สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ - ตอนที่ 485 ถึงดาวโจรสลัด
ตอนที่ 485 ถึงดาวโจรสลัด
ตอนที่ 485 ถึงดาวโจรสลัด
นับว่าเป็นข่าวใหญ่ที่สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงไปทั่วทั้งเคทเลอร์
ซินหยาทุบโต๊ะอย่างเดือดดาล! ดาวโจรสลัดพวกนี้ไร้จรรยาบรรณเสียไม่มี ไม่ให้เวลาเขาเลยสักนิด!
เขาต้องบอกให้อวี้ซินรีบไปจัดการดาวโจรสลัดโดยด่วน! หากยังเป็นแบบนี้ต่อไป ตัวตนที่แท้จริงของเขาจะต้องถูกเปิดเผยแน่!
ในขณะเดียวกัน เขาได้ส่งคนออกไปตามหาเหม่ยซิน ตอนแรกเขาค้นพบว่าเหม่ยซินหายตัวไป แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนั้น แต่เมื่อลองคิดดูแล้วก็พบว่า เธออาจจะถูกโจรสลัดควบคุมอยู่
องค์หญิงแห่งดาวโจรสลัดนั่งอยู่บนบัลลังก์ แม้จะพูดว่าเธอเป็นองค์หญิง แต่ความจริงแล้วเธอเป็นเหมือนจักรพรรดินีคนหนึ่งที่อยู่เหนือคนนับหมื่น
หัวหน้าใหญ่ของดาวโจรสลัดแก่ตัวลงมากแล้ว และทำได้เพียงนอนนิ่งอยู่บนเตียงเท่านั้น ดังนั้นดาวโจรสลัดจึงเหลือเพียงองค์หญิงที่คอยจัดการเรื่องเล็กและเรื่องใหญ่
แม้จะมีอายุประมาณสี่สิบถึงห้าสิบปี แต่ความงามของเธอกลับไม่มีใครเทียบเทียมไม่แปลกใจที่เธอสามารถชนะใจจักรพรรดิแห่งเคทเลอร์ได้
“เป็นยังไงบ้าง ลูกชายเราบอกอะไรเจ้าบ้างหรือเปล่า?”
“ฝ่าบาทยังไม่ตอบกลับมาเลยพ่ะย่ะค่ะ บอกแค่ว่าอีกไม่นานจะส่งข่าวมาให้”
ชายในชุดดำนวดไหล่ขององค์หญิงเบา ๆ
“ฝ่าบาท ท่านใจร้อนเกินไปหรือเปล่าพ่ะย่ะค่ะ?” ชายคนดังกล่าวพูดขึ้น “องค์ชายเพิ่งจะขึ้นครองบัลลังก์จักรวรรดิเคทเลอร์ ท่านไปรีบประกาศตัวตนที่แท้จริงของฝ่าบาท มันจะส่งผลต่อฐานเสียงเอานะพ่ะย่ะค่ะ!”
“เรามีอิทธิพลต่อฐานเสียงของมันขนาดนั้นเชียวเหรอ? ทำไมไม่คิดบ้างว่าดาวโจรสลัดก็ต้องการให้มันมาสืบทอดบัลลังก์เหมือนกัน! ทำไมถึงได้รักเคทเลอร์นักหนา?” องค์หญิงโกรธจัดเมื่อได้ยินเช่นนั้น!
“ฝ่าบาทก็แค่ไม่ชอบที่เราเป็นโจรสลัดพ่ะย่ะค่ะ!”
“มันจะไม่ชอบโจรสลัดอย่างเราไปทำไม? สมัยเด็กมันก็โตบนดาวโจรสลัดไม่ใช่หรือไง? หลังจากตามพ่อกลับไปที่เคทเลอร์ ก็หัดเรียนรู้คิดคดโกงแบบมนุษย์เชียว!”
องค์หญิงพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา “มันจะเป็นจักรพรรดิไม่ใช่เหรอ? ก็ได้ เราจะคอยสร้างปัญหาให้มันทุกวัน ดูซิว่ามันจะทำยังไง! ถ้ามันมีความสามารถมากพอ มันก็จะรับมือกับดาวโจรสลัดและเคทเลอร์ไหว เพราะไม่อย่างงั้นเราคงจะต้องกำจัดมันทิ้งสักวัน!”
ชายในชุดดำส่ายหัว
เขาคิดกับตัวเองว่าทุกคนที่นี่รู้ดีว่าจักรวรรดิเคทเลอร์ย่อมดีกว่า เพราะที่นั่นเป็นถึงสี่จักรวรรดิยิ่งใหญ่ที่ทุกคนให้ความเคารพนับถือ แล้วดาวโจรสลัดล่ะ? ก็แค่กลุ่มโจรสลัดฉาวโฉ่ จะมีดีอะไร? มีแค่กลุ่มคนที่ชั่วร้ายสุดขีดอาศัยอยู่ที่นี่ และใครก็ตามที่พบเห็นจะต้องเบี่ยงหนีไป
ทว่าองค์หญิงคิดว่านี่คือทรัพย์สมบัติที่สืบทอดกันมาจากบรรพบุรุษ จะถอดใจไม่ได้ ต้องหาทางให้ลูกชายคนเดียวของเธอกลับมา แต่ว่ามันจะเป็นการเตะถ่วงลูกชายหรือเปล่า?!
“เราไม่น่าสัญญาว่าจะให้มันกลับไปแย่งชิงบัลลังก์ที่เคทเลอร์เลย!”
“แต่ท่านก็สัญญา!”
“แล้วจะให้เราทำยังไงล่ะ? ก็มันเล่นคุกเข่าอยู่กับที่ไม่ยอมกินยอมนอน ถ้าต่อสู้แย่งชิงบัลลังก์มาไม่ได้ มันก็ตายไปพร้อมกับความทะเยอทะยาน แล้วเราจะทำยังไงได้?”
ไม่ว่าผู้หญิงจะแข็งแกร่งสักเพียงไหน จุดอ่อนของพวกเธอย่อมเป็นลูกอยู่เสมอ
“เราอยากเห็นว่าตอนนี้มันทำอะไรอยู่!” องค์หญิงยิ้มเยาะ และพูดกับชายชุดดำ “ต่อวิดีโอหามันซะ แล้วบอกมันว่าถ้าไม่ยอมหาวิธีการเปิดเส้นทางความสัมพันธ์ทางธุรกิจระหว่างดาวโจรสลัดกับเคทเลอร์ เราจะถ่ายทอดสดเปิดโปงมันให้ทั่วทั้งจักรวาลรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของมัน”
การกระทำดังกล่าวโหดร้ายมาก สามารถทำลายอนาคตขององค์ชายได้โดยตรง!
ถ้าองค์ชายได้ยินเรื่องนี้ คงจะโกรธมากใช่ไหม?
แต่พวกเขาคงไม่รู้ว่าโมยาตตายไปแล้ว และตอนนี้ซินหยากำลังโกรธจัด!
องค์หญิงแห่งดาวโจรสลัดกำลังเป็นบ้า!
ไม่ว่าอย่างไร เขาได้บอกทุกอย่างกับอวี้ซินแล้ว และอวี้ซินจะต้องหาหนทางให้องค์หญิงสามออกไปโจมตีดาวโจรสลัดอย่างแน่นอน!
“ดาวโจรสลัด? อ๊ะ ถ้าพวกคุณไม่พูดถึงฉันก็ลืมไปแล้วนะเนี่ย พวกเราออกมาจัดการกับดาวโจรสลัดไม่ใช่เหรอ?” สวี่หลิงอวิ๋นตบต้นขา ตระหนักถึงความเกลียดชังทั้งเก่าและใหม่ ก่อนจะออกคำสั่งให้กัปตันหันกลับและมุ่งหน้าไปยังดาวโจรสลัด!
เมื่อไม่นานมานี้ดาวโจรสลัดมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ค่อนข้างดี ปลอดภัยไร้กังวล แต่มีเพียงอย่างเดียวที่คอยรบกวนจิตใจอยู่เสมอ นั่นคือยานรบของเผ่ามนุษย์ผู้บ้าคลั่งที่เห็นใครก็โจมตีเขาไปหมด เข้ามาบุกจับกุมและแยกเขี้ยวใส่ จนทำให้พวกเขาไม่สามารถออกไปปล้นได้
เกรงว่าหลังจากออกไปแล้วจะถูกเผ่ามนุษย์ทุบตีสาหัส อีกทั้งพวกเขายังเคยประมูลเผ่ามนุษย์ไปไม่น้อย! หากมนุษย์พวกนี้จดจำได้ มันคงจะกลายเป็นเรื่องใหญ่!
“พ่ะย่ะค่ะองค์หญิง ออกเดินทางทันที!”
เหล่าทหารดีใจมากเมื่อได้ยินว่าพวกเขาจะได้กลับมาทำงานอีกครั้ง โอคาซีหันไปดูทิศทาง ในขณะที่ทุกคนรีบมุ่งหน้าไปยังดาวโจรสลัด!
ทุกคนต่างกระตุกมุมปากขึ้น แสดงรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อเห็นดาวโจรสลัดที่อยู่ข้างหน้า
ว้าว!! จะได้ปล้นดาวโจรสลัดจริง ๆ แล้วสินะ แค่คิดก็ตื่นเต้นเป็นบ้า! โจรสลัดพวกนี้เคยคิดว่าตัวเองจะถูกปล้นบ้างไหม? ฉากนี้จะต้องสวยงามมากว่าปะ?
โจรสลัดพวกนี้เคยคิดบ้างไหม? แน่นอนว่าพวกเขาไม่เคยคิดแบบนี้เลย!
กล่าวอีกนัยหนึ่ง จะมีสักกี่จักรวรรดิที่กล้าก้าวข้ามผ่านดาวโจรสลัดของพวกเขา? ดาวโจรสลัดเป็นดินแดนสันโดษ ไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้ เพราะพวกเขาคือดาวเคราะห์ในตำนาน!
แต่กลับไม่คาดคิดว่าวันนี้จะมีอสุรกายยักษ์จำนวนมากบุกเข้ามา กระทืบเท้าราวกับฝูงม้า เหยียบย่ำและกระโดดไปมาบนบาเรีย
“นั่นอะไรน่ะ? บ้าฉิบ! ไม่ใช่อย่างที่ข้าคิดใช่ไหม?”
“ข้าว่ามันน่าจะเป็นอย่างที่เจ้าคิด พระเจ้าช่วย มนุษย์พวกนี้หาที่นี่เจอได้ไง!”
“รีบไปรายงานจักรพรรดินีซะสิ!”
“เราจะทำยังไงกันดี? บาเรียคงต้านเอาไว้ไม่ได้นาน!”
“แย่แล้ว รีบไปเอาสุดยอดอาวุธออกมา!”
“สุดยอดอาวุธ เจ้ากำลังพูดบ้าอะไร? อาวุธนั้นใช้ได้แค่สามครั้ง เราเคยใช้กันไปแล้วหนึ่งครั้ง ตอนนี้เราเหลือแค่สองครั้งเท่านั้น!”
“แล้วเจ้าจะให้ทำยังไง? รอดูพวกเรากลายเป็นซากปรักหักพังเหมือนจักรวรรดิอื่นงั้นเหรอ?”
“ไม่ต้องมายอกย้อน พูดอย่างกับเจ้าเป็นจักรพรรดิอย่างงั้น เรื่องนี้เป็นหน้าที่ของท่านจักรพรรดินี!”
…
องค์หญิงเหมยหลี่แห่งดาวโจรสลัดไม่ได้รู้สึกวิตกกังวลเมื่อได้ยินว่าเผ่ามนุษย์กำลังบุกเข้ามา และนั่นเป็นสิ่งที่เธอคาดคิดเอาไว้
“ไม่ต้องตื่นตระหนก เจรจากับพวกมันดูว่าพวกมันต้องการอะไร และถ้าเจรจาไม่ได้ ก็เอาสุดยอดอาวุธออกไปซะ!”
องค์หญิงเหมยหลี่พูดต่อ “พวกเราชาวดาวโจรสลัดก่อตั้งดาวเคราะห์มาตั้งกี่ปีแล้ว มีวิกฤตการณ์อะไรที่ไม่เคยเจอบ้าง? แค่อสุรกายห้าร้อยตัวก็ทำให้พวกเจ้ากลัวกันแล้วเหรอ ขายขี้หน้าบ้างไหม? ยังอยากจะผนึกเขตดาวกันอยู่หรือเปล่า?”
หัวหน้าโจรสลัดผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลายก้มหน้าลงภายใต้คำบังคับบัญชา “องค์หญิงพูดถูกพ่ะย่ะค่ะ!”
“เอาล่ะ ออกไปถามพวกมันก่อนว่าพวกมันต้องการอะไร ถ้าเงื่อนไขไม่มากเกินไปก็ตอบสนองพวกมันไปซะ ให้เหมือนกับใช้เงินซื้อความสงบสุข!”
เดินอยู่ริมแม่น้ำบ่อย ๆ มีหรือรองเท้าจะไม่เปียก? องค์หญิงเหมยหลี่แห่งดาวโจรสลัดย่อมรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี
นักการทูตของดาวโจรสลัดออกไปเจรจากับกลุ่มสวี่หลิงอวิ๋น
สวี่หลิงอวิ๋นที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ ทอดสายตามองชายที่มาจากดาวโจรสลัด “โย่ คุณมาจากดาวโจรสลัดงั้นเหรอ?”
“ครับ สวัสดี หัวหน้าเผ่ามนุษย์!”
นักการทูตของดาวโจรสลัดมีท่าทางอ่อนโยน แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะนักการทูตทุกคนย่อมมีท่าทางเช่นนี้ พวกเขามักจะดูอ่อนโยนและหลอกลวงเสมอ คิดทรยศมาตั้งแต่ข้างใน รอจับมือของคุณและโจมตีคุณในคราวเดียว
