ลืมรักเลือนใจ - ตอนที่ 461 ปีศาจผีสางหน้าไหน! / ตอนที่ 462 ไอดอลครับ ผมมาแล้ว!
ตอนที่ 461 ปีศาจผีสางหน้าไหน!
แต่พอคิดไปคิดมาก็ช่างมันเถอะ หลินเยียนเองก็ไม่อยากให้ชื่อเยวาอยู่ในสื่อ ถึงตอนนั้นถ้าโดนขุดว่าที่ตัวเองโดนห้ามลงแข่งก็เพราะยาผิดกฎหมายล่ะก็…คนที่จะเสียหน้าคือเธอเอง
อีกอย่าง แค่รับมือกับตัวปลอมไม่จำเป็นต้องเล่นใหญ่ขนาดนี้
จริงๆ แล้วที่หลินเยียนกลัวที่สุดคือตัวปลอมทำการบ้านมาดี ถ้าสื่อรู้เรื่องแล้วตัวปลอมยังโกยเงินในเวลาสั้นๆ ได้ แล้วจากไปในเวลาอันสั้นเช่นกัน ถึงตอนนั้นแล้ว ความเป็นมาของตัวปลอมนี้อาจจะยังสืบไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
…
ช่วงค่ำหลังจากหลินเยียนส่งข้อความให้มั่วซูอวิ๋นและอวิ๋นเซวียนแล้ว จึงมุ่งหน้าไปบ้านตระกูลเฮ่อโดยลำพัง
ตอนนี้อวิ๋นเซวียนอยู่ระหว่างทางแล้ว แต่เพราะว่ารถติดอาจจะไปถึงช้ากว่าเวลานัดเล็กน้อย ส่วนมั่วซูอวิ๋นก็เพิ่งออกมาจากบ้าน
วันนี้อวิ๋นเซวียนมาช้าก็เพราะรู้สึกไม่ค่อยสบายไปหาหมอก็เลยเสียเวลาไปเล็กน้อย แต่มั่วซูอวิ๋นไม่ได้สนใจเรื่องเวลาเลยแม้แต่น้อย…
นัดกันว่ามาเจอกันที่บ้านตระกูลเฮ่อตอนหกโมง แต่มั่วซูอวิ๋นออกจากบ้าน…ตอนหกโมงเป๊ะ
หลังจากมาถึงบ้านตระกูลเฮ่อแล้ว เว่ยสวีเฟิงเปิดประตูให้หลินเยียน
เพิ่งจะเข้าบ้าน หลินเยียนพบว่าสมาชิกของทีมรถแข่งตระกูลเฮ่ออยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา รวมถึงเฮ่อสยงและเฮ่อหมิงไข่ด้วย
“มาแล้วเหรอเสี่ยวเยียน”
ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนเดินออกมาจากในห้อง สายตามองไปยังหลินเยียนแล้วเอ่ยปากขึ้น
“คุณตา” หลินเยียนพยักหน้าไม่ได้พูดอะไรต่อแล้วนั่งลงข้างๆ
“ทำไมเหรอ เห็นว่าแกหากัปตันให้ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อพวกเรางั้นเหรอ?”
หลินเยียนเพิ่งจะนั่งได้ไม่นาน เฮ่อสยงก็เอ่ยปากขึ้นด้วยน้ำเสียงประหลาดกับหลินเยียน
“คนไหนล่ะ ให้พวกเราดูหน่อยว่าปีศาจผีสางหน้าไหนกัน” เห็นหลินเยียนไม่พูดอะไร เฮ่อสยงจึงพูดต่อ
“เหอๆ ” ชิงหลี่ที่นั่งอยู่ข้างๆ หัวเราะด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณหลินเยียน ถ้าคุณไม่ทำร้ายทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อล่ะก็ ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อยังอยู่รอดต่อไปได้ ไม่จำเป็นต้องมีกัปตันหรอกนะ ความสามารถของหมิงไข่เพียงพอแล้วล่ะ”
หลินเยียนเพิ่งนั่งลงได้ไม่นาน อวิ๋นเซวียนก็ส่งข้อความมาหา “พี่สาวครับ ผมถึงแล้ว…อยู่หน้าประตูครับ รบกวนพี่สาวมาเปิดประตูให้ผมที”
เมื่อเห็นข้อความแล้ว หลินเยียนลุกขึ้นแล้วเปิดประตูของบ้านตระกูลเฮ่อออก
สายตาผู้คนมองไปยังนอกประตู เห็นแต่ชายหนุ่มหน้าตาดีท่าทางเก้ๆ กังๆ ในชุดไปรเวทยืนอยู่หน้าประตูนิ่งๆ ถ้าไม่เอ่ยปากพูด รวมถึงฟ้าเริ่มมืดแล้ว เผลอๆ จะคิดว่าเป็นเด็กผู้หญิงที่เงียบขรึมซะอีก
“พี่สาวครับ…”
เห็นหลินเยียนแล้ว อวิ๋นเซวียนเอ่ยปากพูดขึ้นด้วยเสียงเบา
“อวิ๋นเซวียน เข้ามาสิ” หลินเยียนหัวเราะ
อวิ๋นเซวียนพยักหน้าแล้วถอดรองเท้าตัวเองออก ค่อยๆ เดินเข้ามาในบ้านตระกูลเฮ่อ
“เหอะ…คุณหลินเยียน อย่าบอกว่าคุณจะบอกพวกเราว่าเด็กผู้ชายคนนี้ก็คือกัปตันที่คุณหาให้พวกเรา…ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อน่ะ?” เห็นอวิ๋นเซวียนเดินเข้ามาในบ้าน ชิงหลี่พลันพูดขึ้นพร้อมหัวเราะอย่างเย็นชา
สิ้นเสียงชิงหลี่ ลูกทีมทีมตระกูลเฮ่อต่างหัวเราะเยาะเย้ย มองดูอวิ๋นเซวียนที่ไม่พูดไม่จา ในแววตานั้นเต็มไปด้วยความดูถูกอย่างไม่ปกปิดใดๆ
เด็กผู้ชายที่ดูเหมือนเพิ่งหย่านมแม่ อีกทั้งยังดูไม่ค่อยเข้าสังคมแบบนี้ อย่าว่าแต่เป็นกัปตันบ้าบออะไรนั่นเลย แค่เป็นตัวสำรองให้ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อ พวกเขายังไม่ยอมด้วยซ้ำ
อวิ๋นเซวียนนึกว่าจะเหมือนที่หลินเยียนเคยพูดว่ามีแค่ไม่กี่คนจะมาร่วมกินข้าวด้วย แต่พอเข้ามาในบ้านแล้วไม่คิดว่าจะมีลูกทีมทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อที่อยู่ในชุดนักแข่งรถเต็มบ้านไปหมด
อวิ๋นเซวียนยืนอยู่ข้างๆ ไม่พูดไม่จาเช่นเคยตามสัญชาตญาณต่อไป
ตอนที่ 462 ไอดอลครับ ผมมาแล้ว!
“นายขับรถแข่งเป็นไหม…ไม่สิ ต้องบอกว่านายขับรถเป็นไหม” ผ่านไปไม่นาน สายตาชิงหลี่มองไปยังอวิ๋นเซวียนแล้วเบ้ปากเล็กน้อยแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน
“เป็นครับ”
ผ่านไปสักพัก อวิ๋นเซวียนเอ่ยขึ้น
“หลินเยียน พูดเพ้อเจ้อระดับโลกเลยนะเนี่ย หาไก่กาที่ไหนมามั่วๆ แล้วจะมาให้เขาเป็นกัปตันทีมรถแข่งตระกูลเฮ่องั้นเหรอ” เฮ่อสยงจ้องไปยังหลินเยียนแล้วพูดขึ้นอย่างเย็นชา “จะบอกให้นะหลินเยียน อย่าว่าแต่กัปตันเลย แค่ตัวสำรองยังเป็นไม่ได้เลย คนนิสัยแบบนี้ไม่เหมาะกับการขับรถแข่งเลย อีกอย่างจะบอกให้นะ หลังจากนี้เป็นต้นไป แกไม่ต้องมายุ่งกับทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อเลยนะ อย่าคิดว่านายผู้เฒ่าเอ็นดูแกแล้วแกจะทำอะไรก็ได้ แกอยากทำลายทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อเหรอ? ไม่มีทางหรอกนะ”
“พ่อครับ พ่อจะพูดมากกับคนแบบนั้นทำไม ถ้าเป็นผม ผมจะโยนพวกเขาทั้งสองคนออกไปเดี๋ยวนี้เลย” เฮ่อหมิงไข่เอ่ยปากพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มจอมปลอมตรงที่ห่างจากนั้นไม่ไกล
เฮ่อเล่อเฟิงจ้องไปยังหลินเยียนเหมือนจะพูดอะไรสักอย่างแต่ไม่รู้จะเอ่ยปากอย่างไร
“ฮ่าๆ คุณหลินเยียน คนแบบนี้อยากจะเข้ามาในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อ อีกทั้งยังจะเป็นกัปตันงั้นเหรอ” หนึ่งในเนวิเกเตอร์ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อเหลือบมองหลินเยียน “ผมว่าคุณกินเหล้าปลอมเยอะไปหน่อยสินะ”
“หุบปาก!”
นายผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนขมวดคิ้ว เผยสีหน้าไม่พอใจ
“นายผู้เฒ่าครับ ไม่ใช่ว่าพวกผมอยากจะพูด แต่แค่หลานสาวของท่าน ไม่ดูตาม้าตาเรือ พาใครก็ไม่รู้มาแล้วบอกว่าจะให้เขาเข้าร่วมทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อ นี่มันล้อเล่นกับพวกเราชัดๆ” ชิงหลี่พูดขึ้น
นายผู้เฒ่ายังไม่ทันได้พูดอะไร เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง
หลินเยียนส่งสัญญาณทางสายตาให้เฮ่อเล่อเฟิง ทันใดนั้นเฮ่อเล่อเฟิงเดินตรงเข้าไปเปิดประตูออก
เห็นมั่วซูอวิ๋นยืนอยู่หน้าประตูด้วยรอยยิ้มที่แขวนอยู่บนหน้า เดินเข้ามาในคฤหาสน์โดยที่ไม่สนใจเฮ่อเล่อเฟิงแต่อย่างใด
“ไอดอล ผมมาแล้วครับ!” มั่วซูอวิ๋นยิ้มแล้วพูดกับหลินเยียน
ได้ยินเช่นนั้นแล้ว หลินเยียนเผยยิ้ม “นั่งได้เลย”
“ได้เลย” มั่วซูอวิ๋นวางของฝากที่ตัวเองซื้อมาไว้ข้างๆ จากนั้นกวาดสายตามองทุกคนแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ดูเหมือนว่าทุกท่านที่อยู่ตรงนี้คือสมาชิกทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อสินะ ฉันขอแนะนำตัวเองก่อน… ก่อนหน้านั้น…
ช่างเถอะ ก่อนหน้านั้นไม่สำคัญ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ฉันคือกัปตันของทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อ พวกนายเรียกฉันว่ากัปตันมั่ว…หรือกัปตันซู…หรือไม่ก็กัปตันอวิ๋นก็ได้มั้ง?”
คนอื่นยังไม่ทันพูดอะไร มั่วซูอวิ๋นส่ายหัวแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงซีเรียส “ไม่เอาดีกว่า ทีมซูดูไม่ค่อยมงคล เรียกฉันว่ากัปตันมั่วก็แล้วกัน!”
สิ้นเสียงมั่วซูอวิ๋น ทุกคนในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อต่างหัวเราะขึ้นมา
“แกเป็นใครวะ สมองโดนประตูหนีบเหรอ ยังจะมากัปตันมั่วอีก?”
“หลินเยียน เธอเล่นตลกเก่งจริงๆ!”
“หาเด็กผู้ชายมาก่อน แล้วก็หาคนที่สมองไม่ค่อยเต็ม เธอแค้นใจอะไรกับทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อหรือเปล่า”
สิ้นเสียงผู้คนจากทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อ มั่วซูอวิ๋นขมวดคิ้ว เขาไม่ได้เป็นแค่กัปตันทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อ อีกทั้งยังเป็นหุ้นส่วนทีมรถแข่งตระกูลเฮ่ออีกด้วย!
มีคนพูดจากับหุ้นส่วนแบบนี้ด้วยเหรอ!
เขาแค่ยังไม่ได้เซ็นสัญญาหุ้นส่วนแค่นั้นเอง!
ช่วยให้เกียรติกันหน่อยสิ!
“นาย นาย แล้วก็นาย…แล้วก็นาย…ใช่แล้ว พวกนายทุกคนโดนไล่ออกแล้ว” มั่วซูอวิ๋นชี้ไปยังพวกชิงหลี่ที่หัวเราะอยู่แล้วเอ่ยขึ้น
คำพูดของมั่วซูอวิ๋นทำให้ทุกคนหัวเราะขึ้นมา
“ฮ่าๆๆ เจ้าบื้อนี่ว่าไงนะ ฉันโดนไล่ออกงั้นเหรอ”
“แล้วก็ฉันด้วย ฉันก็โดนไล่ออกด้วย ขำจนน้ำตาแทบไหล…”
YOU MAY ALSO LIKE
