สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ - ตอนที่ 461 หายนะ!
ตอนที่ 461 หายนะ!
ตอนที่ 461 หายนะ!
ปากกาของแมรี่ส่งเสียงดังแกร๊ก!
ดีมาก! ดี! จักรวรรดิดวงดาวเลือกปฏิบัติต่อผู้หญิงขนาดนี้ จะมีอะไรต้องทำอีกล่ะ?! ก็ทำลายมันให้สิ้นซากไปเลยสิ!
เธอขับรถไปในที่โล่ง เปิดคลื่นความถี่และส่งคลื่นสัญญาณไปทั่วทุกมุมของจักรวาล
จักรวรรดิต่างดาวจำนวนมากได้รับคลื่นสัญญาณแปลกประหลาด ซึ่งได้ระบุพิกัดที่ตั้งของเผ่ามนุษย์ในจักรวรรดิดวงดาว
ความโกลาหลบังเกิดขึ้นทันทีที่สัญญาณนี้ถูกส่งออกไป!
[จักรวรรดิดวงดาวของเผ่ามนุษย์? พระเจ้าช่วย! เจอที่หลบซ่อนของเผ่ามนุษย์แล้วจริงเหรอ?!]
[สุดยอดมาก! ผู้รับซื้อกำลังจะเป็นบ้าแล้ว! ไม่รู้ว่าจักรวรรดิของเราจะลงมือทำอะไรบ้างไหม?]
[จะต้องทำอะไรสักอย่างแน่! โชคลาภมหาศาลเชียวนะ!]
[ใช่! ถึงเผ่ามนุษย์จะดูโง่เง่าไปบ้าง แต่ก็ยังช่วยทำงานบ้านและช่วยดูแลบ้านได้!]
[ตอนนี้สัตว์เลี้ยงของข้าเริ่มไม่เชื่อฟังล่ะ เลยคิดว่าจะหาซื้อมนุษย์เพิ่มสักหน่อย! แต่ก่อนมนุษย์หาซื้อยาก แต่ตอนนี้ค้นพบจักรวรรดิดวงดาวของพวกมนุษย์แล้ว คิดว่ามันน่าจะมีราคาถูกลงกว่าเดิม]
[เฮ้อ…เสียดายจัง เคทเลอร์ไม่ให้ซื้อขายมนุษย์แล้วสิ พวกเราถูกตัดขาดจากพวกมนุษย์!]
ผู้คนที่อาศัยอยู่ในจักรวรรดิต่างดาวพูดคุยกันอย่างกระตือรือร้น และจักรวรรดิเบื้องบนนั้นเตรียมพร้อมที่จะนำทหารออกไปรบ!
ในขณะที่จักรวรรดิเอลได้รับ ‘ความผิดหวัง’ จากจักรวรรดิอื่น
เยี่ยมไปเลยจักรวรรดิเอล! กล้าซ่อนพวกมนุษย์เอาไว้แล้วไม่ยอมบอกพวกเรางั้นเหรอ? ผูกขาดทางการค้าเกินไปหรือเปล่า?!
จักรวรรดิเอล ตอนนี้พวกเราจะทำสงครามกับพวกมนุษย์ในจักรวรรดิดวงดาว พวกคุณมีความเห็นว่ายังไง?!
จักรวรรดิเอล ออกมาชี้แจงหน่อยสิว่าทำไมพวกคุณถึงซ่อนพวกมนุษย์เอาไว้?!
…
จักรวรรดิเอลถึงกับตื่นตระหนก พวกเขาตกอยู่ในความสับสน! พวกเขาจะซ่อนมนุษย์เอาไว้ได้อย่างไร?
ดาวเคราะห์ดวงนั้นเป็นทรัพย์สมบัติส่วนตัว พวกเขาไม่มีสิทธิ์เข้าไปแทรกแซงหลายปีแล้ว ใครจะรู้ว่ามีมนุษย์อยู่บนดาวเคราะห์ดวงนั้น!
นอกจากนี้ยังมีอสุรกายร้ายอีกหลายตัวอยู่ที่นั่น ใครจะกล้าเข้าไปจัดการกับอสุรกายร้าย?!
อสุรกายร้าย?! ภายใต้การร่วมมือกันทำลายล้างของจักรวรรดิต่าง ๆ อสุรกายพวกนั้นไม่มีค่าอะไรเลย!
อวี้ซินไม่คิดไม่ฝันว่าทันทีที่เขาก้าวเท้าออกไป ปัญหาก็ตามมาทันที!
สีหน้าของซินหยาไม่น่ามองนัก เขารีบวิดีโอติดต่อไปหาอวี้ซิน “ผมหยุดคนในเคทเลอร์พวกนี้ไม่ได้หรอกครับ ถ้าผมแสดงออกชัดเจนเกินไป มันจะดูน่าสงสัย”
แม้ว่าเผ่ามนุษย์จะถูกลงนามในกฎบัญญัติว่าเป็นเผ่าพันธุ์ที่มีสติปัญญา แต่มันก็เป็นเพียงผลพลอยได้เล็กน้อยเท่านั้น และตอนนี้เขตดาวต่างแดนทั้งหมดกำลังยุ่งเหยิง! จักรวรรดิเคทเลอร์ที่เคยเป็นแหล่งค้าขายมนุษย์ที่ใหญ่ที่สุดจะปล่อยเรื่องนี้ไปได้อย่างไร?!
ในฐานะจักรพรรดิ ตอนนี้เขาไม่สามารถต่อสู้กับเหล่าชนชั้นสูงทั้งหลายได้!
แม้แต่จอมพลเอเดนก็ยังไร้อำนาจ!
ถึงจะมีพละกำลังที่แข็งแกร่ง แต่รับประกันได้แค่กองกำลังของตัวเองเพียงอย่างเดียวย่อมไม่สามารถหยุดกองกำลังอื่นได้
สีหน้าของเผ่ามนุษย์ช่างขมขื่นนัก!
แม้ตอนนี้พวกเขาจะอยู่ภายใต้รูปลักษณ์ของเอลฟ์ แต่ก็ยังคงหวาดหวั่น
เพื่อนร่วมงานรอบข้างต่างส่งเสียงเชียร์ ทว่าพวกเขากลับไม่มีความสุข
“รีบติดต่อหาสวี่หลิงอวิ๋นกับโอคาซี!” อวี้ซินพูด “ดูว่าพวกเขาพอจะทำอะไรได้บ้าง!”
ทำอะไรได้บ้าง? อวี้ซินมองดูอุกกาบาตที่ลอยผ่านหน้าเป็นครั้งคราว รู้ดีว่าสงครามเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้!
ตอนนี้จะทำอย่างไรดี?!
จะสามารถพึ่งพาสวี่หลิงอวิ๋นกับโอคาซีได้หรือไม่?!
คลื่นสัญญาณถูกส่งออกไปหาสวี่หลิงอวิ๋นอย่างรวดเร็ว เดิมทีเธอกับโอคาซีจะเดินทางออกไปค้นหาดาวโจรสลัด แต่กลับคาดไม่ถึงว่าเผ่ามนุษย์จะเจอปัญหาเข้าเสียก่อน
“ไป!” สวี่หลิงอวิ๋นไม่สามารถทนเห็นมนุษย์ล้มตายได้ เพราะนั่นคือเพื่อนร่วมชาติของพวกเธอ!
โอคาซีสนับสนุนเต็มที่!
แต่แรงกำลังแค่สองคนมันไม่น้อยไปหน่อยเหรอ?!
สวี่หลิงอวิ๋นกับโอคาซีเริ่มการถ่ายทอดสดอีกครั้ง
ทันทีที่ชาวเน็ตทั้งหลายเห็นการถ่ายทอดสดของสวี่หลิงอวิ๋น พวกเขาก็คิดว่าองค์หญิงสามกำลังจะเริ่มทำอาหารอีกครั้ง ดังนั้นพวกเขาจึงมีความสุขมาก และแห่กันรีบลงชื่อเข้าไปในห้องถ่ายทอดสด
บางคนถึงกับเตรียมตั้งหม้อไฟ วางแผนที่จะกินอาหารมื้อใหญ่!
แต่เมื่อเข้ามาแล้ว อ้าว! ไม่มีอะไรเลยแฮะ!
[องค์หญิงสาม วันนี้ไม่มีอาหารเหรอ?]
[กินกินกิน! เอาแต่กิน! องค์หญิงสามไม่พักหน่อยเหรอ จะทำอะไรอีกล่ะ?]
[คอมเมนต์หยุดพูดได้มะ! สีหน้าองค์หญิงสามดูไม่ดีเลย จะต้องมีเรื่องสำคัญมาบอกพวกเราแน่! ไม่ใช่ว่าพวกมนุษย์ต่างดาวจะมาโจมตีเราเหรอ?!]
[ให้พวกเขามาเลย! พระเจ้าของเราจะส่งพวกนั้นไปลงนรกเอง!]
“ต้องขอโทษที่รบกวนทุกคนอีกครั้ง!” สวี่หลิงอวิ๋นพูด “มีบางอย่างที่เราอยากจะบอกทุกคน”
[องค์หญิงสามออกมาพูดเองแบบนี้ เราจะปฏิเสธอะไรได้?!]
[ใช่ ๆๆ! ท่านพูดมาเลย พวกเราพร้อมฟัง! การตัดสินใจของท่านคือการตัดสินใจของเรา เราจะทำทุกอย่างเพื่อสนับสนุนท่าน!]
[พวกเราเชื่อในตัวท่าน การตัดสนใจของท่านถูกต้องเสมอ! เอาเป็นว่าพวกเราต้องทำอะไรหรือพ่ะย่ะค่ะ?]
ชาวเน็ตทั้งหลายต่างให้การสนับสนุนเป็นอย่างดี และกดไลก์กันรัว ๆ!
“เราได้ยินมาว่าพวกมนุษย์ในเขตดาวต่างแดนกำลังมีปัญหาใหญ่ ถ้าพวกเราไม่ไปช่วยเขา พวกเขาจะถูกกวาดล้าง!”
[พระเจ้า จริงจังขนาดนั้นเลยเหรอ? ถ้าเป็นแบบนั้นจริง เราจะต้องไปช่วยพวกเขา ยังไงซะก็เป็นเพื่อนร่วมชาติกัน!]
[องค์หญิงสามพูดมาเลย ต้องการความช่วยเหลือแบบไหน? พวกเราจักรวรรดิเอเดนจะช่วยเอง!]
[จักรวรรดิเหมยรุ่ยขอร่วมด้วย!]
[จักรวรรดิเบเกอร์ขอร่วมด้วย!]
[จักรวรรดิปีกพิสุทธิ์อาจไม่ใช่จักรวรรดิที่มีอำนาจแล้ว แต่ถ้าเพื่อนร่วมชาติมีปัญหา เราก็ยินดีช่วย]
[ลูกรัก พวกเราชิงเหย้าจะสนับสนุนลูกเสมอ ทำสิ่งที่ลูกต้องการเถอะ! อีกอย่างนี่คือโชคชะตาของทุกเผ่าพันธุ์ ลูกวางใจได้! กองกำลังทั้งหมดของชิงเหย้าจะระดมกำลังให้ลูกเอง!]
สวี่หลิงอวิ๋นถอนหายใจด้วยความโล่งอก หลังจากเห็นว่าจักรวรรดิทั้งหมดแสดงความปรารถนาของพวกเขาลงบนหน้าจอ
ถ้าเป็นแบบนี้ เธอก็จะไม่เกรงใจ!
“ถ้าเป็นแบบนี้ เราจะไม่เกรงใจทุกคนนะ!” สวี่หลิงอวิ๋นพูด “นักรบที่อยู่ในระดับสิบดาวหรือมากกว่านั้นมารวมตัวกันหลังห้าโมง ต้นไม้แห่งชีวิตจะพาทุกคนออกไปข้างนอกบาเรีย เราจะไปเจอกันที่นั่น”
จักรวรรดิต่าง ๆ เริ่มระดมกำลังพลอย่างรวดเร็ว
ผู้คนแต่ก่อนอยู่ในระดับสิบดาวเพียงแค่หนึ่งหรือสองคนเท่านั้น แต่ตอนนี้ระดับสิบดาวผุดขึ้นมาราวกับดอกเห็ด ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้มีค่ามากนัก
ในไม่ช้าทหารอาสาสมัครทั้งหลายก็มาลงทะเบียนสมัครเข้าร่วมการช่วยเหลือในระยะไกล
ห้าชั่วโมงต่อมา สวี่หลิงอวิ๋นขอให้เสี่ยวโอกับเสี่ยวอวิ๋นส่งกองทัพทหารออกมาด้านนอกบาเรีย แน่นอนว่าทหารเหล่านี้อยู่ในยานรบ!
ยานรบหลายสิบลำปรากฏขึ้นในจักรวาล ยานรบเหล่านี้มีขนาดใหญ่และงดงามมาก ในแง่ประสิทธิภาพการต่อสู้ มันอาจจะไม่ดีเท่ายานรบในเขตดาวต่างแดน ทว่าพวกเขายังมีนักฆ่าตัวยง นั่นคือเถาวัลย์งู!
เถาวัลย์งูพวกนี้ได้รับการฝึกฝนพิเศษจากต้นไม้แห่งชีวิต!
