ลืมรักเลือนใจ - ตอนที่ 761 คนพูดโกหกได้ แต่สัตว์ไม่มีทาง / ตอนที่ 762 ผิดหวังขั้นสุด
ตอนที่ 761 คนพูดโกหกได้ แต่สัตว์ไม่มีทาง
หลินเยียนอุ้มแมวลายเสือที่ชื่อวั่งฉายตัวนั้นขึ้นมาอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็เริ่มเรียกชื่อหมาแมวตัวอื่นๆ
“เจาฉาย! จิ้นเป่า! ยูโร! ดอลลาร์! หยวน!”
ไม่นานหมาตัวเล็กพวกนั้นก็หยุดวิ่ง หลังจากลังเลเล็กน้อยก็รีบวิ่งมาทางหลินเยียน ส่วนพวกแมวก็ค่อยๆ วิ่งเข้ามาหาหลินเยียน
ยังมีอีกหลายตัวที่ไม่ได้ยินเสียงยังวิ่งวุ่นอยู่ หลินเยียนกวาดตามองบนเวทีที่วุ่นวาย จากนั้นก็เอานิ้ววางไว้ที่ริมฝีปากแล้วเป่าให้เกิดเสียง
สิ้นเสียง ‘วี้ด’ อันก้องกังวาน หมาแมวที่เมื่อครู่ยังวิ่งพล่านไปทั่วทุกสารทิศก็พากันวิ่งมาทางหลินเยียน จากนั้นก็ค่อยๆ ทยอยกันมาคลอเคลียหลินเยียนทีละตัว
หมาตัวเล็กที่ดื้อหน่อยหลายตัวดมตัวหลินเยียน จากนั้นดูเหมือนจะจำเธอได้ พากันกระโดดโลดเต้นอยู่รอบตัวเธอ ดูคึกเป็นอย่างมาก
พวกแมวเองก็เริ่มเดินวนรอบขาของหลินเยียน...
หลินเยียนเห็นแบบนั้นก็โล่งอก ยังดีที่หมาแมวพวกนี้อยู่เดอะ แองเจิล เฮ้าส์มานานแล้ว ค่อนข้างสนิทกับเธอ
ทันใดนั้นเองก็มีเงาดำแวบเข้ามา แมวดำตัวใหญ่ที่เมื่อครู่ตั้งท่าอยู่ในอ้อมกอดของประธานเฉิงได้กระโดดเข้าอ้อมกอดของหลินเยียน
แมวลายเสือกับแมวดำตัวใหญ่ต่างหนักไม่เบา หลินเยียนคนเดียวอุ้มสองตัวแขนเกือบหัก
“หยวนเป่าจ๋า คิดถึงจังเลย” พอเห็นแมวดำตัวนี้หลินเยียนก็หอมเข้าที่หัวของมันหนึ่งที
แมวลายเสืออีกตัวที่อยู่ในอ้อมกอดเห็นหลินเยียนหอมแมวดำ ทันใดนั้นก็ทำเสียง ‘แฟ่’ ขู่ใส่แมวดำอย่างดุดัน
จากนั้นแมวทั้งสองตัวก็ตีกันอยู่ในอ้อมกอดของหลินเยียน...
ตอนนี้ทั้งสองตัวต่างผลัดกันแลกกรงเล็บ ตีกันจนตาลาย
หลินเยียนรู้สึกปวดหัว “ลูกพี่ทั้งสอง พอแล้วๆ อย่าเอะอะเจอหน้ากันก็ทะเลาะกันสิ…”
หลินเยียนหันไปขอความช่วยเหลือจากท่านประธานใหญ่
ประธานเฉิงยิ้มมองอยู่นานถึงเข้าไปอุ้มแมวดำหยวนเป่ากลับมา “เจ้าสองตัวนี้ก็ยังไม่ถูกกันอยู่ดี”
หลินเยียนถอนหายใจ “นั่นสิคะ…”
พูดจบก็รู้สึกเขินเล็กน้อย เกาหัวมองท่านประธานใหญ่ “ประธานเฉิง ไม่เจอกันนานเลยนะคะ…”
นึกไม่ถึงว่าไม่เจอกันนาน พอมาเจอประธานเฉิงอีกทีกลับอยู่ในสถานการณ์แบบนี้
“เด็กคนนี้นี่ เกิดเรื่องขึ้นตั้งมากมายทำไมถึงไม่บอกฉัน” ประธานเฉิงขอบตาแดงเล็กน้อย เนื่องจากรอบตัวมีคนอยู่เยอะ มีคำพูดมากมายที่ไม่สะดวกพูดตรงนี้ ทำได้เพียงลูบหัวหลินเยียนด้วยความเอ็นดูและนึกตำหนิ
เมื่อครู่เธอเห็นหลินเยียนที่อยู่ล่างเวทีแล้ว มิน่าหยวนเป่าถึงเอาแต่อยากวิ่งไปทางนั้น
หลินเยียนพูดอย่างอายๆ “ก็ไม่มีเรื่องใหญ่อะไร ไม่อยากรบกวนท่านน่ะค่ะ”
ทางทีมผู้กำกับไม่สนใจแล้ว เห็นควบคุมสถานการณ์ไม่ได้ก็เลยปล่อยเลยตามเลย ดังนั้นจึงถ่ายทอดสดไปเรื่อยๆ
แน่นอนว่าก็เป็นเพราะยอดคนดูถ่ายทอดสดถล่มทลาย เขาถึงได้เสียดายไม่อยากหยุด…
เวลานี้คนที่อยู่ในงานและเหล่าแฟนคลับที่อยู่ในห้องถ่ายทอดสดต่างเห็นเหตุการณ์เมื่อครู่กันหมดแล้ว เห็นว่าหลินเยียนทำให้หมาแมวพวกนั้นเชื่อฟังได้ยังไงในช่วงเวลาสั้นๆ ไม่กี่นาที
ส่วนหลินซูหย่าที่ก่อนหน้านี้พูดอยู่เต็มปากว่าเป็นผู้ก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ อีกทั้งยังดูแลสัตว์ตัวน้อยอย่างตั้งอกตั้งใจ กลับทำได้เพียงทำให้สัตว์พวกนั้นตกใจกลัว
เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว ทุกคนไม่ได้ตาบอด ยังจะมีอะไรไม่ชัดเจนอีก...
คนที่จ่ายเงินคือหลินเยียน คนที่ลงแรงก็คือหลินเยียนอีกเช่นกัน
เรื่องเดียวที่หลินซูหย่าทำก็คงเป็น รับช่วงต่อหลังจากที่เดอะ แองเจิล เฮ้าส์เข้าที่เข้าทาง ใช้ที่นั่นเป็นเครื่องมือสร้างภาพให้ตัวเองและหาประโยชน์ใส่ตัว
คนพูดโกหกได้ แต่สัตว์ไม่มีทาง
ท่าทีตอบสนองของสัตว์ได้อธิบายทุกอย่างแล้ว
ตอนที่ 762 ผิดหวังขั้นสุด
[ฮ่าๆๆ พวกเธอได้ยินชื่อหมาแมวพวกนั้นไหม วั่งฉาย[1] เจาฉาย[2] จิ้นเป่า[3] ยูโร ดอลลาร์ หยวน งั้นเหรอ หลินเยียนอยากให้ฉันขำตายใช่ไหม]
[สมกับเป็นหลินเยียน ตอนนี้ฉันเชื่อเต็มร้อยแล้วว่าเธอเป็นคนสร้างเดอะ แองเจิล เฮ้าส์! เธอเป็นคนสร้างแน่นอนไม่ผิดแน่!]
[จริงสิ เมื่อกี้ใครพูดนะว่าแมวดำที่อยู่ในอ้อมกอดของประธานเฉิงเป็นแมวป่าก็เลยดุร้ายน่ะ อยู่ในอ้อมกอดของหลินเยียนก็เชื่องจะตายไหมล่ะ]
[เห็นทีไม่ใช่แมวมันดุร้ายหรอก แต่แมวมันรู้จักแยกคน!]
[ครั้งนี้คงไม่มีแฟนคลับเสียสติของหลินซูหย่ามาแก้ตัวแทนนางอีกแล้วนะ นางก็แค่หัวขโมยที่คิดใช้วิธีสกปรกเพื่อให้ตัวเองดัง!]
[นี่น่ะเหรอนางฟ้าของพวกเธอ ฉันว่านรกส่งซูหย่ามาเกิดล่ะไม่ว่า!]
…
เวลานี้คนที่ผิดหวังมากที่สุดก็คงเป็นโปรดิวเซอร์ซุนของแบรนด์เลิฟ ฟอร์เอฟเวอร์
เขานั่งอยู่ในที่ของตัวเอง แทบอยากจะอัดตัวเองเสียจริง
โปรดิวเซอร์อีกคนของแบรนด์ของใช้สัตว์เลี้ยงที่นั่งข้างโปรดิวเซอร์ซุนยิ้มจนตาหยีพลางพูดขึ้น “หึหึ ได้ยินว่าแอมบาสเดอร์ที่โปรดิวเซอร์ซุนกำหนดตัวไว้ก่อนหน้านี้คือหลินเยียน ปรากฏว่าระหว่างนั้นยอมจ่ายเงินเพิ่มสามเท่าแล้วเปลี่ยนเป็นหลินซูหย่าอย่างนั้นใช่ไหม”
โปรดิวเซอร์ซุนกัดฟันโกรธ สีหน้าบึ้งตึง
โปรดิวเซอร์คนนั้นยังคงซ้ำเติมไม่หยุด “เฮ้อ เดิมทีก่อนหน้านี้ผมก็อยากร่วมงานกับหลินซูหย่า แต่น่าเสียดายที่ถูกพวกคุณแย่งไปก่อนแล้ว ตอนนี้กลับรู้สึกโชคดีมาก ฮ่าๆๆ…”
โปรดิวเซอร์ซุนไม่ส่งเสียงใดๆ แต่อดกลั้นจะตายอยู่แล้ว
ก่อนหน้านี้ไม่นานเขายังภูมิใจในการตัดสินใจอันชาญฉลาดของตัวเองที่เปลี่ยนแอมบาสเดอร์เป็นหลินซูหย่า
แต่ไม่นึกเลยจริงๆ ว่าเพียงแค่ไม่กี่นาที หลินซูหย่าที่เขาเสียเงินไปสามเท่าเพื่อเซ็นสัญญากลับดิ่งลงเหว กลายเป็นคนหลอกลวง
ส่วนหลินเยียนที่ก่อนหน้านี้เขาสลัดทิ้ง กลับเป็นผู้ก่อตั้งตัวจริงของเดอะ แองเจิล เฮ้าส์…
เชิญคนหลอกลวงมาเป็นแอมบาสเดอร์ ต่อไปยังจะมีใครกล้ามาซื้อของของพวกเขาอีก
เวลานี้โปรดิวเซอร์ซุนอยากจะอกแตกตาย ผิดหวังไม่ไหวแล้ว
โอ้ก็อด เขาทำอะไรลงไป!
ถ้า…
ถ้าก่อนหน้านี้เขาไม่เปลี่ยนคน ถ้าไม่เปลี่ยนคนกลางคัน เหตุการณ์เมื่อกี้ที่ดูคล้ายละคร แบรนด์ของพวกเขาก็เท่ากับได้ทำการโฆษณาฟรีๆ ยกใหญ่ไปแล้ว!
แต่ตอนนี้ล่ะ พัง พังหมดแล้ว
ตอนนี้ยังมีคนจำนวนไม่น้อยได้สนใจกลีบดอกไม้กับลูกโป่งที่ลอยอยู่ในงาน พูดคุยกันด้วยความสงสัย
[เกิดอะไรขึ้นในงานน่ะ กลีบดอกไม้กับลูกโป่งเยอะขนาดนั้น ทำอะไรกัน]
[ข่าววงใน ได้ยินว่าเดิมทีหันอี้เซวียนเตรียมขอแต่งงานคืนนี้ ตอนนี้เห็นท่าอีเว้นท์ขอแต่งงานในวันนี้คงต้องล่มแล้ว!]
[ว้าว จริงเหรอ ถ้าตอนนี้หันอี้เซวียนยังขอแต่งงานต่อล่ะก็ แบบนั้นก็รักแท้แล้ว!]
…
ถ้าเวลานี้หันอี้เซวียนแสดงตัวออกมาอยู่ข้างหลินซูหย่า บางทีอาจช่วยหลินซูหย่ากู้หน้ากลับมาได้บ้าง
แต่เห็นได้ชัดว่าหันอี้เซวียนไม่ได้คิดทำแบบนั้น
ดนตรีประกอบถูกหยุดในทันที ไม่มีเซอร์ไพรส์อะไรต่อมา
ท่ามกลางกลีบดอกไม้และลูกโป่งที่ลอยเต็มพื้นที่ของงาน หลินซูหย่ายืนตัวแข็งอยู่ตรงนั้น จ้องหมาแมวที่ทำตัวเชื่อฟังเป็นพิเศษตอนอยู่ตรงหน้าหลินเยียนเขม็ง
โอกาสสุดท้ายที่เธอจะได้กู้หน้าได้ไม่เหลืออีกแล้ว
หันอี้เซวียนก็ไม่ได้ปรากฏตัว…
หลินเยียน!
หลินเยียน! เธอกล้าดียังไง!
ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอมีความสุขแน่!
หลินซูหย่ามองไปทางด้านหนึ่งข้างล่างเวที ใครคนหนึ่งที่อยู่ในมุมมืดพยักหน้าเพื่อเป็นการตอบรับคำสั่ง
ทางด้านนี้หลินเยียนกำลังช่วยทีมงานเอาหมาแมวเข้ากรงเพื่อส่งกลับไป ทันใดนั้นก็มีขวดน้ำลอยขึ้นมาจากลางเวทีตรงเข้าใส่หัวของหลินเยียน…
ยังดีที่หลินเยียนรู้สึกตัวเร็ว เบี่ยงหลบได้ทันอย่างคล่องแคล่ว ขวดใบนั้นถึงไม่กระทบถูกตัวเอง
[1] ร่ำรวย
[2] กวักทรัพย์
[3] ทรัพย์ไหลมา