วิถีไลฟ์สตรีมของโอนิสาวสายอัดกระแทก - ตอนที่ 13

ผู้เขียน: จากความคิดเห็นที่ได้จากคอมเมนต์จึงได้ลองเขียนตอนพิเศษดู

แต่เดิมแล้วเป็นตอนสำหรับเสริมเนื้อเรื่องหลัก

เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้เล่นคนหนึ่งที่ได้ดูไลฟ์สตรีม

––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

สาเหตุที่[เขา]ได้ดูไลฟ์สตรีมเป็นเพราะว่าเขาตื่นเร็วกว่าปกติและเริ่มงานอดิเรกของเขาในการดูสตรีม

ไลฟ์สตรีมนั้นมีชื่อว่า[ไลฟ์สตรีมครั้งแรกของซุคุนะ] – ตั้งเวลาเริ่มสตรีมไว้ตอน6โมงเช้า เป็นไลฟ์สตรีมที่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น

“เริ่มสตรีมในวันที่สองของการเล่นสินะ…?”

“หายากนะเนี่ย” เขาพึมพำออกมา

ส่วนใหญ่แล้วสตรีมเมอร์หน้าใหม่มักจะเริ่มต้นสตรีมตั้งแต่วันแรกที่เล่นเพื่อหาความเป็นเอกลักษณ์ของตน

เมื่อมองไปยังรายละเอียดของไลฟ์สตรีม เขาก็ได้รู้ว่าผู้เล่นคนนั้นเลเวล14แล้ว

(ผู้เล่นคนนี้เพิ่มเลเวลขึ้นมาถึงเลเวล14ได้ตั้งแต่ในวันแรกที่เล่นทั้งที่เป็นช่วงแออัดของผู้เล่นใหม่งั้นเหรอ…)

เขารู้สึกแปลกใจเล็กน้อยเพราะเมื่อวานเขายังได้เห็จำนวนผู้เล่นหน้าใหม่ที่เข้ามาเล่นและได้ส่งกำลังใจให้กับสตรีมเมอร์หน้าใหม่ๆอยู่เลย

“สงสัยจังว่าจะเป็นการสตรีมแบบไหนกันนะ?” เพราะว่ารู้สึกแบบนั้นเขาจึงกดเข้าไปในลิงค์ของสตรีมที่กำลังจะเริ่มในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า

การที่สามารถที่จะสตรีมไปด้วยในขณะที่เล่นอยู่นั้นถือเป็นจุดขายของเกม[WorldLive – ONLINE]เลย แต่ว่า ในขณะที่กำลังพูดอยู่นี้มีผู้เล่นที่สตรีมไปด้วยเพียงไม่ถึง10%ของจำนวนผู้เล่นทั้งหมดด้วยซ้ำ

เหตุผลนั้นเป็นเพราะว่าจุดขายหลักของWLOและจุดประสงค์ของผู้บริโภคหลักนั้นต่างกัน

อะไรคือข้อเสียที่ใหญ่ที่สุดของVRMMOอย่างนั้นเหรอ? นั่นคือการที่คุณจะต้องฟูลไดฟ์ซึ่งจำกัดการกระทำของคุณให้อยู่เพียงแค่ในเกมเท่านั้น

และตามธรรมชาติของMMO เกมแนวนี้มักจะต้องใช้เวลาในการเล่นอย่างมาก

และต่างกับเกมMMOบนPCหรือเครื่องคอนโซลตรงที่VRMMOนั่นมีจุดด้อยกว่าที่[คุณไม่สามารถทำสิ่งอื่นควบคู่ไปได้]

เพราะว่าต้องเลือกทำทีละอย่าง จึงต้องเน้นไปที่คุณภาพที่ดีที่สุด  เสน่ห์ที่ไม่มีใครเหมือน และในตอนนั้นเองก็ได้มีดาวหางลูกใหม่ปรากฏขึ้นอย่างไม่ทราบที่มา ซึ่งนั่นก็คือWLO

กราฟฟิกที่เหนือกว่าใคร ระบบAIที่อยู่ ณ จุดสูงสุด ความรู้สึกเสมือนจริงของประสาทสัมผัสทั้ง5ที่เกมเสนอให้

และผลตอบรับจากกลุ่มทดลองเล่นครั้งแรกจึงทำให้เกมได้รับความสนใจเป็นอย่างมากที่สุด ผู้คนที่ต่างค้นหาเกมที่มีคุณภาพสูงเลือกซื้อมัน และนั่นคือความจริงที่เกิดขึ้น

แต่ถึงอย่างนั้น ผู้คนที่เลือกซื้อมาเพื่อสตรีมกลับมีอยู่ไม่มากนัก

ถึงแม้นักพากย์เกมชื่อดังและโปรเกมเมอร์ต่างเตรียมพร้อมอย่างดี ระบบการสตรีมในเกมเองก็ทำงานได้อย่างราบรื่น

โดยเฉพาะโปรเกมเมอร์ในหมวดVRต่างโด่งดังขึ้นจากการที่ไร้ซึ่งคู่แข่งในตลาด

ทั้ง [รินเนะจากHEROES] [ไฟม่าจากFreedom・Bombers] [มาซาโยชิจากFan・Creation] ต่างเพิ่มมูลค่าในชื่อเสียงของตนด้วยการเป็นผู้เล่นที่มีชั่วโมงในการเล่นที่สูงอย่างมากและยังไปได้ไกลกว่าผู้เล่นอื่นๆในเกม

และในขณะเดียวกันผู้ชมที่ไม่ใช่ผู้เล่นเองก็ยังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆอีกด้วย

WLOระบบการสตรีม เริ่มเป็นหัวข้อที่ผู้คนสนใจกันมากยิ่งขึ้น

[“อ่า อ่า เทส เทส”]

ขณะที่เขากำลังรำลึกอดีตอยู่นั้น เสียงนุ่มนวลก็ได้ดึงเขากลับสู่โลกความเป็นจริง

เมื่อมองไปที่จอแล้วจึงพบว่าไลฟ์สตรีมได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

ผู้ที่ปรากฏอยู่นั้นคือสาวเผ่าโอนิผมดำยาว ด้วยความที่มันเฉพาะทางเกินไปจึงไม่ค่อยมีใครเลือกเล่นมากนักแต่ก็ยังถือว่าเป็นหนึ่งในเผ่าที่คนนิยมกัน

อาจจะเพราะว่าเป็นครั้งแรกของเธอ รูปร่างที่กำลังโบกมือให้กับกล้องรวมถึงทำการเช็คเสียงไมค์เมื่อรวมเรื่องความน่ารักของตัวอวาตาร์เข้าไปด้วยแล้วจึงออกมาเพลินต่อสายตาอย่างมาก

[ดูครั้งแรกล่ะ]

นั่นคือคอมเมนต์ที่เขาทุ่มใจพิมพ์ให้ไป

การไลฟ์สตรีมคืองานบันเทิงที่เริ่มด้วยสตรีมเมอร์และผู้ชม

ที่มันสนุกก็เพราะว่ามีคอมเมนต์อยู่ด้วย

นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงจะพิมพ์คอมเมนต์นี้ให้กับสตรีมที่เขาดูทุกๆครั้ง นั่นเป็นเพราะว่าเขาเชื่อว่ามันเป็นการกระทำที่ช่วยสนับสนุนได้ดีที่สุดจากเขา

ขณะที่เขาคิดอย่างนั้นก็ได้มีคอมเมนต์อื่นๆจากผู้ชมคนอื่นเพิ่มขึ้นมา สตรีมเมอร์สาวจึงยิ้มกว้างออกมา

[“อ๊ะ สวัสดีทุกคนที่มาดูเป็นครั้งแรกนะ นี่ก็เป็นการไลฟสตรีมครั้งแรกของฉันเหมือนกันแล้วฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าทุกอย่างโอเคไหม? ทุกคนได้ยินเสียงฉันกันหรือเปล่า?”]

หรือเพราะทุกคนจะชะงักไปกับท่าทางตอบกลับอันใสซื่อกันนะ?เพราะว่าไม่นานแม้จะมีผู้ชมเพียงหลักสิบคนช่องคอมเมนต์ก็ปรากฏข้อความขึ้นมากมาย

เขาก็ด้วยที่คอมเมนต์ในเชิงสร้างสรรค์

[“เยี่ยมไปเลย อ๊ะ ยินดีต้อนรับทุกคนที่มาใหม่นะ ถ้างั้นก็มาเริ่มกันเลยเถอะ ทุกคนเรียกฉันว่าซุคุนะได้นะ เมื่อวานนี้ถ้าใครได้ดูสตรีมของรินจัง…รินเนะแล้วล่ะก็คงจะได้รู้จักฉันกันแล้วนะ”]

“หือ?”

คำพูดที่ออกมาจากปากของสตรีมเมอร์—ซุคุนะอย่างเรียบง่ายนั้นต้องใช้เวลาทำความเข้าใจสักพัก

รินจัง? จากที่ว่ามานั้นหมายถึงรินเนะจาก[HEROS] และจากคอมเมนต์อื่นๆทำให้เขาได้รู้ว่าเด็กหญิงข้างหน้าเขาคือผู้เล่นที่กำลังจะเริ่มเป็นโปรเกมเมอร์

เขารับรู้ถึงข้อมูลเรื่องที่จะมีเด็กใหม่เข้ามาอยู่ในกลุ่ม[HEROES]

เพียงแต่ว่าเขานั้นไม่ได้สนใจในอีสปอร์ต เขาเพียงแค่เป็นแฟนที่ติดตามรินเนะผู้ซึ่งทำการไลฟ์สตรีมก็เท่านั้น

ยิ่งไปกว่านั้นสตรีมที่ซุคุนะปรากฏตัวเป็นครั้งแรกเป็นไลฟ์สตรีมของรินเนะ เขาที่ไล่ดูสตรีมของสตรีมเมอร์หน้าใหม่จึงได้พลาดไปอย่างน่าเสียดาย

(น-น่าเสียดายจริง…อย่างนี้เอง เธอไลฟ์สตรีมไปแล้วเมื่อวานสินะ…)

ท่ามกลางกลุ่มคนดูที่เริ่มจะเป็นแฟนติดตามซุคุนะแล้ว เขาได้แต่เพียงอาลัยให้กับโอกาสที่เสียไป

(แต่ว่านะ…เธอสวมใส่อุปกรณ์ที่เข้ากับเลเวลอยู่ ในเมื่อเธอถือตะบองเหล็กแสดงว่าเลือกสกิลอาวุธไร้คมมา? หายากนะที่เด็กผู้หญิงจะเลือกสกิลนี้น่ะ)

พอตั้งสติได้แล้วเขาก็มองไปยังอุปกรณ์สวมใส่ของซุคุนะอีกครั้ง

อุปกรณ์เหล็กรวมถึงชุดเกราะโซ่ถัก การที่ใส่กางเกงขายาวพร้อมเข็มขัดแสดงว่าเธออาจจะเลือกสกิลขว้างมาก็ได้ เพราะว่านั่นเป็นเหตุผลเดียวที่จะเลือกกางเกงที่มีเข็มขัดมาด้วยเพราะค่าพลังป้องกันของมันเท่ากับกางเกงขายาวธรรมดาอื่นๆ

ในส่วนของอาวุธคือตะบองเหล็ก ถึงเผ่าโอนิจะเป็นที่นิยมในหมู่เด็กสาวแต่น้อยคนที่จะเลือกใช้มัน ไม่ว่าภาพลักษณ์จะดูไม่วง่ามากนักแต่ก็ดูพึ่งพาได้

(คงบอกได้ว่าดูขาดความสมดุลล่ะนะ…แต่แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน)

มุ่งหน้าไปยังทุ่งราบอย่างกระตือรือร้น เธอจัดการฆ่าหมาป่าไปแล้วอีกฝูง

ซุคุนะเล็งไปที่จุดอ่อนอย่างแม่นยำและฆ่ามันตายในครั้งเดียวก่อนจะพูดคุยตอบกลับคอมเมนต์ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

(จะต่อสู้เก่งเกินไปแล้ว เมื่อกี้นั่นมันอะไรน่ะ? เพิ่มค่าสถานะแค่ความคล่องแคล้วอย่างเดียวเลยเหรอ? ทุบหัวหมาป่าด้วยความรวดเร็วแบบนั้น…)

ยิ่งไปกว่านั้นทุกครั้งที่เธอพบเหยื่อ แววตาของเธอเปลี่ยนไปราวกับสัตว์ป่า พอจัดการอีกฝ่ายได้เรียบร้อยแววตาของเธอก็กลับมาเป็นของเด็กสาวอีกครั้ง

ราวกับว่าเขาเพ้อไปว่าเธอถูกตัวอะไรเข้าสิงเสียอย่างนั้น

(จะต้องโด่งดังแน่ๆ ไม่ผิดแน่)

ประสบการณ์ในฐานะผู้ชมอันโชกโชนของเขาเห็นถึงศักยภาพในตัวของซุคุนะ

หลังจากนั้นเธอก็พึมพำขึ้นมาเกี่ยวกับการทำลายร่างกายของมนุษย์และก็หัวเราะร่าก่อนจะได้ตื่นเต้นไปกับการสู้กับบอสอย่างกะทันหัน

ไม่แปลกเลยที่เขาจะรู้สึกติดใจเข้า

☆

“เอาล่ะ เดี๋ยวจะเริ่มอีกทีตอนบ่ายโมงสินะ?”

ณ จุดที่ไกลที่สุดในเกม แคลน[เขี้ยวมังกร – ริว โนะ คิบะ]

เขาผู้ซึ่งเป็นนักผลิตผู้สนับสนุนแคลนนั้นก็ไดเตรียมอุปกรณ์ของเขาและเริ่มออกวิ่ง

นั่นเพื่อไปพบกับผู้เล่นใหม่ผู้ครอบครองวัตถุดิบของบอสยูนีคที่ไม่เคยมีใครปราบได้มาก่อน…นั่นคือข้ออ้างที่เขาใช้เพื่อจะได้พบปะ หรือเพื่อไปเป็นเพื่อนกับซุคุนะ

โชคดีที่ความถนัดของเขาในตอนนี้จะเป็นประโยชน์ให้แก่ซุคุนะ

ถ้าเป็นไปได้ด้วยดีบางทีเขาอาจจะได้สร้างสิ่งของจากวัตถุดิบยูนีคก็เป็นได้

“ใช่ว่าทุกอย่างจะเป็นไปตามที่หวังล่ะนะ”

สิ่งที่เขาทำเป็นเพียงการคว้าโอกาสเท่านั้น

ขณะที่คิดอะไรแบบนั้นเขาก็เริ่มเดินทางอย่างเร่งรีบจากฐานของเขาที่อยู่ที่เมืองอันดับที่สี่[ฟีอัส] สู่เมืองแห่งการเริ่มต้น

เขาคือผู้เล่นระดับสูงสายชิลที่ใช้เวลาในแต่ละวันไปกับการดูไลฟ์สตรีมและสร้างอุปกรณ์ภายในเกม

ผู้เล่นระดับสูงที่คอยช่วยเหลือพวกพ้องจากเบื้องหลัง ในบัดนี้ก็ไม่ได้เป็นอะไรไปมากกว่าแฟนคนหนึ่ง

––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

ผู้เขียน: ใช้เวลาเดิน8ชั่วโมงจากเมืองแห่งการเริ่มต้นสู่เมืองอันดับที่สี่

ได้เวลาสปีดรันสำหรับเขาที่ต้องถึงภายใน4ชั่วโมงแล้ว!