วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~ - ตอนที่ 28 ชีวิตของฉันมันจบสิ้นแล้ว
“อาชีพระดับสูงสุด ชุดเกราะมีชีวิตของเทพดาบ…”
ลิเลียพูดออกมาในขณะที่ตัวสั่น
“ฉ-ฉันเคยได้ยินมันมาก่อน……ชุดเกราะสีทอง อาชีพระดับสูงสุดในตำนาน <เทพดาบ>…!”
ไรนะพูดออกมาขณะที่ดวงตาเบิกกว้าง
“อ-อ-อย่ามาล้อเล่นกันนะโว้ย~!? ท-ทำ-ทำไม…ทำไมฉันต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้ด้วย~!”
ชายหนุ่มที่วางกับดักพวกเราตะโกนออกมา
นายว่ายังไงนะ
“ดีล่ะ ต้องขอบคุณเลยที่พาผมมาเจอกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่า”
คาดไม่ถึงเลยจริงๆ ตอนแรกคิดว่าจะมีชุดเกราะระดับสูงปรากฏขึ้นมา แต่มันดันเป็นชุดเกราะระดับที่เหนือกว่า
ผมไม่ได้คาดหวังว่าจะได้เห็นทักษะที่ผมยังไม่เคยเจอ แต่มันน่าจะเป็นการฝึกที่ดีแน่ๆ
หลังๆมานี้ ผมไม่สามารถหาคู่ต่อสู้ที่ใกล้เคียงกับแม่ได้ ดังนั้นมันจึงทำให้สัญชาตญาณในการต่อสู้จริงของผมลดลงไป
“เดี๋ยวก่อน~คุณอาเรลคุณจะสู้กับมันงั้นเหรอ?”
“? แน่นอน ผมจะสู้กับมัน”
“น-นั่นมันเป็นการกระทำที่บ้ามาก! ไม่ว่าคุณอาเรลจะเก่งแค่ไหนก็ตาม แต่คู่ต่อสู้เป็นอาชีพระดับสูงสุดนะ!”
“แต่ผมไม่คิดว่าเราจะออกไปจากที่นี่ได้นอกจากจะเอาชนะมันนะ?”
ผมมองไปรอบๆห้องมาสักพักแล้ว แต่ไม่มีทางออกเลย
บางทีนี่อาจจะเป็นห้องประเภทที่จะออกไปได้เมื่อเอาชนะคู่ต่อสู้ที่ปรากฏออกมา
“ห๊ะ-……”
ลิเลียหน้าซีดลงเมื่อเธอรู้สึกตัวในที่สุด
ในขณะที่ชายหนุ่งคนนั้นกรีดร้องออกมา
“หรือจะพูดอีกอย่างคือ นี่คือห้องบอส!? ทำไมจุดสิ้นสุดของกับดับนี้มันถึงได้เป็นห้องบอสได้!?”
ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับดันเจี้ยนแบบนี้มาก่อน
ภายในดันเจี้ยนจะมีมอนสเตอร์ที่ทรงพลังแตกต่างจากมอนสเตอร์ตัวอื่น และพวกมันถูกเรียกว่าบอสมอนสเตอร์
“ไม่นะ…ชีวิตของฉันมันจบสิ้นแล้ว…ฉันน่าจะมีความสุขกับอาหารที่อร่อยกว่านี้! และฉันก็อยากจะมีแฟนหล่อและมีเสน่ห์ก่อนจะตายอยู่นะ! ม่ายยยยนะ~!”
ลิเลียพูดออกมาด้วยความสิ้นหวัง
“คนพวกนี้น่ารำคาญจริง……..หืม มันมาแล้ว”
ชุดเกราะชีทองชักดาบออกมาด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ และฟันอากาศเป็นแนวนอนจากจุดที่ยืนอยู่
มันไม่ได้ขยับไปจากจุดที่ปรากฏออกมาเลยสักก้าวเดียว และมันอยู่ห่างจากพวกเราเกือบประมาณ 20 เมตร
ไม่ว่าจะคิดอย่างไรดาบก็ไม่น่าจะมาถึงพวกเรา
“เอ๋ะ~? บางทีในอาจจะเป็นชุดเกราะโง่ๆก็ได้นะ?”
“เธอนั่นแหละที่โง่ หมอบลง!”
“…………………เอ๋?”
“!”
“เกิดอะไรขึ้น-!?”
ทั้งสามคนนั้นได้ตอบสนองต่อคำพูดของผม
หลังจากนั้นไม่นาน ก็ได้มีบางอย่างวิ่งผ่านหัวของพวกเราไปด้วยความเร็วสูง
“นั่นมันอะไรนะ….เอ๋ อ๊าก~!? ผมของฉัน!?”
พอมองไปที่ชายหนุ่มที่กรีดร้องออกมา ผมบนหัวของเขาได้ถูกตัดออกอย่างเรียบเนียน
อย่างไรก็ตาม การโจมตีผมบนหัวนั้นไม่นับเป็นบาดแผล ดังนั้นพรคุ้มกันศักดิ์สิทธิ์จึงไม่ลดลงหรือฟื้นฟูกลับมา
“ม-เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้นนะ?”
“สกิลของเทพดาบ ที่เรียกว่า <ผ่าสวรรค์> มันเป็นเทคนิคที่จะสร้างคลื่นดาบจากการฟัน ดูตรงนั่นสิ”
“เอ๋ะ~!?”
มีร่องรอบของดาบฟันอยู่บนกำแพงด้านหลังพวกเรา
“การโจมตีนั่น ดูเหมือนว่าจะสามารถโจมตีได้ไกลประมาณ 50 เมตร”
“นั่นมันการโจมตีบ้าอะไรกัน…!”
หืม มันมาแล้ว
ตูม!
ผมรับการโจมตีจากชุดเกราะสีทอง
“เมื่อกี้นี้? มันคือ<เคลื่อนที่ฉับพลันงั้นเหรอ>!?”
“ไม่ นั่นเป็นสกิลที่เหนือกว่าเคลื่อนที่ฉับพลัน เรียกว่า <ย่างก้าวศักดิ์สิทธิ์>”
หลังจากที่ผมฟันดาบออกไป วินาทีต่อมาชุดเกราะสีทองก็อยู่ห่างจากผมไป 100 เมตรแล้ว เทพดาบนั้นได้ใช้ย่างก้าวศักดิ์สิทธิ์อีกแล้ว ด้วยสิ่งนั้น มันก็ไปอยู่นอกระยะดาบแล้ว
ถ้าแบบนั้น มันก็ไม่เห็นจำเป็นต้องใช้ผ่าสวรรค์เลย
ชุดเกราะสีทองฟันมาอีกครั้ง
แก๊งๆๆๆๆๆ~!
หลังจากปะทะดาบกัน มันก็เว้นระยะห่างออกไปอีกครับ
………….โอ้ เข้าใจล่ะ
มันเป็นเทพดาบอย่างแน่นอน
ความเร็วของดาบ และความเร็วในการอ่านสถานการณ์นั้นแตกต่างจากสกิล<เทคนิคการใช้ดาบระดับสูง>อย่างมาก
“ด-เดี๋ยวก่อนนะ! ทำไมคุณอาเรลถึงพูดเหมือนเป็นเรื่องปกติล่ะ!?”
“?”
“ไม่ ไม่ ได้โปรดอย่างมองมาที่หน้าผมแล้วพูดว่า ’เรากำลังพูดถึงอะไรกันสิ’ เทพดาบนั้นเป็นปรมาจารย์แห่งสกิลดาบ!? แม้แต่นักดาบระดับสูงก็ไม่สามารถที่จะเลียนแบบได้ คุณจะต้องมีเทคนิคดาบขั้นสุดยอดเท่านั้นถึงจะเรียนได้!”
ว่ากันว่าเทคนิคการใช้ดาบนั้นมีสามแบบ <เทคนิคการใช้ดาบขั้นต้น> , <เทคนิคการใช้ดาบระดับกลาง> และ <เทคนิคการใช้ดาบระดับสูง>
อาชีพพื้นฐานอย่างนักดาบ และอัศวินจะสามารถเรียนได้ถึงเทคนิคการใช้ดาบระดับกลาง
ในทางตรงกันข้ามอาชีพระดับสูงจะสามารถเรียนเทคนิคการใช้ดาบระดับสูงได้
แต่ว่าอาชีพระดับสุดยอดอย่างเทพดาบ ซึ่งถูกเล่าขานกันว่าเป็นตำนาน ได้รับการกล่าวขานมาว่าสามารถเชี่ยวชาญเทคนิคการใช้ดาบระดับสุดยอดได้ ซึ่งนั่นเป็นเรื่องเล่าในตำนาน
ผมบอกได้เลยว่านี่เป็นของจริง
ตั้งแต่แรกแล้วอาชีพระดับสุดยอดมันไม่ใช่ตำนานหรือเรื่องอะไรแบบนั้นหรอก
แน่นอนว่าอาชีพนั้นมีอยู่จริง
แม้แต่ชุดเกราะสีทองด้านหน้าของผมนั้นก็เป็นเทพดาบอย่างแน่นอน
“นั่นก็เพราะว่าแม่ของผมเป็นเทพดาบน่ะ”
“……………ฮ่ะ?”
ลิเลียและไรนะส่งเสียงร้องออกมาพร้อมกัน
“นายหมายความว่าอย่างไร…?”
“ม-แม่ของนายเป็นเทพดาบ…………? เธอควรจะเป็นเจ้าหญิงแห่งดาบไม่ใช่เหรอ!”
หืม
พอมาลองคิดดู ผมไม่เคยพูดแบบนั้นน่ะ
“อาชีพของแม่ในตอนนี้ไม่ใช่เจ้าหญิงแห่งดาบแล้ว แต่เป็นเทพดาบ ดูเหมือนว่าแม่จะเปลี่ยนจากอาชีพระดับสูงเป็นอาชีพระดับสุดยอด”
“ร-เรื่องนั้น ฉันไม่เคยจะได้ยินมาก่อนเลย!”
“ผมออกจากบ้านมาที่เมืองแห่งนี้หลังจากที่แม่เป็นเทพดาบไปแล้ว แม้จะไม่ได้ปิดบังกับคนในบ้านก็ตาม แต่แม่ก็ไม่ได้พูดถึงมัน ทุกคนเลยคิดว่าแม่ยังเป็นอาชีพเจ้าหญิงแห่งดาบอยู่”
แม่เป็นคนประเภทที่ต้องการอยู่อย่างเงียบๆกับคนในครอบครัว และเธอไม่ชอบการมีชื่อเสียงและได้รับความสนใจจากคนอื่นน่ะ
“แน่นอนว่าผมได้เรียนรู้สกิลของเทพดาบทั้งหมดมาจากแม่”
Note : ถ้าใครต้องการสนับสนุนค่าไฟหรือค่ากาแฟสามารถโดเนทได้ตามด้านล่างครับ
