วิถีไลฟ์สตรีมของโอนิสาวสายอัดกระแทก - ตอนที่ 27

ในเกมWLO ค่าSPเป็นตัวแปรสำคัญ

จะเรียกว่าเป็นจุดอ่อนอันยิ่งใหญ่ของอาชีพแนวหน้าเลยก็ได้

ถ้าแค่เดินไปมาค่าSPก็ไม่ได้ถูกใช้อะไร แต่ระหว่างการต่อสู้ ทั้งโจมตี หลบหลีก ใช้สกิล ฯลฯ ส่วนใหญ่แล้วมักจะใช้ค่าSPเสมอ

ถ้าให้เทียบความต่างกับค่าMPล่ะก็ SPฟื้นฟูได้ไว

ถึงแม้ว่าบางครั้งอาจจะต้องมีการหยุดพักบ้าง แต่ถ้าต่อสู้เก่งขึ้นเรื่อยๆส่วนใหญ่แล้วก็มักจะไม่เจอเหตุการณ์SPหมดกัน ยิ่งถ้าอยู่ในปาร์ตี้แล้วยังสามารถแจกแจงหน้าที่แล้วสับเปลี่ยนเพื่อพักฟื้นฟูอีกด้วย

แต่มันจะกลายเป็นคนละเรื่องกันเลยหากต้องสู้กับบอสที่จำเป็นต้องใช้สกิลอยู่เรื่อยๆ

ยิ่งพื้นที่การโจมตีกว้างเท่าไหร่ ก็ยิ่งใช้ค่าSPมากขึ้นเพื่อที่จะหลบมัน หรือบางครั้งยังมีสถานการณ์ที่ทำให้ใช้สกิลไม่ได้อีก

ยิ่งสกิลนั้นใช้SPจำนวนมาก ถ้าหวังจะใช้สกิลรุนแรงเพื่อปิดฉากการต่อสู้ นั่นอาจทำให้ตกอยู่ในสภาวะที่เสี่ยงกว่าเดิมด้วยซ้ำ

ในตอนที่ซุคุนะสู้กับหมาป่าแดง สิ่งที่ทำให้เธอลำบากมากที่สุดไม่ใช่ความเร็วของมันแต่เป็นการโจมตีที่ต่อเนื่องจากพลังงานที่ไร้ที่สิ้นสุดของมัน

ใช่แล้ว สาเหตุที่หมาป่าแดงที่เป็นสายกายภาพล้วนนั้นแข็งแกร่งอย่างมากเป็นเพราะคู่ต่อสู้ของมันมักจะใช้ค่าSPจนหมดและไม่มีโอกาสพักฟื้น

โดยที่ไม่นับผู้เล่นบางคน การจะตอบโต้กับมันได้นั้น คนส่วนใหญ่จะหลบการโจมตีแล้วใช้ช่องว่างนั้นเข้าประชิดแล้วค่อยโจมตี นั่นคือวิธีพื้นฐานที่จะจัดการหมาป่าแดงอาเรีย

แต่ว่า หากใช้วิธีนั้นแล้ว หมาป่าแดงที่มักจะวิ่งไปรอบๆทำให้การจะจัดการกับเรื่องนั้นก็ใช้SP การเตรียมจะโจมตีก็ใช้SP การโจมตีเองก็ใช้SP ทั้งสามขั้นตอนล้วนใช้SP

ผลก็คือค่าSPจะมีไม่พอแล้วสุดท้ายก็แพ้ไป นั่นคือชะตาของคนส่วนใหญ่ที่พบกับหมาป่าแดง

ถ้าเป็นผู้เล่นสายเวทล่ะ? พวกนั้นรับมือกับการโจมตีทางกายภาพไม่ได้ด้วยซ้ำและก็ตายไป

ด้วยเหตุนั้น กลยุทธ์การโจมตีสวนกลับทันทีที่ซุคุนะใช้ในศึกหมาป่าแดงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด [ถ้าทำได้]ล่ะนะ

ใช้โอกาสนี้อธิบายเลยละกัน หมาป่าแดงที่ถูกมองว่าไร้เทียมทานนั้นมีจุดอ่อนใหญ่หลวงคือ[HPที่ต่ำ]

เพิ่มเลเวลขึ้นเยอะๆ เพิ่มค่าสถานะขึ้นเยอะๆ เตรียมพร้อมอุปกรณ์สวมใส่ให้ดี แล้วศึกษารูปแบบการโจมตีของมัน สักวันก็จะปราบมันได้เอง นั่นคือสิ่งที่พวกเขาคาดการณ์เอาไว้

☆

“น-นี่มัน…”

ไม่มีคำพูดอะไรออกมาเลย โทวกะจังเอียงคอดูสงสัย ส่วนโคเนโกะมารุซังก็ยิ้มราวกับรู้ว่าจะเป็นแบบนี้

“สกิลเป็นยังไงเหรอคะ?”

“ด-ดูสิ”

คงเป็นเพราะสงสัยในปฏิกิริยาที่ฉันทำ ฉันเลยทำให้จอเมนูมองเห็นทั่วไปได้และส่งให้โทวกะจังที่ถามขึ้น

หลังจากที่มองดูแล้วค่อยๆอ่านอย่างช้าๆ เธอก็เกรงตัวขึ้น

“ฮ่าฮาฮาฮา ทั้งสองมีรีแอคชั่นที่ดีจริงๆเลยนะ สบายใจได้ไม่ได้ฝันไปหรอก”

“เดี๋ยวนะเดี๋ยวนะเดี๋ยวนะ”

“แต่พวกเธอเข้าใจใช่ไหม? นี่ไม่ใช่อะไรที่จะแสดงให้คนอื่นเห็นระหว่างสตรีมอยู่ได้เลย จากทั้งสามอาวุธยูนีคที่ถูกสร้างขึ้นมาจนถึงตอนนี้ แม้จะไม่ใช่พลังทำลายล้างเหมือนพวกนั้นแต่สิ่งนี้สามารถให้เอฟเฟคที่ทรงพลังแบบนี้กับผู้เล่นคนไหนก็ได้เลย”

จากคำพูดที่จริงจังของโคเนโกะมารุซัง พวกเราจึงเห็นพ้องตรงกัน

ลดการใช้ค่าSPลงครึ่งหนึ่ง พูดง่ายๆคือใครก็ตามที่สวมใส่สิ่งนี้จะสามารถใช้สกิลได้มากขึ้นเป็นสองเท่าจากที่เคย

พูดให้ถูกก็ไม่ถึงขนาดนั้นเพราะยังมีการชะงักหลังใช้สกิลอยู่ด้วยเล็กน้อย แต่ถ้าให้สรุปสั้นๆก็สองเท่านั่นล่ะ

“…ถ้าฉันไม่ได้สร้างพร้อมกันกับชุดเกราะนี้ บางทีมันอาจจะมีแค่เอฟเฟค[ลดค่าSPจากการใช้สกิลครึ่งหนึ่ง]ก็ได้ แต่ว่าในเมื่อทำลงไปแล้ว ชุดอุปกรณ์สวมใส่นี้ก็เสร็จสมบูรณ์แล้วล่ะ โชคดีที่คนอื่นจะไม่สามารถเห็นค่าSPของผู้เล่นหรือรายละเอียดของอุปกรณ์สวมใส่ได้ ฉันเลยอยากให้เธอปิดเรื่องสกิลเป็นความลับไว้ก่อน อย่างน้อยก็จนกว่าอุปกรณ์สวมใส่อื่นๆที่มีเอฟเฟคเดียวกันจะเริ่มปรากฏขึ้นมาในเกมล่ะนะ”

จากที่เขาเล่ามา ฉันและโทวกะจังพยักหน้ารับ

สักวันจะมีผู้เล่นคนหนึ่งที่โผล่ขึ้นมาและปราบอาเรียลงและได้รับดรอปหายาก[จิตวิญญาณ]

หรือบางทีจากบอสยูนีคอื่นๆ เอฟเฟคในระดับเดียวกัน –อย่างเช่นลดการใช้MPครึ่งหนึ่ง— อาจจะถูกใครสักคนสร้างขึ้นมาก็ได้

เนื่องจากมีบอสยูนีคประเภทต่างๆถูกปราบลงไปถึง4ชนิดแล้วภายใน2สัปดาห์ และจากที่รินจังว่าไว้ว่าเร็วๆนี้จะมีการปราบได้อีกตัวแล้ว จึงไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้เลยสักหน่อย

“แน่นอนว่าฉันไม่ได้ห้ามไม่ให้ใช้หรอกนะ ก็แค่ทำให้มันดูคลุมเครือเข้าไว้ อะไรอย่างเช่นอุปกรณ์มีผลลดค่าSPที่ใช้ลงบ้าง อะไรอย่างนั้นให้ดูน่าเชื่อถือสักหน่อย”

“คุณพูดถูก…ฉันเองก็ไม่อยากถูกกล่าวหาว่าเป็นพวกขี้โกง ฉันจะทำแบบนั้นละกัน”

ฉันรับคำแนะนำของโคเนโกะมารุซังมาอย่างเต็มใจ

จากการคาดการณ์ก่อนหน้านี้ มีโอกาสที่ผู้เล่นคนอื่นจะสามารถได้รับไอเท็มที่มีผลแบบเดียวกัน แต่สำหรับตอนนี้เรื่องนั้นยังคงเป็นเรื่องของ[สักวันหนึ่ง]

เกมนี้พึ่งจะเปิดตัว แน่นอนว่ารางวัลใหญ่มักตกไปอยู่ในมือของผู้เล่นที่ปราบได้เป็นคนแรก และในเกมออนไลน์มักเกิดความอิจฉากันได้อย่างง่ายดาย

ฉันอยากจะเลี่ยงการเพิ่มเชื้อเพลิงลงไปในกองไฟนั่นน่ะ

“ขอบคุณมากนะ เพื่อเป็นการขอโทษหรืออะไรทำนองนั้น ภรรยาฉันบอกให้ส่งมอบเครื่องประดับนี้ให้ด้วยน่ะ”

“เครื่องประดับ?”

โคเนโกะมารุซังตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มและเปิดจอเมนูของตัวเองก่อนจะกดลงไปแล้วไอเท็มชิ้นหนึ่งก็ถูกส่งต่อมาให้ฉัน

กดลงไปที่ตกลงในช่องที่ถามฉันว่าจะรับหรือไม่ ฉันเปิดหน้าจอของไอเท็มนี้ออกมา

—

โชคเกอร์หมาป่าดำ

ความหายาก : ทั่วไปชั้นสูง PM

ความคล่องแคล่ว + 5

โชคเกอร์สีดำสนิททำจากวัตถุดิบที่ได้จากหมาป่าดำ

มีผลเพิ่มความสามารถในการรับรู้ของผู้สวมใส่

—

“ภรรยาของฉันอยากมอบให้เธอเป็นของขวัญน่ะ มันสร้างมาจากวัตถุดิบมี่เหลือของหมาป่าดำ ผลเอฟเฟคไม่ค่อยมากนักแต่ในเมื่อภรรยาของฉันลงมือสร้างมันขึ้นมาแล้ว ฉันหวังว่าเธอจะรับไปนะ”

“ในเมื่อสร้างมาให้ ฉันก็ขอรับไปด้วยความเต็มใจนะ”

“ว้าว โชคเกอร์ล่ะ…มีสัญลักษณ์ของหมาป่าปักเอาไว้ด้วย”

สวมใส่เครื่องประดับที่ได้รับมาทันที โทวกะจังเองก็ตรวจสอบรายละเอียดอย่างจริงจัง

ใช้นิ้วสัมผัสไปรอบๆ ฉันก็แน่ใจว่ามีปักอยู่จริงๆ

ทำให้ได้รับรู้ว่ามันถูกออกแบบมาอย่างแม่นยำ สามารถรับรู้ได้ถึงเจตนาของผู้สร้างขึ้นมาเลย

“ถ้างั้นก็จบเรื่องการเจรจาจากทางฝั่งนี้แล้วนะ”

“ถ้าอย่างนั้นคุณมีวัตถุดิบอะไรที่อยากได้ล่ะ”

“ที่ฉันอยากได้ก็มี-…”

โดยไม่มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษ พวกเราต่างมีรอยยิ้มน่ากลัวและบทสนทนาอันน่าสงสัย…ซะที่ไหนกันล่ะ พวกเรากลับไปคุยธุรกิจข้อตกลงกันต่างหาก

หลังจากนั้นประมาณ5นาที

โดยที่ไม่มีข้อโต้แย้งอะไร วัตถุดิบส่วนใหญ่ที่เหลือถูกส่งมอบไปให้กับโคเนโกะมารุซังแล้วพวกเราก็แยกตัวจากเขาออกมา