ลืมรักเลือนใจ - ตอนที่ 789 โฮ่งๆๆๆๆ / ตอนที่ 790 คิดเสียว่าฉันไม่ได้พูด
ตอนที่ 789 โฮ่งๆๆๆๆ
เว่ยสวีเฟิงกับฉีเซ่าหยวนเองก็นึกไม่ถึงว่าเมื่อครู่หลินเยียนยังยืนยันหนักแน่นว่าจะเอารถแข่งคันนี้ให้ได้ วินาทีถัดมากลับเปลี่ยนคำพูดทันที เป็นเพราะ…งกเกินไป
หลินเยียนเทียบเว่ยสวีเฟิงกับฉีเซ่าหยวนไม่ติด สองคนนี้มีกินมีใช้ไม่ต้องกลุ้ม แต่เธอต้องเลี้ยงดูครอบครัว
เจาฉาย จิ้นเป่า ดอลลาร์ ยูโร หยวน กงสี่ ฟาฉาย เยาฉาน ว่านก้วน จำนวนสมาชิกที่ต้องเลี้ยงดูเยอะเหลือเกิน เธอมีเงินเหลือเยอะแยะขนาดนั้นที่ไหนกัน
“เธอแน่ใจนะว่าไม่เอาแล้ว”
ราวกับเว่ยสวีเฟิงไม่ค่อยแน่ใจ
“สบายใจได้” หลินเยียนพูดอย่างแน่วแน่
เธอก็อยากได้อยู่หรอก แต่เงินในกระเป๋ามันไม่อำนวยน่ะสิ
“ผู้กำกับครับ รถคันนี้เป็นของผมแล้ว”
หลังจากได้คำยืนยันของหลินเยียน เว่ยสวีเฟิงถึงได้พยักหน้าอย่างวางใจ จากนั้นได้หันไปบอกผู้กำกับ
รถแข่งคันนี้ตกเป็นของเว่ยสวีเฟิง ต่อให้หลินเยียนสู้ราคาจนถึงสุดท้าย เขาก็แค่เพิ่มเงินไปเรื่อยๆ เท่านั้น หลินเยียนกลับลำทัน ซึ่งก็เป็นการตัดสินใจที่ฉลาด ทั้งสองคนก็ประหยัดเงินไปได้หน่อย
“เดี๋ยวก่อน!”
พอเว่ยสวีเฟิงพูดจบ ฉีเซ่าหยวนที่อยู่ข้างๆ กลับตะโกนขึ้นมา
เว่ยสวีเฟิงอึ้งเล็กน้อย มองฉีเซ่าหยวนด้วยความไม่เข้าใจ
“คุณหลินเยียนไม่เอา…ฉันเอา ฉันจะสู้ราคากับนาย!” ฉีเซ่าหยวนพูดจริงจัง
เมื่อกี้ฉีเซ่าหยวนคิดว่าหลินเยียนอยากสู้ราคา เขาก็เลยถอนตัวออกมาอย่างรู้งาน
แต่ตอนนี้หลินเยียนถอยออกมาแล้ว ฉีเซ่าหยวนจะปล่อยโอกาสนี้ไปได้ยังไง
นี่เป็นรถของบอสเลยนะ เขาต้องโคตรอยากได้อยู่แล้ว!
“ล้อเล่นเหรอ” คิ้วของเว่ยสวีเฟิงขมวดเข้าหากันอีกครั้ง
เมื่อกี้ก็ถามฉีเซ่าหยวนแล้ว อีกทั้งยังถามย้ำไปตั้งหลายครั้ง ฉีเซ่าหยวนก็บอกเองว่าไม่แย่งด้วย
“นายเห็นท่าทางของฉันเหมือนล้อเล่นหรือไง” ฉีเซ่าหยวนทำหน้าจริงจัง
เว่ยสวีเฟิงเหล่มองฉีเซ่าหยวนแล้วพูดขึ้น “นายจำคำพูดตัวเองเมื่อกี้ได้ไหม นายพูดเองนะว่าถ้านายเอานายเป็นหมา”
พอได้ยินแบบนั้นฉีเซ่าหยวนก็จ้องเว่ยสวีเฟิงตาเขม็งแล้วเอ่ยขึ้น “โฮ่ง…โฮ่งๆ…โฮ่งๆๆ โฮ่งๆ โฮ่งๆๆ”
เว่ยสวีเฟิง “…”
หลินเยียน “…”
หลินเยียนอดหันไปมองฉีเซ่าหยวนไม่ได้ เธอพูดไม่ออก ทำไมทำเสียงหมาเห่าเป็นจังหวะเสียได้…
สุดท้ายรถแข่งสีเงินของหลินเยียนก็ตกไปอยู่ในมือของเว่ยสวีเฟิงอยู่ดี ฉีเซ่าหยวนถูกเว่ยสวีเฟิงเตะออก ไม่มีแม้แต่โอกาสจะได้สู้ราคา
อย่างไรเสียตามกติกา ฉีเซ่าหยวนไม่ได้เข้าร่วมประมูลด้วยตั้งแต่แรก จะมีเหตุผลมาแย่งของไปได้ยังไง
หลังจากทำสัญญาทางวาจากับผู้กำกับแล้ว เว่ยสวีเฟิงก็อยู่ในอาการค่อนข้างตื่นเต้นดีใจ ฉีเซ่าหยวนมองท่าทางดีใจของเว่ยสวีเฟิง ทำเสียงฮึดฮัดในใจ ภูมิใจมากสินะ นายมันแฟนคลับตัวปลอม!
“จริงสิ…มีบางเรื่องที่ฉันอยากทำความเข้าใจกับเธอ”
ผ่านไปสักพักเว่ยสวีเฟิงก็มองไปทางหลินเยียน
“เรื่องอะไร” หลินเยียนถาม
สีหน้าของเว่ยสวีเฟิงฉายแววลังเลนิดหน่อย ราวกับไม่รู้จะเริ่มพูดยังไง
หลินเยียนรออยู่นานก็ยังไม่รู้ว่าเว่ยสวีเฟิงอยากพูดอะไรกันแน่
“หลินเยียน...ขอโทษนะ”
ขณะที่หลินเยียนชักจะเริ่มหงุดหงิด เว่ยสวีเฟิงถึงได้พูดออกมาอย่างเกร็งๆ
พอเว่ยสวีเฟิงพูดจบ สีหน้าของหลินเยียนก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอยังคิดว่าตัวเองได้ยินผิด
ด้วยนิสัยของเว่ยสวีเฟิง รู้จักขอโทษคนอื่นเป็นด้วยเหรอ
อีกอย่าง ขอโทษเรื่องอะไรกัน
ตอนที่ 790 คิดเสียว่าฉันไม่ได้พูด
“อยู่ดีๆ มาขอโทษอะไร” หลินเยียนไม่เข้าใจ
“ฉันติดค้างคำขอโทษเธออยู่ วันนี้คืนให้ได้พอดี” เว่ยสวีเฟิงจ้องหลินเยียน พูดอย่างจริงจัง “ก่อนหน้านี้ฉันเข้าใจเธอผิดมาตลอด…”
นึกถึงเรื่องราวสารพัดในตอนนั้น ใบหน้าของเว่ยสวีเฟิงก็ร้อนผ่าว
เว่ยสวีเฟิงคิดมาตลอดว่าที่หลินเยียนเข้ามาแข่งรถก็เพราะอยากใกล้ชิดเขาถึงได้ทำแบบนั้น จนกระทั่งในการแข่งแมตซ์ควอลิฟายระดับประเทศก่อนหน้านี้ ในที่สุดเขาถึงได้พบว่าตัวเองคิดผิดไปไกลมาก
เขาไม่ได้ต่อว่าหลินเยียนแค่ครั้งเดียว บอกว่าหลินเยียนอย่าได้คิดใช้วิธีนี้เพื่อใกล้ชิดเขา มันไม่มีประโยชน์
หลังจากได้รู้ความจริง เว่ยสวีเฟิงก็แทบอยากเอาหน้ามุดแผ่นดินหนี มันน่าขายหน้ามากจนแทบอายไปถึงรุ่นยาย
แต่หลินเยียนเมื่อได้เจอหน้าเขาอีกครั้งกลับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ราวกับไม่เคยเก็บเอาเรื่องที่เขาเข้าใจเธอผิดและมีอคติกับเธอมาใส่ใจ
“หลินเยียน ฉันเข้าใจผิดเธอเพราะเรื่องแข่งรถมานานมาก...” เห็นหลินเยียนไม่พูด เว่ยสวีเฟิงจึงกัดฟันพูดต่อ
ชีวิตนี้ของเขายังไม่เคยขอโทษใครมาก่อน โดยเฉพาะกับผู้หญิง
“แข่งรถเหรอ”
หลินเยียนอึ้งไปเล็กน้อย ทันใดนั้นก็เข้าใจกระจ่าง ที่เว่ยสวีเฟิงอ้ำๆ อึ้งๆ อยู่นาน ที่แท้ก็หมายถึงเรื่องนี้
หากวันนี้เว่ยสวีเฟิงไม่พูดขึ้นมา เธอก็จำไม่ได้แล้ว
“แค่นี้เหรอ” หลินเยียนมองเว่ยสวีเฟิง
“อืม แค่นี้แหละ” เว่ยสวีเฟิงพยักหน้า
หลินเยียน “ไม่เป็นไร ฉันให้อภัยนายแล้ว”
เว่ยสวีเฟิง “…” ทำไมถูกยกโทษให้แล้วในใจกลับไม่รู้สึกโล่งใจล่ะ
กังวลอยู่ตั้งนาน ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เอาเขามาใส่ใจเลยสักนิดเหรอ
“คือ ฉันยังมีอีกเรื่อง ขอถามเธอได้ไหม” เว่ยสวีเฟิงครุ่นคิดอยู่สักพักแล้วพูดกับหลินเยียนต่อ
“ยังมีอีกเหรอ” หลินเยียนพูด
“หลินเยียน บทนี้ เยวาตัวจริงเป็นคนกำหนดให้เธอเป็นคนแสดง…” เว่ยสวีเฟิงพูด
พอได้ยินแบบนั้นหลินเยียนก็กระแอมไอออกมาเบาๆ จากนั้นก็พยักหน้าเล็กน้อย “ใช่”
เว่ยสวีเฟิงรู้สึกแปลกใจมาก ถึงขนาดที่แทบไม่อยากเชื่อว่าบอสจะรู้จักหลินเยียนได้อย่างไร
ถึงจะบอกว่าหลินเยียนเป็นนักแข่งรถที่เก่งมากคนหนึ่ง ฝีมือก็ไม่ธรรมดา เทียบได้กับนักแข่งรถแนวหน้าของประเทศ แต่เทียบกับคนระดับบอสก็ยังห่างชั้นกันมาก บอสไม่น่าจะรู้จักถึงจะถูก
แต่ไม่ว่ายังไงเว่ยสวีเฟิงก็อยากรู้ให้ได้
“หลินเยียน เธอรู้จักเยวาเหรอ”
เว่ยสวีเฟิงถามหลินเยียน
พอได้ยินแบบนั้นหลินเยียนก็ส่ายหน้า “ไม่รู้จัก”
“งั้นทำไมบอสถึงกำหนดให้เธอเล่นบทนี้ล่ะ” เว่ยสวีเฟิงพูดด้วยความสงสัย นี่เป็นจุดที่เขาไม่เข้าใจที่สุด
“คุณเยวาอาจเคยเห็นการแสดงของฉันก็ได้ รู้สึกทึ่งมาก ยอมรับการแสดงของฉัน ไม่แน่อาจเป็นแฟนคลับตัวยงของฉันก็ได้ ก็เลยให้ฉันมาแสดง” หลินเยียนพูดอย่างลื่นไหล
พอหลินเยียนพูดจบเว่ยสวีเฟิงก็เงียบ จ้องหลินเยียนอยู่สิบกว่าวินาที จากนั้นก็เบะปากอย่างแรง มองหลินเยียนพลางพูด “คิดซะว่าฉันไม่ได้พูด”
เชื่อเธอก็บ้าแล้ว!
…
บนเนินเขา หลินเยียนนั่งอยู่ในรถแข่งสีเงินขณะรอแสดงบทของตัวเอง
เว่ยสวีเฟิงกำลังคุยกับผู้กำกับเรื่องฉากสุดท้ายอยู่ที่ด้านล่าง
แค่หลินเยียนมานั่งอยู่ในรถแข่งคันนี้ สมองก็จะปรากฏภาพเหตุการณ์ต่างๆ ในตอนนั้นที่เธอเพิ่งเข้าร่วมทีมแข่งรถดับเบิ้ลยูซี
หลินเยียนจำได้ว่า ตอนที่เพิ่งเข้าทีมดับเบิ้ลยูซีกำลังเป็นช่วงแข่งลีกระดับโลก อีกทั้งได้กำหนดสถานที่จัดแข่งลีกระดับโลกในอนาคตแล้วด้วย
ตอนนี้ลองไล่เรียงเวลาดูแล้ว สถานที่จัดแข่งลีกระดับโลกในครั้งนี้น่าจะเป็น…