ศิษย์พี่ของข้าจะมั่นคงเกินไปแล้ว - ตอนที่ 625 (1)

บทที่ 625 บทเรียนที่ต้องประสบพบผ่านในชีวิตมนุษย์ (1)

ในห้องลับใต้ดินแห่งยอดเขาหยกน้อย

ขณะนั้น สัมผัสเซียนรับรู้ของหลี่ฉางโซ่วได้จับภาพอาจารย์ของเขาที่กำลังนั่งสมาธิอยู่ เขาคลี่ยิ้มและวางหมากกับกระดานหมากรุกที่อยู่เบื้องหน้าเขาต่อไป

เขาเพียงวางตัวหมากรุกขาวดำให้เป็นรูปแบบง่ายๆ ที่ไม่ได้มีความหมายเฉพาะเจาะจงใดๆ เขาใช้พวกมันเพียงเพื่อทำให้จิตใจของเขาผ่อนคลายเท่านั้น

ตอนนี้ห้องลับใต้ดินกว้างขวางขึ้นเป็นสิบเท่า มันถูกเปลี่ยนเป็นเคหาสน์ถ้ำที่สมบูรณ์แบบ ซึ่งสงวนเอาไว้ให้อาจารย์ ศิษย์น้องหญิง และอาจารย์อาทั้งสองคนของเขา

ในขณะนั้น หลี่ฉางโซ่วอยู่คนเดียวลำพัง เขาครุ่นคิดถึงเรื่องแผนการเตรียมตัววางแผนให้พร้อมสำหรับการทดสอบเพื่อกลายเป็นเทพ

ก่อนหน้านี้ เขาได้ตัดสินใจในดินแดนเทวะอุดรแล้วว่า เขาจะไม่ริเริ่มวางแผนใดๆ ในช่วงหนึ่งถึงสองร้อยปีข้างหน้า

เขาจะรอดูการเปลี่ยนแปลงของสถานการณ์ก่อน ซึ่งนั่นทำให้หัวใจเต๋าของเขามั่นคง และแสวงหาเต๋าใหญ่ได้

ในขั้นตอนนี้ มีเรื่องที่สำคัญกว่าอีกสองเรื่องเล็กๆ สำคัญเล็กๆ ที่ได้ทำสำเร็จเสร็จสิ้นลงแล้ว

นั่นคือ ขั้นตอนที่สามของโครงการดัดแปลงยอดเขาหยกน้อยได้เสร็จสมบูรณ์แล้ว

และอีกเรื่องก็คือ ท่านอาจารย์ของเขาก็ได้รับบุญแห่งโชคชะตาของศาลสวรรค์

ยอดเขาหยกน้อยในยามนี้ ได้ใช้ไข่มุกวิญญาณห้าธาตุที่ได้รับมาจากนักพรตเต๋าตั๋วเป่ามาเป็นรากฐานและได้ยืม “สมบัติล้ำค่ามหาศาล” สองสามชิ้นที่ได้รับมาจากวังเซิ่งหมู่ของเทพีหนี่วาซึ่งช่วยเสริมพลังของค่ายกลห้าธาตุให้แข็งแกร่งขึ้นมาก

แม้เขาจะไม่กล้ากล่าวว่า ยอดเขาหยกน้อยในยามนี้ จะสามารถต้านทานการโจมตีของสมบัติเซียนเทียนได้ แต่อย่างน้อย ในเวลานี้ มันก็บรรลุมาถึง “ความสามารถในการป้องกันขั้นสูงสุด” ที่หลี่ฉางโซ่วสามารถทำสำเร็จได้…

การซ่อนตัวอยู่ในบ้านนั้นก็หาได้ไร้ประโยชน์ไม่!

หากเขาได้รับสมบัติสายป้องกันจนเติมเต็มดวงตาของค่ายกลใหญ่ของค่ายกลที่ผสมผสานซับซ้อนของยอดเขาหยกน้อย นั่นย่อมจะเป็นเคหาสน์ถ้ำที่ดีที่สุดในความหมายที่แท้จริงได้!

แน่นอนว่า นั่นเป็นเพียงความคิด เป็นแนวความคิดล้วนๆ…

เขาต้องใช้หนังสือการ์ตูนสักกี่เล่มสำหรับการสะสมคะแนนให้เพียงพอเพื่อแลกกับแผนภาพภูเขาแม่น้ำที่ราชินีหนี่วาจะตกเป็นรางวัลมอบให้แก่ผู้อื่นในภายหน้า?

ความยากลำบากนั้นสูงมากเกินไป

เขาได้รับมากมายจากวังเซิ่งหมู่ของเทพีหนี่วา

คลื่นแห่งการเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ในวังเซิ่งหมู่ระลอกนี้ เมื่อพิจารณาดูแล้ว ก็นับว่าได้ผลอุดมสมบูรณ์มาก

ด้วยพลังของดินซีรังเก้าสวรรค์และ “พลังค่ายกลเฉียนคุน” ที่ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ได้มอบให้เขาก่อนหน้านี้ หลี่ฉางโซ่วก็ได้สร้างยอดเขาหยกน้อยให้กลายเป็น “จักรวาลสมปรารถนา” ทั้งหมดจนเสร็จสิ้น

ไม่เพียงแต่ปรับขนาดของยอดเขาหยกน้อยเท่านั้น แต่ยังได้พิจารณาถึงการทำงานของเคหาสน์ถ้ำ ก้อนอิฐ และสุดยอดค่ายกลเวทปืนใหญ่ที่เคลื่อนไหวได้เอง มันยังสามารถย่อและขยายผู้คนที่กำลังยืนอยู่บนยอดเขาได้ด้วยการใช้เวทเจี้ยจื่อเฉียนคุน

การทำให้มันหลบหนีได้ง่ายขึ้นและสะดวกขึ้นนั้นคือ เป้าหมายที่เทพผู้มีอำนาจธรรมดาแห่งศาลสวรรค์เช่นเขาแสวงหาอย่างแน่วแน่ในชีวิตนี้!

เช่นนั้นแล้ว การล่าถอยเชิงกลยุทธ์จึงได้รับลมปราณแห่งศาสตร์ที่แข็งแกร่งเช่นกัน!

ในขณะนั้น หลี่ฉางโซ่วยังตระหนักว่า การเดินทางไปยังวังเซิ่งหมู่ของเทพีหนี่วานั้นได้ส่งผลกระทบต่อสภาวะจิตใจของเขามาก โนเวล-พีดีเอฟ

แต่ไม่ว่าผลกระทบนั้นจะยิ่งใหญ่มากมายเพียงใด เขาก็ยังต้องฝึกบำเพ็ญและยังต้องวางแผนต่อไป

เขาไม่อาจเปลี่ยนหลักสำคัญของชีวิตในสำนักบำเพ็ญเต๋าหยินได้ ก่อนที่เขาจะมีความสามารถในการปกป้องตัวเอง เขายังต้องตรากตรำทำงานอย่างหนักเพื่อให้ได้รับการปกป้องคุ้มครองจากจอมปราชญ์และบรรลุเป้าหมายของร่างทองแห่งบุญ…

แม้ความคิดของเขาจะเปลี่ยนไป แต่การเตรียมการต่างๆ ก่อนเกิดมหาทัณฑ์สวรรค์ปราบดาเทพก็จะไม่ได้รับผลกระทบใดๆ

เขายังต้องทำสิ่งต่างๆ เท่าที่ความสามารถของเขาจะทำได้โดยไม่คุกคามความปลอดภัยของเขาเองเพื่อรักษาพลังของสำนักบำเพ็ญเต๋า

ยามที่หลี่ฉางโซ่วกำลังทำงานกับการ์ตูนจำนวนหลายหมื่นหน้านั้น หลี่ฉางโซ่วเคยถามคำถามเล็กๆ น้อยๆ ทั้งอย่างตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ

บางทีราชินีจอมปราชญ์อาจรู้สึกเบื่อเล็กน้อย และได้ให้คำตอบแก่หลี่ฉางโซ่ว ทำให้หลี่ฉางโซ่วได้รับข้อมูลที่เป็นประโยชน์มากมาย

อย่างน้อยที่สุด เขาก็เข้าใจคำว่า ‘เต๋าสวรรค์’ ได้ลึกซึ้งกว่าเดิมมากมากนัก

เต๋าสวรรค์นั้น เขาไม่อาจเชื่อฟังและเดินตามอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า และไม่อาจต่อต้านอย่างรุนแรงได้

นั่นหมายถึงอะไร?

“ไม่อาจเดินตามประกาศิตสวรรค์ได้”: ผู้ที่ริเริ่มเป็นเครื่องมือเวทของเต๋าสวรรค์นั้นย่อมจะถูกผูกติดเอาไว้กับโชคของเต๋าสวรรค์

หากพลังอำนาจยิ่งใหญ่แห่งเต๋าสวรรค์ได้เบี่ยงเบนไปจากสิ่งที่เขาต้องการ มันก็ย่อมจะเป็นเรื่องยากที่เขาจะจบลงด้วยดี

“ไม่อาจต่อต้านอย่างรุนแรงได้”: หากต่อสู้กับพลังอำนาจยิ่งใหญ่แห่งสวรรค์และปฐพี ก็จะเป็นเพียงการรนหาที่ตาย เว้นเสียแต่จะเป็นจอมปราชญ์ที่สามารถอยู่เหนือสวรรค์ได้

ก่อนหน้านี้ มีคำเตือนอย่างหมดเปลือกและเตือนมาโดยตลอด ซึ่งผู้อาวุโสที่ไร้กังวลได้ทิ้งเอาไว้เบื้องหลังในอดีต หลังจากนั้นจะเกิดหายนะของอาจารย์ลุงจ้าว และตามมาด้วยภัยพิบัติของเทพธิดาอวิ๋นเซียวใน มหาทัณฑ์สวรรค์ปราบดาเทพ

ในยามนี้ หลี่ฉางโซ่วไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องวางมือของเขาบนกระดานหมากของมหาทัณฑ์สวรรค์ปราบดาเทพ

เขาต้องละทิ้งภาพลวงตาทั้งหมดที่ว่า เต๋าสวรรค์จะเมตตาต่อเขาและเตรียมการอย่างละเอียดถี่ถ้วนที่สุด!

เขาจะอาศัยสถานการณ์เพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขา!

“ชีวิต…”

หลี่ฉางโซ่วบิดขี้เกียจเหยียดยืดกายและเก็บกระดานหมาก จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน

ยิ่งระดับฐานพลังของเขาสูงขึ้น เขาก็ยิ่งรู้สึกว่า คำว่า ‘เงียบสงบและนิ่งเฉย’ นั้น เป็นดินแดนที่ลึกซึ้งอย่างหาที่เปรียบไม่ได้จริงๆ มันห่างไกลเกินกว่าที่เขาจะสามารถเข้าใจได้อย่างแจ่มแจ้งชัดเจนในเวลานี้…

หลี่ฉางโซ่วเดินไปที่ภาพวาดเทพธิดาทั้งสองภาพที่เขาจัดองค์ประกอบใหม่ เขายืนเอามือไพล่หลังและมองไปยังหลิงเอ๋อร์ที่อยู่ทางซ้ายมือ แล้วยกมือขึ้นแตะริมฝีปาก…

เช่นนั้น หากนางปลุกข้าเล่า?!

เมื่อเอ่ยถึงเรื่องนี้ เด็กสาวผู้นี้เป็นเยี่ยกงหลงมังกร[1]จริงๆ บัดนี้ นางได้เจริญวัยขึ้นจนสามารถทำเรื่องนี้ได้แล้ว

เขาจะจัดเตรียมการให้นางออกไปฝึกฝนและสัมผัสกับโลกบรรพกาลในภายหลัง

หากในท้ายที่สุด นางสามารถสงบสติอารมณ์และกลับไปที่ยอดเขาหยกน้อยเพื่อฝึกบำเพ็ญอย่างเงียบๆ ได้ ก็ย่อมจะถือได้ว่า นางผ่านด่านการทดสอบด่านที่สาม ซึ่งเป็นการทดสอบครั้งสุดท้ายแล้ว

เขามองไปที่เทพธิดาอวิ๋นเซียวที่ข้างๆ เขาอีกครั้ง…

นางยืนอยู่ใต้ต้นดอกท้อ ดูโดดเดี่ยวเป็นอิสระ บริสุทธิ์สะอาด ไร้ฝุ่นละอองจากโลกหล้า และไร้ตัวตน สูงส่งเหนือผู้คน

ความคิดของหลี่ฉางโซ่วค่อนข้างเรียบง่าย

ไม่ว่าสุดท้ายแล้ว จะทำสำเร็จหรือไม่ หากในครั้งนี้ข้าสามารถช่วยเจ้าได้ ข้าจะไม่ยืนนิ่งเฉยโดยไม่ทำอะไรเลย

………………………………………………………………..

[1] หมายถึงภายนอกที่แสดงออกมาให้เห็นนั้น ดูว่าชอบหรือหลงใหลในบางสิ่งบางอย่าง แต่ความจริงกลับตรงกันข้าม ในใจนั้น อาจจะรู้สึกไม่ชอบเสียด้วยซ้ำไป เปรียบดั่งเยี่ยกง ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว ชอบแค่เพียงแต่มังกรที่เป็นภาพวาดและงานแกะสลักเท่านั้น แต่ไม่ได้ชอบมังกรที่เป็นตัวเป็นๆ เลยแม้แต่น้อย ซึ่งแสดงว่าเยี่ยกงไม่ได้ชอบมังกรอย่างแท้จริง แต่เสแสร้งทำเป็นว่าชอบมังกรไปอย่างนั้นเอง

—————————————-