สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ - ตอนที่ 115 การฝึกภาคสนามของการต่อสู้ชิงตำแหน่งหัวหน้า 27
แน่นอนว่าไม่!
ครั้งนี้พวกเขาสูญเสียกำลังคนไปถึงครึ่งหนึ่ง!
ขณะนี้ทีมสีแดงมีเครื่องจักรกลเหลืออยู่มากกว่าสองพันลำ และมีจำนวนคนหลงเหลืออยู่เพียงสี่พันคนเท่านั้น
จากทั้งหมดเหลือเพียงหกพันชีวิตเท่านั้น
ดูเหมือนว่าทีมสีแดงจะมีข้อได้เปรียบมาก ทว่าพวกเขากลับรู้ดีว่าตัวเองเป็นเพียงนกน้อยที่ยังหวาดกลัว และเปราะบางมาก
พวกเขาไม่ได้กินอาหารและดื่มน้ำเป็นเวลาติดต่อกันถึงแปดชั่วโมง!
ผู้คนนับพันคนรวมตัวกันเป็นกระจุก และไม่กล้ากระจายตัวแยกออกจากกัน เมื่อไหร่ก็ตามที่ต้นไม้บริเวณโดยรอบสั่นไหว พวกเขาจะรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก
“ไม่มีหวังเลยที่เด็กพวกนี้จะคว้าชัยชนะมาได้!” ราวกับจอมพลก็อดวินมองเห็นจุดจบของการแข่งขันในครั้งนี้ ไม่จำเป็นต้องคิดอะไรมากมายด้วยซ้ำ
ร่างกายของพวกเขาตึงเครียด และหากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป ก็จะทรุดตัวลงในไม่ช้า
กรรมการตัดสินที่นั่งอยู่บนที่นั่งได้ทำการตัดสินจุดจบแล้ว และไม่ได้คาดคิดว่าจู่ ๆ ผู้รักษาความปลอดภัยจะรีบวิ่งเข้ามา!
“แย่แล้วครับ! ท่านคณบดีพูลแมน! เอเลี่ยนต๋าลู่กำลังเดินทางไปถึงดาวเคราะห์ฮอร์นบี้…”
“อะไรนะ?! ต๋าลู่? ทำไมเอเลี่ยนต๋าลู่ถึงไปอยู่ที่นั่นได้?!” ถึงแม้ว่าเอเลี่ยนต๋าลู่ไม่ใช่เอเลี่ยนที่ทรงพลังนัก แต่พวกมันมีกระดองที่แข็งแกร่งห่อหุ้มร่างกาย ยากที่จะโจมตีจุดอ่อนของมัน ดังนั้นมันจึงถูกจัดเป็นหนึ่งในเอเลี่ยนที่จัดการได้ยาก
“สั่งให้นักเรียนอพยพโดยด่วน! พวกเขาสูญเสียทั้งพลังและขาดแคลนอาวุธ แถมความสามารถในการต่อสู้ยังไม่ได้รับการฝึกฝนมาดีพอ อยู่ที่นั่นจะมีแต่ได้รับบาดเจ็บ”
“เริ่มปฏิบัติการแผนแรก!” คณบดีพูลแมนรู้สึกวิตกกังวลเมื่อได้ยินเช่นนั้น! “อีกนานแค่ไหนว่าเอเลี่ยนจะไปถึง? เราต้องรีบอพยพนักเรียนก่อนที่เอเลี่ยนจะไปถึง!”
“ไม่ทันแล้วครับท่าน…” ใบหน้าของผู้รักษาความปลอดภัยซีดเผือด “พวกมันไปถึงที่นั่นแล้ว!”
พลเอกโอคาซีไม่พูดอะไร แต่กลับคว้าเสื้อคลุมและลุกออกจากที่นั่งกรรมการไปในทันที เขาติดต่อกองทัพของตนเอง และรีบไปยังดาวเคราะห์ฮอร์นบี้ทันที
พลังทำลายล้างของเอเลี่ยนต๋าลู่แข็งแกร่งมาก! ต้องไม่ให้สวี่หลิงอวิ๋นได้รับบาดเจ็บเด็ดขาด!
เหล่าผู้นำกองทัพทหารทั้งหลายคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เช่นกัน และรีบติดต่อไปยังผู้ใต้บังคับบัญชาของพวกเขาให้พาตัวองค์หญิงสามออกมาให้ได้อย่างปลอดภัย!
คุณค่าของสวี่หลิงอวิ๋นเปรียบได้เท่ากับนักเรียนทั้งหมดของสถาบันการศึกษาทางการทหารของจักรวรรดิ! ห้ามให้เธอได้รับอันตรายเด็ดขาด!
ผู้ชมทั้งหลายรู้สึกอึ้งไปชั่วขณะ!
นี่ไม่ใช่การถ่ายทอดสดการแข่งขันใช่ไหม? เอเลี่ยนพวกนั้นบุกรุกมาได้อย่างไร?!
ทุกคนมองดูเหล่านักเรียนบนดาวเคราะห์ฮอร์นบี้ด้วยความวิตกกังวล ได้แต่สงสัยว่าพวกเขาจะต้านทานการโจมตีเหล่านั้นได้หรือไม่!
นักเรียนจากฝั่งสีแดงล้อมตัวกันเป็นวงกลม และทันใดนั้นนักเรียนคนหนึ่งก็ชี้นิ้วไปบนห้วงอากาศ “ทุกคนดูนั่น มันคืออะไร?!”
ฉินหยวนและนักเรียนที่เหลือรอดเงยหน้าขึ้นเงยหน้าขึ้นมองหลุมดำที่มีลักษณะเหมือนกรวยปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า! จากนั้นมวลหนาแน่นที่ไม่รู้ว่าคืออะไรก็ไหลออกมาจากหลุมดำ
“มันคืออะไร? ทำไมถึงดูเหมือน…”
เอเลี่ยน?!
“แย่แล้ว! มันคือเอเลี่ยน!” ลุคจำมันได้ในพริบตารีบป่าวประกาศสมาชิกของเขา “มารวมตัวกันไว้ พวกเราต้องไปตามหาองค์หญิงสาม…”
ก่อนที่เขาจะหาเธอพบ สวี่หลิงอวิ๋นก็สังเกตได้ถึงบางอย่างที่ผิดปกติ
เมื่อเห็นว่าหลุมดำปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า เธอก็สั่งให้สมาชิกในทีมลงมือตัดต้นไม้ทันที
เพื่อนำไม้เหล่านั้นมาจุดเปลวไฟ ในขณะเดียวกันเธอได้พาทีมขนาดเล็กออกไปทางหาผู้คนจากฝั่งสีแดง
“องค์หญิงสาม!” ฉินหยวนกำลังจะพูดอะไรบางอย่างทันทีที่เขาเห็นเครื่องจักรกลสีชมพูแล่นถลาเข้ามาตรงหน้า ก่อนจะถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ทว่าสวี่หลิงอวิ๋นกลับไม่ได้รอให้พวกเขาพูดอะไร เพียงแต่ตอบโต้กลับไปคำเดียวเท่านั้น “ไป!”
สถานการณ์คับขันเกินกว่าจะมัวพูดจาสุภาพ เนื่องจากเครื่องจักรกลมีอยู่อย่างจำกัด พวกเขาจึงให้เหล่านักเรียนที่ไม่สามารถขับขี่เครื่องจักรกลได้ขั้นมานั่งบนอุ้งมือของเครื่องจักรกล แล้วจึงรีบเคลื่อนตัวกลับไปยังค่ายสีเขียว!
ในไม่ช้าเอเลี่ยนที่ลอยตัวอยู่บนฟ้าก็เริ่มบินโฉบลงมาเก็บเกี่ยวสัตว์ป่าและพืชทั้งหลายบนพื้นดิน พื้นดินที่อุดมสมบูรณ์หลงเหลือเพียงความว่างเปล่าทันทีที่พวกมันจากไป เหตุการณ์ตรงหน้าถูกถ่ายทอดสดออกไปให้ผู้คนทางบ้านได้เห็นชัดเจน
ทุกคนถึงกับเหงื่อตก!
เอเลี่ยนมีจำนวนมากเกินไป!
เมื่อสวี่หลิงอวิ๋นเห็นเช่นนั้น เธอจึงสั่งให้เหล่านักเรียนจากแผนกเกษตรกรรมที่เข้าใจด้านสถาปัตยกรรมเป็นอย่างดีสอนผู้คนให้ขุดหลุมชั้นใต้ดิน ซึ่งหลุมนั้นสามารถรับรองคนได้ถึงสองหมื่นคน รวมทั้งยังมีทางระบายอากาศ
ทุกคนรู้ดีว่าตอนนี้สถานการณ์ตึงเครียดมากแค่ไหน ถึงแม้ว่าพวกตนจะมองดูเอเลี่ยนพวกนี้บนวิดีโอทุกวัน และคิดว่าพวกมันเป็นเหมือนตั๊กแตนที่กระโดดข้ามแดนมาเท่านั้น แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกวิตกกังวล
โชคดีที่ความสงบนิ่งขององค์หญิงสามทำให้พวกเขารู้สึกผ่อนคลายลง นอกจากนี้เธอยังจัดแจงหน้าที่ให้กับทุกคน ทุกคนจึงไม่ได้รู้สึกประหม่ามากนักเมื่อพวกเขามีสิ่งที่ตนเองต้องรับผิดชอบ
เหตุการณ์ยังคงสงบนิ่ง…
“องค์หญิงสาม เอเลี่ยนพวกนั้นกำลังจะมาแล้วครับ!” นักเรียนที่มีหน้าที่สังเกตการณ์รู้สึกตกตะลึง!
“จุดไฟ!” สวี่หลิงอวิ๋นจุดไฟ เธอก่อกองไฟบริเวณรอบนอกที่เป็นพื้นที่รกร้าง เปลวไฟลุกโชนอย่างรวดเร็ว ต๋าลู่ที่ถูกห่อหุ้มด้วยกระดองรีบหดตัวเข้าไปในกระดองของพวกมันทันทีที่พวกมันเห็นเปลวไฟ เปลวไฟเหล่านี้ทำให้พวกมันเคลื่อนตัวได้ช้าลง!
“พวกนายรีบเข้า พวกเราทุกคนต้องรีบถ่วงเวลาเอาไว้ ทุกคนจะต้องปลอดภัย” สวี่หลิงอวิ๋นสั่ง
เธอขับเครื่องจักรกลแล่นตรงไปหาเปลวไฟ!
สวี่หลิงอวิ๋นมองดูเอเลี่ยนที่มีกระดองหนาห่อหุ้มอยู่ ทำไมมันถึงดูคล้ายกับหอยทากบนโลกนักล่ะ? เมื่อคิดดังนั้นเธอจึงแปรสภาพพลังดวงดาวเป็นไม้จิ้มฟันขนาดมหึมา และจิ้มไม้จิ้มฟันเข้าไปข้างในตัวของมัน ก่อนจะได้ยินเสียง ‘จิ๊ดจิ๊ด’ จากนั้นต๋าลู่ก็ถูกไม้จิ้มฟันจิ้มออกมาจากกระดอง
สวี่หลิงอวิ๋นมองดูเอเลี่ยนด้วยความสงสัยก่อนจะโยนมันเข้าไปในกองไฟ ได้แต่สงสัยว่าเจ้าสิ่งนี้สามารถกินได้หรือไม่ มันน่าจะปลอดสารพิษใช่ไหม?
เธอปรุงรสชาติของมันตามบทบัญญัติของตนเอง ด้วยวิธีการที่รวดเร็วภายในเวลาไม่ถึงนาที เธอจิ้มพวกมันออกมาจากกระดองอีกสี่ถึงห้าตัว และ ‘จิ๊ดจิ๊ด’ เสียงน้ำมันไหลออกเมื่อพวกมันถูกย่างบนเปลวไฟ
สวี่หลิงอวิ๋นแทบจะตกหลุมรักการเก็บหอยทากพวกนี้เข้าเสียแล้ว! นี่คือการผ่อนคลายแบบเหนือชั้นใช่หรือไม่?!
ชาวเน็ตทั้งหลาย…
[องค์หญิงสามทรงมีช่วงเวลาแห่งความสุข!]
[องค์หญิงสามทรงมีช่วงเวลาแห่งความสุข!]
[องค์หญิงสามทรงมีช่วงเวลาแห่งความสุข!]
—
เมื่อสมาชิกทั้งหลายที่อยู่ในชั้นใต้ดินกลับขึ้นมา พวกเขาต่างมองหาว่าร่องรอยขององค์หญิงสามหายไปไหน?!
หายไปได้อย่างไร? จนกระทั่งมีนักเรียนคนหนึ่งขับเครื่องจักรกลเข้ามาและบอกว่าฝ่าบาทของพวกเขาได้หนีไปแล้ว! เธอออกไปฆ่ากองทัพเอเลี่ยน!
หลังจากเนื้อนุ่ม ๆ ของพวกมันถูกโยนเข้ากองไฟ ทุกคนก็ได้กลิ่นหอมของมันโชยมาจากระยะไกล
กลิ่นหอมที่ทำให้หิวกันถ้วนหน้า!
“องค์หญิงสาม!”
เหล่านักเรียนขับเคลื่อนเครื่องจักรกลและร้องตะโกนกลางอากาศ “ชั้นใต้ดินขุดเสร็จแล้วครับ ท่านรีบกลับมาเถอะครับ!”
สวี่หลิงอวิ๋นหันศีรษะของเธอกลับไป “ได้เลย เข้าใจแล้ว! เดี๋ยวก่อนนะ ฉันเตรียมอาหารเย็นไว้ให้พวกนายแล้ว!”
อาหารเย็นคืออะไร?!
เป็นไปได้ไหมว่าอาหารเย็นที่ว่าจะเป็นเอเลี่ยน?!
เหล่านักเรียนต่างพากันหัวเราะ ดูเหมือนว่าองค์หญิงสามของพวกเขาจะชื่นชอบเอเลี่ยนพวกนี้เป็นชีวิตจิตใจ!
