วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~ - ตอนที่ 25 อยู่ๆมันก็กลายเป็นเรื่องจริง
- Home
- วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~
- ตอนที่ 25 อยู่ๆมันก็กลายเป็นเรื่องจริง
“อย่ามาอวดดีหน่อยเลย……….”
“พวกเราทั้งหมดเป็นแรงค์ C คิดว่านายคนเดียวจะเอาชนะได้งั้นเหรอ?”
“…ไม่เป็นไรหรอก ผมจะเอาชนะด้วยพลังทั้งหมดของผมเอง”
ทั้งเจ็ดคนข้างๆผมมองมาที่ผมด้วยสายตาอาฆาต
…ทำไมพวกนั้นถึงต้องโกรธด้วยนะ?
https://anime.thload.com/novelUpload
“หืม? ผมคิดว่ามันเป็นข้อเสนอที่ช่วยกันนะ จริงไหม? ถ้าหากฝีมือไม่ห่างกันมาก มันจะดีกว่าถ้าหากผมเอาเวลาไปฝึกด้วยตัวเอง ผมไม่อยากจะเสียเวลาไปกับเรื่องไร้สาระ ”
“ไอ้สารเลวนี่…”
“นายบอกว่าเสียเวลาสู้กับพวกเรางั้นเหรอ!?”
…อืม~ดูเหมือนพวกเขาจะโกรธกว่าเดิมอีก
ทำไมกันนะ?
อ้อ เข้าใจล่ะ
พวกนั้นไม่สามารถทำอะไรผมได้ แต่พวกนั้น อาจจะอยากแข่งกันเอง บางทีอาจจะเป็นการแข่งที่ดีก็ได้
พวกนั้นคงโกรธเพราะคงถูกขโมยโอกาสไป
ผมคงเห็นแก่ตัวมากที่ไม่ได้ถามพวกเขาก่อน
“โอเค ผมเข้าใจล่ะ ดังนั้นผมจะพยายามอดทนรอจนกว่าจะสู้กันเสร็จ หวังว่ามันคงจะเป็นช่วงเวลาที่มีความหมายกับพวกนายนะ”
ถ้าทำแบบนี้พวกเขาก็คงจะไม่บ่น
พูดตรงๆเลย การเป็นคนกลางมันยากกว่าที่คิด ดังนั้นนี่ก็เพื่อชดเชยที่ผมไปเปลี่ยนรูปแบบการแข่งขันของพวกเขา
“นายบอกว่าจะอดทนงั้นเหรอ!?”
“อย่ามาล้อเล่นกันนะโว้ย….!”
“แกจะเยอะเย้ยพวกเราไปถึงไหน ไอ้สารเลว…!”
………………….เอ๋
“ผมไม่เห็นเข้าใจเลย ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆ… บางทีคนพวกนี้คงจะเครียดและต้องการระบายความโกรธเท่านั้น”
แม้ว่ามันยากที่จะเข้าใจ แต่ผมก็พยายามที่จะคิดเกี่ยวกับมัน
“…คุณอาเรลนั้น เป็นคนประเภทที่ชอบกวนประสาทคนอื่นเป็นธรรมชาติเลยแฮะ…”
“…เขาไม่รู้ตัวหรือยังไง ว่าเขาเป็นคนที่ทำให้พวกนั้นโกรธ…”
ลิเลียและไรนะดูเหมือนจะกระซิบอะไรกันบางอย่างทางสายตา บางทีพวกเธอคงสับสนกับความโกรธที่ไม่มีเหตุผลของคู่ต่อสู้เหมือนกับผม
[ถ้าอย่างนั้นเริ่มการต่อสู้ได้]
เมื่อสัญญาการต่อสู้เริ่มขึ้น นักดาบทั้งเจ็ดคนกระโดดขึ้นพร้อมกัน
ผมตัดพวกเขาอย่างงดงาม ทำให้ชนะพวกนั้นได้ทั้งหมด
“ยังไงก็ตามขอแสดงความยินดีด้วยนะคุณอาเรล! ที่สามารถผ่านเข้าไปรอบคัดเลือกรอบที่สองได้!”
“ในรอบที่สองนั้นมีนักดาบประมาณ 100 คนสินะ”
“ใช่แล้ว! จากนั้นจะแข่งขันกัน เพื่อคัดให้เหลือผู้เข้าแข่งขัน 12 คน”
“…,มันสามารถเปลี่ยนให้เป็นการแข่งขันพร้อมกัน 10 คน แบบก่อนหน้านี้ได้ไหมนะ?”
“มันเป็นการประมาทนะ ที่จะทำแบบนั้นกับคู่ต่อสู้ที่เป็นนักดาบแรงค์ B”
รอบคัดเลือกรอบที่สองจะเริ่มในอีกหนึ่งสัปดาห์ต่อจากนี้
“ดังนั้นเราควรลงไปสำรวจดันเจี้ยนต่อ”
ตอนนี้ผมมาถึงชั้นที่ 7 แล้ว และก็เริ่มมีชุดเกราะที่มีอาชีพระดับสูงปรากฏออกมา
ผมต้องการลงไปชั้นล่างและต่อสู้กับชุดเกราะที่มีอาชีพสูงกว่า
“อา~ ฉันด้วย!”
“เธอไม่จำเป็นต้องมาด้วยก็ได้นะ?”
“ถึงแม้ว่านายจะพูดแบบนั้นก็เถอะ! แต่ฉันต้องการจะติดตามนายไปด้วย”
……..บางทีผมควรจะเรียนรู้ความแข็งแกร่งทางจิตใจของเธอบ้าง
“ไม่หรอก ฉันคิดว่านายมีจิตใจที่เข้มแข็งอยู่แล้วนะ….”
ไรนะดูเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง
มีการประกาศการจับคู่ในรอบที่สองออกมาแล้ว
มีผู้เข้าแข่งเพียง 12 คนเท่านั้นที่สามารถเข้าไปในรอบสุดท้ายได้
ดังนั้น รอบคัดเลือกรอบที่สองจะถูกแบ่งออกเป็น 12 บล็อก และแต่ละรอบจะประกอบด้วยแปดคน โดยจะแข่งขันกันในรูปแบบของทัวร์นาเมนต์
และผู้ชนะในแต่ละบล็อกจะสามารถเข้าร่วมการต่อสู้ในรอบสุดท้ายได้
“ทำไมฉันต้องอยู่บล็อกที่ 4 ร่วมกับคุณอาเรลด้วยนะ?”
ลิเลียคร่ำครวญ ขณะที่เอามือจับศีรษะในตอนที่ดูข้อมูลผู้เข้าแข่งขัน ที่แปะบนกระดานข่าวสารที่กระจายอยู่ทั่วทั้งเมือง
“…,ผลมันถูกตัดสินไปแล้ว ว่าฉันจะพลาดการแข่งขันหลักในปีนี้อีกครั้ง…”
“ไม่ต้องคิดมากหรอก ถึงแม้เราจะอยู่บล็อกเดียวกัน แต่มันก็ยังยากสำหรับลิเลียที่จะเข้ารอบชิงน่ะ?”
‘’ใช่!? ฉันรู้!? แต่ฉันคิดว่าวิธีการให้กำลังใจของนายมันแย่มาเลยนะ”
จากนั้นผมก็ทิ้งลิเลียที่กำลังร้องไห้เอาไว้ และเดินไปคุยกับไรนะ
“ไรนะอยู่บล็อกที่ 8 ใช่ไหม?”
“โอ้ ใช่แล้ว… โชคดีที่ฉันอยู่คนละบล็อกกับนายทั้งสองคน แต่ถึงยังงั้นก็ยังมีคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งอยู่อีกมากมาย ปีที่แล้วฉันผ่านเข้ารอบคัดเลือกรอบชิงชนะเลิศรอบที่สองมาได้ ดังนั้นปีนี้ฉันต้องต้องไปรอบชิงชนะเลิศให้ได้”
ถ้าดูจากความแข็งแกร่งล่ะก็ เป็นไปได้ว่าไรนะจะสามารถเอาชนะลิเลียได้
รอบคัดเลือกรอบที่สองได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
สถานที่นี้ใหญ่กว่าที่ใช้ในรอบคัดเลือกรอบแรก และมีผู้คนมากมายที่เข้ามาดูการแข่งขัน
มีหลายคนเลยที่เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่นักดาบ
“แน่นอนว่ารายการหลักจะต้องเป็นรอบชิงชนะเลิศ แต่ว่ารอบคัดเลือกรอบชิงชนะเลิศรอบที่สองนั้นมีผู้คนจากภายนอกเข้ามาชมการแข่งขันมากขึ้นเรื่อยๆ”
ลิเลียบอกกับผมตอนออกจากห้องพักในโถงของทางเดินที่จะไปยังสนามประลองบล็อกที่ 4 ว่ามีสนามประลองหลายแห่งในแต่ละบล็อก
“ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมช่วงนี้ในเมืองถึงยุ่งนัก”
พวกเรามาถึงสนามประลองแล้ว
มีลองประลองอยู่ตรงกลาง และที่นั่งรอบๆนั้นเต็มไปด้วยคนดู
“เฮ้ย นั่นใช่ไรอาชีพที่กำลังพูดถึงกันอยู่ใช่หรือเปล่า!?”
“ฉันก็เคยได้ยินมา แต่ว่าเป็นเขาจริงๆงั้นเหรอ?”
“แต่ว่า มันเป็นความจริงงั้นเหรอที่ไร้อาชีพสามารถชนะมาได้จนถึงรอบคัดเลือกรอบชิงชนะเลิศรอบที่สอง!”
“เรื่องจริงงั้นเหรอ ที่เขาสามารถเอาชนะนักดาบระดับ A จากกิลด์ดาบทมิฬในการประลองได้?”
“ฉันจำไม่ผิดหรอก! เพราะฉันเห็นมาด้วยตาของตัวเองแล้ว เขาสามารถเอาชนะนักดาบทั้ง 10 คนด้วยตัวคนเดียว!”
ดูเหมือนผมจะได้รับความสนใจเป็นอย่างมากเลย
ถึงแม้นี่มันจะไม่ใช่ครั้งแรก แต่ผมชินกับการที่ถูกจ้องมองด้วยความอยากรู้อยากเห็นแล้ว
“เห็นได้ชัดเลยว่ามีผู้คนมาจำนวนมาก…”
“อย่างงั้นเหรอ?”
“อะ~ น่าจะประมาณครึ่งหนึ่งของคนในนี้ ที่ได้ยินเรื่องเกี่ยวกับคุณอาเรลและต้องการมาดูนะ”
เมื่อพูดอย่างนั้น ลิเลียก็โอบแขนของผมเอาไว้
“………….พวกนายมัวทำอะไรกันอยู่?”
“ฟุฟุฟุ ด้วยสิ่งนี้จะต้องมีคนจำนวนมากเข้าใจผิดระหว่างฉันกับคุณอาเรล และในที่สุดมันก็จะกลายเป็นความจริง แล้วก็จะ—–ที่รัก!?”
ลิเลียกุมตรงท้องที่ผมตีเธอ
ผู้ชายคนนั้น เขาตีที่ท้องของเด็กสาวคนนั้น
“ถึงแม้ว่ามันจะไม่เจ็บเพราะมีพรคุ้มกันศักดิ์สิทธิ์ก็เถอะ”
“มันก็น่าแปลกนะ ถึงแม้ว่ามันจะไม่เจ็บ! แต่มันคงไม่ใช่การลดพรคุ้มกันศักดิ์สิทธิ์ก่อนการเริ่มแข่งหรอกใช่ไหม!?”
ผมได้ยินเสียงมาจากผู้ชม
“เฮ้ย ดูเหมือนเขาจะใกล้ชิดกับนักดาบเรเปียร์ลิเลียนะ”
“อาจจะเพราะพวกเขาอยู่ในกิลด์เดียวกัน”
“แต่ดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์มากกว่าเพื่อนในกิลด์เดียวกันนะ”
“บ้าเอ้ย พวกนั้นกำลังเดตกันงั้นเหรอ ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม ฉันอยากจะรู้เรื่องมากกว่านี้จัง…”
ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมถึงสรุปกันอย่างนั้น หลังจากเห็นสิ่งที่ผมทำไป
Note : ถ้าใครต้องการสนับสนุนค่าไฟหรือค่ากาแฟสามารถโดเนทได้ตามด้านล่างครับ