ศิษย์พี่ของข้าจะมั่นคงเกินไปแล้ว - บทที่ 797 การต่อสู้กับอีกาทองคำ (1)
บทที่ 797 การต่อสู้กับอีกาทองคำ (1)
ด้วยบัญชาแห่งสวรรค์
เทพวารีแห่งศาลสวรรค์ที่มีเส้นผมสีขาวและหนวดเคราสีขาว ได้ถูกสัตว์เทพโบราณที่เป็นมงคล สง่างามและสงบ ส่งไปยังขอบสงคราม…
มันเรียบง่าย แต่แต่เป็นกลยุทธ์ที่เกินกว่าจินตนาการของสิ่งมีชีวิตมากมายนับไม่ถ้วน
การรวมกันของเทพวารีแห่งศาลสวรรค์และไป๋เจ๋อ ได้พิสูจน์ให้เห็นอย่างสมบูรณ์ว่า มันใช้เวลาเพียงชั่วครู่เท่านั้นในการทำลายขวัญกำลังใจของกองทัพปีศาจได้ทั้งหมด
สถานการณ์การรบแนวหน้าสามระดับของพวกเผ่าปีศาจได้พ่ายแพ้ไปเกือบทั้งหมดแล้ว!
แน่นอนว่า บรรดาปรมาจารย์เผ่ามังกรไม่ได้ตื่นตกใจกับรูปลักษณ์ที่ไม่คาดคิดของไป๋เจ๋อ
ปรมาจารย์เผ่ามังกรส่วนใหญ่ชื่นชมเพียงวิธีที่เทพวารีได้ปรากฏตัวออกมาเท่านั้น
มันช่างสร้างสรรค์ แหวกแนว โดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ยิ่ง
ภายใต้การนำของมังกรสงครามโบราณหลายสิบตัว มังกรครามหลายร้อยตัวได้บินผาดโผนไปมาอย่างดุเดือดอยู่บนแผ่นฟ้า และฉีกแยก ทำลายค่ายกลต่อสู้ของเผ่าปีศาจอย่างรวดเร็ว!
เหล่าทหารปีศาจสองแนวถอยทัพทันที โดยตั้งใจที่จะจัดทัพใหม่และต่อสู้อีกครั้ง
โชคดีที่หลังจากนั้น มีทหารปีศาจจำนวนมาก ได้พุ่งออกมาข้างหน้าเพิ่มมากขึ้น และป้องกันไม่ให้ทั้งสองแนวต่อสู้ และพังทลายลงอย่างสมบูรณ์…
ทว่าตัวเอกของการสู้รบในครั้งนี้ หาใช่ปีศาจอีกต่อไปไม่!
เหล่าทหารสวรรค์และแม่ทัพสวรรค์ที่ลงมาจากเสาแสงสีทอง กำลังแผ่กระจายออกไปเป็นแถวๆ
พวกเขาดูราวกับก้อนอิฐที่ก่อตัวเป็นกำแพงสูง และยังเหมือนแหฟ้าตาข่ายดินที่ไม่เปิดช่องโหว่ให้สามารถหลบหนีออกไปได้เช่นกัน
เมื่อมองจากระยะไกล ค่ายกลต่อสู้ของทหารสวรรค์ดูเหมือนกับคุนเผิงที่กางปีกทั้งคู่ออกในขณะที่มันบินทะยานไปไกลบนท้องฟ้าถึงเก้าหมื่นลี้ โดยมีแสงสีทองและสีเงินสาดแสงเจิดจ้า สะท้อนแสงเสริมซึ่งกันและกัน!
ในขณะนั้น หลี่ฉางโซ่วกำลังยืนอยู่บนยอดเขาภูเขาทมิฬแล้ว
แผ่นหลังของเขาหันหน้าไปทางท้องฟ้าทิศตะวันออก และมีแสงแดดกำลังสาดแสงเจิดจ้าอยู่บ้างแล้ว และเส้นผมสีขาวของเขาก็ถูกอาบย้อมดูเป็นสีทอง
เขาไม่รีบร้อนที่จะโจมตี ในขณะที่เขาจับจ้องไปที่ปีศาจแห่งกรรมร้ายแต่ละตน เขาก็ส่งคำสั่งไปยังเหล่าแม่ทัพสวรรค์ทั้งหมด
การใช้ประโยชน์จากผลกระทบอันใหญ่หลวงที่เขาและไป๋เจ๋อมีต่อพวกเผ่าปีศาจ ขวัญกำลังใจของเผ่าปีศาจได้พังทลายลง
พวกเผ่าปีศาจตกอยู่ในความโกลาหลในช่วงเวลาสั้นๆ แล้วเหล่าทหารสวรรค์ก็จัดตั้งค่ายกลของพวกเขาเสร็จสมบูรณ์อย่างรวดเร็ว
บัดนั้นบรรดาทหารสวรรค์มากกว่าสามแสนนายก็กำลังร่ายเวทพร้อมๆ กัน!
เสียงท่องคาถาแทบจะทำให้หมู่เมฆสีกุหลาบแห่งยามอรุณรุ่งกระจายออกไปเกือบหมด!
มีแผ่นจานทองคำปรากฏขึ้นต่อหน้าทหารสวรรค์และแม่ทัพสวรรค์แต่ละคน จากนั้น พวกเขาแต่ละคนก็หยิบถั่วเซียนออกมา ก่อนจะโยนมันลงไปตรงกลางแผ่นจาน แล้วถั่วเซียนนั้นก็สลายตัวไปในทันที และกลายเป็นร่างแข็งแกร่งกำยำที่กำลังถือโล่
“กวาดล้างพวกปีศาจชั่วร้ายให้สิ้นซากทั้งหมด!”
แม่ทัพตงมู่ตะโกนเสียงดังลั่น แล้วฟาดฟันกระบี่ในมือของเขาออกไปในแนวตั้งจากนั้น เหล่าทหารโล่ถั่วเซียนนับสามแสนนาย ก็พุ่งตรงเข้าหากองทัพทหารปีศาจ!
มันเหมาะที่จะใช้พลังแห่งขุนเขาและแม่น้ำที่นี่จริงๆ
บรรดาทหารสวรรค์ทั้งหมดต่างก็ทำตามเฉกเช่นเดียวกัน แล้วพวกเขาก็เอาถั่วเซียนชุดที่สองออกมา แล้วให้กลายเป็นพลธนูน้ำแข็งในทันที
เหล่าทหารสวรรค์ต่างก็ออกคำสั่งให้พลธนู โดยให้พวกเขาดึงสายเกาทัณฑ์ พุ่งเป้าตรงไปที่ค่ายกลต่อสู้ของพวกทหารปีศาจที่อยู่ในระยะไกล และเทพลังเซียนของพวกเขาออกมา!
จากนั้นก็ตามด้วย กำแพงโล่ที่เรียบร้อย เหล่าทหารสวรรค์ที่พุ่งไปข้างหน้าเป็นแนวขบวน และห่าศรพิรุณที่สาดลงมา…
ทางด้านของฝ่ายเผ่าปีศาจ ในขณะนั้น แม้แต่เหล่าปีศาจโบราณก็ยังถูกทหารสวรรค์ข่มขวัญให้รู้สึกหวาดกลัวกับพลังลมปราณขับเคลื่อนของทหารสวรรค์ทั้งหมดเช่นกัน
บรรดาทหารปีศาจที่มีระดับฐานพลังต่ำกว่า ก็ไม่เคยพบเห็นเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อน
เมื่อพวกเขาอยู่ที่ภูเขาเหยาเซิง เหล่าทหารสวรรค์เพียงแต่เฝ้าดูจากระยะไกลเท่านั้น และไม่ได้เข้าร่วมรบด้วย
แต่วันนี้ กองกำลังรบของศาลสวรรค์เหล่านี้ซึ่งครั้งหนึ่งเคยได้รับการปกป้องคุ้มครองจากเทพวารี ในท้ายที่สุดเสื้อของพวกเขาก็ย่อมจะต้องเปื้อนไปด้วยเลือดพร้อมกับคมกระบี่ของพวกเขาที่ได้ดื่มเลือดเช่นกัน!
ทว่า…
ในขณะนี้ เหล่าทหารสวรรค์ทั้งหมดลงมือโจมตี
ไม่ว่าพวกเขาจะเปิดใช้งานค่ายกลต่อสู้ ‘กำแพงตั้งตระหง่าน’ หรือซ่อนตัวอยู่ด้านหลังทหารโล่ถั่วเซียนเพื่อรีบพุ่งเข้าไปในค่ายกล หรือพวกเขาจะอยู่ห่างจากเหล่าทหารปีศาจและเริ่มยิงเกาทัณฑ์ ปะทะด้วยสมบัติเวท ขว้างอาวุธที่ซ่อนอยู่ และใช้มือของพวกเขาในการการกระทำต่างๆ เพื่อควบแน่นพลังเซียนเป็นเงาหอกในมือแล้วพุ่งมันออกไป…
ทั้งหมดนี้ทำให้ผู้คนรู้สึกมั่นคงมากเกินไป ทว่าผลที่ได้ก็ไม่เลวเลยจริงๆ
ก่อนการเผชิญหน้ากันในระยะประชิด บรรดาทหารปีศาจก็ล้มลงไปเป็นกลุ่มๆ และเหล่าทหารสวรรค์ก็เอาโอสถออกมาและยัดมันเข้าไปในปากของพวกเขาตามนิสัยและตามการฝึกฝนที่ปกติที่คุ้นชินเป็นประจำในแต่ละวัน
จากนั้นพวกเขาก็ฟื้นคืนพลังเซียนได้อย่างรวดเร็ว และรักษาระยะห่างเอาไว้พอควร…
บรรดาผู้ที่ประมาท ย่อมไม่ใช่ทหารสวรรค์ที่มีคุณสมบัติเหมาะสม
ทางด้านเผ่าปีศาจ สภาวะจิตใจของพวกมันแทบจะพังทลายลงจนหมดสิ้น
ค่ายกลต่อสู้ที่คล้ายกำแพงตั้งแบบสอดไส้ ที่ดูเหมือนจะมีข้อบกพร่อง ทำให้ทหารสวรรค์โจมตีทหารปีศาจได้ด้วยความสามารถทางการทหารที่ครอบคลุมการโจมตีเต็มเปี่ยม
ในขณะนั้น เหล่าปีศาจใหญ่มากมายหมายจะรวมกลุ่มใหม่ แต่ทหารปีศาจส่วนใหญ่ก็เสียขวัญกำลังใจแล้ว
พวกมันเกือบจะล้มเลิกความคิดจะออกศึกสู้ในสนามรบ พลังขับเตลื่อนของเหล่าทหารสวรรค์นั้นไม่อาจต้านทานได้เลย
เพื่อกอบกู้สถานการณ์รบ เหล่าราชาปีศาจโบราณก็ได้นำบรรดาปรมาจารย์ปีศาจทั้งหมดพุ่งออกไปข้างหน้า
พวกมันต่างก็กลายร่างเป็นร่างหลักของตัวเอง และพุ่งไปที่ค่ายกลต่อสู้ของเหล่าทหารสวรรค์ทั้งสองด้าน
ทว่าปรมาจารย์เผ่ามังกรทุกคน ก็กำลังรอให้พวกเขาพุ่งออกมาแล้ว!
เหล่ามังกรครามรุกคืบไปข้างหน้าทีละตัว และหยุดยั้งกลุ่มปีศาจเหล่านี้ได้สำเร็จ
จากนั้นการต่อสู้ประจัญบานครั้งใหญ่จากแผ่นดินสู่แผ่นฟ้าก็ได้ปะทุขึ้น!
ในขณะนี้ ผู้นำเผ่ามังกรโบราณได้เผยความแข็งแกร่งออกมาอย่างเต็มที่แล้ว
แม้ปรมาจารย์เผ่ามังกรบางคนจะถูกเหล่าปีศาจดุร้ายกำจัด แต่ในการต่อสู้ประจัญบานกันส่วนใหญ่นั้น พวกเผ่ามังกรก็ได้ยังเหนือกว่า
ณ ขณะนั้น!
สายฟ้าสีม่วงได้ฟาดผ่านการต่อสู้ไปครึ่งหนึ่ง มันกวาดผ่านมังกรครามสองสามตัวที่ถูกสัตว์ปีศาจปราบปราม แล้วฟาดลงไปยังสถานที่ที่เหล่าปรมาจารย์เผ่าปีศาจได้มารวมตัวกัน!
………………………………………………………………..
