ลืมรักเลือนใจ - ตอนที่ 333 สิทธิ์ในการท้าประลอง / ตอนที่ 334 ชนะได้ก็พอ

ตอนที่ 333 สิทธิ์ในการท้าประลอง

“จะไปมีอะไรอีกล่ะ ก็เพราะที่เธอทำนั่นแหละ” เฮ่อหมิงไข่เหลือบมองหลินเยียน “ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ พวกเราก็ไม่ต้องมารับมือกับทีมตัวเต็งอย่าง ดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู กับ ซีเอ็ชวัน หรอกนะ”

ทันใดนั้น หลินเยียนชำเลืองมองเฮ่อหมิงไข่ แต่หลินเยียนยังไม่ทันได้พูดอะไร เฮ่อสยงก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “หลินเยียน ชิงหลี่เป็นเนวิเกเตอร์ที่เก่งที่สุดในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อ คนที่ร่วมมือกับหมิงไข่มาตลอดน่ะ

แต่ว่าช่วงนี้ชิงหลี่ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ ต้องใช้เวลารักษาตัวอยู่ช่วงหนึ่ง ชิงหลี่ตกลงแล้วว่ายอมรับเธอเป็นลูกศิษย์ พอเธอเรียนได้ระดับหนึ่งก็มาร่วมมือกับหมิงไข่ซะ เป็นเนวิเกเตอร์ของหมิงไข่ให้ดีๆ ”

เมื่อได้ยินที่เฮ่อสยงพูดแล้ว หลินเยียนเหลือบมองชิงหลี่ที่อมยิ้มอยู่และยืนอยู่ไม่ไกล “ขอให้เขาเป็นอาจารย์งั้นเหรอ?”

“แน่นอนสิ” เฮ่อสยงพยักหน้าแล้วพูดต่อ“ชิงหลี่บอกแล้วว่ามาตรฐานเนวิเกเตอร์ของเธอยังพอใช้ได้ แต่ว่าถ้าจะให้เข้าคู่กับหมิงไข่ตอนนี้ก็ยังไม่ได้ ให้ชิงหลี่เป็นอาจารย์เธอ แล้วให้เขานำเธอไปก่อน พอเริ่มได้แล้วก็ค่อยมาเป็นเนวิเกเตอร์ของหมิงไข่”

“คุณหลินเยียน มาตรฐานการเป็นเนวิเกเตอร์ของคุณสูงกว่าพวกเราเยอะเลยนะ แต่ยังอ่อนกว่าชิงหลี่ไปนิดหน่อย ถ้าอยากจะเป็นเนวิเกเตอร์ของหมิงไข่ล่ะก็ ให้ชิงหลี่สอนคุณก่อนสักพัก ถือว่ามีความจำเป็นมากเลยนะ” เนวิเกเตอร์หนึ่งในนั้นหัวเราะแล้วพูดกับหลินเยียน

เป็นเนวิเกเตอร์ของเฮ่อหมิงไข่…

นับถือเนวิเกเตอร์ระดับพื้นๆ ของทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อเป็นอาจารย์…

ในขณะนี้ หลินเยียนกระพริบตา ความรู้สึกซับซ้อนจนยากที่จะอธิบาย

“เหอๆ นับถือเป็นอาจารย์ ฉันว่าคงไม่จำเป็นหรอกมั้ง” หลินเยียนหัวเราะเก้อๆ แล้วเอ่ยปากขึ้น

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของชิงหลี่เปลี่ยนไปเล็กน้อย เหลือบไปมองหลินเยียนแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ถ้าไม่ใช่เพราะว่าผมเห็นว่าคุณเป็นหลานสาวของนายผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุน ผมคงไม่สอนอะไรคุณหรอกนะ”

เมื่อได้ยินคำพูดไม่ค่อยเป็นมิตรของฝั่งตรงข้าม หลินเยียนมองไปทางผู้ชายคนนั้นเอียงหัวเล็กน้อยและยกคิ้วขึ้น “ขออนุญาตนะคะ คุณคือใครเหรอคะ?”

สิ้นสุดคำพูดหลินเยียน สีหน้าของชิงหลี่ดูไปเจื่อนไปกว่าเดิม

“หลินเยียน เธอพูดอะไรของเธอ ชิงหลี่เป็นรุ่นพี่เธอนะ ตอนที่เขาเป็นเนวิเกเตอร์มืออาชีพอยู่ เธออยู่ไหนก็ไม่รู้!” เฮ่อสยงตะโกนใส่หลินเยียน

หลินเยียนยังไม่ทันได้พูดอะไร ชิงหลี่หัวเราะและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เหอะ…คุณเฮ่อสยง ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากรับเธอเป็นศิษย์ แต่ว่าคนที่ไม่มีน้ำยาและก็ไม่เห็นหัวคนอื่นแบบนี้ ผมสอนไม่ได้จริงๆ ครับ”

ขณะนี้ เหล่าเนวิเกเตอร์ต่างมองไปทางหลินเยียน ความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อหลินเยียนก่อนหน้านั้นหายไปภายในพริบตา

“คุณหลินเยียน มาตรฐานเนวิเกเตอร์ของชิงหลี่สูงที่สุดในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อแล้ว ด้วยมาตรฐานของคุณตอนนี้คาดว่ายังเทียบเท่าหมิงไข่ไม่ได้ ถ้าคุณไม่ให้ชิงหลี่สอน คุณจะเป็นเนวิเกเตอร์ของหมิงไข่ได้ยังไง?”

เนวิเกเตอร์หนึ่งในนั้นมองไปทางหลินเยียนด้วยความไม่พอใจเท่าไหร่

“ใครบอกว่าฉันจะเป็นเนวิเกเตอร์ของเฮ่อหมิงไข่ล่ะ” พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

หลังจากเป็นเนวิเกเตอร์ของเฮ่อเล่อเฟิงแล้ว หลินเยียนได้สาบานแล้วว่าจะไม่เป็นเนวิเกเตอร์ของใครอีก น่าโมโหจริงๆ เลย นั่งอยู่ฝั่งคนนั่งแท้ๆ แต่แทบอยากจะถีบมือแข่งรถที่ทำหน้าที่ผู้ขับหลักลงจากรถไป

ตัวเองนั่งอยู่ฝั่งคนขับถือว่าได้เรื่องที่สุดแล้ว

“หลินเยียน เธอต้องรู้ไว้ว่าการที่ได้เป็นเนวิเกเตอร์ของหมิงไข่และได้แข่งกับทีมดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู ถือว่าเป็นเกียรติของเธอ! ถ้าไม่มีหมิงไข่ เธอจะมีสิทธิ์ประลองฝีมือกับทีมตัวเต็งอย่างดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู เหรอ?” เฮ่อสยงพูดขึ้นพร้อมขมวดคิ้ว

หลินเยียนขี้เกียจพูดกับเฮ่อสยงต่อ เธอมองไปทางผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนที่เพิ่งเดินออกมา “คุณตาคะ เริ่มแข่งเมื่อไหร่คะ?”

“อีกสองสามวันแหละมั้ง ซีเอ็ชวัน บอกว่ารอแจ้งอีกทีหนึ่ง” ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนพูดขึ้น

“หนูรู้แล้วค่ะคุณตา หนูยังมีธุระนิดหน่อย ขอตัวก่อนนะคะ วันแข่งหนูจะไปค่ะ”

หลินเยียนพูดจบ ไม่ให้โอกาสผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนได้เอ่ยปาก เธอหันหลังแล้วเดินออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลเฮ่อ

ตอนที่ 334 ชนะได้ก็พอ

หลังจากออกมาจากคฤหาสน์แลว หลินเยียนกดโทรหาก็อดซี

“คุณหลินมีอะไรให้รับใช้ครับ?” ท่าทางของก็อดซีดูกระตือรือร้นอย่างมาก

“พยายามเลื่อนการแข่งขันให้เร็วขึ้นเถอะ แล้วก็ตอนเลือกสถานที่แข่ง ไม่ต้องเลือกการแข่งแบบแรลลี่นะ เลือกแบบธรรมดานั่น ไม่ต้องมีเนวิเกเตอร์” หลินเยียนเอ่ย

ก็อดซีได้ยินแล้วพูดขึ้น “ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะ ผมจะไปจัดการให้…”

ในการแข่งขันครั้งนี้ไม่ว่าจะเป็นสนามแบบไหน สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ไม่มีโอกาสชนะอะไรอยู่ดี

หลังจากวางสายไปแล้ว หลินเยียนค่อยโล่งอกขึ้นนิดหน่อย

พวกเนวิเกเตอร์ในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อ พูดอะไรก็ไม่ฟัง รีบแข่งให้จบๆ ไปโดยเร็วดีกว่า เพื่อให้คุณตาสบายใจ ส่วนตัวเธอเองก็จะได้หลุดพ้นออกมาได้อย่างสมศักดิ์ศรี

ด้วยการแข่งขันในครั้งนี้ สามารถทำให้ตระกูลเฮ่อฮึกเหิมกลับมาได้อีกครั้ง…

……

ไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ ข่าวการแข่งขันระหว่างทีมรถแข่งดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูและทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อกระจายออกไปทั่ว

คำด่าท่อตามกระทู้ในเว็บไซต์ต่อซีเอ็ชวันและทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

ฉันจะขับจีทีอาร์ : [ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่ออะไรกัน ทีมเกรดต่ำที่จะสลายตัวแล้ว กล้ามาแข่งกับดับเบิ้ลดับบลิวฉันเหรอ? พวกมันเอาความมั่นใจมาจากไหนกัน หลอกแบบออกหน้าออกตาเกินไปหรือเปล่า ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อออกไปจากวงการรถแข่งซะ!]

เจ้าปัญญาแห่งรถภูเขาอากินะ : [ไอ้เนวิเกเตอร์ของทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อนั่น พวกแกรู้ไหมว่าเป็นใคร… โป๊ะแตกแล้วนะ คนนั้นก็คือหลินเยียนในวงการบันเทิงไงล่ะ!]

หมูดีๆ โดนรถชนหมด : [บ้าเอ๊ย หลินเยียนที่เกาะกระแสไปทั่วนั่นน่ะเหรอ?]

ตบหน้าให้พองเป็นซาลาเปา : [หลินเยียนนั่นแหละ เกาะทั่ววงการบันเทิงแล้ว ตอนนี้จะมาวงการรถแข่งงั้นเหรอ?!]

รวยทุกวัน แม่คนรวย : [ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่น่าขยะแขยงที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา เพื่อให้ตัวเองดัง ไม่ว่าเรื่องน่าอายแบบไหนก็ทำได้หมด หล่อนจะไปรู้เรื่องรถแข่งอะไรล่ะ ยังจะมาเป็นเนวิเกเตอร์อีก นำทางไปไหนเหรอ นำไปเกิดใหม่หรือไง? ตาของหล่อนเป็นเถ้าแก่ของทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อ หล่อนใช้เส้นเข้าไปแบบนี้แหละ!]

หลินเยียนหน้ามืด หน้ามืดตลอดชาติ : [ผู้หญิงคนนี้ยังมีความละอายใจอยู่หรือเปล่า? ก่อนหน้านั้นมาเกาะไอดอลของพวกเรา ตอนนี้จะมาเกาะ ดับเบิ้ลดับบลิวของฉันซะแล้ว?!]

……

หลินเยียนนอนอยู่บนโซฟาในอพาร์ตเมนต์ตัวเอง แทะเม็ดทานตะวันไปด้วย อ่านเรื่องตัวเองที่โดนทัวร์ลงอยู่ในเน็ตไปด้วย

ชิ นานมากแล้วที่เธอโดนแอนตี้ไล่ให้ออกจากวงการไปซะที จากวงการบันเทิงก็ขยายไปจนถึงวงการรถแข่งเลย…

ผ่านไปไม่นาน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

เสียงเข้มขรึมของก็อดซีดังขึ้นจากปลายสาย “คุณหลินเยียนได้อ่านข่าวในเน็ตหรือยัง สถานการณ์ในตอนนี้ไม่น่าจะเป็นผลดีเท่าไหร่เลยนะ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป คาดว่าพวกคุณทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อจะไม่มีจุดยืนในวงการอีกต่อไปแล้ว”

หลินเยียนหัวเราะเบาๆ แล้วพูดขึ้นอย่างไม่แยแส “อ่านแล้วน่ะ ไม่เป็นอะไรหรอก แค่ชนะก็พอแล้ว”

“เอ่อ ชนะ…” ฟังจากน้ำเสียงที่สบายๆ ของหลินเยียนแล้ว เหมือนกำลังพูดด้วยน้ำเสียงแบบ ‘วันนี้อากาศดีจัง’ ทำให้ปลายสายตกอยู่ในความเงียบงัน

ผ่านไปครู่หนึ่ง เสียงของก็อดซีได้ดังขึ้นอีกครั้ง “คุณหลินเยียน ความสามารถของคุณน่ะผมรู้ดี แต่ว่า…ความสามารถของคนอื่นในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อ… อีกอย่าง ลูกทีมของดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูมีทักษะที่เท่าๆ กันทั้งหมด กลยุทธ์ก็มีเยอะเป็นพิเศษ รวมถึงกัปตันคนใหม่ของพวกเขา คาดว่า…”

ความหมายของก็อดซีชัดเจนมากแล้ว โอกาสในการชนะการแข่งขันครั้งนี้มีไม่มาก

“ไม่เป็นไร แข่งเมื่อไหร่เหรอ” หลินเยียนถามขึ้น

“เช้าวันมะรืน ที่สนามแข่งหนิงหนาน” ก็อดซีตอบ

ก็อดซีพูดจบก็ถอนหายใจแล้วโน้มน้าวต่อไป “คุณหลินเยียน ถ้าพวกคุณออกตอนนี้ยังทัน ยังไงนี่ก็เป็นเรื่องทีมซีเอ็ชวันของพวกเราอยู่ดี ผมไม่อยากฉุดทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อลงไปด้วย…”