ลูกเขยยอดนักฆ่า - ตอนที่ 70
ตอนที่ 70 ยกหลานสาวให้
คำนับสามหน และคุกเข่าอีกหนึ่งครั้ง!
นี่คือสิ่งที่ชายชราผู้หยิ่งผยอง ได้กระทำต่อหน้าหลินหนานหลายครั้งหลายครา..
“คุณกู่!! นี่คุณทำอะไรกัน? ลุกขึ้นเร็วเข้า ลุกขึ้นก่อน!” หลินหนานร้องตะโกนห้าม พร้อมกับตรงเข้าไปพยุงร่างของผู้เฒ่ากู่ให้รีบลุกขึ้นทันที
แต่ดูเหมือนเข่าของชายชราจะมีรากงอก และหยั่งลึงลงไปใต้ดินอย่างรวดเร็ว เพราะไม่ว่าหลินหนานจะพยายามดึงให้ลุกขึ้นอย่างไร เขาก็ไม่ยินยอม..
“คุณชายหลิน ผมไม่ได้จะขอร้องให้คุณช่วยผม แต่ผมอยากจะขอร้องให้คุณช่วยตระกูลของผม..” ผู้เฒ่ากู่บอกกับหลินหนานด้วยน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
หลินหนานเข้าใจความรู้สึกของผู้เฒ่ากู่ได้เป็นอย่างดี นั่นเพราะหากสาเหตุทั้งหมดเกิดจากเพลงมวย ที่ได้รับการถ่ายทอดมาจากบรรพบุรุษของตระกูล เวลานี้ทายาทของตระกูลที่เป็นผู้ชายอีกหลายคน ก็กำลังฝึกเพลงมวยนี้อยู่ด้วยเช่นกัน
และเป็นผู้เฒ่ากู่เอง ที่ได้ถ่ายทอดเพลงมวยสร้างพลังหยางที่แข็งแกร่งนี้ ให้กับทายาทรุ่นต่อๆมาของตระกูล เขาไม่กล้าที่จะประมาทอีก เพราะแม้ทายาทในตระกูลบางคน จะเพิ่งฝึกฝนได้เพียงแค่สิบหรือยี่สิบปี แต่ไม่รู้ว่าพลังหยางที่สะสมในร่างกายนั้น จะมีอยู่มากมายเพียงใด และจะส่งผลเช่นใดได้อีกบ้าง
“คุณกู่ครับ.. ลุกขึ้นก่อน ไม่ต้องร้อนใจไป ผมย่อมมีหนทางช่วยคุณแน่!” หลินหนานตอบกลับอย่างรวดเร็ว เพื่อให้ชายชราสบายใจ และยอมลุกขึ้น
ผู้เฒ่ากู่รีบลุกขึ้นยืน พร้อมกับร้องตะโกนถามออกไปทันที “วิธีไหนงั้นเหรอ?”
“คุณจำชื่อสมุนไพรในใบสั่งยาที่ผมท่องไปเมื่อครู่ได้มั๊ยครับ นั่นคือ ‘ยาต้มซานหยิน’ ซึ่งมีคุณสมบัติพิเศษในการสลายธาตุไฟของพลังหยางได้” หลินหนานอธิบาย
“ผมเข้าใจแล้ว!”
แววตาของชายชราเป็นประกายสดใสขึ้นมาทันที พร้อมกับเอ่ยชื่นชมหลินหนานออกมาอีกครั้ง
“คุณชายหลิน คุณเปรียบเหมือนเทพจากสรวงสวรรค์จริงๆ!”
“แต่ใบสั่งยานั้นก็เป็นเพียงแค่การรักษาชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น ถ้าคุณต้องการจะแก้ที่ต้นเหตุ ก็ต้องแก้ที่ร่างกายของคุณเอง!” หลินหนานอธิบายต่อ
“คุณชายหลิน ได้โปรดบอกผมมาว่าจะแก้ไขที่ต้นเหตุได้ยังไง?” ผู้เฒ่ากู่เอ่ยถามอย่างร้อนใจ
“ขอกระดาษกับปากกาให้ผมหน่อยจะได้มั๊ยครับ!” หลินหนานร้องบอก
ชายชรารีบตะโกนเรียกผู้ช่วยของเขา ให้ไปนำกระดาษกับปากกามา หลังจากได้มาแล้ว หลินหนานก็ลงมือเขียนบางสิ่งบางอย่างลงในกระดาษอย่างไม่รีรอ
‘ตัวหนังสือสวยงามมากทีเดียว!’
ผู้เฒ่ากู่จ้องมองตัวหนังสือที่หลินหนานเขียน และอดที่จะแอบนึกชื่นชมอยู่ในใจไม่ได้ และในฐานะแพทย์ ย่อมต้องเขียนใบสั่งยาอยู่เป็นประจำ
ผู้เฒ่ากู่เติบโตในตระกูลที่ค่อนข้างเคร่งครัดในเรื่องของการศึกษา เขาถูกสั่งให้คัดลอกตำรายามาตั้งแต่ยังเด็ก ทำให้เป็นผู้ที่มีลายมืองดงามมาตั้งแต่นั้น จนกระทั่งได้ไปเรียนการเขียนอักษรจีนอย่างจริงจัง และประสบความสำเร็จในด้านนี้เล็กๆน้อย และสามารถเข้าร่วมเป็นสมาชิกของสมาคมประดิษฐ์อักษรจีนได้
ด้วยเหตุนี้ ทันทีที่ได้เห็นการตวัดลายเส้นของแต่ละตัวอักษร ซึ่งหลินหนานกำลังเขียนอยู่นั้น ทำให้ผู้เฒ่ากู่สามารถรับรู้ได้ถึงพลัง และความแข็งแกร่งที่ซ่อนอยู่ได้
ลายมือแฝงไว้ด้วยพลังแข็งแกร่ง!
หลังจากเขียนจนเสร็จแล้ว หลินหนานก็ได้ยื่นกระดาษแผ่นนั้นให้กับผู้เฒ่ากู่ทันที แต่หลังจากที่ชายชรารับกระดาษแผ่นนั้นมาอ่าน สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นตกอกตกใจขึ้นมาทันที และรู้สึกอัศจรรย์ใจอย่างมาก
“นี่เป็นวิธีการฝึกควบคุมลมปราณ เพื่อช่วยแปลงพลังหยางที่เกินขนาดเข้าสู่หัวใจ ก่อนจะนำกลับเข้าสู่ร่างกายอีกครั้ง เพื่อใช้ปกป้องอวัยวะภายในของร่างกาย ซึ่งช่วยให้สามารถมีชีวิตที่ยืนยาวขึ้นได้” หลินหนานอธิบาย
สิ่งนี้เป็นเพียงแค่วิธีการฝึกควบคุมลมปราณพื้นๆเท่านั้น ไม่ได้วิเศษวิโสอะไร หากเทียบกับวิธีการเดินลมปราณที่หลินหนานฝึกอยู่ในเวลานี้
และถึงแม้ตามร้านหนังสือจะมีตำราที่สอนเรื่องการฝึกลมปราณอยู่มากมาย แต่สิ่งที่หลินหนานเขียนให้นั้น ก็ยากที่จะหาพบได้ในตำราตามท้องตลาด และหลินหนานเองก็ไม่เคยคิดเขียนตำราออกจำหน่าย เขาต้องการเก็บความรู้เหล่านี้ไว้ในความทรงจำของตนเองเท่านั้น
ผู้เฒ่ากู่เก็บกระดาษแผ่นนั้นเข้าไปด้วยสีหน้าเคร่งขรึม หลังจากนั้นจึงได้บอกกับหลินหนานด้วยสีหน้าจริงจัง
“คุณชายหลิน คุณเปรียบเสมือนบิดามารดาผู้ให้กำเนิดชีวิตของผมอีกครั้ง ได้โปรดรับการ…”
แต่ยังไม่ทันที่ชายชราจะทันได้พูดจบประโยค หลินหนานก็รีบร้องขัดขึ้นเสียก่อน “หยุดๆ อย่าได้คิดที่จะคุกเข่าให้ผมอีก นี่อาวุโสกู่ คุณไม่เหน็ดเหนื่อยบ้างหรือยังไง?”
หลังจากได้ยินคำพูดของหลินหนาน ผู้เฒ่ากู่ก็ถึงกับหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย เขารู้สึกว่าวันนี้ตนเองค่อนข้างหวั่นไหวง่าย ไม่สงบนิ่งดังเช่นปกติ
ไม่แปลกที่ชายชราจะรู้สึกเช่นนั้น คำสาปที่แขวนอยู่เหนือศรีษะของชายในตระกูลมานานหลายปี กลับถูกหลินหนานแก้ไขให้ภายในเวลาเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมง เช่นนี้แล้วเขาจะไม่ให้เขารู้สึกลิงโลดดีใจได้อย่างไรกันเล่า
จากนั้น ผู้เฒ่ากู่ก็ได้เชื้อเชิญหลินหนานเข้าไปในห้องตรวจของตนเองอีกครั้ง และนั่งได้คุยกับหลินหนานต่ออีกครู่ใหญ่
หลังจากที่ได้รู้ว่า หลินหนานเพิ่งจะอายุเพียงแค่ยี่สิบเจ็ดปีเท่านั้น ชายชราก็ถึงกับแอบถอนหายใจกับตัวเอง และได้แต่คิดว่า อายุหาใช่เครื่องตัดสินความเก่งกาจของมนุษย์!
ในวัยเพียงแค่ยี่สิบเจ็ดปี แต่กลับมีความสามารถทางการแพทย์ล้ำเลิศถึงเพียงนี้!
ชายหนุ่มคนนี้จะต้องมีอนาคตที่รุ่งเรืองอย่างหาที่สุดไม่ได้อย่างแน่นอน!
เมื่อคิดได้เช่นนี้ ชายชราจึงได้แต่กระแอมเบาๆ พร้อมกับถามขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “คุณชายหลิน ไม่ทราบว่าคุณแต่งงานมีครอบครัวหรือยัง?”
“เอ่อ.. ยังครับ!” หลินหนานโกหก นั่นเพราะเรื่องระหว่างเขากับเย่ชิงเฉิงนั้น เป็นเรื่องที่ไม่สะดวกจะเปิดเผยต่อคนนอก
สีหน้าของผู้เฒ่ากู่สดใสขึ้นมาทันที พร้อมกับพูดโพล่งขึ้นมาว่า “ดีเลยล่ะคุณชายหลิน ผมเองก็มีหลานสาวที่เพิ่งจะอายุยี่สิบสองปีอยู่คนหนึ่ง กำลังศึกษาทางด้านการแพทย์อยู่ที่มหาวิทยาลัย ผมว่า.. คุณกับหลานสาวของผมน่าจะเหมาะสมกันมากทีเดียว!”
หลินหนานถึงกับนิ่งอึ้งไปด้วยความตกตะลึง…
ตาแก่นี่คงเสียสติไปแล้วแน่ๆ?
เพิ่งจะรู้จักกันไม่ถึงสองชั่วโมงด้วยซ้ำ นี่ถึงกับจะยกหลานสาวให้ฉันเชียวเหรอ?
หลินหนานรีบตอบกลับทันที “อาวุโสกู่ คุณไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ก็ได้ครับ ผมซาบซึ้งในน้ำใจและความเมตตาของคุณ แต่ผมยังไม่มีโครงการที่จะแต่งงานในเวลานี้ อีกอย่าง ผมเองก็ยังอยากเที่ยวสนุกให้เต็มที่ก่อน ผมยังไม่พร้อมที่จะดูแลรับผิดชอบผู้หญิงคนไหนครับ..”
“หนุ่มสาวที่ไหนบ้างจะไม่ชื่นชอบชีวิตสนุกสนานกันล่ะ? เรื่องหาความสุขในวัยหนุ่มเป็นเรื่องปกติธรรมดา ยังไม่ต้องถึงกับหมั้นหมายก็ได้ เพียงแค่ทำความรู้จัก แล้วก็ศึกษาดูใจกันไปก่อน ความรักย่อมต้องอาศัยเวลาบ่มเพาะ..”
ชายหนุ่มที่มีคุณสมบัติอย่างหลินหนานนั้น เปรียบเสมือนสมบัติล้ำค่าที่หาได้ยากยิ่ง และหากเขาได้หลินหนานมาเป็นหลานเคย ก็เท่ากับเป็นผลดีอย่างมากต่อตระกูลของตนเอง
ผู้ช่วยของผู้เฒ่ากู่ได้ยินก็ถึงกับหน้าเศร้าทันที..
ท่านหมอกู่.. ก่อนหน้านี้ไม่ได้พูดแบบนี้สักหน่อย!
ท่านหมอเคยบอกว่าคนที่จะมาเป็นสามีของหลานสาวคุณ จะต้องเป็นคนที่ไม่รักสนุก จิตใจแน่วแน่มั่นคงต่อหลานสาวของคุณเพียงคนเดียว..
แต่พอจะยกให้ชายหนุ่มคนนี้ กลับเปลี่ยนคุณสมบัติได้อย่างรวดเร็วล่ะ?
หลินหนานถึงกับหัวเราะออกมาพร้อมกับพูดขึ้นว่า “งั้นเหรอครับ..”
“ผมภูมิใจในตัวหลานสาวคนนี้มาก นอกจากจะเป็นคนเก่งและมีพรสวรรค์อย่างมากแล้ว หลานสาวของผมยังเป็นผู้หญิงที่สวยมากอีกด้วย ผมว่าพวกคุณสองคนเหมาะสมกันมากทีเดียว นี่.. คุณชายหลิน ถ้าคุณไม่เชื่อ ผมจะเอารูปหลานสาวให้ดู..”
หลังจากพูดจบ ชายชราก็ทำท่าจะลุกขึ้นไปหยิบภาพของหลานสาว มาให้หลินหนานดูจริงๆ
แต่หลินหนานได้เห็นผู้เฒ่ากู่ในระยะใกล้ชิดแล้ว และรู้สึกว่า หน้าของเขาก็พื้นๆธรรมดาๆมาก อีกทั้งใบหน้ายังเป็นทรงสี่เหลี่ยม แล้วหลานสาวของเขาจะหน้าตาอย่างไรกัน?
ยีนส์คงจะไม่ทำให้หลานสาวของเขาผิดไปจากนี้นัก!
“อย่าเลยครับ! ตอนนี้ผมยังไม่สนใจ และไม่พร้อมที่จะมีความสัมพันธ์ฉันท์ชายหญิงกับใครจริงๆ” หลินหนานรีบร้องห้าม และพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ”
“น่าเสียดาย..”
ผู้เฒ่ากู่ได้แต่นั่งหน้าเศร้า และนึกเสียดายโอกาสดีๆที่มาถึง แต่เขากลับไม่สามารถคว้าไว้ได้
“อาวุโสโกู่ ความจริงแล้วที่ผมมาที่หอฟู่ซิงวันนี้ ก็เพราะมีเรื่องต้องการจะรบกวนคุณ!”
หลินหนานไม่ต้องการที่จะอ้อมค้อมอีกต่อไป จึงพูดตรงเข้าประเด็น และวัตถุประสงค์ของตนเองทันที
“ผู้มีพระคุณ ขออย่าได้ใช้คำว่า ‘รบกวน’ กับผมอีก คุณชายหลินต้องการให้ผมทำอะไร ก็บอกมาได้เลย..” ผู้เฒ่ากู่รีบตอบหลินหนานกลับทันที
“ผมมาที่นี่เพราะต้องการหาซื้อสมุนไพร”
“อ่อ..”
ผู้เฒ่ากู่รีบถามกลับทันที “ไม่ทราบว่าคุณชายหลินต้องการหาซื้อสมุนไพรอะไร?”
ชายชราเอ่ยถามพร้อมกับหยิบสมุดขึ้นมาเตรียมจด แต่เมื่อได้ยินคำตอบของหลินหนาน เขาก็ถึงกับขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย พร้อมกับพูดขึ้นว่า
“สมุนไพรที่คุณชายหลินต้องการ ล้วนเป็นสมุนไพรหายากทั้งนั้นเลย!” ผู้เฒ่ากู่ถึงกับถอนหายใจออกมาเล็กน้อย
“ถ้าอาวุโสลำบากใจ ผมก็จะไปหาซื้อที่ร้านอื่นต่อ..” หลินหนานทำสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย
“ความจริงผมสามารถหาให้คุณชายหลินได้เกือบทั้งหมด มีเพียงสองตัวเท่านั้น ที่แม้แต่ผมเองก็ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน..”
จากนั้นชายชราเอ่ยถามขึ้นด้วยสีหน้างุนงงสงสัย “อะไรคือหญ้าวิญญาณหิมะ และอะไรคือบุหงาฟื้นคืนวิญญาณ?”
“เอ่อ.. ทั้งสองสิ่งนั้น..”
หลินหนานเริ่มพูดจาตะกุกตะกัก และเวลานี้เขาก็กำลังรู้สึกลำบากใจที่จะตอบ..
เป็นเพราะเขาไม่ระมัดระวังเอง จึงไม่ทันได้แปลงชื่อสมุนไพรทั้งสองชนิด เป็นชื่อสมุนไพรปัจจุบันเสียก่อน และหากหลินหนานอธิบายอะไรออกไปตอนนี้ เขาก็เกรงว่าจะสร้างปัญหาให้กับตัวเอง แต่หากไม่อธิบาย ชายชราก็ยากที่จะหาให้กับเขาได้..
แต่ในระหว่างที่หลินหนานกำลังตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่นั้น เสียงหวานๆของใครบางคนก็ดังมาจากประตู
“คุณปู่คะ ตรวจคนไข้เสร็จหรือยัง? วันนี้คุณปู่มีนัดเล่นหมากรุกกับหนูนะคะ!”
สิ้นเสียงหวานๆนั้น ร่างงดงามก็ปรากฏขึ้นภายในห้องตรวจของผู้เฒ่ากู่..