สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ - ตอนที่ 123 การฝึกภาคสนามของการต่อสู้ชิงตำแหน่งหัวหน้า 35
ยิ่งมองลึกเข้าไปในกระดองมากขึ้นเท่าไหร่ กระดองก็จะยิ่งหนาขึ้นเท่านั้น อีกทั้งยังสามารถแกะสลักมันเป็นสร้อยข้อมือ สร้อยคอ จาน และสิ่งของอื่น ๆ ได้อีกด้วย!
สิ่งที่น่าประหลาดใจมากที่สุดคือกระดองของเอเลี่ยนเหล่านี้มีผลทำให้จิตใจของผู้คนสงบลง!
เมื่อไหร่ก็ตามที่ได้สวมใส่สิ่งของที่ทำจากกระดองเหล่านี้จะรู้สึกได้ถึงความสงบนิ่งและสันติสุข สำหรับผู้คนที่มีความวิตกกังวล ซึมเศร้า และทนทุกข์จากการนอนไม่หลับ มันจะช่วยส่งผลให้ระบบประสาทผ่อนคลายลงและมีอารมณ์ที่นิ่งมากขึ้น
เศษเสี้ยวที่เหลือจากการแกะสลักสามารถเอามาตัดออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยได้ จากนั้นจึงเอามันมาทำเป็นเสื่อ การได้นอนลงบนเสื่อที่ทำมาจากวัสดุทางธรรมชาติในฤดูร้อนที่อบอ้าวย่อมเป็นเรื่องที่วิเศษนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเสื่อชนิดนี้ไม่จำเป็นต้องปรับอุณหภูมิ เพราะมันค่อนข้างดีอยู่แล้ว อีกทั้งยังทำให้อารมณ์ผ่อนคลายและนอนหลับฝันดี
สวี่หลิงอวิ๋นสามารถพูดได้เต็มปากว่าเธอค้นพบขุมสมบัติเข้าเสียแล้ว!
เมื่อเธอมองเห็นต๋าหลู่ทั้งหลายอยู่ทั่วทั้งพื้นดิน เธอก็รู้สึกราวกับเธอกำลังเห็นทองคำแท่งกระจัดกระจายอยู่ทั่วพื้น เธอรู้สึกหวาดกลัวที่จะทำให้พวกมันบาดเจ็บแม้แต่น้อย ถึงกับคิดว่าจะเปลี่ยนดาวเคราะห์ดวงนี้ให้กลายเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ต๋าหลู่โดยเฉพาะ ก่อนที่พวกมันจะไร้ประโยชน์และโดนล่าจนสูญพันธุ์
เช่นเดียวกับปลาหมึกกระป๋อง เธออยากจะผลิตมันและส่งออกไปยังดาวเคราะห์ดวงอื่น แต่เธอกลับไม่สามารถผลิตมันต่อได้เพราะวัตถุดิบกำลังขาดแคลน
อ๊ะ! ควรซื้อดาวเคราะห์ดวงนี้ไว้ล่วงหน้าเลยดีไหม? ไม่รู้ว่าดาวเคราะห์ดวงนี้จะมีราคาแพงหรือเปล่า?
สวี่หลิงอวิ๋นคำนวณทรัพย์สินของเธอ และได้แต่สงสัยว่าตัวเองจะมีกำลังเพียงพอในการจ่ายค่าธรรมเนียมของดาวเคราะห์ดวงนี้หรือไม่
ดูเหมือนว่าเธอจะต้องเจรจากับรัฐมนตรีการคลังให้ละเอียดถี่ถ้วนกว่านี้
องค์หญิงสามได้สร้างความเดือดร้อนให้กับชาวเน็ตอีกครั้ง และนั่นคือการตีตนไปก่อนไข้!
เธอเริ่มจัดเตรียมเนื้ออบแห้งที่ทำจากต๋าหลู่เหล่านั้นลงไปในห่อทีละชิ้น และเริ่มให้ยานอวกาศขนส่งนำผลิตภัณฑ์นี้ไปวางขายที่จักรวรรดิ
ตอนนี้มีเพียงบริษัทในระดับภูมิภาคเท่านั้นที่ได้รับสิทธิ์เป็นตัวแทนจัดจำหน่ายขายสินค้าไปทั่วทั้งจักรวรรดิชิงเหย้า!
รัฐมนตรีการคลังเตรียมพร้อมสำหรับการเก็บภาษีมานานแล้ว! ดวงตาคู่นั้นกำลังจับตาดูอยู่! ไม่ต้องบอกเลยว่าการเก็บภาษีจากองค์หญิงนั้นง่ายดายขนาดไหน เพราะสวี่หลิงอวิ๋นไม่เคยเล่นแง่เวลาต้องจ่ายภาษี
หลังจากจ่ายภาษีแล้ว การทำธุรกรรมต่าง ๆ กับรัฐมนตรีการคลังก็จะง่ายยิ่งขึ้น!
กระดองของต๋าหลู่ได้รับความสนใจอย่างล้นหลามจากช่างฝีมือหลายคน เมื่อไม่นานมานี้ สวี่หลิงอวิ๋นก็ได้ทำงานฝีมือมากมาย จนกลายเป็นแรงบันดาลใจให้กับช่างฝีมือคนอื่นมาซื้อสินค้าเพิ่มทีละชิ้น
สวี่หลิงอวิ๋นถึงกับถ่ายทอดสดเปิดชั้นเรียนการสอนงานฝีมือโดยเฉพาะ เพื่อสาธิตวิธีการหัตถกรรมขัดเกลากระดองต๋าหลู่ให้แก่พวกเขา
โดยเริ่มจากอะไรที่เรียบง่าย ได้แก่ เสื่อ จาน แผ่นรองโต๊ะ สร้อยข้อมือ สร้อยคอ และอื่น ๆ ส่วนรูปแบบการแกะสลักจะเป็นจำพวกดอกไม้และต้นไม้ที่เรียบง่าย
สวี่หลิงอวิ๋นยังให้คำมั่นสัญญากับผู้ชมทั้งหลายว่าใครก็ตามที่ต้องการหารายได้เสริมเพียงเล็กน้อย ก็สามารถเข้ามารับวัสดุสำหรับการแกะสลักเหล่านี้ได้ฟรี และไม่ว่าจะแกะสลักออกมาได้สำเร็จหรือไม่ก็ตาม ทุกคนล้วนจะได้ผลตอบแทน
ผู้ที่แกะสลักออกมาได้สำเร็จจะถูกเลือกออกมาวางขาย และหลังจากหักต้นทุนแล้ว พวกเขาจะได้รับรางวัลเป็นกำไรหนึ่งในสาม
หลังจากสวี่หลิงอวิ๋นป่าวประกาศออกไป ความโกลาหลก็เกิดขึ้นทันที
โดยเฉพาะผู้คนที่อยู่ในสลัมทั้งสี่ เขาพวกรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก
งานส่วนใหญ่ในปัจจุบันต้องการคนที่สามารถใช้พลังดวงดาวได้เท่านั้น แต่ผู้คนส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในสลัมไม่มีพลังดวงดาว อีกทั้งยังมีพลังจิตที่อ่อนแอ จึงไม่มีแม้กระทั่งเงินเพื่อเรียนหนังสือ
ไม่มีงานฝีมือ ไม่มีรายได้ และอยู่รอดด้วยการช่วยเหลือเท่านั้น แม้แต่วันนี้ก็ยังมีอาหารไม่เพียงพอ
มาตรการช่วยเหลือที่สวี่หลิงอวิ๋นมอบให้ได้เข้ามาเปลี่ยนความทุกข์ยากของพวกเขาอย่างสมบูรณ์แบบ อย่างน้อยมันก็ทำให้พวกเขามีทักษะ สามารถหาเงินไปซื้อเสื้อผ้าให้กับลูกของพวกเขา และถ้าหากสถานภาพดีขึ้น พวกเขาก็สามารถส่งลูกไปโรงเรียนได้
เพราะหลายโรงเรียนในห้วงดวงดาวล้วนเป็นสถาบันทางการทหาร ถ้าพลังดวงดาวของพวกเขาไม่อยู่ในหลักเกณฑ์ที่ดีมาก มันคงเป็นเรื่องยากในการเข้าเรียนต่อระดับชั้นวิทยาลัย วิชาเอกหลายวิชามีความคล้ายคลึงกับนิติศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ และอื่น ๆ วิชาเอกส่วนใหญ่จะต้องเข้าเรียนที่วิทยาลัยเฉพาะทาง และนั่นต้องใช้เงินจำนวนมาก
“พ่อคะ ดูสิ องค์หญิงสามส่งพัสดุมาให้พวกเราแล้วค่ะ!” เด็กหญิงร้องตะโกน กระโดดไปมา ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้น!
ผู้คนจำนวนมากในสลัมรับกล่องพัสดุจากแขนกลด้วยรอยยิ้มและความปีติยินดี และทันทีที่พวกเขาเปิดกล่อง พวกเขาก็พบเข้ากับเครื่องมือครบครัน เช่นเดียวกับกระดองต๋าหลู่ที่ถูกตัดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
และมีผลิตภัณฑ์เนื้ออบแห้งอยู่ด้านในด้วย!
นั่นทำให้เด็กน้อยถึงกับน้ำลายสอ! เสียงอุทานของเด็กที่อยู่ข้างนอกดังขึ้นทีละคน ดูเหมือนว่าพวกเขาจะได้ผลิตภัณฑ์ดังกล่าวด้วยเช่นกัน!
องค์หญิงสามใจกว้างมาก!
เด็กหญิงแบ่งชิ้นส่วนออกไปเพียงเล็กน้อย ก่อนจะเก็บส่วนที่เหลือไว้กินพร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัวในตอนเย็น
เมื่อได้สัมผัสกระดองของต๋าหลู่ ผู้คนที่ไม่เคยก้าวเข้าไปอยู่ในสนามรบมาก่อน ตลอดทั้งชีวิตจึงเห็นเพียงแต่ภาพฉายของกองทัพเครื่องจักรกลต่อสู้กับเอเลี่ยนในจอเท่านั้น จึงรู้สึกภูมิใจมากเมื่อได้สัมผัสกระดองของมัน
“พ่อคะ กระดองอันนี้เป็นของเอเลี่ยนต๋าหลู่จริงเหรอคะ? มันใหญ่เหมือนกับในรายการถ่ายทอดสดเลยหรือเปล่าคะ?” เด็กน้อยเอ่ยถามด้วยความสงสัยขณะเอามือลูบกระดองที่ยังไม่ถูกขัดเกลาผิวด้านนอก
เด็กหญิงตัวน้อยไม่สามารถเข้าใจความเศร้าโศกของผู้เป็นพ่อได้
“ใช่แล้ว เมื่อไหร่ที่ลูกได้เข้าเรียนชั้นมัธยมปลาย ลูกจะได้เห็นห้องจำลองสนามรบเสมือนจริง แล้วจากนั้นลูกก็จะได้เรียนรู้เกี่ยวกับเอเลี่ยนมากมาย พวกมันดูแปลกตาไปหมด เพียงแต่พวกมันตัวใหญ่! และตะกละตะกลาม!”
“เพราะงั้นพวกเขาจึงต้องต่อสู้กับเอเลี่ยนและขับไล่พวกมันออกไป!” ชายวัยกลางคนสัมผัสใบหน้าของลูกสาว ก่อนจะถอนหายใจออกมา “ถ้าไม่มีพวกมัน บางทีพวกเราอาจจะได้ย้ายไปใช้ชีวิตอยู่บนดาวเคราะห์เกษตรกรรมแล้วก็ได้”
ดาวเคราะห์เกษตรกรรมมีจำนวนอยู่น้อยเกินไป อาหารที่พวกเขาผลิตนั้นยังไม่เพียงพอสำหรับประชากรจำนวนมาก และดูเหมือนว่าเอเลี่ยนพวกนี้จะมีเรดาร์ และคลั่งไคล้ดาวเคราะห์เกษตรกรรมเป็นพิเศษ เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกมันโตเต็มที่ กองทัพทหารทั้งหลายจะเข้ามาต่อสู้กับเอเลี่ยนเพื่อไม่ให้พวกมันเข้าไปทำลายล้างดาวเคราะห์เกษตรกรรม แต่ถ้าหากหลีกเลี่ยงไม่ได้ ก็ต้องใช้วิธีการลดความสูญเสียให้น้อยที่สุด
“แต่พ่อคะ ในข่าวก็บอกไม่ใช่เหรอคะว่าปลาหมึกใกล้จะสูญพันธุ์แล้ว เพราะงั้นซูเปอร์มาร์เก็ตถึงมีจำนวนปลาหมึกไม่เพียงพอใช่ไหม?”
“อืม เอเลี่ยนไม่ใช่สิ่งที่ดีนักหรอก พวกมันแค่มีรสชาติอร่อย!” ก่อนหน้านี้เด็กหญิงตัวน้อยลิ้มลองเนื้ออบแห้งของต๋าหลู่ และรสชาติของมันช่างอร่อยมาก!
อร่อยจนทำให้เธอคิดว่าอาหารทุกมื้อของเธอในอนาคตจะเป็นเนื้ออบแห้งต๋าหลู่เท่านั้น!
“เจ้าเด็กตะกละ!” ผู้เป็นพ่อลูบศีรษะของลูกสาว “เมื่อไหร่ที่ลูกโตขึ้น ลูกจะได้รู้ว่าเอเลี่ยนพวกนั้นอันตรายมากแค่ไหน!”
เด็กหญิงทำหน้าบึ้ง เธอไม่เชื่อในสิ่งที่พ่อพูดเลยสักนิด สิ่งที่เห็นทุกครั้งคือองค์หญิงสามมักจะเปลี่ยนเอเลี่ยนพวกนั้นให้กลายเป็นอาหารแสนอร่อย!
และผู้เชี่ยวชาญก็ออกมาพูดไม่ใช่เหรอว่าเอเลี่ยนทั้งหลายไม่มีพิษ จึงสามารถนำเอาไปรับประทานได้!
“เอาล่ะ พวกเรามาเริ่มเรียนรู้วิธีการทำงานฝีมือกันดีกว่า!” ชายวัยกลางคนยกกล่องพัสดุเข้ามาในบ้าน มองดูอุปกรณ์ครบครันที่อยู่ในกล่อง และศึกษาวิดีโอการเรียนการสอนที่องค์หญิงสามส่งมาให้อย่างตั้งใจ
ค่ำคืนนั้นท้องฟ้าเหนือสลัมล้วนมีแต่เสียงขัดเกลาดัง ‘ครืดครืด’ ลอยล่องออกมา
หลายคนเคยพูดเอาไว้ว่าผู้คนในสลัมล้วนเป็นกลุ่มคนเกียจคร้าน ไม่ยอมออกไปหางานทำ นอนรอแต่ความช่วยเหลือ และครั้งนี้พวกเขาทำให้หลายคนอ้าปากค้างอีกครั้ง!
