ลูกเขยมังกร Royal Dragon Husband - บทที่ 138 การตอบสนองของตระกูลตู้
บทที่ 138 การตอบสนองของตระกูลตู้
หยานชุนเหมยแค่ตบหน้าเสี้ยเมิ่งเหยาไปไม่กี่ที ก็ถูกเฉินเฟิงทำลายมือข้างหนึ่งทิ้ง อีกอย่างสุดท้ายฉินหู่สำนักหลงหู่ปรากฏตัว ยังไม่สามารถปกป้องเธอไว้ได้ ถึงแม้ไม่รู้ว่าหยานชุนเหมยจะมีจุดจบยังไง ทว่าแค่คิดก็รู้สึกแย่มากแล้ว
และพอถึงตู้จื่อเยว่ ก็ยิ่งไม่รู้จะสรรหาคำอะไรมาบรรยาย ยิ่งไปกว่านั้นคือการต้องเอาชีวิตมาชดใช้
ถึงแม้สวีเฟยหรงไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ในตอนนั้น ทว่าพอได้ยินข่าวก็ไม่รู้ว่าตู้จื่อถึงได้ฟังอะไรมาจากหยางไท่ กลับถูกทำให้ตกใจจนถึงขั้นยิงปืนฆ่าตัวตาย ตู้จื่อเยว่อยากฆ่าเสี้ยเมิ่งเหยา ทว่ากลับถูกหยางไท่ตบตายแค่ฝ่ามือเดียว
ตระกูลตู้มีอนาคตที่ไม่มีจุดสิ้นสุด ทว่าในหนึ่งวัน กลับเสียทายาทไปสองคน แต่จนถึงตอนนี้ ตระกูลตู้ก็ยังไม่ได้มาล้างแค้นเฉินเฟิง
นี่ทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่าพวกเขาอาจจะหวาดกลัวมากเกินไป แม้กระทั่งสวีเฟยหรงยังไม่กล้าไปคิด
ทีแรกเธอคิดว่า เฉินเฟิงมีอำนาจแค่ในชางโจวซึ่งเป็นพื้นที่เล็กๆ เท่านั้น ทว่าตอนนี้ แม้กระทั่งมณฑลเฉียนหนานที่เป็นเมืองหลวงและจินหลิง เฉินเฟิงจะสามารถเข้าไปแทรกแซง
ประธานคณะกรรมการของเฉียวเสี่ยวโย่วประธานกรรมการของอสังหาริมทรัพย์ต้าหลง และองค์รัชทายาทหยางไท่……
ไม่ว่าเป็นใคร ก็คือบุคคลที่สวีเฟยหรงยกย่อง ทว่าพวกเขากลับเคารพนับถือในเฉินเฟิงมากๆ
เฉินเฟิงมีฐานะอะไรกันแน่? ทำไมเขาต้องอดทนกับตระกูลเสี้ยมาสามปีด้วย?
สวีเฟยหรงส่ายหน้า แล้วพยายามทำให้ตัวเองไม่ไปคิดเรื่องพวกนั้น เธอรู้สึกว่า ในตัวเฉินเฟิงมีความซับซ้อนมากมายแอบแฝงอยู่ และเบื้องหลังของความซับซ้อนนั่น ต้องดึงเรื่องอำนาจมาเกี่ยวข้อง และเป็นสิ่งที่เธอก็คงจะคาดคิดไม่ถึง
เวลานี้ คฤหาสน์ของตระกูลตู้ ก็เต็มไปด้วยความมืดครึ้ม คนใช้ที่อยู่คฤหาสน์ ต่างก็อยู่ในความสงบและไม่ให้สุ้มไม่ให้เสียง ระหว่างที่พวกเขาเดินไปเดินมา แม้กระทั่งหายใจแรงอย่างไม่กล้า
โดนตีตายพวกเธอยังนึกไม่ถึง เมื่อวานตอนเช้าตู้จื่อเยว่และตู้จื่อถึงที่ยังกระโดดโลดเต้น แค่ไปคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงไม่นาน ชีวิตก็ต้องไปจบที่นั่น
ทั้งสองพี่น้องตายพร้อมๆ กัน ตอนที่ข่าวถูกปล่อยออกไป แม่ของตู้จื่อถึงและตู้จื่อเยว่ก็รู้สึกเสียใจจนใจจะขาด จึงได้ร้องไห้ฟูมฟายเสียงดัง ตลอดทั้งคืนก็เป็นสลบไปหลายรอบ
ทว่าสิ่งที่ทำให้คนใช้ทุกคนรู้สึกแปลกใจคือ จนถึงตอนนี้ หัวหน้าครอบครัวตู้คังหลิงยังไม่ได้แก้แค้นแทนตู้จื่อถึงและน้องสาว และเหมือนทั้งสองพี่น้องตู้จื่อถึงตายไปฟรีๆ
ในห้องรับแขกของตระกูลตู้ บุคคลสำคัญในตระกูลตู้ต่างก็มีเยือน
ตู้คังหลิงนั่งอยู่ตรงที่นั่งสูงสุด และข้างๆ เขามีหญิงวัยกลางคนที่ดูสง่าและสวมใส่เสื้อผ้าตัวหรูนั่งอยู่ และหญิงวัยกลางคนคนนั้นก็คือภรรยาของตู้คังหลิง ฟางหลิง
หลายปีก่อน ฟางหลิงก็คือผู้หญิงสะสวยและโด่งดังในจินหลิง ทว่าเมื่อวานพอได้ยินข่าวที่ลูกชายและลูกสาวเสียชีวิต ผู้หญิงที่เป็นสาวงามคนนี้ก็มีผมหงอกขึ้นภายในคืนเดียว ต่อให้ตอนนี้ ดวงตาอันงดงามทั้งสองข้างยังคงบวมแดงเหมือนเดิม คราบน้ำตาที่อยู่บนใบหน้ายังคงชัดเจน
ข้างล่างตู้คังหลิงและฟางหลิง มีทายาทที่เป็นเชื้อสายโดยตรงของตระกูลตู้นั่งอยู่ ลูกคนที่สอง ตู้คังหยุน และลูกคนที่สามตู้คังรุ่ย อีกอย่างได้มีเพื่อนวัยรุ่นของตระกูลตู้อยู่เป็นกลุ่ม
“พี่ใหญ่ สิ่งที่หยางไท่พูดคือเรื่องจริงหรอ? ” พอเห็นตู้คังหลิงทำสีหน้าที่หม่นหมอง ตู้คังหยุนอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น เมื่อคืนหยางไท่มาเอง แล้วมาขอร้องให้ยกโทษให้ และบอกว่าการตายครั้งนี้ของสองพี่น้องตู้จื่อถึง มันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาอยู่แล้ว และขอให้ตู้คังหลิงจัดการกับเขา
ถึงแม้ตอนนั้นตู้คังหลิงจะรู้สึกโมโห ทว่าต้องหยุดความคิดที่อยากจะฆ่าหยางไท่ เขารู้ดี ลูกสาวของตัวเองต้องตาย เพราะว่ากำปั้นที่หนักของหยางไท่ ทว่าฆาตกรที่อยู่เบื้องหลังคือเฉินเฟิง
ทีแรกเขาก็อยากจะเชิญนักฆ่าไปคิดบัญชีกับเฉินเฟิงที่โรงพยาบาล ทว่าพอหยางไท่พูดคำว่าเฉินเฟิงคือจอมยุทธ์หั้วจิ้ง ตอนนั้นหน้าผากของเขาจึงเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ
จอมยุทธ์หั้วจิ้ง!
และนักฆ่าองค์กรไหน จะกล้าฆ่าจอมยุทธ์หั้วจิ้งล่ะ? นอกจากองค์กรนักฆ่านี้จะถูกถอนรากถอนโคน!
ต่อให้มีนักฆ่ากล้ารับงานไป ถ้าฆ่าจอมยุทธ์หั้วจิ้ง ก็ต้องการค่าจ้างที่มากมาย อย่างน้อยก็ต้องห้าหมื่นล้าน!
ใช่ ห้าหมื่นล้าน! อีกอย่างยังไม่สามารถรับประกันว่าจะสามารถฆ่าให้ตาย!
ห้าหมื่นล้าน ต่อให้ตระกูลตู้ต้องล้มละลาย ก็เอาออกมาไม่ได้
ดังนั้นเมื่อคืนตู้คังหลิงก็ล้มเลิกความคิดที่จะแก้แค้นเฉินเฟิง แน่นอนว่าสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกหมดหวัง นั่นก็คือคำพูดของหยางไท่ บอกว่าเฉินเฟิงคือทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลเฉินแห่งยันเจียง
ทายาทของตระกูลเฉินแห่งยันเจียง อย่าว่าแต่จะฆ่าเลย แม้กระทั่งไปแตะต้องเส้นผมเพียงเส้นเดียว กลัวว่าตระกูลตู้คงจะถูกล้างผลาญ
พอนึกถึงแบบนี้ ทันใดนั้นตู้คังหลิงก็เหมือนแก่ไปสิบปี จากนั้นก็ถอนหายใจอย่างหมดเรี่ยวแรง แล้วพูดขึ้น “คือเรื่องจริง หยางไท่ไม่มีทางโกหกฉันในเรื่องนี้แน่นอน เยาวชนคนนั้น คือทายาทของตระกูลเฉินแห่งยันเจียง อีกอย่างยังเป็นจอมยุทธ์หั้วจิ้งอีกด้วย”
พอคำๆ นี้ออกมา ในห้องรับแขกจึงเต็มไปด้วยบรรยากาศที่เงียบกริบทันที!
มันเงียบจนได้ยินเสียงเข็มตก!
ทายาทของตระกูลเฉิน จอมยุทธ์หั้วจิ้ง ไม่ว่าจะเป็นยังไง ก็ไม่ใช่คนที่ตระกูลตู้สามารถผิดใจได้!
“เห้อ จื่อถึงและจื่อเยว่เด็กทั้งสองคนนี้ ทำไมถึงได้มีชีวิตที่ลำบากขนาดนี้” สีหน้าของตู้คังหยุนเต็มไปด้วยความเจ็บปวด แล้วพึมพำออกมาแบบนี้
ทว่าคนอื่นๆ ที่อยู่ในห้องรับแขกกลับแสยะยิ้มขึ้น ตู้คังหยุนกำลังแกล้งร้องไห้เห็นใจ พอตู้จื่อถึงและตู้จื่อเยว่เสียชีวิตไป นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าคนที่จะได้ครอบครัวตำแหน่งทายาทที่สืบทอดตระกูลตู้ ก็ตกไปอยู่ในมือของลูกชายตู้คังหยุน ดังนั้นในใจของเขา ก็ต้องดีใจสิ แล้วจะเสียใจไปทำไม? เขาก็แค่แสดงละครให้ตู้คังหลิงเห็นเท่านั้น
สีหน้าของตู้คังหลิงไม่ได้แสดงอาการใดๆ ออกมา คนอื่นสามารถมองออก แน่นอนว่าเขาก็สามารถมองออก ทว่าเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว เขาจะทำยังไงได้ จะบอกว่าเสียใจ เขาที่เป็นพ่อคนนี้ก็ต้องเสียใจเป็นเรื่องธรรมดา ลูกๆ ที่เขาเลี้ยงกับยี่สิบกว่าปี แค่ภายในวันเดียว ก็เป็นตายจากไป ขนาดเจอหน้ากันครั้งสุดท้ายเขายังไม่ได้เจอ
ถ้าไม่ใช่เพื่อหนึ่งร้อยชีวิตของตระกูลตู้ เขาคงไปต่อสู้กับเฉินเฟิงอย่างสุดชีวิตแล้ว ต่อให้เฉินเฟิงคือจอมยุทธ์หั้วจิ้งก็ตาม ต่อให้เขาตายเขาก็จะเอาเรื่องกับเฉินเฟิงให้ได้
ทว่าเพื่อตระกูลตู้ ตู้คังหลิงไม่สามารถไม่อดกลั้นความเคียดแค้นใจเหมือนกำลังถูกมดกัดหัวใจ
“วันข้างหน้า ทั้งตระกูลตู้ ถ้าได้เจอคนที่มีแซ่ว่าเฉิน ก็ต่างหลบเลี่ยงให้ได้ อย่าได้มีเรื่องกับคนที่มีแซ่ว่าเฉิน! กฎข้อนี้เป็นกฎของทางตระกูล ถ้าใครฝ่าฝืน ก็ต้องถูกไล่ออกจากตระกูลตู้! ” น้ำเสียงของตู้คังหลิงกระวนกระวายเล็กน้อย ทว่าทั้งตระกูลตู้ คนที่ได้ยินคำพูดนี้ ต่างก็รู้สึกสั่นสะเทือนในใจ
ดั่งที่คาด ตู้คังหลิงไม่ได้คิดจะหาเฉินเฟิงเพื่อที่จะแก้แค้น อีกอย่าง เขายังจะตัดความสัมพันธ์กับคนตระกูลตู้ที่เคยมีเรื่องกับเฉินเฟิง!
นี่เป็นความแค้นที่ลูกถูกฆ่า! คนในตระกูลตู้ มีไม่น้อยที่รู้สึกสับสนในใจ ถ้าเปลี่ยนเป็นพวกเขา จะสามารถละทิ้งความแค้นนี้อย่างง่ายดายเหมือนเขาได้ยังไง?
“คำพูดของพี่ใหญ่ ได้ยินกันหรือยัง? วันข้างหน้าห้ามใครหน้าไหนไปมีเรื่องกับเฉินเฟิง! ถ้าไปมีเรื่องด้วย ก็ไสหัวออกจากตระกูลตู้ไปซะ! ” ตู้คังหยุนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงข่มขู่
คนที่เป็นรุ่นผู้เยาว์ของตระกูลตู้ ต่างก็รีบพยักหน้าขึ้นมาทันที แต่ก่อน ตู้จื่อถึงและตู้จื่อเยว่ทั้งสองคนนี้มักจะเป็นก้อนหินที่คอยกดขี่รุ่นผู้น้อยของตระกูลตู้
สำหรับความวางตัวที่ไม่เหมาะสมของทั้งสองพี่น้อง ทุกคนไม่มีใครกล้าพูดออกมา และทำได้เพียงเรียกพวกเขาว่าจอมมารและแม่มด
แต่ว่าเมื่อวานนี้ จอมมารและแม่มดก็ได้ตายจากไปพร้อมกันในสายตาของพวกเขา และตู้คังหลิงเองแม้แต่ตดครั้งเดียวก็ยังไม่กล้า
ดังนั้นตอนนี้เฉินเฟิงเป็นคนที่น่ากลัวว่าจอมมารและแม่มดสำหรับในใจของคนรุ่นผู้เยาว์ เป็นคนที่กล้าก็แตะต้องแล้วคนอื่นก็จะตายไปโดยไม่บังเอิญ!
ไม่ต้องให้ตู้คังหยุนกำชับ พวกเขาก็ไม่กล้าแตะต้องแน่นอน!
ไม่นานหยางไท่ก็รีบไปรายงานการตอบสนองของตระกูลตู้ให้เฉินเฟิงฟัง เฉินเฟิงคาดคิดไม่ถึง แค้นที่ฆ่าลูกตัวเองยังจะสามารถอดทนได้อีกหรอ?
ถึงแม้ตระกูลตู้บอกว่าไม่แก้แค้น ทว่าเฉินเฟิงก็รู้สึกไม่ค่อยวางใจ จึงให้หยางไท่คอยจับตามองตระกูลตู้ ไว้ และรายงานทุกๆ การเคลื่อนไหวของตระกูลตู้
เขาเองก็ไม่กลัวว่าตระกูลตู้จะแก้แค้น ทว่าเสี้ยเมิ่งเหยากลับเป็นแค่คนธรรมดา ถ้าหานักฆ่ามา ก็สามารถทำให้ชีวิตของเสี้ยเมิ่งเหยาต้องจบแน่ๆ