ลูกเขยมังกร Royal Dragon Husband - บทที่126 โจวเซ่าฟึง

บทที่126 โจวเซ่าฟึง

“ตาข้างไหนของเธอที่เห็นว่า ฉันไม่มีบัตรสมาชิกของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง?” เฉินเฟิงพูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย บัตรสมาชิกของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง เขาเองก็มี อีกทั้งยังเป็นบัตรสมาชิกกิตติมศักดิ์ที่มีแค่สามใบในคฤหาสน์ เป็นหลักฐานยืนยันว่าเขาคือหุ้นส่วนใหญ่ที่สุดของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง！

“แกบอกว่าแกก็มีบัตรสมาชิกของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง?” เหมือนกับว่าหลี่เสว่ได้ฟังเรื่องตลก สีหน้าของเธอดูโอ้อวดมาก

“ไม่เชื่อ?” เฉินเฟิงหัวเราะในลำคอ

“ฮ่าๆๆๆ！เชื่อ！ฉันเชื่อ！”หลี่เสว่กุมท้องแล้วหัวเราะเสียงดัง จากนั้นพูดขึ้น ：“แกเป็นสมาชิกระดับไหนของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง? เหล็กดำ หรือทองแดง?”

แน่นอนว่าคำพูดของหลี่เสว่เป็นการดูถูก คฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงไม่มีสมาชิกระดับเหล็กดำหรือทองแดงทั้งนั้น

เฉินเฟิงเองก็คร้านที่จะสนใจ เดี๋ยวเข้าไปถึงคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง คนโง่ๆอย่างหลี่เสว่ ก็จะรู้เองว่าเขาคือสมาชิกระดับไหน มีแค่สมาชิกระดับเพชรเท่านั้น ถึงจะคู่ควรกับคนอย่างเฉินเฟิง” สวีตงเหลียงเองก็พูดเย้ยหยันด้วยอีกคน

“คฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงมีสมาชิกระดับเพชรด้วย?” หวังเจียเมิงสนใจสิ่งนี้มากกว่า แค่สมาชิกระดับทองคำขาว ก็ต้องจ่ายค่าสมาชิกต่อปีหนึ่งล้านหยวนแล้ว แล้วถ้าเป็นสมาชิกระดับเพชร ก็คงจะสูงลิ่วอย่างแน่นอน

“มี” สวีตงเหลียงพยักหน้า พูดด้วยสีหน้าจริงจัง：“คฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงมีสมาชิกระดับเพชร แต่สมาชิกระดับเพชรนั้นไม่ใช่สมาชิกที่แค่มีเงินก็สามารถเป็นได้ อยากจะสมัครสมาชิกระดับเพชร ต้องได้รับการเชื้อเชิญจากหุ้นส่วนของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง อีกทั้งหลังจากที่เป็นสมาชิกระดับเพชรแล้วนั้น ในทุกปีต้องจ่ายค่าสมาชิกสูงถึงสิบล้านหยวน”

“สิบล้านหยวน！”หวังเจียเมิงปิดปากเล็กๆของตนเองด้วยความตกใจ ค่าสมาชิกสิบล้านหยวน ต้องเป็นคนที่รวยระดับไหนกัน?

“อืม แต่คนที่สามารถเป็นสมาชิกระดับเพชรของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงได้นั้น ก็ไม่ได้ขาดเหลือเงินสิบล้านหยวนนี้” สวีตงเหลียงพูดเสียงเรียบ แผนกภายในคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง ในทุกปีจะมีการจัดประชุมแลกเปลี่ยนสมาชิกระดับเพชรอยู่หลายครั้ง ทุกครั้งที่มีการจัดประชุมแลกเปลี่ยนกันนั้น กำไรที่มอบให้กับสมาชิกระดับเพชรเหล่านี้ มีไม่น้อยกว่าสิบล้านหยวนแน่นอน

หวังเจียเมิงไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรแล้ว เธอรู้สึกว่าเมื่อก่อนตนเองไม่มองการณ์ไกลเลยสักนิด ถึงได้รู้สึกว่าคนที่มีสินทรัพย์ไม่กี่สิบล้านหยวน ก็คือคนที่รวยสุดๆแล้ว

“พี่เหลียง พี่เยว่เป็นสมาชิกระดับไหนคะ?” จู่ๆหลี่เสว่ก็ถามขึ้น

“พี่เยว่？พี่ชายของเธอเป็นหนึ่งในหุ้นส่วนของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง แล้วเธอคิดว่าเธอจะเป็นสมาชิกระดับไหน?”สวีตงเหลียงส่ายหน้าไปมา แล้วพูด แน่นอนว่าตู้จื่อเยว่ต้องเป็นสมาชิกระดับเพชรของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง เพราะมีพี่ชายที่เป็นหุ้นส่วนของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง

ภายในใจของหลี่เสว่ตื่นเต้นขึ้นมาทันที ตู้จื่อเยว่เป็นถึงสมาชิกระดับเพชร ครั้งนี้ตนเองจะต้องประจบตู้จื่อเยว่ให้ดี ถ้าได้เป็นหมารับใช้ของตู้จื่อเยว่ใหม่อีกครั้ง เธอก็สามารถพลิกชะตาชีวิตได้แล้ว

เห็นหลี่เสว่และหวังเจียเมิง แค่ได้ยินว่าเป็นสมาชิกระดับเพชรก็ตื่นเต้นดีใจแบบนั้น สีหน้าของเฉินเฟิงอดไม่ได้ที่จะสงสัย ถ้าหากว่าคนโง่สองคนนี้รู้ว่า ตนเองที่นั่งอยู่ในรถคันเดียวกับพวกเธอ เป็นหุ้นส่วนใหญ่ที่สุดของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง พวกเธอจะมีทีท่ายังไง

อย่างรวดเร็ว รถก็ขับเข้าไปยังคฤหาสน์คฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง

คนที่ออกมาต้อนรับสวีตงเหลียง คือพนักงานชายที่เป็นหัวหน้า เขาสวมชุดสูทสไตล์ยุโรป

“คุณสวี เชิญทางนี้ครับ” เมื่อเห็นว่าข้างหลังของสวีตงเหลียงมีคนตามมาหลายสิบคน สีหน้าของหัวหน้าพนักงานก็แปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เขาพาทุกคนไปยังคฤหาสน์หลังเล็กหลังหนึ่ง

นี่คือวิลล่าเล็กๆหนึ่งหลัง มีสระว่ายน้ำ สถานที่ปิกนิก โต๊ะสนุกเกอร์และสิ่งอำนวยความสะดวกทุกประเภท สภาพแวดล้อมที่นี่ดีมาก

เมื่อเดินเข้าไป ผู้หญิงแต่ละคนหยิบโทรศัพท์ออกมา จากนั้นก็เริ่มถ่ายเซลฟี่อย่างบ้าคลั่ง แทบอยากจะถ่ายทุกจุดของวิลล่า เพราะถ้าผ่านวันนี้ไปแล้ว ก็จะไม่มีโอกาสนี้อีก คราวหน้าอยากจะเข้ามาที่คฤหาสน์คฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงเพื่อแสร้งเป็นคนรวยนั้น ไม่รู้ว่าต้องรอถึงเมื่อไหร่

หลี่เสว่และหวังเจียเมิง พยายามที่จะอดกลั้นเอาไว้ ไม่ได้รวมตัวกับผู้หญิงเหล่านั้น ภายในใจเริ่มรู้สึกดูถูกผู้หญิงพวกนั้น รู้สึกว่าตัวเองมีระดับกว่าคนพวกนั้นหนึ่งระดับ

“พี่เหลียง พี่เยว่จะมาเมื่อไหร่คะ?”หลี่เสว่ทนไม่ไหวจึงถามขึ้น ตั้งแต่เดินเข้ามาจนถึงตอนนี้ ก็ประมาณสิบกว่านาทีแล้ว คนที่ต้อนรับพวกเขา มีแต่หัวหน้าพนักงานคนเดียว ตู้จื่อเยว่ยังไม่ปรากฏตัวออกมาเลย

“พี่เยว่……”สวีตงเหลียงลังเลเล็กน้อย เขาเองก็อยากจะรู้ว่าตู้จื่อเยว่อยู่ที่ไหน แต่เขาก็ไม่กล้าถาม กลัวว่าจะเป็นการรบกวนตู้จื่อเยว่ เพราะถึงอย่างไรระหว่างเขากับตู้จื่อเยว่ ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน แต่มีความสัมพันธ์เหมือนเป็นหัวหน้ากับลูกน้องมากกว่า

เวลานี้ ชายหนุ่มหน้าตาดีหวีผมไปด้านหลังปรากฏตัวออกมา

ชายหนุ่มตัวสูงกว่าสวีตงเหลียงมาก อีกทั้งรูปร่างของเขาก็ดูสมส่วน เหมือนว่าเป็นนายแบบ

“พี่ฟึง” เมื่อเห็นชายหนุ่ม ท่าทีของสวีตงเหลียงก็เปลี่ยนเป็นเคารพในทันที

“เขาคือ…..โจวเซ่าฟึง？” อย่างรวดเร็ว หลี่เสว่และหวังเจียเมิงก็รู้ทันทีว่าชายหนุ่มหน้าตาดีคนนี้คือใคร เพราะเขา ตอนนั้นตู้จื่อเยว่ถึงโยนเสี้ยเมิ่งเหยาลงทะเลสาบจินโป

โจวเซ่าฟึงในเวลานี้ ไม่เหมือนกับชายหนุ่มคนเดิมสมัยเรียนมหาวิทยาลัยอีกแล้ว เขาดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น มีออร่าความหล่อ บนตัวของเขายังมีออร่าความร่ำรวยอีกด้วย ถ้าไม่ใช่เพราะสวีตงเหลียงร้องเรียก เกรงว่าทุกคนคงจะจำไม่ได้

“พาคนมารึยัง?” ท่าทีของโจวเซ่าฟึงดูหยิ่งผยองมาก คล้ายกับว่าไม่เห็นสวีตงเหลียงอยู่ในสายตา

“พามาแล้วครับ พี่ฟึง”ท่าทีของสวีตงเหลียงยังเต็มไปด้วยความเคารพ ไม่กล้าที่จะไม่พอใจแม้แต่น้อย

“อยู่ไหน?”

“ทางนั้นครับ” สวีตงเหลียงชี้ไปยังเสี้ยเมิ่งเหยาซึ่งอยู่ไม่ไกล เวลานี้เสี้ยเมิ่งเหยาอยู่ในอ้อมกอดของเฉินเฟิง ไม่ได้มองมาทางนี้

“อืม” โจวเซ่าฟึงพยักหน้าเล็กน้อย สายตาที่มองไปทางเสี้ยเมิ่งเหยานั้นมีความซับซ้อน สายตาที่มองไปทางเฉินเฟิง มีความเย็นยะเยือกเล็กน้อย

“จื่อเยว่ไปต้อนรับหุ้นส่วนไม่กี่คน เดี๋ยวต้อนรับเสร็จ เธอก็จะมาที่นี่ ฉันพาพวกนายไปเดินรอบสวนล่าสัตว์ก่อน” โจวเซ่าฟึงพูดเสียงเรียบ

“สวนล่าสัตว์? พี่ฟึง ที่ตรงนั้นเหมือนว่าพวกผมจะเข้าไปไม่ได้ครับ” สวีตงเหลียงนิ่งค้างไปครู่หนึ่ง แล้วพูดขึ้น สวนล่าสัตว์คือโซนระดับสูงของคฤหาสน์คฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง เปิดให้เฉพาะคนที่มีบัตรสมาชิกระดับทองคำขาวเท่านั้น แต่เขาเป็นแค่สมาชิกระดับทอง

นัยน์ตาของโจวเซ่าฟึงเผยความดูถูก แล้วพูดขึ้น：“ตอนนี้ฉันเป็นผู้จัดการของสวนส่วนนอกของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง พวกนายเข้าไปได้หรือไม่นั้น ฉันเป็นคนตัดสินใจเอง”

“พี่ฟึง พี่เลื่อนตำแหน่งแล้ว?” สีหน้าของสวีตงเหลียงเต็มไปด้วยความดีใจ เขาถามขึ้น ครั้งที่แล้วตอนที่เขามาคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง โจวเซ่าฟึงยังเป็นแค่หนึ่งในคนดูแลของคฤหาสน์ ชั่วพริบตาเดียว โจวเซ่าฟึงเป็นถึงผู้จัดการสวนส่วนนอกแล้ว นี่เป็นตำแหน่งที่สุดยอดมาก ผู้จัดการสวนส่วนนอก หมายความว่าโจวเซ่าฟึงสามารถได้เจอคนใหญ่คนโตมากมาย คนใหญ่คนโตพวกนี้ เลือกมาสักคนหนึ่งอย่างไม่ต้องสนใจ ก็สามารถนำพาสิ่งที่โจวเซ่าฟึงยากจะจินตนาการถึงมาให้

โจวเซ่าฟึงพยักหน้าเล็กน้อย เขาสามารถเป็นผู้จัดการสวนส่วนนอกของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง ล้วนเป็นฝีมือของตู้จื่อเยว่ เขาที่เกิดเป็นคนตระกูลโจว เป็นเพียงครอบครัวเล็กๆที่มีสินทรัพย์ไม่ถึงสามสิบล้านหยวนเท่านั้น ถ้าไม่มีตู้จื่อเยว่ เขาไม่มีวันมาถึงจุดนี้ได้