ลืมรักเลือนใจ - ตอนที่ 355 ฉันมองคนไม่เคยผิดอยู่แล้ว / ตอนที่ 356 คนที่อันตรายก็เป็นคนอื่นอยู่ดี

ตอนที่ 355 ฉันมองคนไม่เคยผิดอยู่แล้ว

เผยหนานซวี่ฟังการวิเคราะห์ของหลินเยียนแล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “ดูเหมือนว่าพี่คิดวางแผนไว้แล้วสินะ ไม่น่าล่ะ พี่ชายผมถึงมั่นใจในตัวพี่ขนาดนั้น ก่อนหน้านั้นพวกผมเคยถามพี่ชายว่าต้องเข้าไปช่วยพี่หรือเปล่า พี่ชายผมยังบอกอีกว่าพี่รับมือเองได้”

หลินเยียนได้ยินเช่นนั้น มองไปทางเผยอวี้เฉิงข้างๆ ด้วยความตกใจเล็กน้อย

ความรู้สึกที่เผยอวี้เฉิงให้ความไว้วางใจ ความเข้าใจ และความให้เกียรติต่อเธอ ทำให้เธอหวั่นไหวยิ่งกว่าความหวั่นไหวอย่างบริสุทธิ์ซะอีก…

“ขอบคุณนะคะ…” หลินเยียนมองไปทางเผยอวี้เฉิง อดขอบคุณไม่ได้ “ขอบคุณที่…ไว้ใจฉัน”

ขณะที่โลกทั้งใบหันหลังให้เธอ

เผยอวี้เฉิงโน้มตัวมาเทน้ำผลไม้ให้เธอ พลางพูดขึ้น “ไม่เป็นไร ฉันมองคนไม่เคยผิดอยู่แล้ว”

ได้ยินที่เผยอวี้เฉิงพูดแล้ว หลินเยียนรู้สึกเหมือนตัวเองตื่นเต้นดีใจเลือดวิ่งขึ้นหัว!

ขณะที่เธอเองยังคิดว่าเผยอวี้เฉิงอาจจะตาบอด เผยอวี้เฉิงกลับพูดว่าเขามองคนไม่เคยผิดอยู่แล้ว!

เขาให้ความสำคัญกับเธอขนาดนี้เลยเหรอ!

หลินเยียนเอ่ยปากพูดขึ้นด้วยความตื่นเต้น “ฉันเคยรับปากกับคุณเผยอวี้เฉิงว่าจะเข้ามาในพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์ คงจะเข้าแบบง่ายๆ ไม่ได้ ต้องทำสัญญากันอย่างเป็นทางการสิ ดังนั้นคุณไม่ต้องห่วง ฉันจะพยายามเข้าไปให้ได้”

เอ๋? ทำไมฟังดูแล้วเหมือนจะ ‘ไปเป็นเจ้าสาวบ้านเขาอย่างเป็นทางการ’ เลยล่ะ?

เผยอวี้เฉิงมองดูหญิงสาวท่าทางตั้งใจทำงานเพื่อตอบแทนบริษัท ความลำบากใจผ่านเข้ามาในแววตา จากนั้นหยิบเอกสารในลิ้นชักออกมาชุดหนึ่งแล้วเอ่ยขึ้น “สัญญาเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว เธอลองดูว่าต้องแก้ไขตรงไหนอีกไหม ถ้าไม่มีอะไรก็เซ็นได้ทุกเมื่อเลย”

หลินเยียนรับสัญญามา “เอ่อ…ฉัน…ซื้อหนึ่งแถมสองได้ไหม? ผู้จัดการแล้วก็ผู้ช่วยของฉัน เราทำงานด้วยกันมานานแล้ว อีกอย่างฉันรับประกันว่าผู้จัดการของฉันมีความสามารถมาก ผู้ช่วยก็เป็นคนใส่ใจในรายละเอียด ทั้งอ่อนโยนและปากหวาน!”

เผยอวี้เฉิงพูดขึ้น “แล้วแต่เธอ เธอตัดสินใจได้เลย เดี๋ยวฉันค่อยให้ผู้ช่วยฉันจัดเตรียมสัญญาผู้จัดการกับผู้ช่วยอีกชุด”

ไม่คิดเลยว่าเผยอวี้เฉิงตอบตกลงแบบไม่ต้องคิดเลย…

ขณะนี้ หลินเยียนมองดูผู้ชายตรงหน้าผู้นี้ ราวกับว่ามีปีกสีขาวบริสุทธิ์กางออกจากหลังของเขา!

นี่มันเทวดาชัดๆ!

“ตอนกลางคืนอยากกินอะไรเหรอ ฉันทำให้กิน” เผยอวี้เฉิงเอ่ยปากขึ้น ทำท่าเหมือนจะทำอาหาร

หลินเยียน “…!!!”

ได้ยินแบบนี้แล้ว ทันใดนั้นหลินเยียนจากตื่นเต้นกลายเป็นขนลุกซู่ไปทั้งตัวทันที

เผยอวี้เฉิงจะทำกับข้าวอีกแล้ว!

เผยอวี่ถังพ่นน้ำผลไม้ออกมาจากปาก เผยหนานซวี่เองก็ดูท่าทางตึงเครียด

หลินเยียนรีบพูดขึ้น “ไม่ต้องหรอกๆ จะให้คุณทำกับข้าวเองได้ยังไงล่ะ?”

“นั่นสิพี่ใหญ่ ให้พ่อครัวในบ้านทำเถอะ! พี่สะใภ้ยังไม่เคยลองชิมฝีมือของพ่อครัวคนใหม่พอดีเลย!” เผยอวี่ถังพูดเสริม

เผยหนานซวี่พูดขึ้น “พี่ใหญ่ครับ ผมไม่รู้ว่าพี่จะทำกับข้าวเอง ผมให้ห้องครัวเตรียมกับข้าวแล้วครับ”

เห็นเผยอวี้เฉิงเหมือนกำลังลังเลอยู่ หลินเยียนคว้าแขนของเผยอวี้เฉิงไว้ “ปกติพวกเราไม่ค่อยมีเวลาได้เจอหน้ากันเลย ไหนๆ ก็มีโอกาสได้เจอกัน คุณอยู่กับฉันนานๆ หน่อยได้ไหมคะ?”

เผยอวี้เฉิงเหลือบมองแขนที่ถูกหญิงสาวควงไว้ “ได้”

เผยอวี่ถังเผยสีหน้าตื่นเต้น พี่สะใภ้ ทำได้สวยมาก!

เผยหนานซวี่เองก็โล่งอก

เผื่อว่าเผยอวี้เฉิงสิ้นคิดอยากจะทำกับข้าวเองอีก หลินเยียนพาเผยอวี้เฉิงเข้ามาในห้องนอน

ตอนแรกหลินเยียนยังกังวลการอยู่กันสองต่อสองกับเผยอวี้เฉิง ไม่รู้จะคุยอะไรจนทำให้เสียบรรยากาศ แต่ว่าเผยอวี้เฉิงคุยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตกับเธออย่างเป็นธรรมชาติ ไม่ได้ลำบากใจอะไรตามที่คิดไว้…

ตอนที่ 356 คนที่อันตรายก็เป็นคนอื่นอยู่ดี

ภายในห้องรับแขก

เผยหนานซวี่มองไปทางเฉิงมั่ว “พี่ชายผมเป็นยังไงบ้าง”

เฉิงมั่วเปิดรูปในมือถือขึ้นมาหนึ่งรูปแล้วเอ่ยปากขึ้น “ตั้งแต่ครั้งที่แล้ว สถานะของประธานเผยอยู่ในสภาวะที่ไม่มั่นคงเป็นอย่างมาก ท่านประธานได้เคลื่อนย้ายผู้เชี่ยวชาญฝั่งอเมริกามาในประเทศเพื่อสแตนด์บายทุกเมื่อ เผื่อสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น

เมื่อกี้ทางหมอส่งข้อมูลการทดสอบมา บอกว่าวันนี้การวัดค่าของประธานเผยเกินเกณฑ์ถึงหกครั้ง แต่มีช่วงหนึ่งค่อนข้างเสถียร ก็เลยถามผมว่าช่วงนี้ประธานเผยทำอะไรอยู่

ผมลองดูแล้วพบว่าช่วงที่เสถียรคือช่วงที่ประธานเผยไปหาคุณหลินที่สนามแข่งพอดี จนกระทั่งถึงตอนนี้”

เผยอวี่ถังเต๊าะลิ้น “สมกับที่เป็นพ่อผมสินะ! เก่งจริงๆ! ว่าแต่ ถ้าพี่สะใภ้อยู่ข้างๆ พี่ชายผมตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง พี่ชายผมจะหายได้โดยที่ไม่ต้องรักษาเลยหรือเปล่านะ”

เผยหนานซวี่ขมวดคิ้วแล้วพูดขึ้น “หลินเยียนก็เป็นคนเหมือนกัน จะให้เธอถูกจำกัดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงได้ไงล่ะ นายลืมเรื่องครั้งที่แล้วไปแล้วหรือไง”

เผยอวี่ถังพยักหน้าให้ “ก็ใช่ๆ ถึงแม้ฤทธิ์สงบของพี่สะใภ้จะยอดเยี่ยมมาก แต่ว่าตัวยาที่ทำให้สงบนี้ก็ระเบิดได้ทุกเมื่อเหมือนกัน! ครั้งที่แล้วท่าทางโมโหของพี่สะใภ้น่ากลัวสุดๆ!”

เฉิงมั่วเห็นด้วยแล้วพูดขึ้น “ตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างประธานเผยและคุณหลินลงตัวกันได้ถือว่าเป็นผลที่ดีที่สุดแล้ว ห้ามเร่งมากเกินไป”

เผยอวี่ถังพูดขึ้น “ยังไงขอแค่พี่สะใภ้ไม่เลิกกับพี่ใหญ่อะไรก็ได้หมด! ถ้ามีอะไรผมก็ไปคุยกับพี่สะใภ้ก็ได้แล้ว”

……

หลินเยียนอยู่กินอาหารมื้อค่ำ หลังกินข้าวเสร็จได้อยู่คุยเรื่องสัญญากับเผยอวี้เฉิงและเผยหนานซวี่อีกสักพัก

เนื่องจากสภาพร่างกายของเผยอวี้เฉิงยังไม่คงมั่นคง อีกทั้งยังไม่ชอบให้คนอื่นมาอยู่ใกล้ ดังนั้นช่วงนี้เผยหนานซวี่อยู่ที่คฤหาสน์ตลอดเพื่อสะดวกในการดูแลเขา

ส่วนเผยอวี่ถังในฐานะคนหนีออกจากบ้าน ปกติเขามาที่นี่สุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ อาศัยจังหวะที่หลินเยียนอยู่จึงได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศในคฤหาสน์อยู่พักหนึ่ง

ไม่นานก็ถึงเวลาห้าทุ่มกว่าแล้ว

เผยอวี้เฉิงเอ่ยปากตักเตือน “ดึกมากแล้ว ต้องรีบกลับไปพักผ่อนนะ”

หลินเยียนไม่ได้สังเกตเวลาเลย จนกระทั่งเผยอวี้เฉิงเอ่ยปากเตือนถึงรู้ว่าเป็นเวลาดึกแล้ว

“อ้อ ได้เลย งั้นฉันขอตัวก่อนนะ! คุณเผยก็รีบพักผ่อนด้วยล่ะ!’ หลินเยียนพลางเอ่ยปากขณะลุกขึ้น

เห็นหลินเยียนจะไปแล้ว เผยอวี่ถังที่กำลังเล่นเกมอยู่บนโซฟาก็รีบลุกขึ้นทันที “งั้นผมก็ไปแล้วนะ!”

พี่สะใภ้ไม่อยู่ เขาไม่กล้าอยู่ที่นี่คนเดียวหรอกนะ

เผยอวี้เฉิงและเผยหนานซวี่ส่งหลินเยียนที่ประตู แล้วให้เผยอวี่ถังแวะไปส่งหลินเยียนด้วย

เผยอวี่ถังได้ยินแล้วกะพริบตาปริบ ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย ทำไมพี่ใหญ่ไม่ไปส่งเองล่ะ

แต่ว่าเขาไม่กล้าเถียงพี่ใหญ่ แล้วก็ไม่กล้าเอ่ยปากถามอีกด้วย…

เขาแค่รู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างพี่ใหญ่กับพี่สะใภ้ดูห่างเหินไปหน่อย ไม่เหมือนเป็นแฟนกันเลย…

ความคืบหน้าช้าเกินไปหรือเปล่าเนี่ย

“ได้เลย ผมจะส่งพี่สะใภ้ถึงบ้านอย่างปลอดภัย!”

เผยอวี่ถังพูดไปด้วยอดเหน็บแนมในใจไม่ได้ ถึงแม้ให้พี่สะใภ้อยู่คนเดียวดึกดื่นแบบนี้ คนที่อันตรายก็เป็นคนอื่นอยู่ดี…

หลินเยียนบอกลาเผยอวี้เฉิงและเผยหนานซวี่แล้วก็ขึ้นรถเผยอวี่ถังทันที

เผยอวี้เฉิงที่อยู่ด้านหลังไม่ได้เข้าไปในบ้านทันที แต่กลับลดระดับสายตาลงแล้วจุดบุหรี่ขึ้นมวนหนึ่ง ยืนอยู่ในความมืด มองดูรถที่ค่อยๆ ห่างออกไป

ติ๊ด…

ติ๊ด…

ติ๊ด…

สัญญาณแจ้งเตือนจากนาฬิกาสีเงินบนข้อมือจากเชื่องช้าค่อยๆ ไปสู่ระดับรุนแรงเร่งรีบ…