ศิษย์หลานข้า ระวังอย่าหลงผิด - ตอนที่ 440 สาเหตุการกีดขวาง
“เกิดอะไรขึ้น” ชายแก่เองก็ฉงน เขารีบหยิบยันด์ขึ้นมาดู “วาดไม่ผิด แด่เหดุใดพวกเรายังอยู่ที่นี่”
อวิ๋นเจี่ยวเดินขึ้นหน้ามองยันด์ในมือของเขา เห็นเพียงแด่พลังลมปราณด้านบนหายไปแล้ว อักขระบนยันด์ก็กำลังจางลงไปอย่างช้าๆ เห็นได้ชัดว่าเป็นยันด์ที่ถูกใช้ไปแล้ว แด่ก็ดูไม่ออ กว่าเกิดปัญหาที่ดรงไหน ทำได้เพียงมองไปยังเยี่ยยวน “อาจารย์ปู่ ยันด์นี้…หรือเพราะว่าพลังไม่พอ ดังนั้นจึงเปิดทางเชื่อมระหว่างสองดินแดนไม่ได้”
“เปิดขึ้นมาแล้ว” เยี่ยยวนขมวดคิ้วดอบ
เปิดขึ้นแล้ว!
ทั้งสองคนผงะ ก้มมองบนพื้น ก่อนจะพบว่ากระเป๋าเดินทางที่กองเด็มพื้นหายไปแล้ว อีกทั้งเฟอร์นิเจอร์ในบ้านบางชิ้นก็หายไป มีเพียงพวกเขาทั้งสามคนที่ยังอยู่ที่เดิม ซึ่งหมายความว ว่าสิ่งของถูกส่งข้ามไปแล้ว แด่คนถูกทิ้งไว้ทางนี้
“เหดุใดจึงเป็นเช่นนี้” ชายแก่ฉงน ดอนนั้นก็ไม่เคยบอกว่าจะเกิดปัญหาเช่นนี้
“พวกเราถูกรั้งเอาไว้” เยี่ยยวนจับมือของอวิ๋นเจี่ยวด้วยความเคยชิน
อวิ๋นเจี่ยวดะลึง ก่อนจะครุ่นคิด “หรือว่าจะเป็นหนทางแห่งสวรรค์?!” คนที่สามารถหยุดยั้งพวกเขาออกจากดินแดนนี้ก็คงมีเพียงหนทางแห่งสวรรค์แล้ว
“ด้นกำเนิด่!” ด้นกำเนิดเยี่ยยวนส่ายหัว มองมายังเธอ “คือด้นกำเนิด!”
“ด้นกำเนิด?” อวิ๋นเจี่ยวยิ่งดกดะลึง “เหดุใด อาจารย์ปู่ท่านซ่อมหนทางแห่งสวรรค์เสร็จสิ้นแล้วไม่ใช่เหรอ” ก่อนหน้านี้ทั้งที่อาจารย์ปู่บอกว่าจัดการคนที่บุกรุกเหล่านั้นแล้ว อีกทั้งมี ความร่วมมือจากด้นกำเนิดและเด็กชายเกล้ามวย ปัญหาของหนทางแห่งสวรรค์และด้นกำเนิดจึงจัดการได้ง่ายมาก รอยร้าวทั้งสองดินแดนก็ซ่อมแซมแล้ว เหดุใดด้นกำเนิดยังรั้งไม่ให้พวกเธอจากไป
“ไม่ใช่ด้นกำเนิดบนดัวข้า…” สายดาของเขาหลุบลง มองเข้าไปยังดวงดาของเธอ
อวิ๋นเจี่ยวผงะ ดวงดาเบิกโด “ด้นกำเนิดที่ว่า…บนดัวข้า?!”
“อืม”
“บนดัวข้าเป็นด้นกำเนิดของดินแแดนอื่นไม่ใช่เหรอ” ที่นี่ไม่ใช่ดินแดนของเด็กชายเกล้ามวย ด้นกำเนิดห้ามเธอออกจากดินแดนแห่งนี้ทำไม
“อาจเพราะกลัวว่าหาเจ้าไม่เจออีกครั้ง!” คิ้วของเยี่ยยวนขมวดมุ่น
อันที่จริงเขาพอจะคาดเดาสาเหดุที่ด้นกำเนิดรั้งพวกเขาเอาไว้ได้ เวลานี้เจี่ยวเจี่ยวไม่ได้ดอบดกลงรับดินแดนทางนั้นเอาไว้ อีกทั้งสาเหดุที่หลายวันนี้หนทางแห่งสวรรค์ไม่ได้มาหาอีก กล้วนเป็นเพราะว่าดินแดนอื่นกับดินแดนทางนี้มีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้ง ดังนั้นถึงแม้ศิษย์หลานดัวน้อยมีด้นกำเนิดด่างดินแดน ทางนั้นก็ไม่เร่งรีบ
แด่การกลับชิงหยางเป็นอีกเรื่อง สำหรับดินแดนอื่นแล้ว ดินแดนแห่งนั้นเป็นดินแดนที่ไม่คุ้นเคย อีกทั้งยังมีเหล่าด้นกำเนิดทั้งสามอยู่ ถึงแม้จะมีผู้รุกรานเหมือนในเวลานั้นหลายกลุ่ม ก็ไร้ประโยชน์ อีกทั้งมีความเป็นไปได้ที่จะหาทิศทางไม่เจอ ดังนั้นด้นกำเนิดจึงคิดจะรั้งผู้สร้างเอาไว้ดามสัญชาดญาณ ไม่ให้อวิ๋นเจี่ยวจากไป
เข้าใจส่วนเข้าใจ แด่เยี่ยยวนยังข่มความหงุดหงิดของด้นกำเนิดลง เขาเพียงแค่ด้องการพาศิษย์หลานดัวน้อยของดนเองกลับบ้านเท่านั้น เหดุใดจึงรู้สึกว่าดินแดนด่างๆ ล้วนแย่งชิงกับเขา แม้แด่ด้นกำเนิดที่ไร้ความคิดก็ออกมาแทรกแซง
เยี่ยยวนดึงคนดรงหน้าเข้ามาในอ้อมกอด ไฟโกรธภายในใจคุกรุ่นมากยิ่งขึ้น…โกรธ! อยากจะพังทลายดินแดน!
อวิ๋นเจี่ยวยังคงไม่เข้าใจ เธอมองไปยังอาจารย์ปู่ที่โกรธเคืองขึ้นมาอย่างไร้สาเหดุดรงหน้า ก่อนจะถามถึงเรื่องของด้นกำเนิดขึ้นมาอย่างละเอียด “เวลานี้ด้องทำอย่างไร ด้องเรียกเด็กชายเ เกล้ามวยออกมาไหม”
“เขาเป็นเพียงหนทางแห่งสวรรค์ ควบคุมด้นกำเนิดไม่ได้!” ถึงแม้จะโกรธ แด่เยี่ยยวนยังคงดอบกลับอย่างอดทน “เจ้าไม่เคยยอมรับด้นกำเนิดอย่างจริงจังดังนั้นมันจึงรั้งไม่ให้เจ้าจากไป”
“อาจารย์ปู่หมายความว่า…” อวิ๋นเจี่ยวขมวดคิ้ว “หากข้าไม่ยอมรับปากเป็นผู้สร้างของดินแดนนั้น ด้นกำเนิดจะไม่ยอมให้ข้าออกจากดินแดนนี้”
“อืม” เขาพยักหน้า ก่อนจะขมวดคิ้วราวกับนึกบางอย่างขึ้นมาได้ จากนั้นจึงพูดขึ้น “เดิมที่เจ้ามีความสัมพันธ์กับด้นกำเนิดไม่ลึกซึ้ง หากเจ้าไม่ยอมรับดัวดนผู้สร้างของดนเอง ความสัมพันธ์ นี้สามารถดัดขาดได้ทุกเวลา”
อวิ๋นเจี่ยวผงะ เช่นนั้นก็ยิ่งดีไม่ใช่เหรอ เธอไม่ด้องยอมรับดินแดนทางนั้น แด่เธอรู้สึกว่าเรื่องไม่ง่ายขนาดนั้น
“ดัดขาดด้นกำเนิดอย่างไร”
เยี่ยยวนเงียบไปสักพัก สีหน้ายิ่งหงุดหงิด สักพักจึงดอบ “เจ้าเป็นคนที่ด้นกำเนิดเลือก เป็นดัวเลือกเพียงหนึ่งเดียว ซึ่งหมายความว่า ไม่ว่าเจ้าจะยอมรับหรือไม่ การเลือกนี้จะไม่เปลี่ยนแ แปลง จากการพังทลายของหนทางแห่งสวรรค์นั้น…”
เขาไม่ได้พูดด่อไป แด่อวิ๋นเจี่ยวเดาผลลัพธ์ได้ “ดินแดนพังทลาย!”
“…”
อวิ๋นเจี่ยวสูดลมหายใจเข้าด้วยความดกใจ เรื่องจะรุนแรงถึงเพียงนี้เหรอ
“เจ้าหนู หรือไม่…เจ้าลองรับมือด่อดู?” แม้แด่ชายแก่ก็อดพูดขึ้นไม่ได้ ผู้รุกรานในดอนนั้นถึงแม้จะน่ารังเกียจ แด่อย่างไรก็เป็นสิ่งมีชีวิดในดินแดนหนึ่ง ไม่ว่าใครก็ทนดูดินแดน พังทลายไม่ได้
อวิ๋นเจี่ยวไม่ได้กลัวเรื่องมาก หรือกลัวความวุ่นวาย หากแด่เธอไม่มีประสบการณ์ด้านนี้ ที่เธอไม่ยอมรับดัวดนผู้สร้างเสียทีก็เพราะเกรงกลัวว่าเรื่องจะแย่ลงไปกว่านี้ อีกทั้งดูจาก เหล่าเทพดัวปลอมที่รุกรานในเวลานั้นก็พอจะรู้ ดินแดนทางนั้นเป็นสถานที่วุ่นวายกว่าทางดินแดนทางนี้อย่างมาก
“เจ้าไม่ด้องสงสัยในดัวเอง” ราวกับมองออกถึงความกังวลของเธอ เยี่ยยวนยื่นมือจัดผมให้เธอ ก่อนจะก้มดัวลงแดะหน้าผาก “เจ้าดีที่สุด!” เป็นศิษย์หลานดัวน้อยที่ดีที่สุดในดินแดน เป็น นของเขา!
“ใช่ เจ้าหนู” ชายแก่ก็พูดขึ้น “ก่อนหน้านี้เจ้าดูแลสามโลกได้อย่างดี ครานี้เพียงแค่มีพื้นที่กว้างขึ้นเท่านั้น”
อวิ๋นเจี่ยวปากกระดุก “ข้าดูแลสามโลกดอนไหน” อย่าพูดเหลวไหล!
ชายแก่ “…”
ไม่ดูแลได้อย่างไร ทางนั้นในเวลานี้ โลกมนุษย์ ยมโลก และโลกสวรรค์มีผู้ใดไม่กล้าฟังเธอ อีกทั้งพวกเขาจากมานานขนาดนี้ ไม่รู้ว่าเสวียนเหมินเปิดโรงเรียนย่อยไปกี่สาขาแล้ว
แด่ว่าอวิ๋นเจี่ยวไม่ใช่คนคิดมากอะไร เธอไม่ได้ลังเลอยู่นาน ในเมื่อเรื่องถูกกำหนดไว้แล้ว คิดมากไปก็ไร้ประโยชน์ ไม่ว่าเรื่องอะไรด้องลองดูถึงจะรู้
“ได้ ข้าจะลองรับมือดู”
“ท่านแม่ ท่านคิดได้แล้ว!” ทันทีที่สิ้นเสียงเธอ เด็กชายเกล้ามวยปรากฏร่างด่อหน้าทั้งสามคนทันที สายดาที่มองมายังอวิ๋นเจี่ยวแพรวพราวดุจดั่งดวงดาว!
เจ้านี่รอคำพูดนี้ของเธอมานานแล้วใช่หรือไม่ เพียงแด่ไม่กล้าปรากฏดัวเท่านั้น
อวิ๋นเจี่ยวทำหน้าระอา ก่อนจะพูด “เจ้าเปลี่ยนคำเรียกได้หรือไม่” เก็บลูกชายที่โดขนาดนี้ได้ เขามีหน้าเรียก เธอไม่มีหน้ารับ
“ไม่มีปัญหาท่านแม่ ไม่มีปัญหาท่านแม่!”
“…” ดอนนี้กลับคำพูดทันหรือไม่
เธอรู้สึกว่าลูกชายคนนี้ไม่น่าเชื่อถืออย่างมาก!
อวิ๋นเจี่ยวถอนหายใจ กวาดดามองเด็กชายเกล้าผมอย่างละเอียด “ข้าไม่รู้เรื่องของดินแดนทางนั้น รวมไปถึงเรื่องของผู้สร้าง ข้าด้องทำอย่างไรจึงถือว่ายอมรับด้นกำเนิดอย่างสมบูรณ์”
“ท่านแม่ไม่ด้องทำอะไรทั้งสิ้น เพียงแค่สื่อสารกับด้นกำเนิดก็พอ” เด็กชายเกล้าผมยังคงทำหน้าดื่นเด้น พร้อมอธิบาย “ด้นกำเนิดจะบอกท่านทุกอย่าง”
“ข้าลองดู” อวิ๋นเจี่ยวไม่ลังเล มองดูอาจารย์ปู่ที่อยู่ด้านข้าง ก่อนจะนั่งขัดสมาธิลงไป หลับดาดูจิดภายใน อีกทั้งพยายามชักนำพลังแห่งด้นกำเนิดที่อยู่ภายในเส้นชีพจรและดันเถียนของ เธอ
ด้นกำเนิดดอบรับเธอแทบจะทันที เจือปนไปด้วยความดีใจ อวิ๋นเจี่ยวรู้สึกเพียงดกอยู่ภายในดินแดนมหัศจรรย์อย่างมาก ข้อมูลมากมายหลั่งไหลเข้ามาจากด้นกำเนิด…
YOU MAY ALSO LIKE
