สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ - ตอนที่ 235 ลูกพี่ลูกน้องลงชื่อเข้าร่วมการแข่งขันหัวหน้าครั้งใหญ่ 6
- Home
- สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ
- ตอนที่ 235 ลูกพี่ลูกน้องลงชื่อเข้าร่วมการแข่งขันหัวหน้าครั้งใหญ่ 6
ตอนที่ 235 ลูกพี่ลูกน้องลงชื่อเข้าร่วมการแข่งขันหัวหน้าครั้งใหญ่ 6
คณบดีพูลแมนต้อนรับนักเรียนดีเด่นจากจักรวรรดิต่าง ๆ ที่แห่เข้ามาอย่างล้นหลาม
แน่นอนว่าเขากล่าวต้อนรับเจ้าหน้าที่พาเด็กนักเรียนเหล่านี้มาที่นี่เช่นกัน ซึ่งทั้งหมดล้วนเป็นอาจารย์ใหญ่ของสถาบัน
การแข่งขันหัวหน้าประจำปีเป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการสร้างชื่อเสียงให้กับสถาบัน และเป็นโอกาสอันดีที่หัวหน้าเหล่านี้จะมารวมตัวกัน
หัวหน้าประจำสถาบันที่ได้ออกมาต้อนรับ ได้แก่ สวี่หลิงอวิ๋น เยล และหลี่ซิว
สวี่หลิงอวิ๋นเป็นผู้นำพี่น้องทั้งหลายมายังโต๊ะที่อยู่ด้านหน้า บนโต๊ะจะมีป้ายขนาดใหญ่เขียนว่าไว้จุดลงชื่อหัวหน้าชั้นปีที่หนึ่ง
ในตอนแรกที่หัวหน้าจากจักรวรรดิชิงเหย้ามาถึง พวกเขาเต็มไปด้วยพละกำลังและกระปรี้กระเปร่า
บางคนกระตือรือร้น บางคนเก็บตัวเงียบ บางคนหยิ่งผยอง และบางคนก็สดใสร่าเริง
หัวหน้าแต่ละคนมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ทว่าเอกลักษณ์ทั่วไปที่พวกเขามีเหมือนกัน นั่นคือรูปร่างหน้าตาที่ดูดี!
นอกจากนี้ การสแกนหน้าตาของหัวหน้าก็เป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน โดยเฉพาะแฟนคลับสาวจะยิ่งคลั่งไคล้ขึ้นเพราะพวกเธอชื่นชอบคนที่ดูดี ด้วยภาพลักษณ์ที่ดูดีและความแข็งแกร่งที่ใกล้เคียงกันจะสามารถทำให้หัวหน้ายืนหยัดได้
สวี่หลิงอวิ๋นถือมันเทศอบแห้งไว้ในมือ และจ้องมองไปบริเวณโดยรอบขณะกินมัน เธอจะแอบจดชื่อเอาไว้ทุกครั้งที่เห็นคนหล่อ
แน่นอนว่ายังมีหล่อกว่านี้อีก เช่น อืม? องค์ชายรัชทายาทแลนเซล็อตเหรอ?
สวี่หลิงอวิ๋นแทะมันเทศขณะจ้องมองชายหนุ่มรูปงามที่อยู่ตรงหน้า อ๊ะ จู่ ๆ ก็รู้สึกว่าหนุ่มหล่อพวกนี้ก็ดูดีขึ้นมาเสียอย่างนั้น แต่ทันทีที่ความงดงามปรากฏตัวขึ้น หนุ่มหล่อพวกนี้ก็กลายเป็นของจอมปลอมในทันใด ไร้ซึ่งแม้แต่การมองเห็น
ทันทีที่องค์ชายรัชทายาทแลนเซล็อตปรากฏตัวขึ้น หญิงสาวที่อยู่รอบข้างตัวก็จ้องตาเขม็ง
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะต้องเดินอย่างไร เพียงแต่สายตาจับจ้องอยู่บนร่างกายอีกฝ่ายอย่างแน่วแน่
“อ๊ะ แลนซ์นี่เอง ไม่เจอกันนานเลยนะ!” สวี่หลิงอวิ๋นกะพริบตา และหยิบมันเทศอบแห้งหนึ่งถุงออกมาจากปุ่มมิติกักเก็บ “อยากกินไหม?”
เอ่อ? จะถ่ายทอดสดดีไหมนะ? หึหึ นังลูกพี่ลูกน้องของฉันจะต้องอิจฉาตาร้อนแน่นอน!
ถ้าอย่างนั้นก็เริ่มเลย!
แลนเซล็อตกำลังจะกล่าวอะไรบางอย่าง ทว่าสวี่หลิงอวิ๋นกลับทำท่าทางให้เขาหยุด “เดี๋ยวก่อน! เกือบจะพร้อมแล้ว!”
การถ่ายทอดสดเริ่มต้นขึ้นแล้ว และแฟนคลับจำนวนนับไม่ถ้วนตั้งตารอคอยวันนี้มาอย่างยาวนาน!
องค์หญิงสามเป็นหัวหน้า และเป็นตัวแทนนักเรียนชั้นปีที่หนึ่งของสถาบันการศึกษาทางการทหารของจักรวรรดิในการแข่งขันหัวหน้าครั้งใหญ่ อยากรู้เสียจริงว่าเธอจะแสดงทักษะอะไรอีก?!
หวังว่าเธอจะถ่ายทอดสดได้ เพราะองค์หญิงสามไม่ได้ถ่ายทอดสดให้พวกเขารับชมเป็นเวลานานมากแล้ว!
ยิ่งถูกกระทำทารุณก็ยิ่งดี! มาทำอาหารหม้อไฟกันเถอะ! ต่อให้เป็นเค้กก็ไม่หวาดหวั่น! พวกเขาจะต่อสู้เพื่อการแบ่งปันรสชาติอาหาร!
“สวัสดีทุกคน! คิดถึงฉันไหม?” สวี่หลิงอวิ๋นถ่ายวิดีโอไปทางแลนเซล็อต “เห็นชายหนุ่มสุดหล่อที่อยู่ด้านข้างฉันไหม? เป็นยังไง? บริสุทธิ์ผุดผ่องมากเลยใช่ไหม?”
บริสุทธิ์! บริสุทธิ์สุด ๆ!
ชาวเน็ตทั้งหลายตกตะลึงกับรูปลักษณ์อันน่าทึ่งเป็นเวลานานก่อนที่จะมีเวลาได้ตอบโต้ ยกเว้นชาวเน็ตผู้ชายที่ขี้อิจฉายังมีเวลาคอมเมนต์ระรัวจนเต็มหน้าจอ ส่วนคอมเมนต์ของผู้หญิงก็ลดลงไปกว่าครึ่งหนึ่ง
เห็นได้ชัดว่าพวกเธอตกตะลึงความงามนี้มากแค่ไหน
[อ๊ากกกก! องค์ชายรัชทายาทแลนเซล็อตเพคะ!]
[ฉันอยากจะบ้า จะบ้า จะบ้า!]
[อยู่ที่สถาบันการทหารของจักรวรรดิใช่ไหม? รอก่อน! ฉันจะไปที่นั่น!]
[คอมเมนต์บนไม่ต้องไปหรอก ต่อให้เธอไปก็เข้าไม่ได้อยู่ดี!]
[แง ๆๆ องค์หญิงสามโชคดีจัง นอกจากจะได้พลเอกโอคาซีไปอยู่ข้างกายแล้ว ยังมีผู้ชายสุดหล่อแบบนี้อยู่ด้วยตลอด อ๊ากกกก! ขอฉันสักหนึ่งวันไม่ได้เหรอคะ?!]
[ว่ายังไงนะ? ฮึ่ม! วันเดียวงั้นเหรอ! ให้ฉันแค่ครึ่งชั่วโมงก็ได้ค่ะ! แง ๆๆ!]
ชาวเน็ตทั้งหลายที่กำลังคร่ำครวญไม่ได้รับความเห็นใจจากสวี่หลิงอวิ๋นแม้แต่น้อย ทว่าเธอกลับยิ้มอย่างภาคภูมิใจ
“มาเถอะ ฝ่าบาท ทักทายชาวเน็ตจากจักรวรรดิชิงเหย้าหน่อยสิคะ ท่านเป็นเสมือนดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวสำหรับพวกเขานะคะ!” สวี่หลิงอวิ๋นพูดกับแลนเซล็อตที่อยู่ด้านข้าง
องค์ชายรัชทายาทแลนเซล็อตคล้อยตาม และพยักหน้า “สวัสดีครับทุกคน ผมคือแลนเซล็อต”
[ว้าว ๆๆ! เสียงหล่อจังเลย! เป็นเสียงดึงดูดที่ฉันหลงใหลเลยล่ะ!]
[น้ำเสียงไพเราะจังค่ะ! อยากจะร่วงหล่นลงไปเลย!]
[องค์หญิงสาม ท่านอย่าเข้าใกล้ฝ่าบาทมากเกินไปสิเพคะ! ท่านมีคนของท่านแล้วนะ!]
[ใช่ ๆ! ท่านมีพลเอกโอคาซีแล้ว ท่านไม่ต้องมาเป็นห่วงฝ่าบาทนักหรอก!]
สวี่หลิงอวิ๋นเลิกคิ้ว ชาวเน็ตทั้งหลายช่างกังวลเรื่องนี้เสียจริง!
“พูดอะไรไร้สาระ! ฉันมีจิตใจแน่วแน่ และจะไม่ถูกความหล่อขององค์ชายแลนเซล็อตดึงดูด! แน่นอน! ฉันสัญญา!”
สวี่หลิงอวิ๋นยกนิ้วขึ้นและสาบานครั้งแล้วครั้งเล่า
แลนเซล็อตเลิกคิ้วและไม่พูดอะไร เพียงแต่มองดูเธอด้วยสายตาอ่อนโยน
เขาก้มศีรษะลงอย่างอ่อนโยน เป็นอีกครั้งที่เขาโจมตีหัวใจของชาวเน็ตอย่างจัง ขณะที่องค์หญิงวินเซอร์รู้สึกโกรธจัดจนแทบบ้า!
บัดซบ! คนที่เธอชอบมีท่าทางการแสดงออกที่อ่อนโยนอย่างแท้จริง แต่นั่นกลับไม่ใช่เพราะเธอ!
แล้วใครจะทนไหว! เธอรีบเข้าไปพบท่านป้าเพื่อทูลขอไปยังสถาบัน
“หลานจะไปทำอะไรที่สถาบัน?” จักรพรรดินีจ้องมองหญิงสาวที่มีใบหน้าบึ้งตึง ดวงตาเต็มไปด้วยความดื้อรั้น ทว่าการปวดหัวไม่ใช่เรื่อง เพราะฉะนั้นช่างเถอะ ปล่อยเธอไปเสีย!
ความเยาว์วัยของหนุ่มสาวยังคงอยู่อีกหลายปี เพราะฉะนั้นก็แค่ปล่อยเธอไป!
สวี่หลิงอวิ๋นไม่รู้ว่าลูกพี่ลูกน้องของเธอกำลังตรงดิ่งมาที่สถาบันเพื่อฆ่าเธอโดยตรง!
และทันทีที่หัวหน้าทั้งสี่คนของสถาบันการศึกษาทางการทหารของจักรวรรดิเหมยรุ่ยมาเทียบท่า องค์หญิงวินเซอร์ก็ตรงดิ่งมาที่สถาบันการศึกษาทางการทหารของจักรวรรดิพร้อมกับนักเรียนเหล่านี้
สวี่หลิงอวิ๋นเดินเตร็ดเตร่ทั่วไปพร้อมกับแลนเซล็อต เมื่อไหร่ที่หัวหน้าคนอื่นมาถึง พวกเขาจะถูกส่งต่อให้กับเหล่าพี่น้องที่เป็นผู้ดูแล
ไม่มีใครต่อว่าเธอว่าหยาบคาย เนื่องจากเธออยู่ด้วยกันกับองค์ชายรัชทายาท!
วินเซอร์เรียนรู้จากสวี่หลิงอวิ๋นและเปลี่ยนเป็นกางเกงขายาวทะมัดทะแมง ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ดูดีเท่าสวี่หลิงอวิ๋น แต่กลับดูมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
หัวหน้าทั้งสี่คนของจักรวรรดิเหมยรุ่ยมีรูปลักษณ์สง่างามและดูดีเช่นกัน
สำหรับองค์หญิงวินเซอร์แล้ว พวกเขาทำได้เพียงมองดูจากระยะไกลและไม่กล้าพูดคุยด้วย ราชวงศ์ของจักรวรรดิเหมยรุ่ยจะไม่ค่อยแต่งงานกับสามัญชน ต่อให้เป็นชนชั้นสูงก็ยังยาก ส่วนใหญ่แล้วจะเลือกแต่งงานกับราชวงศ์จากจักรวรรดิอื่นเสียมากกว่า
องค์หญิงวินเซอร์งดงามมาก ดวงตาคู่สวยของเธอมีเอกลักษณ์ที่ไร้ขีดจำกัด เพียงแค่ขมวดคิ้วเล็กน้อยก็ทำให้ชายหนุ่มทั้งหลายต้องการจะมอบสิ่งที่ดีที่สุดและงดงามที่สุดให้เธอ
องค์ชายไคกีก็เดินทางมาพร้อมกับน้องสาวเช่นกัน เพราะเกรงว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ
“น้องสาว ทำไมถึงอยากไปที่สถาบันล่ะ? ก่อนหน้านี้น้องไม่อยากไปไม่ใช่เหรอ?” ไคกีรู้สึกงุนงงเล็กน้อย
วินเซอร์ขมวดคิ้ว และกล่าวด้วยน้ำเสียงแข็ง “แลนเซล็อตอยู่ที่สถาบันกับลูกพี่ลูกน้องเพคะ”
“โอเค” เขาตอบ เหตุผลที่น้องสาวอยากไปที่สถาบัน นั่นเป็นเพราะองค์ชายรัชทายาทแห่งจักรวรรดิเอเดนนั่นเอง
“สวี่หลิงอวิ๋นตั้งใจทำแบบนี้! เธอก็รู้…แต่กลับไม่ยอมบอกน้อง!” อีกฝ่ายรู้ว่าเธอปลาบปลื้มองค์ชายรัชทายาท ทั้งที่อีกฝ่ายก็มีโอคาซีอยู่แล้ว แต่ทำไมยังครอบครองแลนเซล็อตเอาไว้อีก?!
เธอก็มีคู่ครองอยู่แล้วแต่ยังมองหาคนอื่นอีก ใครกันแน่ที่ไม่ยอมปล่อยวาง?!