วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~ - ตอนที่ 66 มันเป็นไปไม่ได้เลย ที่มันจะขยับแบบนั้นได้

เมื่อโกเลมชนิดใหม่อัลฟ่า ที่ผมสร้างขึ้นมาจากเวทแปรธาตุและเวทดินปรากฏตัว เสียงประหลาดใจก็ดังขึ้นมาทั่วทุกที่

“น-นั่นมันอะไรน่ะ?”

“มันเป็นโกเลมงั้นเหรอ?”

“ไม่ว่าจะดูยังไง มันก็ทำมาจากโลหะไม่ใช่เหรอ?”

“ไม่สิ โกเลมไม่จำเป็นต้องทำมาจากดินเท่านั้น….แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าของฉันตอนนี้ มันคือโกเลมโลหะ….”

“นี่คือโกเลมของผม ผมใช้เวทแปรธาตุในการสร้างวัตถุดิบ และใช้เวทดินในการทำให้มันเคลื่อนไหว นี่เป็นโกเลมประเภทใหม่ที่ยังไม่มีใครเคยสร้างมาก่อน” (อาเรล)

ร็อคเวลดูเหมือนจะประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่ง

“ก๊ากฮ่าๆๆๆๆ! หยุดล้อเล่นได้แล้ว! มันเป็นไปไม่ได้เลย ที่มันจะขยับแบบนั้นได้ และยิ่งเป็นโกเลมที่ทำมาจากโลหะด้วย! อย่างดีที่สุดที่ทำได้ก็คือการเดิน!” (ร็อคเวล)

ทันทีที่เขาเริ่มหัวเราเสียงดัง

“ไม่หรอก มันสามารถวิ่งได้นะ” (อาเรล)

ผมตัดสินใจที่ทำให้อัลฟ่าวิ่ง

“แต๊ก แต๊ก แต๊ก* มันวิ่งรอบสนามซ้อมอย่างเบาๆ”

“มันเคลื่อนไหวได้อย่างราบลื่นมากเลย!?”

“นอกจากนั้นมันยังสามารถกลับตัวได้!”

อัลฟ่ากลับมานี่

“เห็นไหม?” (อาเรล)

“…มันเป็นการแสดงความบันเทิงที่น่าสนใจมาก! แต่หลอกสายตาฉันไม่ได้หรอก! ไม่มีทางที่โกเลมที่สร้างขึ้นมาจากโลหะจะเคลื่อนไหวแบบนั้นได้ แน่นอนว่าจะต้องมีคนอยู่ข้างในนั้น!” (ร็อคเวล)

หลังจากที่เขาเห็นมัน เขาก็พูดยืนยันออกมา

“ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้น แต่ก็ยังสามารถวิ่งแบบปกติได้?”

“วิ่งขณะที่สวมใส่ชุดเกราะหนักงั้นเหรอ…?”

“แต่ฉันรู้สึกว่ามันยากมากเลยนะ…”

เกิดเสียงถกเถียงกันขึ้นต่อความคิดเห็นของอาจารย์ร็อคเวล

“แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับเกราะหนักๆ! ดังนั้นที่ส่วนตัวจึงอาจจะเป็นการคลุมด้วยแผ่นโลหะบางๆแทน!” (ร็อคเวล)

ร็อคเวลถูกปฏิเสธ

“มันไม่มีอะไรอยู่ข้างใน” (อาเรล)

ผมสั่งให้อัลฟ่ายกหัวขึ้นด้วยมือทั้งสองข้าง

*กึก* หัวหลุดออกมาพร้อมกับเสียงที่เหมือนถูกดึงออก

แน่นอนว่าไม่มีอะไรข้างในตั้งแต่คอลงไป

“ห๊ะ-? ไม่มีทาง…” (ร็อคเวล)

ร็อคเวลร้องออกมาราวกับว่าเขาตกใจ

“ไม่มีใครอยู่ข้างใน?” (ร็อคเวล)

อัลฟ่าใส่หัวของมันกลับไป

“…มันจะต้องมีคนตัวเล็กๆอยู่ข้างใน? หรือไม่ก็มีกลไกอะไรบางอย่าง?…” (ร็อคเวล)

ร็อคเวลพึมพำสมมติฐานต่างๆออกมา แต่ว่าน่าเสียงดายที่ทั้งหมดไม่เป็นไปตามนั้น เพราะว่าไม่มีอะไรอยู่ข้างใน

ในเวลานั้นเอง เขาก็ตั้งสมมติฐานอีกอย่างหนึ่งขึ้น และใบหน้าของเขาก็ดูประหลาดใจ

“ถ้าอย่างนั้น! ฉันแน่ใจว่ามันจะต้องทำมาจากโลหะที่เบาเป็นพิเศษ และมีความทนทานต่ำ ถ้าหากเป็นแบบนั้นล่ะก็ มันก็จะสามารถวิ่งได้! ก๊ากฮ่าๆๆๆ! ดูเหมือนฉันจะคิดมากเกินไปนะ!” (ร็อคเวล)

ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจแล้วว่าไม่มีอะไรอยู่ข้างใน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะยังเข้าใจผิดอยู่นะ

“แต่ว่าน่าเสียดายนะ! ถึงแม้ว่าเธอจะพยายามเต็มที่แล้ว แต่ถ้ามันโดยการโจมตี จากโกเลมที่เข็งแกร่งที่สุดในโลกที่ฉันสร้างขึ้นมาล่ะก็ มันก็จะพังในไม่ช้า!” (ร็อคเวล)

หลังจากประกาศออกมาแบบนั้น อาจารย์ร็อคเวลก็ส่ายหัวอย่างน่าสมเพช

“แต่ว่าต้องขออภัยเธอจริงๆ แต่ฉันจะสอนบทเรียนให้เธออีกครั้งเอง” (ร็อคเวล)

โกเลมของอาจารย์ร็อคเวล—เพราะว่ามันเรียกลำบากผมจึงเรียกมันว่าร็อคเลม—เริ่มเข้ามาโจมตีอัลฟ่า

ทั้งสองนั้นมีขนาดใกล้เคียงกัน

ในมือของทั้งสองนั้นว่างปล่าว เพราะว่าไม่มีอาวุธในตอนนี้

ร็อคเลมวิ่งเข้ามาต่อยอัลฟ่า ในขณะที่อัลฟ่ากำลังยืนรออยู่

“ผลัวะ”

อัลฟ่าจับหมัดของร็อคเลมด้วยมือเดียว

“……..เอ๋?” (ร็อคเวล)

อาจารย์ร็อคเวลที่คิดว่ามันเป็นแค่โลหะที่เบาและความทนทานต่ำ ความคิดเหล่านั้นก็ได้พังทลายลง และจบลงด้วยความตกตะลึง

อืม

ร็อคเลมนี่ค่อนข้างแข็งแกร่งเลย ถึงแม้จะสร้างขึ้นมาจากดินของที่นี่ก็ตาม

หมัดก็ค่อนข้างหนักเช่นกัน

บางทีดินในตัวมัน คงจะถูกบีบอัดจนแข็ง

เขาน่าจะเรียนรู้มาจากที่ไหนสักแห่ง

อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับร่างกายของอัลฟ่าที่สร้างขึ้นมาจากเวทแปรธาตุแล้ว ร่างกายของอัพฟ่ายังมีพลังมากกว่า

“ถึงตาของผมแล้ว” (อาเรล)

อัลฟ่าทุบแขนของร็อคเลม และต่อยเข้าที่ตัวมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า

*กึกกัก กึกกัก กึกกัก กึกกัก!*

ร็อคเลมป้องกันด้วยแขนของมัน

มันไม่สำคัญว่าอีกฝ่ายจะป้องกันหรือไม่ อัลฟ่านั้นยังคงโจมตีต่อไป 

*แกร๊กๆๆ!*

“ห๊ะ-อะไรนะ?! โกเลมของฉันแตก!?” (ร็อคเวล)

เกิดรอยแตกจำนวนหนึ่งขึ้นที่แขนของร็อคเลม

ในที่สุดมันก็แตก

“เป็นไปไม่ได้!? มันไม่ใช่โลหะที่มีความทนทานต่ำงั้นเหรอ!?” (ร็อคเวล)

อาจารย์ร็อคเวลตะโกนออกมาเนื่องจากตกใจ

“นิ ไม่ใช่ว่าโกเลมนั้นแข็งแกร่งกว่าโกเลมของอาจารย์เหรอ!?”

“ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกันแน่นะ!”

มันก็สมเหตุสมผลแล้วที่จะเป็นแบบนี้

เพราะว่าอัลฟ่านั้นถูกสร้างขึ้นมาทีละชิ้น ทีละชิ้น ซึ่งแตกต่างจากโกเลมที่สร้างขึ้นมาจากพื้นดินที่นี่

เพราะว่าอัลฟ่านั้นใช้เวลาและความตั้งใจในการสร้างมากกว่า

จึงไม่น่าแปลกใจเลย ที่มันจะมีประสิทธิภาพดีกว่า

“ฉ-ฉันคิดว่า ฉันก็ควรจะเอาจริงเหมือนกัน!” (ร็อคเวล)

อาจารย์ร็อคเวลแก้มกระตุกเล็กน้อย เขาตะโกนเสียงดังออกมา ในขณะที่เขาเปลี่ยนโกเลมที่แตกกลับไปสู่พื้นดิน

“โกเลมตัวต่อไปจะไม่ง่ายแบบนี้หรอกนะ!” (ร็อคเวล)

หลังจากนั้นก็มีแขนอันใหญ่โตงอกขึ้นมาจากพื้นดิน

นอกจากนี้แขน หัว ลำตัว และขาของฝ่ายตรงข้ามนั้นใหญ่โตกว่าครั้งก่อนอย่างเทียบไม่ได้ 

“ญ-ใหญ่มากก…”

“โกเลมแบบนั้นมันสามารถสร้างได้ด้วยงั้นเหรอ…”

“อาจารย์คนนั้น ทำเกินไปจริงๆเลย…”

มันเป็นโกเลมยักษ์ขนาดประมาณสิบเมตร

“ก๊ากฮ่าๆๆๆๆ! คราวนี้เป็นโกเลมที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกของจริงล่ะ!” (ร็อคเวล)

โกเลมยักษ์โจมตีใส่อัลฟ่า