ลืมรักเลือนใจ - ตอนที่ 543 เขาเป็นปู่ของนาย! / ตอนที่ 544 ตาต่ำขนาดนี้เชียว
ตอนที่ 543 เขาเป็นปู่ของนาย!
เผยอวี้เฉิงที่ถูกจีบ “…”
หลินเยียนตอบกลับไปตามปกติภายในสมอง “แหม นายว่าตอนนี้ฉันอยู่คนเดียวหรือว่าสองคนล่ะ? รวมนายด้วยก็ควรมีแค่สองคนใช่หรือเปล่า? เพียงแต่นายเป็นคนหรือไม่ใช่คนล่ะ?”
เผยอวี้เฉิงรู้สึกจนปัญญากับหลินเยียนที่ไม่สนใจประเด็นสำคัญอยู่บ้าง
ถูกจีบแต่กลับไม่รู้ตัวเลยสักนิด ถือว่าเป็นเรื่องดีหรือเปล่านะ?
ไม่รอให้เผยอวี้เฉิงตอบกลับ เผยอวี่ถังที่อยู่ด้านข้างก็โมโหแทนไปก่อนแล้ว “นายตาบอดหรือไง! ไม่เห็นเหรอว่าฉันก็อยู่นี่ทั้งคน? ถ้ารู้ตัวก็รีบไสหัวไปทางโน้น!”
ชายหนุ่มเลิกคิ้วมองสำรวจเผยอวี่ถัง หัวเราะพรืดออกมาแล้วพูดว่า “ขอโทษที่ฉันพูดตามตรงนะ คุณผู้หญิงคนนี้ไม่น่าจะใช่แฟนนายใช่หรือเปล่า?”
คนที่มาสถานที่แบบนี้ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นคนฉลาด มองปราดเดียวก็ต้องรู้แล้วว่าหลินเยียนกับเผยอวี่ถังไม่ใช่คนรัก
เผยอวี่ถัง “ไม่ใช่แล้วจะทำไม!”
เธอไม่ใช่แฟนฉัน แต่เธอคือคุณพ่อของฉัน แล้วจะทำไม!
“ดังนั้นฉันคิดว่านายคงไม่มีคุณสมบัติที่จะไล่ฉันไปนะ” ชายหนุ่มพูดอย่างดูแคลน จากนั้นเขาก็หันไปมองหลินเยียนทันที “คุณผู้หญิงท่านนี้ ขออนุญาตแนะนำตัวสักหน่อยนะครับ ผมชื่อจ้าวเยี่ยนไข่”
เมื่อได้ยินชื่อนี้ เผยอวี่ถังรู้สึกคุ้นหูอย่างน่าประหลาด แต่ก็คิดไม่ออกว่าว่าเขาเป็นใครกันแน่ ดังนั้นจึงพูดพึมพำด้วยความสงสัย “จ้าวเยี่ยนไข่?”
“หึ ฉันจะไม่สนใจหรอกนะว่านายเป็นใคร! ฉันขอบอกนายให้ ผู้หญิงคนนี้เป็นพี่สะใภ้ใหญ่ของฉัน นายรู้หรือเปล่าว่าพี่ใหญ่ของฉันเป็นใคร? ถ้าเขารู้ว่านายกล้ามาตอแยพี่สะใภ้ใหญ่ พี่ใหญ่ฉันใช้แค่นิ้วก้อยนิ้วเดียวก็บีบนายให้ตายได้ตั้งสิบคน!” เผยอวี่ถังข่มขู่ด้วยท่าทีดุร้าย
จ้าวเยี่ยนไข่พอได้ยินก็หัวเราะพรืดออกมาทันที เห็นเผยอวี่ถังเป็นเด็กน้อยที่ข่มขู่คนเท่านั้น
“ในเมืองตี้ตูนี้ ถึงแม้ตระกูลจ้าวของเราจะไม่นับว่าอยู่จุดสูงสุด แต่ฉันจ้าวเยี่ยนไข่ก็เป็นคนที่ไม่มีใครกล้ามาตอแยเหมือนกัน นายกลับพูดว่าพี่ใหญ่นายใช้แค่นิ้วก้อยนิ้วเดียวก็บีบฉันสิบคนให้ตายได้นะ…” จ้าวเยี่ยนไข่พูดเย้ยหยัน “ในเมื่อพี่ใหญ่นายร้ายกาจมากขนาดนี้ ไม่สู้เรียกเขาออกมา ฉันอยากดูสิว่าเขาจะบีบฉันให้ตายยังไง!”
“นาย…” เมื่อเห็นท่าทางยโสโอหังของอีกฝ่าย เผยอวี่ถังก็โมโหแทบตายจนเกือบจะเปิดเผยสถานะของตนเองโดยทันที
จ้าวเยี่ยนไข่หยุดครู่หนึ่ง จากนั้นจู่ๆ ก็ย้อนถามประโยคหนึ่ง “เจ้าหนู นายรู้หรือเปล่าว่าเผยอวี้เฉิงประธานเผยกรุ๊ปเป็นอะไรกับฉัน?”
เผยอวี่ถังนิ่งอึ้ง เพราะได้ยินชื่อพี่ใหญ่ของตัวเองกะทันหัน “พี่ใหญ่…แค่ก เผยอวี้เฉิง เป็นอะไรกับนาย?”
จ้าวเยี่ยนไข่ “เขาเป็นคุณปู่ของฉัน!”
“พรืด แค่กๆๆ…” เผยอวี่ถังแทบสำนักน้ำลายตัวเอง “นายพูดอะไรนะ?”
อย่าว่าแต่เผยอวี่ถังเลย แม้แต่หลินเยียนก็ยังตกใจสะดุ้งโหยง “พับผ่าสิ! หมอนี่พูดอะไรกันน่ะ? เผยอวี้เฉิงมีหลานโตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
เผยอวี้เฉิงครุ่นคิด คำถามนี้ ตัวเขาเองก็น่าจะไม่รู้เหมือนกัน
เขาจำไม่ได้จริงๆ ว่ามีคนคนนี้อยู่
เผยอวี่ถังหัวเราะดังลั่นทันที “เผยอวี้เฉิงเป็นปู่นาย? งั้นถ้าฉันบอกว่าเขาเป็นพี่ใหญ่ของฉันล่ะ! นายฝันอยู่รึเปล่า!”
จ้าวเยี่ยนไข่แค่นเสียง แสดงสีหน้าเหมือนเห็นคนบ้านนอก “เหอะ เจ้าหนู ในเมืองตี้ตูมีใครไม่รู้บ้างว่า เผยอวี้เฉิงเป็นลูกพี่ลูกน้องกับปู่ของจ้าวเยี่ยนไข่? ถ้านายไม่เชื่อก็ออกไปถามใครก็ได้เลย!”
ในที่สุดตอนนี้เผยอวี่ถังก็นึกออกแล้วว่าทำไมชื่อของจ้าวเยี่ยนไข่คนนี้ถึงคุ้นหูมาก
จ้าวเยี่ยนไข่คนนี้…คงไม่ใช่คุณชายใหญ่ของเวยหย่วนกรุ๊ปคนนั้นหรอกนะ?
ถ้าใช่แล้วล่ะก็ เหมือนจะ…มีเรื่องแบบนั้นจริงๆ …
ตอนที่ 544 ตาต่ำขนาดนี้เชียว
ตระกูลจ้าวกับตระกูลเผยมีความเกี่ยวดองเป็นญาติกันเล็กน้อยจริงๆ ถึงแม้จะเป็นญาติห่างๆ ที่ไม่สนิทสนมกันเลยก็ตาม ถึงกระนั้นตระกูลจ้าวก็ชอบหยิบยกขึ้นมาเสมอ เพื่อรักษาความสัมพันธ์นี้ จึงชอบให้จ้าวเยี่ยนไข่เรียกพี่ใหญ่ว่าคุณปู่ต่อหน้าคนภายนอกอย่างหน้าไม่อาย
ส่วนพี่ใหญ่ของเขาคาดว่าคงนึกไม่ถึงว่าจะมีคนอย่างจ้าวเยี่ยนไข่มาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
เผยอวี่ถังเพิ่งนึกถึงความสัมพันธ์นี้ขึ้นมาได้ ใบหน้าเต็มไปด้วยคำว่า ‘แม่เจ้าโว้ย’
หมอนี่! ยังมีหน้าทำตัวกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ตรงนี้อีกนะ!
นายรู้หรือเปล่าว่าคนที่นายกำลังเกี้ยวพาราสีอยู่ตรงนี้เป็นใคร
นั่นคือคุณย่าของนายเชียวนะ!
หลินเยียนฟังถึงตรงนี้ก็ตกใจมากเช่นกัน “ไอ้หยา เผยอวี้เฉิงเป็นปู่ของเขา งั้นถ้าวัดตามศักดิ์แล้ว ฉันไม่ใช่คุณย่าเขางั้นเหรอ”
เผยอวี้เฉิงกลับเห็นด้วยกับความคิดนี้ของหลินเยียนมาก “อืม จะพูดแบบนี้ก็ได้”
เมื่อเห็นสีหน้าตื่นตะลึงของเผยอวี่ถัง จ้าวเยี่ยนไข่นึกว่าเขาตกใจเพราะเรื่องตัวเอง ดังนั้นจึงไม่ได้สนใจอีกต่อไป เดินเข้าหาหลินเยียนทันที
“คุณผู้หญิงคนนี้ ผมสนใจคุณตั้งแต่เมื่อกี้นี้แล้ว คุณพิเศษมากจริงๆ ตัวคุณมี…บุคลิกที่น่าหลงใหล…ดังนั้นผมเลยอดที่จะอยากรู้จักคุณและขอคุณคบเป็นเพื่อนไม่ได้ หวังว่าคงไม่ได้รบกวนคุณนะครับ!” จ้าวเยี่ยนไข่พูดเกี้ยวพาราสีด้วยท่าทางของคุณชายเจ้าสำราญ
หลินเยียนมองสำรวจชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า แต่งตัวทันสมัยมาก มีแต่แบรนด์หรูทั้งนั้น แค่ราคาของนาฬิกาข้อมือก็น่าจะซื้อห้องชุดได้ห้องหนึ่งแล้ว ดูขี้อวดอยู่บ้าง ถึงอย่างนั้นกลับดูมีมารยาทมากเลยทีเดียว…
ขณะที่หลินเยียนกำลังจะตอบกลับไป กลับรู้สึกตัวขึ้นมาได้ว่าตอนนี้ร่างกายไม่ใช่ของเธอ
ดังนั้นวินาทีต่อมาจึงได้ยินร่างกายตนเองพูดด้วยท่าทีเกียจคร้านและไม่แยแสออกไปว่า
“ไสหัวไป”
หลินเยียน “หา? เธอด่าคนเขาทำไม ฉันว่าน้องชายคนนี้นิสัยไม่เลวอยู่นะ?”
เผยอวี้เฉิง “ไม่เลว? ฉันไม่รู้เลยนะว่าเธอจะตาต่ำขนาดนี้”
หลินเยียน “จะพูดก็พูดไปสิ อยู่ดีไม่ว่าดีต้องด่าคนเสียๆ หายๆ ด้วย! เมื่อกี้เขายังชมฉันอยู่เลยนะ! อ้อ ไม่ใช่สิ เขาน่าจะชมเธอต่างหาก ชมเธอว่าน่าหลงใหลมาก! ไอ้หยา…น้องชายคนนี้ถูกใจเธอ กำลังจีบเธออยู่นี่นา? พับผ่าสิ! ทำไมเธอหาเรื่องให้ฉันอีกแล้วนะ! นี่เธอคิดจะยั่วผู้ชายอีกแล้วใช่หรือเปล่า!”
เผยอวี้เฉิง “…”
……
ขณะนี้จ้าวเยี่ยนไข่มีสีหน้าประหลาดใจ คล้ายคิดไม่ถึงว่าหลังจากหลินเยียนรู้สถานะของตนเองแล้วยังกล้ามีท่าทีแบบนี้อีก
สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือชั่วพริบตานั้นสายตาของหลินเยียนกลับทำให้เขาตกใจจนเข่าเกือบทรุด กระทั่งว่ายังรู้สึกขนลุกชันเสียด้วยซ้ำ
เพียงแต่จ้าวเยี่ยนไข่แค่ประหลาดใจชั่วประเดี๋ยวเดียวเท่านั้น เมื่อได้สติกลับมา ดวงตาเขากลับฉายแววสนใจมากยิ่งขึ้น “เหอะ ผมดูคนไม่ผิดเลย คุณพิเศษมากจริงๆ…”
แม่สาวน้อย เธอทำให้ฉันสนใจสำเร็จแล้วนะ…
“ถ้าผมจำไม่ผิด คุณน่าจะเป็นดาราที่ดังมากช่วงก่อนหน้านี้…หลินเยียนใช่หรือเปล่าครับ คุณหลินเยียน พวกเราต้องได้เจอกันอีกแน่ ครั้งหน้าผมเชื่อว่าคุณไม่มีวันปฏิเสธผมแน่นอน” จ้าวเยี่ยนไข่แสดงสีหน้ามั่นใจ
จากนั้นเขาก็รั้งฝีเท้าไว้อีกครั้ง หันกลับมาแล้วพูดว่า “จริงสิครับ คุณหลินเยียน ค่าใช้จ่ายในวันนี้ของคุณผมเป็นคนจ่ายเอง!”
เมื่อแสร้งทำเท่เสร็จแล้ว จ้าวเยี่ยนไข่ก็หมุนตัวจากไปด้วยความสง่างาม
ผ่านไปไม่นาน ก็มีเสียงดีเจของบาร์ดังขึ้น “วันนี้คุณชายจ้าวจ่ายให้ทั้งร้านครับ!”
ผู้หญิงที่อยู่ในร้านต่างกรีดร้องด้วยความตื่นเต้น ส่วนหลินเยียนกลับเต็มไปด้วยความดูแคลน “หมอนี่เพี้ยนหรือเปล่า เลี้ยงบ้าอะไรกัน ฉันสั่งน้ำส้มแค่แก้วเดียว แถมยังเป็นเงินของเผยอวี่ถังอีกต่างหาก!”
YOU MAY ALSO LIKE
