วิถีไลฟ์สตรีมของโอนิสาวสายอัดกระแทก - ตอนที่ 4

ในชั่วขณะที่ฉันได้รู้สึกตัวขึ้นมา ฉันก็ยืนอยู่บนทุ่งหญ้ากว้างแล้ว

สิ่งแรกที่ทำฉันตกใจก็คือการที่มี[กลิ่น]

กลิ่นอันหอมหวนของดอกไม้ กลิ่นสัมผัสของพื้นดิน กลิ่นที่บ่งบอกให้รู้ว่ากำลังยืนอยู่บนทุ่งหญ้าน่ะ

ที่ฉันตกใจก็เพราะว่าในเกมที่ฉันได้สัมผัสมาในช่วง2วันนี้ไม่มีสิ่งนี้เลย

“ขอต้อนรับเข้าสู่[Worldlive – ONLINE]”

เป็นไปเหมือนกับข้อมูลที่ได้รับมาก่อนหน้า มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลังของฉัน

พอหันกลับไป ผู้ที่ยืนอยู่ตรงนั้นคือผู้หญิงในชุดแม่ชีสีน้ำเงินเข้ม

ถูกเรียกกันว่าเนวิเกเตอร์ ตัวละครสำหรับผู้เล่นมือใหม่ที่จะปรากฏตัวด้านหลังของผู้เล่นที่มายังโลกใบนี้เป็นครั้งแรก

“ดิฉันชื่อไอริส มีหน้าที่คอยชี้นำทางให้แก่ผู้มาใหม่ค่ะ”

พร้อมกับที่เอ่ยคำเหล่านั้น เธอยื่นแผ่นสีเงินที่ดูเหมือนบัตรสักอย่างให้กับฉัน

นี่คือเมนูการ์ด ไอเท็มสำหรับผู้เล่นที่ไม่สามารถใช้ระบบสั่งการด้วยจิตใจได้

ดูเหมือนว่าจะใช้แทนบัตรยืนยันตัวตนและบัตรเงินสดได้เช่นกัน

“กรุณานึกถึงหน้าจอแสดงผลด้วยค่ะ หน้าจอควรจะปรากฏขึ้นมา หากไม่ได้ผลสามารถถูที่บัตรได้เช่นกันค่ะ”

“อย่างนี้เหรอ…อ๊ะ ออกมาแล้ว”

ฟิ้วว เสียงที่อธิบายไม่ได้ดังขึ้นพร้อมกับที่หน้าจอแสดงผลปรากฏขึ้นมาเหมือนหน้าจอสมาร์ทโฟน และการทำงานของมันก็คล้ายกันอีกด้วย

ก็นะ ดีกว่าโดนบอกให้ใช้ระบบจอใสอย่างโฮโลแกรมแบบนั้นน่ะ

หน้าจอยังไม่แสดงระบบเมนู ในตอนนี้มีเพียงสองคำที่แสดงอยู่ [ตั้งค่าเริ่มต้น]

“พวกเรามาเริ่มตั้งค่ากันเถอะค่ะ ก่อนอื่นเลยกรุณาเลือกเผ่าพันธุ์ด้วยค่ะ”

พอกดลงไปที่ตั้งค่าเริ่มต้นก็มีสองตัวเลือกให้เลือก

เผ่ามนุษย์และอมนุษย์

พอเป็นอมนุษย์แล้วก็มีตัวเลือกแยกย่อยลงไปอีก

ฉันเลือกไปยังเผ่าอมนุษย์ ฉันเลื่อนหาเผ่าพันธุ์ที่ต้องการหลังจากที่ได้ปรึกษากับรินจัง

มีตั้งแต่เผ่าพันธุ์ชื่อดังอย่างเอลฟ์,ครึ่งสัตว์ป่า,คนแคระ รูปร่างอวาตาร์ของตัวละครในเกมVRนี้แสดงผลออกมาต่อหน้าฉัน ขนาดฉันที่เรียนรู้มาก่อนยังรู้สึกได้ถึงความกดดันจากจำนวนอันมากมาย

เลื่อนลงมาจนสุดก็ยังไม่เห็นจึงต้องกลับขึ้นไปเลื่อนลงมาใหม่ สุดท้ายฉันก็เจอเผ่าพันธุ์ที่ต้องการแล้วจึงกดเลือกมัน

และนั่นก็คือ[เผ่าโอนิ] เป็นเผ่าที่มีค่าสถานะเอนเอียงไปด้านใดด้านหนึ่งโดยเฉพาะ เป็นเผ่าเฉพาะทางมากๆ

“เมื่อเลือกเผ่าพันธุ์แล้ว กรุณาปรับแต่งรูปลักษณ์ของอวาตาร์ของท่านด้วยค่ะ”

พร้อมกันกับที่เนวิเกเตอร์กล่าว หน้าจอแสดงผลรูปร่างขึ้นมาในจอเมนู

ผมสีดำ ตาสีแดง และเขาเล็กๆ

ส่วนสูงที่เท่ากับในโลกจริงซึ่งก็คือ155เซน รูปร่างตรงส่วนนั้นที่ยังดูราบเรียบยังคงเหมือนเดิม ฉันอยากจะร้องไห้

อ๊ะ ปรับอปไปให้ใหญ่ขึ้น…ไม่ ไม่ล่ะ ฉันรู้สึกว่าถ้าทำแบบนั้นฉันจะยอมรับความพ่ายแพ้ ถ้าเพียงแค่ฉันมีเหมือนกับรินจังนะ…

ฉันที่ทนต่อความยั่วยวนในจิตใจได้จึงได้เปลี่ยนแค่ความยาวของผมจากสั้นเป็นกึ่งยาว

รินจังบอกว่าปล่อยไว้ไม่ต้องไปยุ่งตรงส่วนนั้นก็ได้

“เมื่อปรับแต่งอวาตาร์เสร็จสิ้น กรุณาเลือกสกิลทั้งสองสกิลด้วยค่ะ ในปัจจุบันนี้สกิลที่นิยมคือสกิล[ดาบมือเดียว]และสกิล[เวทมนต์ประเภทสายฟ้า]ค่ะ”

ดูเหมือนว่าจะมีการสอนถึงสกิลที่นิยมใช้กันด้วยล่ะ

เพราะว่าเป็นโลกแฟนตาซีก็เข้าใจล่ะนะว่าอยากจะใช้ดาบน่ะส่วนเวทมนต์ก็คงจะเหมือนกับฝันที่เป็นจริงเลยสินะ

ก็แค่ว่าฉันไม่สนใจที่จะใช้สกิลพวกนั้นก็เท่านั้นเอง

ต้องบอกว่าเลือกไม่ได้ด้วยซ้ำ

หมายถึงสกิลเวทมนต์น่ะ ตั้งแต่ที่จะเริ่มเกมฉันก็ทิ้งตัวเลือกนั้นไปแล้ว

ถ้าจะถามว่าทำไมล่ะก็ ค่าสถานะเกี่ยวกับเวทมนต์ของ[เผ่าโอนิ]ที่ต่ำเตี่ยสุดๆไปเลยเป็นสาเหตุล่ะ

สรุปง่ายๆก็คือ ค่าMPที่จำเป็นต้องใช้ในการร่ายเวทย์ ค่าปัญญาที่ส่งผลต่อความรุนแรงของเวทย์ ค่าต้านทานเวทมนต์ที่ส่งผลต่อการป้องกันด้านเวทมนต์ ทั้งสามค่านี้ต่ำมากๆอีกทั้งยังมีอัตราการเติบโตอยู่ที่-75%ซึ่งรุนแรงมากๆ

ยกตัวอย่างเช่น เมื่อเพิ่มเลเวลไปจนถึงจุดที่ค่านั้นควรจะเพิ่มมา20แต้ม มันจะเพิ่มเพียงแค่5แต้มเท่านั้น

ก็เพื่อแลกกับค่าความแข็งแกร่งทางกายภาพที่ส่งผลต่อค่าพลังโจมตี ค่าความอดทนที่ส่งผลต่อพลังป้องกัน ค่าความคล่องแคล่วที่ส่งผลต่ออัตราการโจมตีคริติคอลและการสร้างไอเท็ม ค่าความว่องไวที่ส่งผลถึงความเร็ว ค่าสถานะเหล่านี้จะมีอัตราการเติบโตที่สูงขึ้นอย่างมาก

โดยรวมแล้วก็คือตัวละครเฉพาะด้านกายภาพนั่นเอง

นั่นล่ะคือเผ่าที่เรียกว่า[เผ่าโอนิ]

เพราะอย่างนั้นจึงเมินเฉยสกิลสายเวทมนต์ไปได้เลย ตอนนี้ฉันจึงเลือกสกิล[อาวุธไร้คม]ขึ้นมา

ทำไมไม่เลือกสกิล[ดาบมือเดียว]น่ะเหรอ? ก็ฉันไม่ถนัดใช้ของมีคมนี่นา…

ไม่ใช่ว่าเพราะเป็นโอนิถึงต้องใช้ตะบองหรอกนะ มันก็แค่อาวุธแบบแท่งหรือกระบองมันใช้ง่ายกว่าดาบก็เท่านั้นเอง

แต่คนญี่ปุ่นยุคใหม่คงจะถนัดใช้อาวุธไร้คมมากว่าล่ะนะ

เพราะที่ต้องทำก็แค่ฟาดมันลงไปก็พอแล้ว และยังใช้ได้ทุกส่วนอีก

ถ้าใช้ด้านแบนของดาบ ดาบก็จะพัง ถ้าไม่ใช้ด้านคมก็จะฟันไม่เข้าอีก

แต่ในเกมไม่จำเป็นต้องใช้เก่งก็ได้ แต่สำหับฉันที่ไม่ถนัดเรื่องเกมก็ขอใช้อาวุธที่ถนัดมือหน่อยดีกว่า

ส่วนอีกสกิลนึงก็คือสกิล[ขว้าง]

เผ่าโอนิส่วนใหญ่ใช้เวทมนต์ไม่ได้

นั่นหมายความว่าไม่สามารถโจมตีระยะไกลได้

สกิลนี้ถูกเลือกมากลบจุดอ่อนในด้านนั้น กรณีเลวร้ายที่สุดก็สามารถใช้หินแถวนั้นมาขว้างได้เผื่อในตอนที่อาวุธพัง

“เมื่อเลือกสกิลเรียบร้อยแล้ว กรุณากระจายแต้มสถานะให้กับค่าสถานะเริ่มต้นนด้วยค่ะ”

ตามคำแนะนำ ฉันกดลงไปในหน้าจอแล้วหน้าจอสถานะก็ปรากฏขึ้นมา

ชื่อผู้เล่น:

เผ่า:[เผ่าโอนิ]

อาชีพ:

เงิน:1000ไอริส

ค่าสถานะ

HP:39

MP:0

SP:26

ความแข็งแกร่ง:13

ความทนทาน:13

ความคล่องแคล่ว:13

ความว่องไว:13

ปัญญา:0

ความต้านทานเวทมนต์:0

โชค:10

แต้มที่หลงเหลือ:10

สกิล

[อาวุธไร้คม] : ความเชี่ยวชาญ 0

[ขว้าง] : ความเชี่ยวชาญ 0

พอได้เห็นค่าสถานะแบบนี้ฉันก็พอจะเดาได้ถึงอัตราการเติบโตของเผ่าโอนิแล้ว

สามสิบเปอร์เซ็นต์ 30% ดูเหมือนจะเป็นอัตราการเติบโต

พอได้เห็นแล้วดูเหมือนว่าHPและSPก็รวมอยู่ในการเติบโตด้วย

เพราะถ้าไม่ใช่ ค่าพวกนั้นก็ควรจะอยู่ที่พื้นฐานของ30และ20นี่นา

จะว่าไปแล้วSPก็คือค่าพลังงาน สำหรับใช้สกิล โจมตี วิ่ง หลบ และอื่นๆ การกรำเหล่านั้นลดค่าพลังงานลง

ต่างจากค่าMPก็คือค่าพลังงานฟื้นตัวขึ้นได้ แต่ถ้าใช้อย่างไม่ระวังตัวคุณอาจจะขยับไม่ได้ขึ้นมากลางการต่อสู้ก็ได้

นั่นหมายความว่า [Worldlive – ONLINE] เป็นเกมที่คุณจะต้องบริหารพลังงานให้ดี

นอกเหนือจากนั้นแล้วค่าสถานะเกี่ยวกับเวทมนต์ก็อย่างทีได้เล่าไปก่อนหน้าก็ถูกแสดงขึ้นมา

ค่าเริ่มต้นที่เลข0 ซึ่งเป็นเลขสำหรับค่าที่สดใหม่ไร้การแต่งเติมใดๆ

โชค หรือความโชคดี อยู่ที่เลขดั่งเดิมไม่ได้ถูกเปลี่ยนแปลงใดๆ

ตอนนี้ฉันตัดสินใจแบ่ง50/50ระหว่างความแข็งแกร่งและความว่องไว

ถ้าจะถามว่าทำไมก็เพราะว่าถ้าลงแต้มไปยังค่าความว่องไวจะทำให้ควบคุมอวาตาร์ของตัวเองได้ลื่นไหลยิ่งขึ้น

ทดสอบด้วยการก้มตัวลงไปข้างหน้า ถ้าเปรียบเทียบกับร่างกายในโลกจริงแล้ว ร่างกายนี้ยังแข็งๆอยู่ ดูเหมือนว่าเพิ่มไป5แต้มจะยังไม่ส่งผลอะไรมากนัก

“เมื่อตัดสินค่าสถานะได้แล้ว กรุณาเลือกอุปกรณ์เริ่มต้นด้วยค่ะ”

ในส่วนนี้ฉันคิดว่าควรจะเลือกให้เข้ากับสกิล ฉันเลยเลือกตะบองมา

เมื่อมองไปที่สถานะของไอเท็ม ฉันเช็กดูและเห็นว่ามันถูกจัดไว้เป็น[อาวุธไร้คม]

“เมื่อเลือกอุปกรณ์เริ่มต้นได้แล้ว กรุณาเลือกชื่อด้วยค่ะ”

ชื่อ ฉันคือว่ามันเป็นอะไรที่สำคัญมากนะ

ฉันเชื่อว่าคงจะมีหลายคนที่เลือกอะไรอย่าง[เงาทมิฬ] หรือ [นางฟ้าตกสวรรค์ดำสนิท]

และก่อกำเนิดประวัติดำมืดให้แก่คนนั้นๆ

ปกติแล้วฉันไม่ค่อยเล่นเกมตัวคนเดียวแต่ทุกครั้งที่เล่นฉันจะใช้ชื่อเดิมเสมอ

และนั่นก็คือชื่อที่รินจังเมื่อตอนที่ยังเด็กมอบให้จากความรู้ทั้งหมดที่เด็กมี

[ซุคุนะ] นั่นคือชื่อของฉัน

โชคดีที่แม้จะมีผู้เล่นเป็น10,000คนก่อนหน้าฉันในกลุ่มแรก ไหนจะผู้เล่นกลุ่มที่สองที่สร้างตัวละครไปก่อนหน้าแล้ว ไม่มีใครที่ใช้ชื่อนี้เลย

“นักเดินทางซุคุนะ ดิฉันขออวยพรให้แก่การเดินทางของคุณค่ะ”

ยิ้มให้อย่างอ่อนโยนและโบกมือ วงเวทย์ปรากฏขึ้นใต้เท้าของฉัน

เมื่อภาพทิวทัศน์เปลี่ยนไป ฉันถูกส่งมาท่ามกลางหมู่คน

[เมืองแห่งการเริ่มต้น] ในเมืองที่ไร้ชื่อแห่งนี้ฉันก็ได้ก้าวเท้าเข้ามา