วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~ - ตอนที่ 20 ฉันคิดว่านายเป็นมาโซจริงๆนะ
- Home
- วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~
- ตอนที่ 20 ฉันคิดว่านายเป็นมาโซจริงๆนะ
จิ๊บๆจิ๊บๆ เสียงของนกขนาดเล็กร้องออกมา
ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับแสงแดดยามเช้าที่ส่องผ่านผ้าม่านเข้ามา
“หืม?”
ทันใดนั้นผมก็รู้สึกว่าร่างกายบางส่วนถูกห่อหุ้มด้วยอะไรที่อ่อนนุ่ม
เมื่อผมหันกลับไปก็พบลิเลียนอนเปลือยกายอยู่ข้างผม
เปลือกตาขอเธอค่อยๆเปิดออกอย่างช้าๆ
“…อรุณสวัสดิ์จ๊ะ เมื่อคืนนี่จัดหนักเลยนะ ❤ ”
ผมเอื้อมไปจับหน้าขอเธอด้วยมือข้างหนึ่ง และบีบสุดแรงเท่าที่จะทำได้
“จ๊ากกก—-! เดี๋ – หัว!? หัวจะแตกแล้ว!? ยอมแล้วยอมแล้วยอมแล้ววววว!”
เธอยอมแพ้อย่างรวมเร็ว ดังนั้นผมก็เลยต้องปล่อยเธอไป
ลิเลียร้องไห้ออกมา
“ทำอะไรเนี่ย!?”
“นั่นไม่ใช่ปัญหา ว่าแต่ทำไมเธอถึงมาอยู่บนผมเตียงของผม แถมยังโป๊อีกด้วย”
“นายลืมไปแล้วเหรอว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้!? ตอนนั้นนายน่ะรักฉันมาก——–เดี๋ยวๆ แค่ล้อเล่นน่ะ! ดังนั้นช่วยหยุดบีบหน้าฉันซะที!”
“งั้นก็ใส่ชุดซะสิ!”
แน่นอนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างผมกับเธอ
เธอเมาและหลับไประหว่างที่กำลังฉลองชัยชนะในร้าน ไรนะเลยต้องพาเธอกลับมาที่บ้าน
เธอควรจะนอนอยู่บนเตียงในห้องของตัวเองนะ
“งืม~ …ฉันอุตส่าห์ตัดสินใจและวางแผนเอาไว้แล้ว แต่ดันโดนบีบหน้าซะได้”
“ผมมักจะทำแบบนี้กับพี่สาวงี่เง่าที่บ้านน่ะ ผมคิดว่าบีบหน้าแล้วดูน่ารักดี”
“คุณพี่สาวช่างโชคร้ายจัง!”
ไม่ว่าจะคิดยังไง เธอก็ไม่มีสิทธิที่จะย่องเข้ามาที่เตียงของคนอื่น แถมยังโป๊อีกต่างหาก มันจะแย่กว่านี้ถ้าหากเธอพยายามจะจูบผมในตอนที่ผมกำลังหลับอยู่
“ฉันหมายถึงว่าคุณอาเรลก็อายุ 15 ปีแล้วนิ!? ไม่สนใจเกี่ยวกับเรือนร่างของผู้หญิงเลยเหรอ? ปกติถ้าเห็นร่างเปลือยของผู้หญิงแล้วจะต้องเข้ามาโจมตีเหมือนสัตว์ร้ายสิ!”
“ถ้าต้องการจะมายั่วผมล่ะก็ เพิ่มหน้าอกให้ใหญ่กว่านี้ซักสิบเซนนะ”
“ใจร้าย!?”
ผมปล่อยลิเลียไว้ และเดินออกจากห้องไป
ที่กิลด์เขี้ยวมังกรนี้มีหลายห้องที่สามารถนอนได้ และผมก็ได้เช่าห้องหนึ่งในนั้นเอาไว้
ผมรู้สึกดีใจกลับเรื่องนี้ เพราะว่าราคาที่พักข้างนอกนั้นกำลังขึ้น
หลังจากล้างหน้าเสร็จผมก็ไปที่ห้องฝึก
ไม่มีใครอยู่ในห้องใหญ่นี้เลยซักคน
กิลด์ระดับท๊อปนี่เป็นอย่างที่คิดเอาไว้เลย และที่นี่ยังเหมาะแก่การฝึกอีกด้วย และยิ่งมีสมาชิกกิลด์อยู่ไม่กี่คน จึงทำให้ห้องนี้นั้นว่างตลอดเวลา
“เอาล่ะ ได้เวลาฝึกตอนเช้าแล้ว”
ทำหกสูงด้วยมือขวา จากนั้นก็ดันขึ้นลง
“หนึ่ง สอง สาม สี่…………………..”
“เก้าร้อยเก้าสิบหก เก้าร้อยเก้าสิบเจ็ด เก้าร้อยเก้าสิบแปด เก้าร้อยเก้าสิบเก้า…… หนึ่งพัน….. ฟู่วว~ว”
หลังจากดันพื้นด้วยมือข้างขวาและซ้ายเสร็จ ผมก็หยุดพัก
และก็มีหญิงสาวผมแดงเข้ามาในห้องฝึก
“ไรนะก็ต้องการฝึกตอนเช้าเหมือนกันเหรอ?”
“ช-ใช่แล้ว”
เมื่อได้ยินเสียงผม เธอก็หันกลับมา และเธอก็ตอบกลับมาด้วยเสียงแข็ง
อืม? ดูเหมือนจะมากกว่าปกตินะ
อย่างที่คิดเลย เธอยังแค้นที่แพ้ก่อนหน้านี้อยู่สินะ
เธอเป็นผู้หญิงที่ดี
ถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากจะเป็นเพื่อนกับเธอ
“ไรนะ”
“ม-มีอะไร?”
“ช่วงฟาดผมด้วยปลอกดาบหน่อยได้ไหม?”
“ฉันไม่ใด้มีนิสัยแบบนั้นนะ!?”
…..วิปริต?
คืออะไรงั้นหรือ
“บางทีไรนะอาจจะเหมาะที่สุดแล้ว”
“ฉ-ฉ-ฉันไม่ใช่คนที่จะทำอะไรแบบนั้นนะ”
“…? ถึงจะพูดงั้นก็เถอะ แต่ผมต้องการให้ช่วยจริงๆนะ ผมต้องการพลังของไรนะ”
“ทำไมนายต้องยึดติดกับฉันขนาดนั้นด้วย…!? ตั้งแต่ที่พูดเมื่อวานแล้ว อย่าบอกนะว่านายชอ-……..”
หน้าของไรนะเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยเหตุผลบางอย่าง
“ไม่ ไม่ ม-ไม่-ช-ใช่ว่าฉันไม่ชอบ…แต่ว่าเรื่องนั้น…มันจะดีกว่าถ้าเราค่อยๆเป็นค่อยๆไป…ถ้ามันเร็วเกินไป…”
“…นายกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่น่ะ?”
“ก็ที่นายพูดแปลกๆก่อนหน้านี้ไม่ใช่หรือยังไง!? นายเป็นโรคจิตที่อยากถูกฉันฟาดแล้วรู้สึกดีน่ะ!?”
เออ
ดูเหมือนจะเข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว
“เธอเป็นนักดาบยักษ์และคงได้สกิลแข็งแกร่งมาแล้วใช่ไหม? ฉันอยากจะเลียนแบบมันน่ะ”
“สกิลแข็งแกร่งงั้นเหรอ…?”
“แข็งแกร่ง———–หรือจะเรียกว่า <ทนมือทนเท้า> ก็ได้ และสิ่งที่ผมต้องการก็คือ ‘จะสามารถทนการโจมตีตอนที่ไม่มีพรคุ้มกันศักดิ์สิทธิ์ได้ไหม’ นั่นคือสิ่งที่ผมคิดได้น่ะ”
และอีกอย่างคือ เมื่อคิดถึงประสิทธิภาพแล้ว มันคงจะดีกว่าถ้าหากมีคนที่พลังโจมตีมากที่สุดมาช่วย
นั่นจึงทำให้นักดาบยักษ์เหมาะกับหน้าที่นี้ที่สุด
แต่ว่าถ้ามันรุนแรงเกินไป ผมอาจจะตายได้ ผมจึงได้บอกให้เธอเอาปลอกดาบมาฟาดผมแทน
“งั้นก็พูดมาให้ชัดๆตั้งแต่แรกสิ! จะได้ไม่เข้าใจผิดแบบแปลกๆ ฉันนึกว่านายเป็นมาโซจริงนะเนี่ย…”
“ขอโทษทีที่ทำให้เข้าใจผิด และเธอช่วยฉันได้ไหม?”
“ก-ก็ได้ แต่ฉันไม่คิดว่านายจะเรียนสกิลแข็งแกร่งได้ด้วยวิธีแบบนี้ ถ้ามันเป็นไปได้จริง คนจะมีใครซักคนบางแห่งทำมันไปแล้วล่ะ”
เธอตะคอกเล็กน้อย แลพูดปฏิเสธว่า “นั่นมันเป็นไปไม่ได้”
“แน่นอนว่ามันยากที่จะโจมตีแบบปกติอย่างต่อเนื่อง”
“แน่นอน อย่างนั้นแหละ”
“’งั้นแทนที่จะโจมตีปกติ ฉันอยากให้เธอโจมตีแบบไร้ความปราณี”
Note : ถ้าใครต้องการสนับสนุนค่าไฟหรือค่ากาแฟสามารถโดเนทได้ตามด้านล่างครับ