ลืมรักเลือนใจ - ตอนที่ 787 วัดกันที่ความสามารถ / ตอนที่ 788 ฉันไม่คู่ควร
ตอนที่ 787 วัดกันที่ความสามารถ
ถ้าใส่หมวกกันน็อกล่ะก็ น่าจะยิ่งเหมือน...
เห็นทีครั้งนี้ทีมงานของเลเจนด์จะเลือกไม่ผิดคน
ไม่นานหลินเยียนก็เปิดประตูรถเดินลงมา
“ผู้กำกับคะ นี่เป็น…รถแข่งของเยวาใช่ไหมคะ” หลินเยียนมองผู้กำกับ
พอได้ยินแบบนั้นผู้กำกับก็ยิ้ม “แน่สิครับ นี่ยังจะปลอมได้เหรอ!”
“ผู้กำกับครับ ไปเอารถแข่งมาจากไหนเหรอครับ” เว่ยสวีเฟิงทำหน้าสงสัย
“อ่อ ได้นักแข่งขั้นเทพลั่งหมั่งช่วยน่ะครับ เดิมทีรถคันนี้อยู่ในสภาพใกล้ถูกทำลายทิ้งแล้ว พวกเราวานให้ คุณลั่งหมั่งตามหามัน พร้อมทั้งซ่อมแซมมันทั้งหมด นี่เป็นรถแข่งคันแรกของคุณเยวาตอนอยู่ทีมดับเบิ้ลยูซี พวก กเราซ่อมแซมมันอย่างยากลำบาก ทุ่มเทไปมากกว่าจะเอามันมาไว้ที่นี่ได้ พวกเราต้องจริงใจกับคนดู พวกคุณว่าจริงไหม ครับ” ผู้กำกับยิ้มพลางพูด อันที่จริงภายในใจเลือดซิบๆ
งบของพวกเขาบานปลายอย่างรุนแรงเพราะรถคันนี้
อย่าว่าแต่เว่ยสวีเฟิง ต่อให้เป็นหลินเยียนก็ยังนึกไม่ถึงว่าทีมงานเลเจนด์จะซ่อมแซมรถแข่งคันนี้ที่ ‘ปลดระวาง’ ’ ไปแล้ว อีกทั้งยังนำเข้ามาจากต่างประเทศ
แม้แต่หลินเยียนยังสัมผัสได้ถึงความจริงใจที่ทีมงานเลเจนด์มีต่อผู้ชมในครั้งนี้
“เอ่อคือ ผู้กำกับครับ พอถ่ายเสร็จแล้ว ผมขอรถคันนี้ได้ไหมครับ” เว่ยสวีเฟิงรีบถามผู้กำกับ
ผู้กำกับเหล่มองเขา “ให้คุณเหรอ”
พอได้ยินแบบนั้นเว่ยสวีเฟิงก็รีบส่ายหน้า “ไม่ใช่ๆ ผมหมายความว่าผมจะขอซื้อ คุณบอกราคามาได้เลยครับ”
“ถ้าเป็นไปได้ รบกวนขายให้ฉันนะคะ” ทันใดนั้นหลินเยียนก็หันไปพูดกับผู้กำกับ
เว่ยสวีเฟิงหันขวับไปมองหลินเยียน คิ้วขมวดเข้าหากันเล็กน้อย นี่เธอต้องการแย่งกับเขาเหรอ
“หลินเยียน เธอหมายความว่ายังไง”
เว่ยสวีเฟิงออกอาการไม่พอใจที่หลินเยียนจะมา ‘แย่ง’
หลินเยียนพูด “ฉันชอบรถคันนี้มาก ฉันต้องซื้อมันมาให้ได้ไม่ว่าต้องจ่ายเท่าไรก็ตาม”
“เธอ…” เว่ยสวีเฟิงถึงกับพูดไม่ออก
“ในเมื่อเป็นแบบนี้งั้นก็ต้องวัดกันที่ความสามารถแล้วล่ะ” เว่ยสวีเฟิงพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย
เดิมทีฉีเซ่าหยวนที่อยู่ข้างๆ ก็อยากเอาด้วย แต่พอได้ยินว่าบอสก็ต้องการซื้อ เขาก็ล้มเลิกความคิดนี้ทันที
เขาจะแย่งกับใครก็ได้ แต่ไม่ใช่แย่งรถคันนี้กับบอส แบบนั้นไม่เท่ากับเป็นเรื่องที่คนโง่ทำกันเหรอ
พูดถึงคนโง่ ฉีเซ่าหยวนหันไปมองเว่ยสวีเฟิงที่อยู่ข้างตัวอย่างเงียบๆ นี่ก็คือคนอภิมหาโง่
ถ้าให้เว่ยสวีเฟิงรู้ว่าเขากำลังแย่งรถของบอสกับบอสอยู่…
“นายจะสู้ราคาด้วยไหม”
ราวกับเว่ยสวีเฟิงนึกอะไรขึ้นมาได้จึงหันไปมองฉีเซ่าหยวน
พอได้ยินแบบนั้นฉีเซ่าหยวนก็รีบโบกมือ “ไม่เอาๆ ฉันไม่เอาด้วย…ไม่เอาด้วยเด็ดขาด”
“นายไม่เอาด้วยจริงเหรอ”
เว่ยสวีเฟิงทำหน้าเหลือเชื่อ ของทุกอย่างที่เกี่ยวกับบอสหมอนี่จะทุ่มเงินแข่งด้วยทั้งหมด แม้กระทั่งทุ่มเงินซื้อ อชุดแข่งพร้อมลายเซ็นจากช่องทางอื่น นี่เป็นรถแข่งคันแรกของบอส ฉีเซ่าหยวนกลับไม่เอางั้นเหรอ
ถ้าฉีเซ่าหยวนไม่ได้พูดออกมาเอง ให้ตายเว่ยสวีเฟิงก็ไม่มีทางเชื่อ
“ฉันฟังผิดหรือเปล่า นายบอกว่าไม่เอาถูกไหม” เว่ยสวีเฟิงถามย้ำฉีเซ่าหยวน
“ใช่ๆๆ นายฟังไม่ผิดหรอก ฉันไม่เอา นายวางใจได้ ฉันไม่แย่งด้วยเด็ดขาด” ฉีเซ่าหยวนรีบตอบ
ในใจของฉีเซ่าหยวนเลือดออกซิบๆ ใช่ว่าเขาไม่อยาก แต่ไม่กล้าต่างหาก!
บอสพูดออกมาแล้วว่าเธอต้องเอารถคนนี้มาครองให้ได้ ถ้าเขาไปแย่ง แบบนั้นไม่เท่ากับเป็นคนโง่หรอกเหรอ
ดังนั้นต่อให้ต้องกรีดเลือดเฉือนเนื้อ ถูกฟ้าผ่าตาย ครั้งนี้เขาไม่มีทางเอาด้วยเด็ดขาด ใครเอาก็เป็นหมาสิ!
“นายไม่เอาจริงนะ อย่ามาเสียใจทีหลังล่ะ” เว่ยสวีเฟิงยังคงรู้สึกไม่แน่ใจ
ตอนที่ 788 ฉันไม่คู่ควร
เท่าที่เว่ยสวีเฟิงรู้จักฉีเซ่าหยวน ฉีเซ่าหยวนจะไม่เอารถคันนี้ก็ต่อเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นทางตะวันตก
“ฉันไม่เอา นายนี่น่ารำคาญ ถ้าฉันเอาฉันเป็นหมาเลยเอ้า!” ฉีเซ่าหยวนขมวดคิ้วแน่น พูดอย่างไม่เกรงใจ
“ได้ นายไม่เอา เป็นเรื่องดีอยู่แล้ว อย่ามาเสียใจล่ะ” เว่ยสวีเฟิงยิ้ม
ทันใดนั้นสายตาของเว่ยสวีเฟิงก็เบนไปหาหลินเยียน เขาจะแย่งรถคันนี้มาโดยไม่สนอะไรทั้งนั้น ไม่มีทางปล่อยให้ร รถคันนี้ของบอสตกไปอยู่ในมือคนอื่น ต้องเป็นของเขาเท่านั้น!
“ผมว่าพวกคุณสองคน…” ทันใดนั้นผู้กำกับที่อยู่ข้างๆ ก็แกล้งไอเล็กน้อยแล้วพูดขึ้น “ผมยังไม่ได้บอกว่าจะขาย ให้พวกคุณเลยนะ”
“ผู้กำกับคะ คุณ…ไม่ยินดีขายเหรอคะ ถ่ายเสร็จส่งกลับไปมันยุ่งยากมาก...อีกทั้ง…” หลินเยียนรีบพูดขึ้น เธอ หวังจริงๆ ว่าเธอจะเอารถคันนี้ไว้ให้ได้ แต่ถ้าผู้กำกับไม่ยินดีขาย งั้นเธอก็จนปัญญา
ทว่ายังไม่ทันที่หลินเยียนจะพูดจบ ผู้กำกับกลับพูดขึ้น “ขายสิครับ ต้องขายอยู่แล้ว ผมจะเอารถแข่งคันนี้ไปทำ อะไร เมื่อกี้ผมก็พูดไปงั้นแหละ”
มีคนมารับช่วงต่อได้ ช่วยให้ทีมงานประหยัดได้หน่อย แบบนั้นยิ่งดี เขาก็แค่ทำเป็นวางท่าอยากขายให้ได้ราคาดี หน่อยก็เท่านั้น
หลินเยียน “…”
ผู้กำกับคนนี้สมองไม่มีปัญหาจริงดิ
“ผู้กำกับคะ พูดราคามาเลยค่ะ ฉันจะเอารถแข่งคันนี้ให้ได้” หลินเยียนพูดอย่างแน่วแน่
“โอเคครับ ผมไม่เอากำไรจากพวกคุณหรอก ค่าติดต่อ ค่าแรง ค่าของ เอาแค่ได้ทุนคืนก็พอแล้ว” ผู้กำกับพยักหน้า จาก กนั้นได้เอ่ยราคาออกไป
พอผู้กำกับบอกราคา เว่ยสวีเฟิงก็หันมองหลินเยียน ไม่ว่าหลินเยียนจะเสนอราคาเท่าไร ราคาของเขาก็จะต้องสูงกว่า าหลินเยียน
หลังจากได้ฟังราคา หลินเยียนก็ยิ้มมุมปาก เดินเข้าไปหาเว่ยสวีเฟิงแล้วยื่นมือออกไป
เว่ยสวีเฟิงไม่เข้าใจ แต่ก็ยื่นมือออกไปโดยอัตโนมัติ จับมือกับหลินเยียน
“เว่ยสวีเฟิง ยินดีด้วย มันเป็นของนายแล้ว” หลินเยียนยิ้มพลางพูด
“หา” เว่ยสวีเฟิงอึ้งไปเล็กน้อย นี่หมายความว่าไง
“รถแข่งคันนี้เป็นของฉันแล้วเหรอ” เว่ยสวีเฟิงไม่เข้าใจ
“อืม ใช่แล้ว!” หลินเยียนพยักหน้าติดต่อกัน “มันเป็นของนายแล้ว ดูแลมันให้ดีด้วย”
“เธอ…เธอไม่เอาแล้วเหรอ” เว่ยสวีเฟิงพูดด้วยความตกใจ
“ฉันไม่คู่ควร!” หลินเยียนพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
พอหลินเยียนพูดจบเว่ยสวีเฟิงก็ทำหน้างง ไม่รู้ว่าอยู่ๆ เกิดเรื่องอะไรขึ้น
ฉีเซ่าหยวนเองก็ตกใจ สมองว่างเปล่า เขาได้ยินไม่ผิดใช่ไหม บอสไม่เอารถแข่งคันนี้แล้วงั้นเหรอ!
ล้อเล่นระดับชาติอะไรกันเนี่ย นั่นเป็นรถแข่งคันแรกของบอสตอนอยู่ทีมดับเบิ้ลยูซีเลยนะ ใช้รถสีเงินคันนี้ชนะ ะมาไม่รู้กี่สนามแล้ว
สำหรับฉีเซ่าหยวน คุณค่าของรถแข่งคันนี้ไม่ได้ถูกจำกัดอยู่แค่ราคาของมัน มันเต็มไปด้วยเกียรติสุดคณานับ!
เวลานี้หลินเยียนได้เหลือบมองรถแข่งสีเงินที่อยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าจนใจนิดหน่อย
หลินเยียนรู้ว่ารถแข่งคันนี้ราคาไม่ใช่ถูกๆ แต่นึกไม่ถึงว่าผู้กำกับจะเป็นสิงโตที่กินคำโต…
ต่อให้รายได้ของเธอในตอนนี้ค่อนข้างดี แต่ก็ซื้อไม่ไหว ต่อให้ซื้อไหว เธอก็ตัดใจซื้อไม่ลง
ดังนั้นไม่สู้ยกรถคันนี้ให้เว่ยสวีเฟิงไป
“หลินเยียน เธอหมายความว่าไง” ผ่านไปสักพักเว่ยสวีเฟิงถึงได้สติ เขาถามหลินเยียน
พอได้ยินแบบนั้นหลินเยียนก็ยักไหล่ ยิ้มให้เว่ยสวีเฟิงพลางพูด “ก็เหมือนกับคำพูดที่ว่า…วิญญูชนย่อมไม่แย่งข ของรักของคนอื่น ในเมื่อนายชอบมากขนาดนั้น ฉันก็ไม่อยากแย่งแล้ว”
เว่ยสวีเฟิงคิ้วขมวดเล็กน้อย เขากลับไม่เชื่อว่าหลินเยียนจะใจดีขนาดนี้
“ขอความจริง” เว่ยสวีเฟิงพูด
หลินเยียนยิ้มมุมปาก “จน”
เว่ยสวีเฟิง “…”
ฉีเซ่าหยวน “…”