สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ - ตอนที่ 181 สงครามครั้งใหญ่บนดาวเคราะห์หทัยกล้วยไม้ 3

ชาวเน็ตทั้งหลายต่างรู้สึกเพลิดเพลินกับการดู

ผู้คนมากมายกำลังเฝ้าดูการถ่ายทอดสดในครั้งนี้ พวกเขาไม่เคยมีประสบการณ์ในสนามรบมาก่อน การนั่งดูรายการถ่ายทอดสดนี้จะช่วยให้พวกเขาได้เห็นโลกกว้าง

สถาบันทางการทหารส่วนใหญ่จะไม่ค่อยมีการถ่ายทอดสด และภาพถ่ายก็มีอยู่จำนวนน้อยมาก…

เช่นเดียวกับมหาวิทยาลัยชิงหฺวาในชาติที่แล้วที่ไม่ค่อยทำการถ่ายทอดสด จะมีนักเรียนจากสถาบันการศึกษาทางการทหารสักกี่คนที่จุดแต้มสีชาดติดอยู่ที่กลางอก? แม้ปรารถนาแต่ก็ไม่อาจทำเช่นนั้นได้

เป็นครั้งแรกที่สวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกราวกับว่าตัวเองคือผู้บัญชาการ และด้านล่างเต็มไปด้วยทหารผู้ขึงขัง

และนี่ทำให้เธอรู้สึกว่าเธอควรจะจริงจังเสียที ไม่อย่างนั้น มันจะเป็นการดูหมิ่นสำหรับการออกรบในครั้งนี้

“เอ่อ อาจารย์ทุกท่าน ทหารทั้งหลาย และเพื่อนร่วมชั้นทุกคน!” สวี่หลิงอวิ๋นกระแอมเล็กน้อย ขณะยืนอยู่บนแท่นสูง ทุกคนจ้องมองไปที่เธอและรอคอยการออกคำสั่งครั้งแรกในชีวิตของเธอ

“พวกคุณทุกคนก็คงได้เห็นแล้วว่ามีเอเลี่ยนมากมายอยู่ที่นี่” สวี่หลิงอวิ๋นกล่าว “นักรบที่มีพละกำลังถึงหกดาวและมากกว่านั้นจะเป็นคนรับมือกับเอเลี่ยนปลาหมึกยักษ์ ส่วนเอเลี่ยนต๋าหลู่จะเป็นหน้าที่ของนักเรียนชั้นปีที่สี่”

“สำหรับเอเลี่ยนตั๊กแตน นักเรียนชั้นปีที่หนึ่งจะเป็นคนจัดการ”

การแบ่งหน้าที่ของสวี่หลิงอวิ๋นค่อนข้างสมเหตุสมผล เพราะเอเลี่ยนปลาหมึกยักษ์มีพละกำลังที่แข็งแกร่งที่สุด โดยมีความแข็งแกร่งถึงระดับไม่ต่ำกว่า 6 ดาว ดังนั้นนักเรียนที่มีประสบการณ์ด้านการต่อสู้อันน้อยนิดและไม่แข็งแกร่งมากนักย่อมมีพละกำลังไม่เพียงพอต่อการประจันหน้ากับปลาหมึกยักษ์

ความแข็งแกร่งและพละกำลังของเอเลี่ยนต๋าหลู่ไม่สูงมากนัก จึงเหมาะสมกับการรับมือของนักเรียนชั้นปีที่สี่

เอเลี่ยนตั๊กแตนมีความแข็งแกร่งน้อยที่สุด ทว่าพวกมันก็ว่องไวและยากที่จะจับตัวเอาไว้ได้ อย่างไรเสีย สวี่หลิงอวิ๋นกลับให้นักเรียนชั้นปีที่หนึ่งเป็นคนจัดการ

ไม่ได้มีเหตุผลอะไรมากนัก เพียงแค่ต้องฝึกความว่องไวของนักเรียนชั้นปีที่หนึ่ง

พิธีกรใช้โอกาสนี้กล่าวบรรยายให้กับผู้ชมที่รับฟัง

“อย่างที่ทุกท่านได้เห็น องค์หญิงสามได้แบ่งหน้าที่ความรับผิดชอบให้แต่ละฝ่ายอย่างชัดเจน จะเห็นได้ว่านักรบเริ่มคัดกรองจำนวนคนกันแล้วนะฮะทุกท่าน นักรบที่มีความแข็งแกร่งมากกว่าหกดาวจะถูกจับแยกออกไปต่างหาก เพราะพวกเขาจะก่อตั้งทีมไปตามไล่ล่าเอเลี่ยนปลาหมึกยักษ์”

“แม้แต่องครักษ์ขององค์หญิงสามก็สมการกับเป็นกองกำลังของจักรวรรดิ นักรบทั้งหมดล้วนมีความแข็งแกร่งมากกว่าระดับ 6 ดาว ส่วนทหารบางคนในกองทหารรักษาการณ์ก็อยู่ในระดับ 6 ดาวแล้วเช่นกัน มีทหารเกณฑ์เพียงไม่กี่คนที่ไปรวมกลุ่มกับนักเรียนชั้นปีที่สี่”

“นักเรียนชั้นปีที่หนึ่งกำลังเตรียมความพร้อม ขณะที่เหล่าอาจารย์กำลังอธิบายถึงจุดอ่อนและลักษณะทางกายภาพของเอเลี่ยนตั๊กแตนให้กับพวกเขา”

“จากตอนนี้ กระผมจะขอส่งต่อเสียงไปให้กับท่านอาจารย์นะครับ มาฟังดูว่าคณะอาจารย์จากสถาบันการศึกษาทางการทหารของจักรวรรดิจะพูดถึงเอเลี่ยนตั๊กแตนอย่างไรบ้าง?”

ชาวเน็ตทั้งหลายต่างพากันตั้งใจฟังด้วยความเคารพนับถือ

“…พวกมันจะมีลักษณะคล่องแคล่วและว่องไว แต่ไม่ต้องกังวลเรื่องการว่องไว เพราะเครื่องจักรกลของพวกคุณทุกคนจะมีปุ่มเร่งความเร็วอยู่ แค่กดปุ่มนั้น รับรองได้เลยว่าพวกคุณทุกคนจะเคลื่อนตัวไวกว่าพวกมันแน่นอน”

“บริเวณต้นขาของพวกมันจะใช้หลักการเดียวกันกับระบบไฮดรอลิก ของเหลวที่อยู่ระหว่างขาทั้งสองจะควบแน่นกันกลางอากาศเพื่อสร้างแรงขับเครื่องที่ให้ผลดีเยี่ยมมากกว่าการสร้างกล้ามเนื้อ เพราะงั้นพวกมันถึงกระโดดได้สูง”

“ความแข็งแกร่งของเอเลี่ยนตั๊กแตนไม่ได้สูงมากนัก ขนาดคนที่อยู่ในระดับ 3 ดาวหรือมากกว่านั้นยังสามารถฆ่ามันได้ เพราะงั้นพวกเราออกไปลุยกันเลย!”

ในไม่ช้า คำอธิบายของอาจารย์ก็สิ้นสุดลง

สวี่หลิงอวิ๋นที่อยู่บริเวณนั้นเกาคาง และเริ่มค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับสรีระของตั๊กแตน

เธอรู้สึกโล่งใจเมื่อรับรู้ว่าต้นขาของตั๊กแตนสามารถกินได้

หากตั๊กแตนเหล่านี้กระโดดได้อย่างว่องไว เนื้อบนต้นขาของพวกมันจะต้องอร่อยแน่ ๆ! จะต้องชุ่มฉ่ำ อัดแน่น และมีเนื้อสัมผัสที่ละเอียดอ่อนอย่างแน่นอน…

“เดี๋ยวก่อน!” สวี่หลิงอวิ๋นเดินเข้าไปหากลุ่มนักเรียนชั้นปีที่หนึ่ง “ฉันอยากรู้ว่าพวกนายจะจับเอเลี่ยนตั๊กแตนกันยังไง?”

นักเรียนทั้งหลายเกาศีรษะ พวกเขาก็แค่ต้องวิ่งให้เร็วที่สุดและฆ่าพวกมันให้ตายไม่ใช่เหรอ?

“ซื่อบื้อ!” สวี่หลิงอวิ๋นส่ายหัวและติเตียนอย่างเข้มงวด “พวกนายอยู่กับฉันมาตั้งนาน แต่ยังไม่รู้อีกเหรอว่าจะต้องจัดการยังไง? จะใช้มีดขนาดใหญ่จัดการกับทุกอย่างเลยหรือไง? ป่าเถื่อนเกินไปแล้ว!”

ก่อนที่พิธีกรจะมีสิทธิ์ได้กล่าวอะไรออกไป เขากลับปล่อยให้คำพูดขององค์หญิงสามเล็ดลอดออกมายังรายการถ่ายทอดสด และชาวเน็ตทั้งหลายกำลังตั้งตาคอยช่วงเวลาเหล่านี้!

การใช้ไม้จิ้มฟันจัดการกับเอเลี่ยนต๋าหลู่เป็นการเปิดประสบการณ์ของพวกเขาเป็นอย่างมาก และตอนนี้องค์หญิงสามจะใช้วิธีการอะไรอีก?

หลักการใช้ไม้จิ้มฟันถูกพิสูจน์แล้วว่าสามารถใช้งานได้จริง ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเปรียบเทียบกับการใช้ค้อนทุบตีในครั้งก่อน นอกจากจะลำบากแล้ว ยังสิ้นเปลืองทรัพยากร การใช้ไม้จิ้มฟันจะช่วยลดความวิตกกังวลและประหยัดแรงได้ดี อีกทั้งเนื้อของต๋าหลู่ยังคงความสมบูรณ์และเปลือกของมันก็คงทนเหมือนเดิม

เปลือกหอยเหล่านั้นได้กลายเป็นวัตถุดิบยอดนิยมของประชากรทั้งหลายในการนำเอาไปสร้างสรรค์ผลงานศิลปะ

มีคนยากจนในชุมชนแออัดกี่คนที่สลัดความจนทิ้งและกลายไปเป็นคนรวยเพราะเปลือยหอยเหล่านั้น?

ไม่เพียงเท่านั้น เนื่องจากองค์หญิงสามต้องการเปิดโรงงานที่มีความหลากหลาย รวมถึงผลิตภัณฑ์หัตถกรรมจำนวนมาก ไม่ได้จำกัดแค่เปลือกของต๋าหลู่เท่านั้น แต่ยังรวมถึงงานทอผ้า เครื่องปั้นดินเผา ศิลปะจากเชือก เป็นต้น ของเหล่านี้ล้วนเป็นทักษะเก่าแก่ที่สืบทอดกันมาจากจักรวรรดิชิงเหย้า สาเหตุมาจากเทคโนโลยีที่ล้ำสมัยขึ้น จึงมีผู้คนเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ทักษะเหล่านี้

สวี่หลิงอวิ๋นครุ่นคิด นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสักหน่อย เพิ่มไปอีกสักคนจะเป็นอะไร ออกไปต่อสู้ด้วยกันดีกว่า

คนจนทั้งหลายกำลังเรียนรู้อย่างบ้าคลั่ง พวกเขายินดีที่จะคว้าโอกาสสำหรับการเรียนรู้และการทำงาน ในเมื่อองค์หญิงสามเอื้ออาทรต่อพวกเขา พวกเขาก็ยินดีที่จะตอบแทนความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของเธอ และภายในเวลาน้อยกว่าแปดเดือนเท่านั้น ชั้นเรียนหัตถกรรมที่เคยขาดทุนอย่างต่อเนื่องก็เริ่มทำกำไรได้อีกครั้ง

นิโคล รัฐมนตรีการคลังมีความสุขมาก

นักเรียนทั้งหลายจ้องมององค์หญิงสามและสงสัยว่าองค์หญิงสามจะมีวิธีการแก้ไขอย่างไร วิธีการนั้นจะช่วยประหยัดเวลาและพละกำลังได้หรือไม่?

“เร็วเข้า พวกนายยังจำวิธีการที่ฉันสอนได้อยู่ไหม?” สวี่หลิงอวิ๋นกอดอก ขณะเคี้ยวผักป่าอยู่ในปาก ลักษณะท่าทางเหมือนกับนักเลง ทำไมเธอถึงดูคล้ายคลึงนัก? การพูดจาก็เหมือนอันธพาลอีกด้วย?!

ทว่านักเรียนกลับรักที่เธอเป็นเช่นนี้ เมื่อมองดูท่าทางที่หยาบกระด้าง ดวงตาของพวกเขาก็เปล่งประกาย เพราะนี่คือการพูดปลุกระดมความมั่นใจ!

หากองค์หญิงสามเป็นเหมือนผู้บัญชาการคนอื่นที่เอาแต่จริงจังและไม่หัวเราะ บางทีการกระทำเหล่านั้นอาจจะทำให้พวกเขาตึงเครียดก็ได้?

“สร้างตาข่ายขนาดใหญ่ขึ้นมา!” เพียงแค่สวี่หลิงอวิ๋นขยับมือ ตาข่ายเรืองแสงขนาดใหญ่และยาวเกือบสิบเมตรก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ “นี่คือตาข่ายขนาดใหญ่ พวกนายลองจินตนาการถึงมันดู แล้วจะมีอะไรอีกที่จับเอาไว้ไม่ได้?!”

“อีกอย่าง ทำไมไม่ทำกับดักขึ้นมาล่ะ? เอเลี่ยนตั๊กแตนพวกนี้ชอบดอกไม้มากไม่ใช่เหรอ? พวกมันมักจะโผล่ออกมาพร้อมกับกลิ่นหอมของดอกไม้ ฉันเชื่อว่าพวกมันจะต้องโดนหลอกแน่นอน” ขณะที่สวี่หลิงอวิ๋นกำลังทำท่าทาง ตาข่ายขนาดใหญ่ก็หายไปอีกครั้ง

การเคลื่อนไหวที่ราบรื่นกับสิ่งของที่ปรากฏขึ้นตามที่ใจต้องการ ทำให้นักเรียนชั้นปีที่หนึ่งรู้สึกว่าเธอเท่มากเลย

ถึงแม้ว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่ชาวเน็ตเห็นการกระทำขององค์หญิงสาม แต่พวกเขาก็ยังตกตะลึงและละทิ้งสายตาที่ขี้อิจฉา

บางครั้งพวกเขาทั้งหลายก็สงสัยว่าองค์หญิงสามเป็นเพียงนักรบระดับ 7 ดาวจริงหรือเปล่า? เนื่องจากเธอสามารถใช้พลังดวงดาวและควบคุมพลังจิตได้จากท่าทาง มันควรจะเป็นระดับ 8 ดาวไม่ใช่เหรอ?!

[ฉันมีเหตุผลมากมายที่รู้สึกสงสัยในตัวขององค์หญิงสาม พวกเราประเมินเธอต่ำไป! ไฟล์รูปภาพคำถาม.jpg]

[เหมือนคอมเมนต์บน! ไฟล์รูปภาพพยักหน้า.jpg]

[ฉันคิดมานานมากแล้วว่าองค์หญิงสามไม่ได้ธรรมดานักหรอก แต่พวกคุณไม่เชื่อกันเอง ทีตอนนี้จะมานั่งคาดเดางั้นเหรอ? ฮึ่ม!]