ลืมรักเลือนใจ - ตอนที่ 503 ของขวัญแรกพบ / ตอนที่ 504 สมแล้วที่เป็นพ่อแท้ๆ
ตอนที่ 503 ของขวัญแรกพบ
หลินเยียนมองดูผู้คนที่ดูถูกเหยียดหยามแล้ว แอบรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
คำพูดนี้มันออกมาจากปากฉีเซ่าหยวน เกี่ยวอะไรกับเธอเนี่ย…
แต่ถึงแม้คนอื่นจะคิดแบบนั้น เธอก็ไม่ได้ติดอะไร เพราะถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ลงสนามแล้ววิ่งเล่นสักหน่อยเป็นพอ
อันเดย์ยังไม่ทันพูดอะไร ในขณะเดียวกันตัวปลอมที่อยู่ในชุดไปรเวทค่อยๆ เดินเข้ามาในคฤหาสน์
เมื่อเห็นหญิงสาวแล้ว แววตาอันเดย์เปล่งประกายขึ้น
อันเดย์ไม่เคยเห็นโฉมหน้าจริงๆ ของเยวา ดังนั้นเธอเองก็ไม่กล้ามั่นใจว่าหญิงสาวผู้นี้เป็นเยวาหรือไม่
“คุณเยวา ขอแนะนำสักหน่อยนะคะ”
หลินซูหย่าเผยยิ้มขึ้น แล้วดึงตัวอันเดย์เข้าไปข้างหน้า
“ทำไมเหรอ?” ได้ยินเช่นนั้นแล้ว ตัวปลอมเอ่ยปากขึ้น
“ท่านนี้คือราชินีฮอลลีวูด คุณอันเดย์ เธอเป็นแฟนพันธ์แท้ของคุณเหมือนกัน ก่อนหน้านั้นคุณอันเดย์อยากชวนคุณไปกินข้าว แต่ทีมรถแข่งของคุณปฎิเสธมาโดยตลอด” หลินซูหย่าพูดขึ้น
“อ้อ…สวัสดีค่ะ” ทันใดนั้น หญิงสาวยื่นมือออกมา
“บะ…บอส…”
อันเดย์ในขณะนี้เผยสีหน้าตื่นเต้น หญิงสาวผู้นี้คือเยวาจริงเหรอเนี่ย!
อันเดย์รีบจับมือกับตัวปลอม
“ซูหย่า ขอบคุณมากนะ ถ้าไม่มีเธอ ฉันคงไม่มีวันได้เจอบอส ไม่คิดว่าเธอเชิญบอสมาได้ อีกทั้งยังมาที่ประเทศจีนอีกด้วย…” ผ่านไปครู่หนึ่ง อันเดย์พูดกับหลินซูหย่า
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลินซูหย่าหัวเราะขึ้นเบาๆ พลันพูดขึ้น “พี่อันเดย์เกรงใจเกินไปน่ะ หนูชอบพี่มากมาย เผลอๆ อนาคตหนูจะได้เข้าฮอลลีวูดด้วย พวกเราอาจจะมีโอกาสได้ร่วมมือกันด้วย”
“อื้ม ได้แน่นอน!” อันเดย์พยักหน้า
ขณะที่กำลังพูดคุยกันอยู่ ภายนอกคฤหาสน์กลับมีเสียงดังวุ่นวายขึ้น
ผู้คนต่างมองไปทางนอกคฤหาสน์เป็นสายตาเดียวกัน
“สถานที่ส่วนตัว เชิญออกไปครับ!”
เสียงบอดี้การ์ดดังขึ้น
“ผมมาส่งของครับ ที่อยู่นี่ไม่ใช่เหรอ!”
…
เมื่อได้ยินเช่นนั้นแล้ว หลินเยียนเผยยิ้มขึ้นแล้วมองไปทางเผยอวี่ถัง “ของขวัญเธอมาแล้ว ยังไม่รีบไปรับอีก!”
“ให้เขาเข้ามาเลยครับ!!!”
เผยอวี่ถังตะโกนขึ้น
ผ่านไปไม่นาน เผยอวี่ถังพาผู้ชายสองคนที่ยกกล่องไม้ใหญ่โตที่ห่อหุ้มด้วยแพ็กเกจหรูหราเข้ามาข้างใน
“เบาๆ หน่อยนะ ของนี่มีค่ามากเลยล่ะ!”
เผยอวี่ถังระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง
ได้ยินเช่นนั้นแล้ว ผู้ชายที่มาส่งของทั้งสองมองเผยอวี่ถังด้วยสายตาประหลาด
เมื่อวางกล่องลงพื้นแล้วก็ได้เดินหนีไป
“คุณเยวาครับ นี่คือของขวัญแรกพบของผมและเพื่อนผม โปรดรับไว้นะครับ”
ไม่นาน เผยอวี่ถังมองไปทางเยวาที่อยู่บนเวทีพลางยิ้มแล้วเอ่ยปากขึ้น
“อื้ม ขอบคุณนะคุณเผย ให้ใครยกออกไปก่อนนะ” ตัวปลอมพูดขึ้น
ได้ยินแล้ว เผยอวี่ถังส่ายหน้า “อย่านะ เปิดดูก่อนสิครับ ผมใช้ทั้งเวลาทั้งเงินและพลังอย่างมหาศาลเพื่อเตรียมของขวัญ เรื่องเงินเรื่องเล็ก ส่วนมากจะเป็นเวลามากกว่า เพื่อของขวัญชิ้นนี้ผมใช้เวลามากมายเลยล่ะ!”
“อ้อ ผมและคุณหลินเยียนเตรียมมาให้คุณน่ะครับ” เผยอวี่ถังเสริมอีกประโยคหนึ่ง
หลินเยียน “…”
ต้องยอมรับว่าเจ้าเด็กนี่ช่างละเอียดอ่อนจริงๆ
เมื่อสู้เผยอวี่ถังไม่ได้ หลินซูหย่าก็เลยให้คนเปิดกล่องไม้ออก
คำพูดเวอร์วังอลังการของเผยอวี่ถังเมื่อสักครู่นั้น ทำให้ดึงดูดความสนใจของผู้คนตรงนั้น
พวกเขาอยากดูว่านี่เป็นของขวัญล้ำค่าอย่างไรกัน
แต่และเมื่อนาฬิกาเรือนใหญ่ปรากฎขึ้นในสายตาผู้คน กลับทำให้ทุกคนตกอยู่ในความเงียบสงัดทันที
ก็อดซีเหลือบมองเผยอวี่ถังด้วยสีหน้าเก้อกังทำตัวไม่ถูก
ถึงแม้เขาจะรู้ว่าเผยอวี่ถังไม่ค่อยฉลาด แต่ก็ไม่น่าจะต้องให้…นาฬิกาเป็นของขวัญแบบนี้นะ?
ตอนที่ 504 สมแล้วที่เป็นพ่อแท้ๆ
ในขณะนี้ ภายในคฤหาสน์ไม่มีเสียงใดๆ ทั้งสิ้น เงียบงันดั่งป่าช้า
สายตาทุกคนได้มองไปยังนาฬิกาใหญ่และเผยอวี่ถัง
ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่ามีคนให้นาฬิกาเป็นของขวัญด้วย
“เทพมากเลยนาย!”
ฉีเซ่าหยวนเพิ่งตั้งสติได้ รีบหันไปชูนิ้วโป้งให้เผยอวี่ถัง
เผยอวี่ถังมองดูนาฬิกาตรงหน้านี้ ขนลุกซู่ สมองว่างเปล่า
ทำไมถึงเป็นนาฬิกาล่ะ!
ใครแม่มจะให้นาฬิกาเป็นของขวัญล่ะ!
“ส่ง…ส่งผิดใช่ไหม?” เผยอวี่ถังมองไปทางหลินเยียนด้วยความไม่แน่ใจ
ได้ยินเช่นนั้นแล้วหลินเยียนส่ายหัวแล้วพูดขึ้น “ไม่นะ อันนี้แหละ”
“แล้ว…ทำไมถึงเป็นนาฬิกาล่ะ? ไหนว่าต้องหนักแน่น มีน้ำหนักแล้วก็ใหญ่ไงล่ะ!” เผยอวี่ถังตัวสั่นเล็กน้อย
หลินเยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย “ไม่หนักแน่นพอเหรอ”
เผยอวี่ถัง “…”
หลินเยียน “ไม่มีน้ำหนักเหรอ”
เผยอวี่ถัง “…”
หลินเยียน “ไม่ใหญ่เหรอ”
เผยอวี่ถัง “…”
“อีกทั้งมีความเป็นศิลปะอีกด้วย” หลินเยียนยิ้มแล้วเอ่ยปาก
“พี่สะใภ้ กะ…แกล้งผมเหรอเนี่ย…” เผยอวี่ถังอยากร้องแต่ร้องไม่ออก นี่ช่างใหญ่ช่างหนักแน่นและมีน้ำหนักมาก แต่…นี่มันนาฬิกานะ!
ให้นาฬิกาเป็นของขวัญก็หมายความว่ามาไว้ทุกข์ไว้อาลัยแก่จิตวิญญาณหรือขอให้สู่คติไม่ใช่เหรอ!
“คุณเผย นายหมายความว่าไงกัน”
ทันใดนั้น หันอี้เซวียนยืนหน้าแห้งเก้ออยู่กับที่
ก่อนอื่นฉีเซ่าหยวนให้กระเป๋าราคาสูงและไม่ธรรมดาเป็นของขวัญ แต่ดันเป็นของก๊อปเกรดเอ พวกเขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี ฉีเซ่าหยวนอาจจะโดนหลอกก็ได้
แต่เผยอวี่ถังให้นาฬิกา หมายความว่าไงก็ไม่รู้เหรอ!
“แฮ่กๆ”
เผยอวี่ถังกระแอมขึ้นเพื่อปิดบังความลำบากใจของตัวเองแล้วพูดขึ้น “ทุกคนอย่ามองของขวัญชิ้นหนึ่งด้วยสายตาธรรมดาสิ นาฬิกาเรือนนี้มีประวัติมากเลยครับ…มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ ความหนักแน่นนี้…วัสดุนี้…ขอโทษครับ ผมแถต่อไปไม่ได้แล้ว…”
เผยอวี่ถังแทบอยากจะเอาหัวโขกกำแพงให้ตายไปเลย
“ฉันเป็นคนมอบนาฬิกาเรือนนี้ให้คุณเยวาเอง” จู่ๆ หลินเยียนที่อยู่ข้างๆ หัวเราะแล้วพูดขึ้น
สิ้นเสียง สายตาของผู้คนเคลื่อนออกจากเผยอวี่ถังแล้วมองไปยังหลินเยียนแทน
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เผยอวี่ถังหันหน้าไปมองหลินเยียนด้วยความซาบซึ้งทันที
สมแล้วที่เป็นพ่อแท้ๆ ของเขา ยอมออกมารับหน้าแทนตัวเอง!
แต่พอคิดดูดีๆ แล้ว รับหน้าแทนอะไรกันล่ะ! นาฬิกาเรือนนี้เธอเป็นคนซื้อตั้งแต่แรก!
“พี่สาวทำแบบนี้ได้ไงคะ…ต่อให้พี่จะเกลียดฉัน ก็ไม่ควรทำกับแขกคนสำคัญของเราแบบนี้สิ” หลินซูหย่ามองไปทางหลินเยียนด้วยความอึดอัด
แต่แล้ว ความสะใจกลับปรากฎขึ้นในแววตาหลินซูหย่า
นี่ถือว่าหลินเยียนขุดหลุมฝังศพให้ตัวเองชัดๆ
ท้าทายเยวา อีกทั้งยังส่งนาฬิกาเป็นของขวัญให้เยวา ด้วยอิทธิพลของเยวา หลินเยียนคงไม่มีโอกาสได้ผุดได้เกิดแล้วล่ะ
สำหรับตัวเองที่เป็นคนจัดงานนั้น แค่มีจุดยืนอย่างแน่วแน่ก็พอ
เมื่อเห็นเช่นนั้น ความเยือกเย็นถาโถมเข้ามาในแววตาหันอี้เซวียน “หลินเยียน เธอ…อยากตายจริงๆ งั้นเหรอ!”
“ว้าว ผู้หญิงคนนี้ช่างโหดร้ายจริงๆ!” ฉีเซ่าหยวนชี้ไปทางหลินเยียนแล้วตะคอกขึ้น “บอสไม่ยอมรับคำท้า คุณก็ให้นาฬิกาเป็นของขวัญบอสเนี่ยนะ แน่จริงลงสนามไปแข่งให้รู้เรื่องรู้ราว ใครแพ้ก็กินนาฬิกาเรือนนี้ซะ!”
“ฉันว่าก็โอเคอยู่นะ!”
ทันใดนั้น สายตาอันเย็นชาของอันเดย์มองไปทางหลินเยียน “อยากท้าทายเยวา เธอต้องพิจารณาตัวเองก่อนว่าเป็นอะไรกัน ให้โอกาสเธอไปแข่งได้ แต่ถ้าแพ้ ก็ต้องกินนาฬิกาเรือนนี้ซะ”
ขมวดคิ้วเข้ม ถึงแม้เว่ยสวีเฟิงจะไม่ค่อยชอบขี้หน้าหลินเยียน แต่ถ้าลงแข่งกันจริงๆ คนพวกนี้ต้องทำตามที่บอกและจะต้องให้เธอกินนาฬิกาเรือนนี้แน่ๆ
“เธอไม่คู่ควร ให้เธอไสหัวไปเถอะ” เว่ยสวีเฟิงเหลือบมองหลินเยียนแล้วพูดขึ้น
แต่แล้วหลินเยียนกลับไม่แยแส “กินนาฬิกางั้นเหรอ ไม่มีปัญหา”
YOU MAY ALSO LIKE
