ศิษย์หลานข้า ระวังอย่าหลงผิด - ตอนที่ 210 ด้านล่างมีคน
เฮ้ย!
ราชาผีที่ไม่เคยปรากฏตัวมานับพันปี!
“เฉินเอ๋อ!” ถังอี้ที่กำลังอวดลูกชายอยู่เมื่อครู่หน้าซีดเผือด เขาพุ่งตัวเข้าไปในสนามสอบอย่างไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
“เดี๋ยว!” อวิ๋นเจี่ยวรีบรั้งคนเอาไว้ “เชื่อใจลูกชายท่าน” อย่างน้อยอีกฝ่ายเคยรับมือกับมังกรน้ำมาแล้ว
“ไม่ใช่ อาจารย์อวิ๋น อีกฝ่ายเป็นถึงราชาผี!” ถังอี้อยากจะร้องไห้ ปัญหาไม่ใช่ว่าเชื่อใจหรือไม่! อย่าว่าแต่ลูกศิษย์เหล่านี้เลย แม้แต่เหล่าเจ้าสำนักอย่างพวกเขาก็ไม่มีประสบการณ์รับมือกับราชาผีมาก่อน อีกอย่าง เหมาะสมหรือที่มีราชาผีปรากฏตัวในสนามสอบ?! ไม่เหมาะสม!
“เช่นนั้นก็ถือว่าเชื่อใจข้า” อวิ๋นเจี่ยวเปลี่ยนวิธีพูด หากเขาบุกเข้าไป ตระกูลถังทั้งสามคนต้องถูกตัดออกอย่างแน่นอน “อีกอย่าง ชายแก่ยังคอยดูอยู่ด้านใน”
ในเวลานี้ ถังอี้จึงได้สงบลง ลูกชายไว้ใจไม่ได้ แต่ว่าอาจารย์อวิ๋น...ราวกับไม่เคยไว้ใจไม่ได้ ทันใดนั้น เขาค่อยๆ นั่งกลับไปที่เดิม
แม้แต่เหล่าเจ้าสำนักท่านอื่นภายในตำหนักต่างวางยันต์ขนส่งในมือลง เดิมทีคิดว่าเป็นความผิดพลาดของสนามสอบ กำลังคิดจะยุติการประลองกะทันหัน แต่เมื่อได้ยินคำพูดของอาจารย์อวิ๋น พวกเขาก็สบายใจขึ้นมา!
╮(╯▽╰)╭
ส่วนทั้งสามคนในสนามสอบก็ตระหนักได้ว่าวิญญาญร่างใหญ่ตรงหน้าคืออะไร ถังเฉินผู้ซึ่งเคยผ่านความเป็นความตายมาก่อนตั้งสติได้เป็นคนแรก เขารีบหยิบยันต์ใบหนึ่งออกมา พร้อมกับตะโกนเสียงดัง “ศิษย์น้อง เริ่มข่ายพลัง!”
คนทั้งสองด้านนอกผงะไป ก่อนจะตั้งสติขึ้นมาได้ พวกเขาพุ่งตัวไปยังตำแหน่งที่กำนหดไว้อย่างรวดเร็ว นาทีถัดมา เห็นเพียงแต่ข่ายพลังขนาดใหญ่ที่มีถังเฉินเป็นใจกลางนั้นสว่างขึ้น พร้อมกับครอบคลุมอารามร้างทั้งหลังไป เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้พวกเขาแยกย้ายกันไปเพื่อวางข่ายพลัง
ข่ายพลังนี้เป็นข่ายพลังกักขังระดับกลาง มีระดับความยากเล็กน้อยสำหรับลูกศิษย์ทั่วไป แต่หากเป็นการร่วมมือจากหลายคน จึงทำให้สบายขึ้นไม่น้อย ราชาผีถูกข่ายพลังครอบเอาไว้ ถังเฉินอาศัยจังนี้ในการโยนยันต์ออกไปโจมตีราชาผี
ทั้งสามคนให้ประสานมือกันอย่างดี พวกเขาอาจกักขังอีกฝ่ายไว้ในข่ายพลังได้หากอีกฝ่ายเป็นผีร้ายหรือแม่ทัพผี แต่อีกฝ่ายเป็นถึงราชาผี ยันต์ของถังเฉินทำให้อีกฝ่ายถอยหลังไปเพียงหนึ่งก้าว แต่กลับไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายได้รับบาดเจ็บอะไรแม้แต่น้อย อีกทั้งยังกระตุ้นความอยากต่อสู้ของอีกฝ่ายขึ้นมา
ราชาผีเรียกพลังวิญญาณออกมากลุ่มหนึ่ง ก่อนจะโจมตีไปยังข่ายพลังรอบด้าน ข่ายพลังนั้นกะพริบในทันที ก่อนจะแหลกสลายไป
ลูกศิษย์ตระกูลถังสองคนถูกกระแสวนกลับของข่ายพลังโจมตี ทันใดนั้นถูกเหวี่ยงออกไปหลายเมตร ส่วนราชาผีส่งเสียงร้องดังกึกก้องออกมาอีกครั้ง
คนทั้งสองที่ลอยออกไปวิงเวียนขึ้นมาทันที มีความรู้สึกราวกับวิญญาณจะหลุดออกจากร่าง
“เร็ว ปิดสัมผัสทั้งห้า! อย่าฟังเสียงร้องของมัน” ถังเฉินถอยออกไปหลายก้าว พร้อมตะโกนเตือน
ทั้งสองคนจั้งสติได้ พวกเขารีบปิดสัมผัสทั้งห้า ปิดกั้นการโจมตีทางเสียงของอีกฝ่าย แต่ก็ไม่ทันการ ราชาผีส่งพลังวิญญาณออกมา โจมตีไปยังลูกศิษย์ตระกูลถังที่อยู่ทางขวา
อีกฝ่ายเพิ่งปิดสัมผัสทั้งห้าไป คิดจะป้องกันแต่ก็ไม่ทันการ เห็นเพียงแต่พลังวิญญาณนั้นพุ่งมาหาหน้าอกของตนเองโดนตรง
“ศิษย์น้อง!” ถังเฉินตะลึง คิดจะวิ่งเข้าไปช่วยแต่ก็ไม่ทัน
ในขณะที่พลังวิญญาณนั้นกำลังจะทะลุหน้าอกไป เหล่าเจ้าสำนักในตำหนักต่างลุกขึ้นยืน แต่ทันใดนั้น พลังวิญญาณนั้นราวกับถูกบางอย่างดึงเอาไว้ ก่อนจะเบี่ยงเบนทิศทางจากเดิมไป ทั้งที่เล็งตรงปยังหน้าอกของอีกฝ่าย แต่ครานี้แค่เฉียดหน้าอกทางด้านขวาไป อีกทั้งยังข่วนชุดนักพรตของอีกฝ่ายขาดอย่างพอดิบพอดี เผยให้เห็นยันต์สีเหลืองใบหนึ่งด้านใน
นาทีถัดมา ยันต์นั้นส่องประกายแสงสีขาวขึ้น ก่อนจะส่งลูกศิษย์ที่กำลังตกใจกลับไปยังสำนักเทียนซือ
ถังอี้: “…”
เหล่าเจ้าสำนัก: “…”
อะไรกัน?
(￣△￣；)
แหะๆ หนึ่งคะแนน!
ราชาผีเรียกพลังวิญญาณก้อนนั้นกลับมา ก่อนจะหันไปหาลูกศิษย์ที่อยู่ทางด้านซ้าย พลังวิญญาณที่ส่งออกไปราวกับปะปนไปด้วยความตื่นเต้น
“หลบเร็ว!” อาจเป็นเพราะองศา ทำให้ถังเฉินไม่สังเกตพลังวิญญาณที่เบี่ยงเบนทิศทางนั้น ในขณะที่กำลังรู้สึกโชคดีที่ศิษย์น้องถูกส่งกลับไปนั้น เขาก็รีบพูดเตือนอีฝ่าย
อีกฝ่ายตอบสนองอย่างว่องไว ถึงแม้เขาจะผิดสัมผัสทั้งห้า ไม่ได้ยินสิ่งที่ถังเฉินพูด แต่เขาก็ยังหลบหลีกการโจมตีครั้งนี้ไปได้ ทั้งสองคนทำได้เพียงพลางรับมือพลางถอย พร้อมกับหาโอกาสลงมือในครั้งหน้า
แต่ว่าความสามารถของราชาผีแข็งแกร่งอย่างมาก ทั้งสองคนไม่มีโอกาสลงมือแม้แต่น้อย หลังจากผ่านไประยะหนึ่ง ไม่เพียงโจมตีอีกฝ่ายไม่ได้แล้ว ยังสิ้นเปลืองยันต์และอาวุธบนตัวของพวกเขาอย่างมาก พลังลมปราณในร่างกายก็เหลือน้อยเต็มทีแล้ว
“ศิษยืพี่ถังเฉิน ยันต์ใบสุดท้ายของข้าใช้ไปแล้ว ทำอย่างไรดี” ลูกศิษย์ตระกูลถังถามขึ้น ก่อนจะมองไปยังสหายด้วยสายตาท้อแท้ หากเป็นเช่นนี้ต่อไป พวกเขาต้องตกอยู่ในมือของราชาผีตัวนี้เป็นแน่ เขาลังเลอยู่เล็กน้อย ก่อนจะหยิบยันต์ขนส่งออกมา
ถังเฉินเองก็ทำสีหน้าหนักใจ ทันใดนั้นมีความรู้สึกหมดแรง เขาเองก็เหลือเพียงดาบในมือแล้ว แต่เขาไม่มีทางยอมแพ้ เขาอดทนมาถึงตอนนี้ แต่กลับต้องมาหยุดอยู่ก้าวสุดท้าย ทันใดนั้นในใจของเขามีความคิดมากมายผุดขึ้นมา ส่งสายตาให้อีกฝ่ายไปก่อน ก่อนที่ตัวเขาเองจะพุ่งเข้าไปอีกครั้ง
เมื่อเห็นถังเฉินไม่ยอมแพ้ ลูกศิษย์คนนั้นลังเลเล็กน้อย เขากัดฟันเตรียมจะสู้อีกสักครั้ง แต่น่าเสียกาย…สายไปแล้ว
ตั้งแต่เขาหยิบยันต์ออกมานั้น ราชาผีที่เอาแต่โจมตีถังเฉินราวกับถูกอะไรบางอย่างดึงดูด อีกฝ่ายฟันมาโจมตีตนเองทีนที พลังวิญญาณมากมายพุ่งตรงมายังเขา
ลูกศิษย์คนนั้นยังไม่ทันได้ตอบสนอง วิญญาณเหล่านั้นล้วนโจมตีเข้ายันต์ในมือของตนเอง แสงสีขาวส่องสว่างขึ้น นาทีถัดมาตัวของเขาก็มายืนอยู่ในข่ายพลังของสำนักเทียนซือแล้ว
ลูกศิษย์ตระกูลถัง: “…”
ถังอี้: “…”
เหล่าเจ้าสำนัก: “…”
ราชาผี: แหะๆ อีกหนึ่งคะแนน!
(ಡωಡ)
“อาจารย์อวิ๋น นี่คือ…” เจ้าสำนักสวีหันถามไปอวิ๋นเจี่ยวที่อยู่ด้านข้าง ผีตัวอื่นก็แล้วไป แต่ราชาผีก็เป็นเช่นนี้ ช่างไม่ปกติ โลกผีมีความเป็นมิตรขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน
อวิ๋นเจี่ยวกวาดตามองทุกคน ครุ่นคิดสักพัก ก่อนจะตัดสินใจให้ชายแก่เป็นคนอธิบายเอง ดังนั้นเธอจึงให้คำตอบที่คิดว่าเหมาะสมออกมา “อืม…พูดอย่างนี้ ชายแก่มีคน…อยู่ด้านล่าง!”
ทุกคน: “…”
ใครจะไม่มีคนรู้จักด้านล่างกัน!
แต่ว่าคนรู้จักคนไหนที่จะสามารถเชิญราชาผีมาได้ เกินไปมากเสียจริง?!
YOU MAY ALSO LIKE
