลูกสาวสุดที่รักของตัวเองเป็นมารหัวขนที่เกิดจากลูกชายและภรรยาของเขา ความโกรธอย่างรุนแรงในใจของเขา น่าจะร้อนระอุยิ่งกว่าแรงระเบิดภูเขาไฟอีกมั้ง!

เหยียนหมิงซุ่นมองเหมยเหมยที่หน้าบานเป็นกระด้งอย่างชื่นชม ผู้หญิงของเขายอดเยี่ยมขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว!

“ยอดเยี่ยมมากจริง ๆ เหมยเหมยของพี่เก่งขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว!” เหยียนหมิงซุ่นชมเชยไม่หยุด เหมยเหมยภูมิใจจนส่งเสียงฮึอย่างทะนงตัว ดวงตาเป็นประกายวาววับ เธอรู้อยู่แล้วว่าเหยียนหมิงซุ่นจะต้องให้การสนับสนุนเธอ

“เหมยเหมยเพียงแค่บงการอยู่ในบ้านก็พอแล้ว เรื่องวิ่งเต้นมอบให้เป็นหน้าที่พี่ไปทำเถอะ พี่จะต้องช่วยเธอทำอย่างเหมาะสมถูกใจแน่นอน”

เหยียนหมิงซุ่นตัดใจให้เหมยเหมยไปเผชิญอันตรายด้วยตัวเองไม่ได้ ตอนนี้เขามีการเปลี่ยนแปลงไปแล้วอย่างใหญ่หลวง เป็นธรรมดาที่ควรจะใช้ให้เป็นประโยชน์สักครั้งหนึ่ง

เหมยเหมยเห็นใบหน้าท่าทางของเขาที่เชื่อมั่นในตัวเธอ ก็ไม่ได้คัดค้านอะไร เพียงแต่กำชับให้เขาระวังตัวหน่อยก็เท่านั้น รูปภาพของโอหยางซานซานเธอไม่ได้หยิบออกมา เมื่อวานได้สั่งสอนโอหยางซานซานไปพอสมควรแล้วล่ะ

ตอนนี้ศัตรูคนสำคัญของเธอก็คือหวงอวี้เหลียน ส่วนโอหยางซานซาน ขอเพียงแค่เธอเชื่อฟังเป็นเด็กดี รูปภาพพวกนี้เธอก็จะไม่เอาออกมาอีกเลยตลอดชีวิต แต่ถ้าหากเธอยังไม่เชื่อฟังกันล่ะก็ อย่ามาหาว่าเธอไม่เกรงใจก็แล้วกัน!

ส่วนสำหรับคนที่ดิ้นพล่านอยู่ไม่เป็นสุข จุดอ่อนในมือก็นับว่าเป็นสิ่งจำเป็นมากเช่นกัน!

นั่งอยู่ในอ้อมกอดของเหยียนหมิงซุ่นเหมยเหมยรู้สึกร้อนขึ้นเรื่อย ๆ เพราะตัวของเหยียนหมิงซุ่นร้อนราวกับไฟ ร้อนจนเธอก็ร้อนขึ้นมาด้วย ต่อให้อุ้มฉาฉาก็ไม่มีประโยชน์

“ฉันอยากจะลงไป ร้อนจะตายอยู่แล้ว”

เหมยเหมยส่งเสียงออดอ้อนเบา ๆ ดิ้นเต้นไปมาอย่างไม่เป็นสุขอยู่บนขาของเหยียนหมิงซุ่น ดิ้นเต้นจนดวงตาของคนบางคนยิ่งเคร่งขรึมลงเรื่อย ๆ ร่างกายก็ยิ่งร้อนรุ่มขึ้นไปอีก

…………………………………………