ลืมรักเลือนใจ - ตอนที่ 633 ฝั่งคนนั่งของพ่อเธอ มีแค่พี่ชายเธอที่นั่งได้ / ตอนที่ 634 กงสี่ฟาไฉ
ตอนที่ 633 ฝั่งคนนั่งของพ่อเธอ มีแค่พี่ชายเธอที่นั่งได้
ณ คฤหาสน์เมฆ
รถหลินเยียนจอดอยู่ตรงหน้าประตูบ้าน
หลินเยียนเห็นมีคนกำลังนั่งยองๆ อยู่หน้าประตูแต่ไกล หลังลงจากรถแล้วเดินเข้าไป ก็ได้เห็นเผยอวี่ถังวิ่งเข้ามาทันที
หลังจากเห็นหลินเยียนที่อยู่ข้างๆ เผยอวี้เฉิง เผยอวี่ถังรีบพูดขึ้นมา “โอ้ว! พี่ใหญ่! พี่กลับมาแล้วเหรอ! ตอนที่พี่ไม่อยู่น่ะ พี่สะใภ้…พี่สะใภ้…”
เผยอวี่ถังคิดอยากจะฟ้องเต็มที
หลินเยียนหรี่ตาลงเล็กน้อย ขยับข้อมือแล้วพูดขึ้น “ฉันทำไมเหรอ”
เผยอวี่ถัง “เอ่อ…พี่สะใภ้วันๆ อ่านหนังสือฝึกเขียนพู่กัน หมั่นฝึกสติปัญญา ดีมากเลยครับ…”
หลินเยียนพยักหน้า อันเป็นนัยว่าตอบได้ดีมาก
“อ้อ พี่ใหญ่ พี่สะใภ้ กลับมาจากที่ไหนกันเหรอครับ? ไหนพี่บอกว่าอีกหลายวันถึงจะกลับมาไม่ใช่เหรอ?” เผยอวี่ถังถามขึ้นด้วยความสงสัย
หลินเยียน “…”
เด็กบ้าเอ้ย อย่าพูดถึงเรื่องนี้ได้ไหม?
เธอไปนัดหาคู่ แล้วพี่ชายเขาก็โดนแนะนำคู่ให้ คำตอบนี้พอใจหรือยัง…
เผยอวี่ถังเหลือบไปเห็นรถสีเงินที่อยู่ข้างหลังหลินเยียนพลันอุทานขึ้น “บ้าเอ้ย! รถเน่าๆ คันนี้ของใครเนี่ย?”
จู่ๆ สีหน้าหลินเยียนก็ดูเข้มขึ้นกว่าเดิม “ฉันให้โอกาสเธอพูดใหม่อีกครั้ง!”
เผยอวี่ถังเอ่ยปากขึ้นอย่างระมัดระวัง “เอ่อ พี่สะใภ้ อย่าบอกว่านี่คือรถของพี่นะครับ?”
หลินเยียนยักคิ้วขึ้น “รถใหม่ที่ฉันเพิ่งซื้อน่ะ! มีปัญหาอะไรไหม?”
เผยอวี่ถังดึงประตูรถฝั่งคนนั่งออกแล้วพูดขึ้นด้วยสีหน้ารังเกียจ “ไม่ใช่หรอกมั้ง พี่สะใภ้ซื้อรถเป็นหรือเปล่าครับ! พี่โดนคนอื่นหลอกหรือเปล่า? รถคันนี้เน่าเกินไปไหมเนี่ย? ต่อให้ให้ผมฟรี ผมก็ไม่เอา…”
เผยอวี่ถังกำลังจะเข้าไปนั่ง หลินเยียนดึงคอเสื้อเขาแล้วยกตัวเขาออก “ทำอะไร! ฝั่งคนนั่งของรถพ่อเธอจะปล่อยให้ใครหน้าไหนมานั่งก็ได้หรือไง? ฝั่งคนนั่งของรถพ่อเธอ มีแค่พี่ใหญ่เธอที่นั่งได้!”
เผยอวี้เฉิงที่อยู่ข้างหลังหัวเราะขึ้นเบาๆ
เผยอวี่ถังพึมพำขึ้นด้วยหน้าหงอย “พ่อครับ รถของพ่อผ่านมาไม่รู้กี่มือแล้ว ไม่รู้ว่ามีใครต่อใครที่เคยนั่งฝั่งคนนั่งนี้แล้วน่ะ…”
หลินเยียนกำลังจะพูด แต่รู้สึกว่าเหมือนมีอะไรนิ่มๆ กำลังถูไถเธออยู่
“เอ่อ เดี๋ยวนะ นี่มันตัวอะไร…”
หลินเยียนก้มมอง เห็นแมวน้อยสีส้มตัวหนึ่งกำลังถูขาตัวเองอยู่
“โอ้ว มีแมวน้อยด้วย!” หลินเยียนรีบก้มตัวลง
เห็นแมวน้อยประมาณสามสี่เดือนอยู่ข้างขา ตัวมอมแมม ผอมจนเห็นกระดูก แลดูน่าสงสารมาก
เผยอวี่ถังนั่งยองๆ ด้วย จ้องไปยังแมวน้อยตัวนั้นด้วยสีหน้าตะลึง “ว้าว พี่สะใภ้ ปกติแมวจรแบบนี้มันไม่ค่อยชอบเข้าใกล้คนนะ แต่มันดูสนิทสนมกับพี่มากเลย… ”
เผยอวี่ถังเพิ่งจะเข้าใกล้ ขนบนตัวแมวน้อยนั่นพองขึ้นมา ทำเสียงขู่ใส่เผยอวี่ถังอย่างน่ารักน่าเอ็นดู
เผยอวี่ถังรู้สึกเสียใจ “ทำไมต้องมาดุฉันด้วย”
แมวน้อยหลบไปอยู่หลังหลินเยียนแล้วยังคงถูไถต่อไป
หลินเยียนลูบไล้หัวแมวน้อยเบาๆ “น่ารักจังเลย…”
หลินเยียนชอบสัตว์เล็กสัตว์น้อยมาโดยตลอด อีกทั้งเธอยังมีสภาพร่างกายที่ชอบดึงดูดหมาน้อยแมวน้อยอีกด้วย แต่หลังจากย้ายมาที่นี่แล้ว คงจะเป็นเพราะทางเปลี่ยวเกินไป เลยไม่ค่อยเจอเท่าไหร่ เธอชอบเจอแมวน้อยแถวคอนโดเก่า
แมวตัวเล็กขนาดนี้ยังไม่มีทักษะเอาตัวรอดได้ ตอนนี้อากาศยิ่งหนาวขึ้นเรื่อยๆ ปล่อยไว้ข้างนอกคงจะไม่รอด
เหมือนหลินเยียนอยากเก็บแมวตัวนี้ไว้ แต่ในเมื่อเธอมาอาศัยคนอื่นเขาอยู่ ก็ไม่สะดวกเท่าไหร่
เผยอวี้เฉิงที่อยู่ข้างๆ เหมือนอ่านใจหลินเยียนได้พลันพูดขึ้นด้วยความเอาใจใส่ “อยากเลี้ยงก็เลี้ยงเลย”
ตอนที่ 634 กงสี่ฟาไฉ
หลินเยียนทำหน้าดีใจ “ได้จริงเหรอ เอ่อ ฉันกลัวจะไม่ค่อยสะดวกน่ะสิ…”
เผยอวี้เฉิงมองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน “บ้านตัวเองจะไม่สะดวกได้ไง?”
เมื่อเผชิญกับสายตาอ่อนโยนของเผยอวี้เฉิง หัวใจดวงเล็กๆ ของหลินเยียนกระตุกไปทีหนึ่ง “งั้น…พวกเราพากลับไปก่อน แล้วค่อยหาดูว่ามีคนอยากรับเลี้ยงมันไหม”
“ตั้งชื่อให้มันไหม” เผยอวี้เฉิงถามขึ้น
“ได้เลย! ฉันเอง! ฉันขอตั้งชื่อดีๆ ให้มัน! ฉันมีประสบการณ์ตั้งชื่อแมวเยอะแยะเลยนะ! หมาน้อยแมวน้อยที่ฉันเคยช่วยไว้เมื่อก่อน ฉันเป็นคนตั้งชื่อเอง!” หลินเยียนพูดขึ้นด้วยความภูมิใจ
หลังจากได้ยินว่าหลินเยียนจะตั้งชื่อให้แมว เผยอวี่ถังพูดขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “พี่สะใภ้ อย่าบอกนะว่าจะตั้งชื่อฮวดใช้ รวยเละเทะอะไรแบบนี้อีก”
หลินเยียนเหลือบมอง “ฉันเป็นคนคิดอะไรตื้นๆ แบบนั้นเหรอ”
เผยอวี่ถังส่งสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย มองดูชื่อในเกมของเธอ ต่อด้วยดูชื่อในวีแชทของเธอ นี่เธอจะไม่รู้จริงๆ เหรอว่าตัวเองเป็นคนแบบไหน
เมื่อสำรวจแมวสีส้มตัวนี้แล้วตั้งใจครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง จากนั้นค่อยเอ่ยปากขึ้น “ชื่อสองสามพยางค์น่ะธรรมดาเกินไป พิเศษไม่พอ ตั้งชื่อสี่พยางค์เลยละกัน”
เผยอวี่ถังไม่คิดว่าหลินเยียนจะเปลี่ยนไป รีบถามขึ้น “สี่พยางค์เหรอ ชื่ออะไร ชื่อภาษาอังกฤษหรือเปล่า คาลอรีน่า? เอริสติน? อเล็กแซนเดอร์? ลีโอนาโด้?”
หลินเยียนครุ่นคิดครู่หนึ้งแล้วเอ่ยปากขึ้น “กงสี่ฟาไฉ!”[1]
เผยอวี่ถัง “…?”
หลินเยียนมองไปทางเผยอวี้เฉิงด้วยสีหน้าคาดหวัง “คุณเผยคิดว่าชื่อนี้ดีไหมคะ”
เผยอวี้เฉิง “อื้ม ก็ดีเหมือนกัน”
เผยอวี่ถัง “…”
คุณพี่จริงจังเหรอครับเนี่ย
ช่วยเป็นคนมีเหตุมีผลหน่อยได้ไหม…
สุดท้าย ภายใต้การเห็นดีเห็นงามของคู่สามีภรรยา ชื่อของแมวน้อยตัวนี้ได้ถูกตั้งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ชื่อเล่น อาสี่ ชื่อจริงกงสี่ฟาไฉ
หลินเยียนไปร้านขายของสัตว์เลี้ยงพร้อมกับเผยอวี้เฉิง เพื่อหาซื้อของใช้ทั่วไปและอาหาร
เนื่องจากหลินเยียนมีประสบการณ์เลี้ยงดูแมวน้อย รวมถึงเจ้าแมวน้อยเองก็เชื่องกับหลินเยียนมาก ไม่ว่าจะอาบน้ำตัดเล็บก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ใช้เวลาไม่นานเธอก็จัดแจงอาสี่เรียบร้อยลงตัว
หลังจากแมวน้อยกินอิ่มแล้ว มันนอนซุกอยู่ในบ้านแมวอันอบอุ่น
หลินเยียนจับท้องของแมวน้อยแล้วพูดขึ้น “ที่รักจ๋า เธอช่างหาเรื่องถูกคนจริงๆ มาถึงหน้าบ้านเผยอวี้เฉิง ซีอีโอเจเอ็ม คอร์เปอเรชั่น ชาตินี้เธอรวยเละแน่…”
เผยอวี้เฉิงที่อยู่ข้างๆ หลุดหัวเราะ “หาเรื่องฉันยังไม่เท่าไหร่ มันฉลาดที่มันหาเรื่องแฟนฉันน่ะสิ”
คำพูดนี้แอบแฝงไปด้วย ‘จากลำดับครอบครัวแล้ว แฟนฉันอยู่ในอันดับแรก’
เธอค้นพบว่านอกจากตอนที่ช่วยเธอแล้วเผยอวี้เฉิงเหมือนจะไม่เคยแตะแมวน้อยเลย หลินเยียนรู้สึกประหลาดใจ “คุณจับมันหน่อยสิ พุงนุ่มนิ่มน่ารักจะตาย!”
เผยอวี้เฉิงแสดงสีหน้าลังเล “มันกลัวฉัน”
อย่าว่าแต่สัตว์ คนด้วยกันยังกลัวเขาเลย
หลินเยียนเอื้อมไปจับมือเผยอวี้เฉิงมาวางไว้บนตัวแมวน้อย “ไม่หรอก บนตัวคุณมีกลิ่นฉันอยู่”
ตอนแรกแมวน้อยยังระแวงอยู่ แต่พอมาดมกลิ่นตรงปลายนิ้วเผยอวี้เฉิงแล้วก็กลับลงไปนอนอย่างสบายใจอีกครั้ง
เผยอวี่ถังที่นั่งยองๆ มองแนวน้อยอยู่ “…”
ไปซื้อของใช้ที่ร้านขายของสัตว์เลี้ยงกับพี่ใหญ่พี่สะใภ้ อีกทั้งมองดูพี่ใหญ่กับพี่สะใภ้ช่วยแมวน้อยอาบน้ำตัดเล็บ ตอนนี้มาพูดจาหวานๆ เลี่ยนๆ ใส่อีก…
ต่อให้ยั่วด้วยไอเท็มเกมใหม่เอี่ยมและลำโพง เขาก็คงอยู่ในบ้านนี้ต่อไม่ได้แล้ว
เผยอวี่ถัง “พี่ใหญ่ พี่สะใภ้ ผมไปแล้วนะ”
หลินเยียน “เอ๋? เธอยังอยู่อีกเหรอ”
เผยอวี่ถัง “…”
[1] กงสี่ฟาไฉ หมายถึง ขอให้ท่านจงรวย เป็นคำพูดมงคลที่นิยมพูดกันในช่วงตรุษจีน
YOU MAY ALSO LIKE
