ศิษย์หลานข้า ระวังอย่าหลงผิด - ตอนที่ 218 ไม่ทำไม่ตาย

เจ้าสำนัก​สวี​และ​ถัง​อี้​ต่าง​ตกตะลึง​ ​ข่าย​พลัง​คุ้มครอง​ภูผา​เข้า​ได้​ออก​ไม่ได้​ ​พวกเขา​ไม่​คิด​ว่า​จะ​สามารถ​กลับ​เข้าข่าย​พลัง​หลัง​ออกมา​เผชิญหน้า​กับ​มังกร​ยักษ์​ได้​อีก

มังกร​ยักษ์​ที่​ไล่ตาม​มาทำ​อะไร​ไม่ได้​ ​มัน​ห่าง​จาก​คน​ทั้ง​สาม​ราว​ห้า​หก​ก้าว​ ​วนเวียน​อยู่​รอบ​อย่าง​โกรธเคือง

“​นี่​คือ​…​”​ ​ทั้งสอง​คน​มองดู​ยันต์​บน​ตัวอย่าง​ฉงน

“​ยันต์​ที่​เจ้า​หนู​วาด​!​”​ ​ชาย​แก่​อธิบาย​ ​“​มียันต​์​นี้​ ​พวกเรา​สามารถ​เข้าออก​ข่าย​พลัง​ได้​ตามใจ​”​ ​ตัว​เขา​ฝึกฝน​ด้าน​ยันต์​โดยเฉพาะ​ ​นอกจาก​การบ้าน​ของ​อาจารย์​อา​แล้ว​ ​ยันต์​ส่วนใหญ่​ใน​สำนัก​ชิง​หยาง​ล้วน​อยู่​กับ​เขา​ ​เขา​เอง​ก็​เพิ่งจะ​นึก​ขึ้น​ได้​ว่า​เจ้า​หนู​เคย​ให้​สิ่ง​นี้​กับ​เขา​เอาไว้

“​ยันต์​ข่าย​พลัง​!​”​ ​เจ้าสำนัก​สวี​และ​ถัง​อี้​สบตา​กัน​ ​ก่อน​จะเข้า​ใจ​ว่า​เหตุใด​อวิ​๋น​เจี่ยว​ถึง​ให้​พวกเขา​สาม​คน​ออกมา​ ​ตราบใดที่​มีสิ​่ง​นี้​ ​พวกเขา​ไม่จำเป็น​ต้อง​เกรงกลัว​มังกร​อะไร​เสียด​้วย​ซ้ำ

ทั้งสอง​คน​ดวงตา​ลุก​วาว​เป็นประกาย​ใน​ทันใด​ ​ก่อน​จะ​ตระหนัก​ได้​ถึง​วิธีการ​ต่อสู้​มังกร​ที่​ถูกต้อง​ ​ทั้ง​สาม​คน​แลกเปลี่ยน​สายตา​กัน​ ​ก่อน​จะ​แยกย้าย​ไป​คนละ​ทิศ​อย่างใจ​ตรงกัน​ ​จากนั้น​ทั้ง​สาม​คน​ออกจาก​ข่าย​พลัง​อีกครั้ง​ ​ก่อน​จะ​โจมตี​ใส่​มังกร​ยักษ์​ขึ้น​อีกครั้ง​ ​จากนั้น​อาศัย​ช่วง​จังหวะ​ที่​อีก​ฝ่าย​ยัง​ไม่ทัน​โจมตี​กลับ​หลบ​เข้าไป​ใน​ข่าย​พลัง

ทั้ง​สาม​คน​เปิดศึก​ไล่​ล่า​กับ​มังกร​ยักษ์​ขึ้น​มา​ ​โจมตี​ครั้งหนึ่ง​ก็​เปลี่ยน​ตำแหน่ง​ครั้งหนึ่ง​ ​คน​หนึ่ง​โจมตี​ทาง​ตะวันออก​ ​อีก​คน​โจมตี​ทางตะวันตก​ ​หมุนเวียน​สลับ​กัน​ไป

ถึงแม้​เผ่าพันธุ์​มังกร​จะ​มี​เนื้อหนัง​หนายา​กต​่​อการ​โจมตี​ ​แต่​หาก​ถูก​โจมตี​ถี่​เช่นนี้​ ​มัน​ก็​บาดเจ็บ​อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้​เช่นกัน​ ​แม้แต่​เกล็ด​มังกร​บน​ตัว​ยัง​ถูก​โจมตี​หลุด​ไป​หลาย​ชิ้น​ ​มังกร​ยักษ์​คำราม​ออกมา​ด้วย​ความโกรธเคือง​ ​แต่​ก็​ไม่​อาจ​ทำ​อะไร​คน​ทั้ง​สาม​ได้​ ​เพียงแค่​อีก​ฝ่าย​หลบ​เข้าไป​ใน​ข่าย​พลัง​ ​การ​โจมตี​ของ​มัน​ก็​จะ​ถูก​ข่าย​พลัง​ต้าน​เอาไว้

มังกร​ยักษ์​กระสับกระส่าย​มากขึ้น​เรื่อยๆ​ ​ลำตัว​มังกร​ของ​มัน​ปรากฏ​รอย​เลือด​ ​ดวงตา​สีทอง​ทั้งคู่​จ้องเขม็ง​มายั​งอีก​ฝ่าย​ ​“​มด​ต่ำต้อย​ ​บังอาจ​นัก​!​”​ ​มัน​คำราม​ออกมา​หนึ่ง​ที​ ​ราวกับ​โกรธ​จน​หน้ามืด​ ​จากนั้น​หัน​ตัว​พุ่ง​ไป​ยัง​ทิศทาง​ของ​ถัง​อี้

ถัง​อี้​คิด​จะ​ถอยหลัง​หลบ​เข้าข่าย​พลัง​ ​แต่​มังกร​ยักษ์​กลับ​อ้า​ปาก​พ่น​เปลวไฟ​ออกมา​ ​ทันใดนั้น​เปลวไฟ​กลายเป็น​กำแพง​ไฟ​รั้ง​ทาง​หนี​ของ​ถัง​อี้​เอาไว้

เจ้าสำนัก​สวี​และ​ชาย​แก่​ตกตะลึง​ ​พวกเขา​รีบ​ปิดผนึก​โจมตี​ไป​ยัง​มังกร​ยักษ์​ ​ทันใดนั้น​พลัง​กระทบ​เข้ากับ​ลำตัว​มังกร​ยักษ์​ส่งเสียง​ระเบิด​ดังสนั่น​ ​พวกเขา​คิด​จะ​ใช้​วิธี​นี้​ใน​การ​ดึงดูด​ความสนใจ​ของ​มังกร​ ​แต่​ครานี​้​มังกร​นั้น​กลับ​ไม่มี​ทีท่า​จะ​หันหลัง​กลับมา​ ​มัน​ไม่สน​ใจ​การ​โจมตี​ของ​คน​ทั้งสอง​ ​ถึงแม้​เกล็ด​มังกร​บน​ลำตัว​ของ​มัน​จะ​ล่วง​หล่น​ก็ตาม​ ​มัน​ยังคง​พุ่งตรง​ไปหา​ถัง​อี้

“​นายท่าน​ถัง​!​”​ ​ทั้งสอง​คน​อุทาน​ด้วย​ความตกใจ​ ​แต่ว่า​ก็​ไม่ทันการ

ในขณะที่​อีก​ฝ่าย​กำลังจะ​ถูก​กรงเล็บ​มังกร​ฉีก​ออก​เป็น​ชิ้น​นั้น​ ​ถัง​อี้​กัดฟัน​ ​ชักนำ​พลัง​ลมปราณ​ทั้งตัว​ขึ้น​มา​ ​เขา​กำ​ดาบ​ไม้​ท้อ​ใน​มือ​แน่น​ ​จากนั้น​ฟาด​ไป​ยัง​มังกร​ยักษ์​ที่​พุ่ง​เข้ามา

นาที​ถัดมา​ ​เสียงร้อง​โหยหวน​ดัง​ขึ้น

ไม่ได้​เสียง​ของ​ถัง​อี้​ ​แต่​เป็น​เสียง​ของ​มังกร​ยักษ์

ดาบ​ที่​ถัง​อี้​ฟาด​ออก​ไป​นั้น​กลายเป็น​ดาบ​พลัง​สีเขียว​ ​มัน​กรีด​เกล็ด​มังกร​ที่​แข็ง​ดุจ​หินผา​ออก​ ​ทิ้ง​บาดแผล​ลึก​ไว้​บน​กรง​อย่างเห็นได้ชัด​ไว้​บน​กรงเล็บ​ของ​มังกร​ ​เลือด​มังกร​กระเด็น​ออกมา​เปื้อน​ตัว​ของ​ถัง​อี้

เจ้าสำนัก​สวี​:​ ​“​…​”

ชาย​แก่​:​ ​“​…​”

เกิด​อะไร​ขึ้น

Σ​(​°​△​°​|​|​|​)​︴

นายท่าน​ตระกูล​ถัง​เก่งกาจ​ขนาด​นี้​ตั้งแต่​เมื่อใด​กัน​ ​เมื่อกี้​ยัง​ทำ​ข้อสอบ​ไม่ได้​อยู่​เลย​ไม่ใช่​หรือ

ถัง​อี้​เอง​ก็​ตกตะลึง​ ​สีหน้า​ของ​เขา​เต็มไปด้วย​ความ​ฉงน​ ​เขามอ​งดู​ดาย​ไม้​ท้อ​ที่​เปื้อน​เต็มไปด้วย​เลือด​มังกร​ ​ทั้งที่​พวกเขา​ใช้​คาถา​มากมาย​ ​แต่​ก็​ทำได้​เพียง​ทำให้​เกล็ด​เล็กน้อย​ของ​อีก​ฝ่าย​หลุด​ออกมา​ ​แต่​เมื่อกี้​เขา​แค่​ฟาด​ดาบ​ไม่​ท้อ​เท่านั้น

เดี๋ยว​!

ดาบ​ไม้​ท้อ​?

เขา​นึกถึง​คำพูด​ของ​อวิ​๋น​เจี่ยว​ขึ้น​ได้​ ​นาง​สั่ง​กำชับ​ให้​พวกเขา​ใช้​คาถา​ธาตุ​ไม้​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​เปลี่ยนเป็น​ดาบ​ไม้​ท้อ​ ​อีกทั้ง​ใน​สถานการณ์​คับขัน​เมื่อกี้​ ​เขา​ก็​บังเอิญ​ใช้​คาถา​ชุน​หวา

ทันใดนั้น​ดวงตา​ของ​เขา​ลุก​วาว​ ​ก่อน​จะ​ตะโกน​เสียงดัง​ ​“​ใช้​คาถา​ธาตุ​ไม้​โจมตี​มัน​ได้​!​”

ชาย​แก่​และ​เจ้าสำนัก​สวี​นิ่งอึ้ง​ไป​ ​ก่อนที่จะ​เปลี่ยน​คาถา​ผนึก​ใน​มือ​ ​ทันใดนั้น​พวกเขา​ทั้ง​สาม​คน​ล้วน​ใช้​คาถา​ธาตุ​ไม้​ ​พลัง​ลมปราณ​กลาย​รูป​เป็น​เถาวัลย์​ ​พร้อมกับ​สะบัด​ไป​ทาง​มังกร​ยักษ์​ที่อยู่​กลางอากาศ

การ​โจมตี​ของ​เขา​พลัง​มี​อานุภาพ​มากขึ้น​กว่า​เดิม​อย่างเห็นได้ชัด​ ​บาดแผล​บน​ลำตัว​มังกร​ก็​มากขึ้น​เรื่อยๆ​ ​ทั้ง​สาม​คน​รู้สึก​ว่า​ ​หาก​เป็น​เช่นนี้​ต่อไป​ ​พวกเขา​อาจ​กำราบ​มังกร​ยักษ์​ตัว​นี้​ได้​จริงๆ

มังกร​นั้น​ราวกับ​รู้ทัน​แผนการ​ของ​คน​ทั้ง​สาม​ ​ทันใดนั้น​ดวงตา​ของ​เขา​ฉายแวว​ระแวง​ขึ้น​มา​ ​ก่อน​จะ​โจมตี​คน​ทั้ง​สาม​หนัก​มากยิ่งขึ้น​ ​มัน​ราวกับ​ไม่​คิด​จะ​อำพราง​ตัวตน​อีกต่อไป​ ​ไม่​พ่น​ไฟ​ ​ไม่​ชักนำ​สายฟ้า​ ​ไม่​เรียก​ลม​ ​แต่กลับ​สะบัด​ก้อนหิน​ออกมา​จาก​หาง​ของ​มัน​ ​ก้อนหิน​เหล่านั้น​หล่น​ลงมา​ราวกับ​หยาดฝน​ ​ลำตัว​สีเหลือง​เข้ม​นั้น​ยิ่ง​เข้ม​ขึ้น​กว่า​เดิม​ ​รูปร่าง​ของ​มัน​ก็​เปลี่ยนแปลง​ไป​ ​เกล็ด​มังกร​เงา​ลื่น​นั้น​กลายเป็น​หยาบกระด้าง​ ​รูปลักษณ์​ของ​มัน​กลายเป็น​ก้อนหิน

นี่​คือ​ร่าง​จริง​ของ​มัน​ ​มังกร​หิน​!

เมื่อมั​นก​ลาย​ร่าง​ไป​ ​นอกจาก​บาดแผล​บน​กรงเล็บ​แล้ว​ ​บาดแผล​อื่น​บน​ลำตัว​ของ​มัน​ก็​หาย​ไป​ในทันที​ ​ร่างกาย​ของ​มันแข็ง​แกร่ง​มากขึ้น​นับ​ร้อย​เท่า​ ​ถึงแม้​จะ​ใช้​คาถา​ธาตุ​ไม้​ก็​คง​ไม่​อาจ​ทำร้าย​มัน​ได้​ใน​ระยะเวลา​อัน​สั้น

ทั้ง​สาม​คน​โจมตี​อย่าง​เหน็ดเหนื่อย​ ​พวกเขา​เป็น​เพียงแค่​เทียน​ซือ​ใน​โลก​มนุษย์​ ​พลัง​ลมปราณ​ใน​ร่างกาย​มีจำกัด​ ​หาก​ไม่​สามารถ​ทำ​อะไร​มังกร​หิน​ได้​ ​และ​สิ้นเปลือง​พลัง​เช่นนี้​ต่อไป​ ​ถึงแม้​จะ​มี​ข่าย​พลัง​คุ้มครอง​ภูผา​อยู่​ ​แต่​พวกเขา​ก็​คบ​ต้อง​พ่ายแพ้​เป็นแน่

ไม่​ถึง​หนึ่ง​เค​่อ​ ​ทั้ง​สาม​คน​ล้วน​ได้รับบาดเจ็บ​ตามอย่าง​ที่​คาดการณ์​ ​ถัง​อี้​ถูก​หาง​มังกร​หิน​สะบัด​โดน​จน​ตัว​ปลิว​ออก​ไป​ ​เหลือ​เพียง​เจ้าสำนัก​สวี​และ​ชาย​แก่​ยังคง​ต่อสู้​อยู่

โชคดี​ที่​พวกเขา​หลอกล่อ​มังกร​ยักษ์​ให้​อยู่​เหนือ​ข่าย​พลัง​ใน​ตำหนัก​ใหญ่​ได้​สำ​เร็ว

“​อาจารย์​อวิ​๋น​ ​พวกเขา​มาถึง​แล้ว​!​”​ ​หัวหน้า​ห้อง​เจียว​ที่​เฝ้า​อยู่​หน้า​ประตู​รีบ​ราบ​งาน​ทันที

ในขณะเดียวกัน​ ​ยันต์​ส่งสาร​ข้าง​ตัว​ไป๋​อวี​้​ส่งเสียง​ดัง​ขึ้น​ ​เป็น​เสียง​ของ​อวิ​๋น​เจี่ยว​ ​“​ชาย​แก่​ ​ถอย​!​”

ชาย​แก่​รีบ​ดึง​ยันต์​ตาม​วายุ​บน​ตัว​ของ​เจ้าสำนัก​สวี​และ​ตนเอง​ออก​ในทันที​ ​ทั้งสอง​คน​ล่วง​ลง​ภายใน​ข่าย​พลัง​คุ้มครอง​ภูผา​โดยตรง

นาที​ถัดมา​ ​ลำตัว​ของ​มังกร​ยักษ์​ที่​ถูก​หลอกล่อ​ให้​ไป​อยู่​เหนือ​ตำหนัก​ใหญ่​นั้น​ไม่​อาจ​ขยับ​ได้​ ​ด้านล่าง​ของ​ลำตัว​มัน​เป็น​ข่าย​พลัง​สีแดง​แสบ​ตา​ที่​กำลัง​ส่องสว่าง

ข่าย​พลัง​นั่น​ไม่​ใหญ่​มาก​ ​มี​ขนาด​เท่าครึ่ง​หลังคา​เท่านั้น​ ​เพียงแต่​ด้านใน​มีเสียง​ของ​กระแสไฟ​ที่​รั่วไหล​ออกมา​ ​อีกทั้ง​ยัง​เพิ่มมากขึ้น​อย่างต่อเนื่อง​ ​มังกร​ยักษ์​รับรู้​สึก​ความหวาดกลัว​ผุด​ขึ้น​มา​ใน​ใจ​ ​ยัง​ไม่ทัน​ที่จะ​หนี​เอาชีวิต​รอด

นาที​ถัดมา​ ​สายฟ้า​นับ​หมื่น​ใน​ข่าย​พลัง​พุ่ง​ทะยาน​ขึ้น​ฟ้า​ ​ก่อน​จะ​ผ่า​มาทา​งมัน​ ​สายฟ้า​เหล่านั้น​รวมตัว​เป็น​ลำแสง​พุ่งตรง​ขึ้น​ฟ้า​ ​รอบข้าง​ยัง​มี​ลม​ดาบ​ปะปน​กับ​เปลวเพลิง​นับไม่ถ้วน​พุ่งตรง​ไป​ยัง​มัน​ ​มังกร​ยักษ์​ถูก​กลืน​กิน​ไป​ใน​ทันใด

ลำแสง​นั้น​สว่าง​อยู่​ราว​ห้า​นาที​ ​ก่อนที่​ทุกคน​จะ​ได้ยิน​เสียง​ตกกระ​ทบ​ดังสนั่น​ ​พร้อมกับ​ร่าง​ยักษ์​สีดำ​สนิท​ล่วง​หล่น​ลงมา​จาก​ฟ้า​ ​ครานี​้​มัน​ไม่​ถูก​ข่าย​พลัง​คุ้มครอง​ภูผา​ต้าน​เอาไว้​แล้ว​ ​มัน​ล่วง​หล่น​ลงมา​ทับ​ตำหนัก​ใหญ่​หาย​ไป​ครึ่งหนึ่ง

เจ้าสำนัก​สวี​:​ ​“​…​”

ชาย​แก่​:​ ​“​…​”

เหล่า​ลูกศิษย์​:​ ​“​…​”

(​⊙​_​⊙​)

“​นี่​…​นี่​คือ​…​”​ ​เจ้าสำนัก​สวี​และ​ชาย​แก่​มองดู​มังกร​ที่​ตาย​ไป​แล้วด้วย​สีหน้า​ฉงน​!​ ​มังกร​ยักษ์​ที่​พวกเขา​พยายาม​ต่อสู้​ถูก​….​กำจัด​แล้ว​?

นี่​มัน​ข่าย​พลัง​อะไร​กัน​!

“​ข่าย​พลัง​ย้อนกลับ​!​”​ ​ห้อง​เจียว​ที่​ผ่านพ้น​ระยะ​ตกตะลึง​พูด​ขึ้น​ ​“​ข่าย​พลัง​ที่สามา​รถ​สะท้อน​การ​โจมตี​ของ​อีก​ฝ่าย​กลับ​ไป​!​”​ ​ก่อนหน้านี้​ข่าย​พลัง​คุ้มครอง​ภูผา​ดูดซับ​การ​โจมตี​ทั้งหมด​ของ​มังกร​ยักษ์​เอาไว้​ ​ตอนนี้​ก็​แค่​คืน​กลับ​ไป​เท่านั้น

สะท้อน​กลับ​?​!

มิน่า​ ​สายฟ้า​ ​ลม​ดาบ​ ​และ​เปลวเพลิง​ใน​ข่าย​พลัง​ถึง​ได้​คุ้นตา​ยิ่งนัก​ ​ที่แท้​ก็​เป็นการ​โจมตี​ของ​มังกร​หิน​ก่อนหน้านี้​ ​และ​ข่าย​พลัง​ย้อนกลับ​นำ​เอา​การ​โจมตี​เหล่านี้​สะท้อน​กลับ​ไปหา​อีก​ฝ่าย​ทั้งหมด​ใน​ครา​เดียว​!

ดังนั้น​มังกร​ยักษ์​จึง​…​ตาย​เพราะ​ตัวเอง​?​!