สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ - ตอนที่ 28 เริ่มเลย มาถ่ายทอดสดกินปลาหมึกกันเถอะ (28)
ตอนที่ 28 เริ่มเลย มาถ่ายทอดสดกินปลาหมึกกันเถอะ (28)
“บัดซบ! เจ้าทรยศนี่! บ้าเอ๊ย! ฉันลืมเรื่องมันเทศไปแล้วนะเนี่ย! ไม่ต้องไปเถียงกับคนโง่พวกนี้หรอก ท่านเป็นคนใจกว้างอยู่แล้ว”
สวี่หลิงอวิ๋นเหลือบมองโอคาซี แล้วทั้งสองก็บินเข้าไปใกล้จิ้งจอกขาวตัวน้อยน่ารักเหล่านี้อย่างเงียบเชียบ จิ้งจอกขาวตัวน้อยกำลังกินอยู่ ทันใดนั้นตาข่ายก็ตกลงมาจากท้องฟ้า
รีบฉีกมันออกจากกัน! แต่มันฉีกออกได้เหรอ? แน่นอนว่ามันฉีกไม่ขาดแน่!
ตาข่ายนี้ทำมาจากวัสดุพิเศษ ยกเว้นราชาระดับสิบดาวที่สามารถฉีกมันเป็นชิ้น ๆ ได้อย่างง่ายดาย
จิ้งจอกขาวตัวน้อยดิ้นรนอยู่นาน และในที่สุดพวกมันทุกตัวก็ถูกสวี่หลิงอวิ๋นจับตัวไป
ผู้ชมต่างให้ความสนใจกับจิ้งจอกขาวตัวน้อยพวกนี้อย่างมาก
“แปลกจัง ทำไมสัตว์บนดาวรกร้างแห่งนี้ถึงสร้างพลังดวงดาวได้!” ผู้ชมมองดูจิ้งจอกขาวตัวน้อยที่ตัวสั่นจากวิดีโอถ่ายทอดสดและดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“เป็นไปได้ไหมว่ามีแหล่งแร่พลังงานขนาดใหญ่อยู่ใต้ดินในดาวที่แห้งแล้งนี้ ซึ่งจิ้งจอกขาวพวกนี้ที่เคยอ่อนแอได้ดูดซับมันเข้าไป ดังนั้นมันจึงสร้างพลังดวงดาวขึ้นมาได้ใช่มั้ย?”
ผู้ชมมีความคิดเห็นต่างกันและไม่สามารถอธิบายได้
เมื่อสวี่หลิงอวิ๋นพาจิ้งจอกขาวมาที่ค่าย นอกจากทหารที่ปฏิบัติหน้าที่ประจำการแล้ว ที่เหลือก็หลับกันหมด
สวี่หลิงอวิ๋นขังจิ้งจอกขาวตัวน้อยไว้ในตู้เย็น แล้วใส่เนื้อปลาหมึกจำนวนมากลงไป แล้วเดินออกไป
กล้องถ่ายทอดสดก็ถูกสวี่หลิงอวิ๋นทิ้งไว้ในตู้เย็น ให้ผู้ชมได้ชมด้วยตัวเอง!
หลังจากที่สวี่หลิงอวิ๋นออกไปแล้ว จิ้งจอกขาวตัวน้อยเหล่านี้ก็คลานออกมาจากตาข่ายและมองดูทุกสิ่งรอบตัวด้วยความสงสัย
เมื่อลูกตัวน้อยเห็นเนื้ออร่อย ๆ พวกมันก็กำลังจะปีนขึ้นไปกินมัน แต่พวกมันถูกจิ้งจอกตัวใหญ่ที่มีพลังดวงดาวดึงออกมา ลูกตัวน้อยส่งเสียงร้องแล้วซ่อนตัวอยู่หลังจิ้งจอกตัวใหญ่
สุนัขจิ้งจอกตัวใหญ่ขยับตัวปลาหมึกยักษ์เหล่านี้อย่างไม่แน่ใจ หลังจากพบว่ามันไม่ขยับ มันก็พ่นแท่งน้ำแข็งอีกอันใส่ และเมื่อพบว่ายังคงไม่มีการเคลื่อนไหว มันก็ลองกัดอย่างไม่มั่นใจ
หลังจากกัดเข้าไป ตาของผู้ชมก็เป็นประกายเมื่อเห็นจิ้งจอกขาวตัวน้อยตัวนี้!
มันร้อง ‘จิ๊บจิ๊บ’ เพื่อเรียกลูกน้อยของมันทั้งหมดให้มากินอาหาร! ไม่นาน…ลูกตัวน้อยก็รวมตัวกันทันที!
“โอ๊ย น่ารักชะมัด!” ผู้ชมมองจิ้งจอกน้อยขาสั้นกระพือปีก ฟันเล็ก ๆ ของมันค่อนข้างคม มันกัดเนื้อเอเลี่ยนปลาหมึกยักษ์แล้วกินอย่างมีความสุข!
สักพักเนื้อเอเลี่ยนปลาหมึกยักษ์ก็ถูกกินจนหมด!
จิ้งจอกน้อยแต่ละตัวลูบท้องของตัวเอง ไม่ต้องพูดถึงว่ามันรู้สึกสบายแค่ไหน!
ผู้ชมต่างหัวเราะขบขันรูปร่างหน้าตาน่ารักของพวกมัน แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น!
ลูกจิ้งจอกตัวน้อยเหล่านี้เริ่มเปลี่ยนรูปร่าง!
ขนของลูกจิ้งจอกน้อยเริ่มร่วงหล่น และหลังจากถอนขนที่อ่อนนุ่มออกแล้ว ขนเส้นเล็กก็งอกออกมาอย่างรวดเร็วจนดูเหมือนว่าพวกมันกลายเป็นจิ้งจอกตัวใหญ่ในทันที! และร่างกายของพวกมันก็โตขึ้นด้วย!
จะเป็นอย่างไรต่อไป?!
สุนัขจิ้งจอกตัวใหญ่ดูไม่กังวลเลยแม้แต่น้อย มันยังคงนอนขดตัวเป็นก้อนกลมที่มีดวงตากลมโต และบางครั้งมันก็ส่งเสียง ‘หงิงจิ๊บ’ เป็นบางครั้งเพื่อปลอบโยนลูก
ลูกทุกตัวลอกคราบเสร็จแล้ว และพวกมันก็ส่งเสียงร้องอยู่รอบ ๆ จิ้งจอกตัวใหญ่ราวกับพูดว่า ‘แม่ หนูยังหิวอยู่เลย!’
จิ้งจอกตัวใหญ่มองดูลูกน้อยเหล่านี้ จากนั้นก็หันไปมองช่องแช่เย็นที่ปิดสนิทอย่างแน่นหนา มันส่ายหางไปมาราวกับจะบอกว่า ‘รอแป๊บนึงสิ!’
ลูกร้องงอแง จิ้งจอกตัวใหญ่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากบินไปพ่นแท่งน้ำแข็งใส่ แต่ช่องแช่เย็นที่ปิดสนิทก็ไม่ขยับเลย
สุนัขจิ้งจอกตัวน้อยจึงต้องยอมแพ้…
ฝูงตัวน้อยน่ารักเหล่านี้มารวมตัวกัน ‘ครืดครืด’ แล้วผล็อยหลับไป ดูเหมือนจะไม่กังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของตัวเองเลย ท่าทางไม่ตื่นตระหนกแบบนี้ทำให้ผู้ชมไม่เต็มใจที่จะละสายตาไปที่อื่น
หลังจากค่ำคืนผ่านไป สวี่หลิงอวิ๋นงีบหลับเพื่อเติมเต็มการนอนหลับของเธอจนรู้สึกสดชื่น หญิงสาวเดินไปหาจิ้งจอกขาวตัวน้อยแล้วเห็นฝูงพวกมัน
“ว่าไง เจ้าตัวเล็ก พวกเจ้าคุ้นเคยกับมันหรือยัง?” สวี่หลิงอวิ๋นทักทายจิ้งจอกขาวตัวน้อยด้วยรอยยิ้ม
จิ้งจอกขาวตัวน้อยที่แก่กว่าไล่จิ้งจอกขาวตัวน้อยตัวอื่นให้ไปอยู่ข้างหลังของมัน มันสูดอากาศด้วยจมูกของตัวมันเอง เพื่อประเมินความแข็งแกร่งของสวี่หลิงอวิ๋น ก่อนจะถอยหลังหนีด้วยความกลัว
สวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกประหลาดใจ
จิ้งจอกขาวตัวน้อยนี้มีพลังมากกว่าที่เธอคิด!
ความสามารถในการประเมินความแข็งแกร่งด้วยการดมกลิ่นไม่ใช่สิ่งที่สัตว์ตัวเล็กทั่วไปสามารถทำได้
ผู้ชมต่างก็รู้สึกประหลาดใจ
สวี่หลิงอวิ๋นชวนพวกมันด้วยรอยยิ้ม “แกอยากจะออกไปกินอาหารอร่อยๆ มั้ย ของที่แกกินไปเมื่อวาน วันนี้มีเยอะกว่าเดิมอีกนะ!”
ลูกจิ้งจอกน้อยรอไม่ไหวแล้ว! พวกมันร้องหงิงหงิงจิ๊บจิ๊บแล้วผลักจิ้งจอกตัวใหญ่ด้วยปากของมัน จิ้งจอกตัวใหญ่ก้าวไปข้างหน้าเพียงสองก้าวเพื่อแสดงความเต็มใจที่จะกิน
สวี่หลิงอวิ๋นเปิดประตู เปิดออกสู่โลกภายนอก
จิ้งจอกน้อยมองทุกสิ่งข้างนอกด้วยความรู้สึกไม่ชัดเจนและอยากรู้อยากเห็นมาก
จากนั้นสวี่หลิงอวิ๋นก็หยิบเอเลี่ยนปลาหมึกยักษ์ทั้งตัวออกมาแล้ววางไว้ตรงหน้าพวกมัน ดวงตาของจิ้งจอกน้อยเป็นประกายขึ้นมาทันที พวกมันร้องหงิงหงิงจิ๊บจิ๊บแล้วกระโดดขึ้นไปกิน
ดูเหมือนจิ้งจอกน้อยจะหิวมาก พวกลูกตัวน้อยที่อายุน้อยกว่าสิบปีกินหมดไปครึ่งหนึ่งอย่างรวดเร็ว เมื่อมองดูท้องแบน ๆ ของพวกมัน ผู้ชมก็อดสงสัยไม่ได้ว่าสิ่งที่พวกมันกินไปอยู่ที่ไหนหมด? ท้องของพวกมันเชื่อมต่อกับมิติอื่นหรือเปล่า?
เมื่อโอคาซีเห็นแล้วก็ยกยิ้มเล็กน้อย “จิ้งจอกขาวตัวน้อยพวกนี้ไม่ธรรมดาครับ คุณเห็นว่าพวกมันกินอยู่ตลอดเวลา แต่ที่จริงแล้วพวกมันกำลังดูดซับพลังงานจากเนื้อ เมื่อพลังงานสะสมถึงระดับหนึ่ง พวกมันก็จะสามารถสร้างพลังดวงดาวได้”
กล่าวอีกนัยหนึ่ง ตราบใดที่จิ้งจอกขาวตัวน้อยเหล่านี้มีอาหาร ระดับดาวของพวกมันก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
“ให้ตายสิ! ไม่มีทาง! นี่คือสุดยอดเทพเจ้าจิ้งจอก! คุณบอกว่าคนสามารถเพิ่มระดับดาวด้วยการกินและกิน แต่คุณบอกว่าเราต้องออกกำลังกายและก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของพวกเราด้วย ซึ่งไม่ยุติธรรมเลย! ”
“ฉันอยากเป็นจิ้งจอกขาวตัวน้อยจริง ๆ แล้วฉันจะไปถึงจุดสูงสุดของชีวิตจิ้งจอก!”
“ท่านพลเอกโอคาซีมองมาที่ฉัน มองมาที่ฉัน มองมาที่ฉัน! ฉันเป็นติ่งของคุณ!”
“หลีกไป ท่านพลเอก! องค์หญิงสามมองมาที่ฉัน มองมาที่ฉัน มองมาที่ฉัน!”
“ถอยไปซะ พวกเขาทั้งคู่เป็นของฉัน!”
หลังจากจิ้งจอกขาวตัวใหญ่กินเสร็จก็เงียบไปครู่หนึ่ง จู่ ๆ ก็วิ่งหนีไป!
สวี่หลิงอวิ๋นไม่สนใจมัน ลูกจิ้งจอกตัวน้อยเหล่านี้อยู่ที่นี่ทั้งหมด! มันไม่หนีไปหรอก!
แน่นอนว่าไม่เกินยี่สิบนาที จิ้งจอกตัวใหญ่ก็วิ่งกลับมา แต่ในไม่ช้าก็มีกลิ่นเหม็นมากตลบอบอวลไปทั่วทั้งค่าย!
สวี่หลิงอวิ๋นไม่ทันตั้งตัว และไม่ทันได้ป้องกันกลิ่นจึงเกือบจะอาเจียน! โอคาซีเปิดโล่ป้องกันและยังช่วยปกป้องสวี่หลิงอวิ๋นด้วย
คนดูแทบระเบิดหัวเราะ!
“นี่มันกลิ่นอึของเจ้าตัวน่ารักนั่นใช่มั้ย? วิเศษมากที่โล่ป้องกันสามารถป้องกันทุกคนจากแก๊สพิษได้!”
“องค์หญิงสาม… อุ๊บ! ฮ่า ๆๆๆๆ ทำได้ดีมาก!”
“เป็นครั้งแรกที่ฉันไม่อิจฉาที่ท่านได้รับการคุ้มครองจากท่านพลเรือเอก เอาจริงดิ! เมื่อนึกถึงกลิ่นเหม็นข้างนอก และองค์หญิงสามได้กลิ่นนั้น คุณป้าของฉันก็พอใจแล้ว!”
