สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ - ตอนที่ 51 เริ่มเลย มาถ่ายทอดสดกินปลาหมึกกันเถอะ (51)

ตอนที่ 51 เริ่มเลย มาถ่ายทอดสดกินปลาหมึกกันเถอะ (51)

“อร่อย! อร่อยมาก!” จอมพลก็อดวินเสียภาพลักษณ์ทั้งหมดของตัวเองไปอย่างสิ้นเชิง ปากของจอมพลเฒ่าเต็มไปด้วยน้ำมัน และยังได้สั่งให้ผู้ช่วยรออีกเสียหน่อย เพราะว่าเขายังไม่อิ่ม!

ไม่จำเป็นจะต้องให้ผู้ช่วยทำ เพราะว่าแขนของเครื่องจักรกลได้ตัดเนื้อ และวางมันลงบนจานอย่างนุ่มนวล

จอมพลก็อดวินกินเข้าไปจำนวนมากจนทำให้ผู้ชมทั้งหลายที่ไม่ได้ลิ้มลองรสชาติถึงกับอิจฉาตาร้อน

ผู้ช่วยที่ไม่ว่างก่อนหน้านั้น เริ่มลงมือรับประทานอาหาร

สวี่หลิงอวิ๋นเองก็กินปลาหมึกยักษ์เป็นจำนวนมากเช่นกัน หญิงสาวเริ่มรู้สึกเหนื่อยล้ากับมัน หลังจากกัดอีกเพียงสองสามคำ เธอจึงเลิกกินต่อ

เธอไม่ได้กินมันต่อและปิดปุ่มแชร์รสชาติอาหาร ซึ่งทำให้ผู้ชมทั้งหลายต่างรู้สึกเสียใจ

“เอาล่ะ มาจับฉลากผู้โชคดีกันเถอะ!” สวี่หลิงอวิ๋นกดคำว่า ‘สุ่ม’ บนหน้าจอ จากนั้นจุดสีแดงก็ปรากฏขึ้นบนหน้ารายชื่อของผู้ชมนับล้านคน เพียงแค่ระยะไม่ถึงครึ่งนาที รายชื่อผู้โชคดีก็ปรากฏขึ้น

“เย้ ยินดีกับพวกคุณด้วย! ฉันจะส่งอาหารไปให้ทันเวลา หวังว่าพวกคุณจะชอบมันนะคะ!”

“แล้วก็…สำหรับวันนี้การถ่ายทอดสดจบเพียงเท่านี้ ลาก่อน!”

มีเพียงผู้โชคดีร้อยคนจากผู้ชมทั้งหมดหนึ่งล้านคนเท่านั้น ผู้คนโชคดีทั้งหลายต่างรู้สึกราวกับว่าพวกเขาชนะเงินรางวัลห้าล้านเงินดวงดาว ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าพวกเขามีความสุขมากแค่ไหน!

คนที่ไม่ได้เป็นผู้โชคดีต่างพยายามจะติดต่อผู้โชคดีเพื่อขอซื้ออาหารกระป๋องในมือของผู้ที่ถูกเลือกเหล่านั้น

อาชาเป็นเด็กสาวจากชุมชนแออัด สิ่งที่เธอชอบดูมากที่สุดในยามว่างคือรายการถ่ายทอดสดขององค์หญิงสาม เพราะรายการถ่ายทอดสดนี้ทำให้เธอได้เห็นโลกภายนอกที่แตกต่างออกไป

รายการวิดีโอขององค์หญิงสามเป็นที่โปรดปรานของเธอมาก ทุกวันเธอจะนั่งอยู่หน้าเครื่องโทรจิต และรอคอยรายการถ่ายทอดสดขององค์หญิงสาม

เธอชื่นชอบความมั่นใจในตนเองและการมองโลกในแง่ดีขององค์หญิงสาม นอกจากนี้แล้วยังซุกซน

ไม่เพียงแค่เธอที่ชื่นชอบ แต่เด็กทั้งหลายในชุมชนแออัดก็ชอบเช่นกัน พวกเขาทั้งหลายชอบที่องค์หญิงสามมีแนวคิดบ้าคลั่งที่หลากหลายในการฆ่าเหล่าเอเลี่ยน ทว่าน่าเสียดายที่เครื่องโทรจิตของพวกเขาไม่ได้รับสิทธิให้เข้าถึงอะไรมากมาย ดังนั้นมันจึงปราศจากโปรแกรมการแชร์รสชาติอาหาร และทำได้เพียงจ้องตาเป็นมันไปที่ความคิดเห็นบนหน้าจอที่ชาวเน็ตทั้งหลายบรรยายว่ารสชาติอาหารนั้นดีมากเพียงใด

อาชากำลังครุ่นคิดว่ารสชาติของมันเป็นอย่างไร? มันหวานไหม? รสชาติหวานเป็นอย่างไร?

องค์หญิงสามได้คัดเลือกผู้โชคดี! ผู้ชมที่โชคดีจะได้รับปลาหมึกกระป๋อง! น่าอิจฉามาก!

แม้ว่าเธอจะร่วมลงสมัครด้วย ทว่าเธอกลับไม่ได้คาดหวัง เพราะมีผู้ร่วมชิงโชคมหาศาล เธอจะได้รับมันมาได้อย่างไร?!

แต่ว่ากลับคาดไม่ถึง เธอเห็นชื่อของตนเองบนรายชื่อผู้โชคดีจากจำนวนร้อยคน!

“อา อา อา อา! นั่นอาชา! อาชาเธอทำได้!” เพื่อนในชุมชนแออัดต่างวิ่งมาแสดงความยินดี “เธอเจ๋งไปเลย!”

“เป็นฉันจริง ๆ ใช่ไหม?” อาชารู้สึกมึนงง ราวกับตัวเองฝันไป

“จริงสิ!” เพื่อนตัวน้อยดึงเธอ “พวกเราทั้งหมดดูมันตั้งหลายครั้ง! ในไม่ช้าพวกเราก็จะได้กินอาหารที่แสนอร่อยของฝ่าบาท!”

“ใช่! มันเจ๋งมาก!”

เพื่อนตัวน้อยทั้งหลายต่างอิจฉาตาร้อน!

อาชามีความสุขเช่นกัน

ข่าวที่อาชาได้รับอาหารกระป๋องจากองค์หญิงสามแผ่กระจายออกไปอย่างรวดเร็วและมากขึ้นเรื่อย ๆ ภายในเวลาถึงชั่วโมง ผู้คนทั้งหลายต่างเข้ามาหาเธอเพื่อถามว่าต้องการจะขายอาหารกระป๋องขององค์หญิงสามให้แก่พวกเขาหรือไม่

บางคนเสนอหนึ่งหมื่นเงินดวงดาว บางคนเสนอเงินสองหมื่นเงินดวงดาว แต่อาชากลับลังเล

เป็นผลให้ผู้คนเริ่มเสนอหนึ่งแสนเงินดวงดาว!

พระเจ้า! นั่นคือเงินหนึ่งแสนเงินดวงดาว! แค่นี้ก็เพียงพอที่เธอจะย้ายบ้านออกจากชุมชนแออัดแล้วไปซื้อบ้านในเมือง และใช้ชีวิตที่ดีแล้ว!

“เด็กน้อย ตราบเท่าที่หนูต้องการ ฉันสามารถจ่ายในราคาสูงกว่านั้นได้นะ” ผู้ชายที่มีลักษณะคล้ายพ่อบ้านเดินเข้ามาหาอาชาด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะกล่าวว่า “นายท่านของเราสามารถส่งหนูไปโรงเรียนที่ดีได้ มอบงานที่เหมาะสมและรายได้สูงเพื่อสนับสนุนครอบครัวให้ได้ หนูคิดว่ายังไงล่ะ?”

อาชามองดูพ่อที่ซื่อสัตย์กับแม่ที่ขี้ขลาดของเธอ และมองดูน้องชายที่โง่เขลา ก่อนจะพยักหน้า

หากกล่าวว่าอนาคตที่ดีสามารถแลกกับอาหารกระป๋องได้ ถ้าอย่างนั้นเธอก็เต็มใจ

“เป็นการตัดสินใจที่ดีมาก!” พ่อบ้านลูบศีรษะของอาชา “เมื่อหนูโตขึ้น หนูจะรู้ได้ว่า วันนี้หนูตัดสินใจได้ฉลาดมากแค่ไหน”

อาชาได้รับเงินสองแสนเงินดวงดาว และพ่อบ้านก็ทำตามคำพูดที่ตัวเองให้ไว้ ไม่นานหลังจากนั้นครอบครัวของเธอก็ย้ายออกไป ภายใต้สายตาที่ไม่พึงพอใจของเพื่อนตัวน้อยทั้งหลาย เธอกลับไปเริ่มต้นชีวิตใหม่

อาหารกระป๋องมาถึงอย่างรวดเร็ว ทว่าพ่อบ้านกลับนำมันออกไปก่อนที่อาชาจะได้เห็นบรรจุภัณฑ์

ตอนนี้เธอกลายเป็นนักเรียนในโรงเรียนประถมที่ดีที่สุดในดาวเคราะห์ชนบท นี่เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยจินตนาการมาก่อน

ตอนนี้แม่ของเธอกลายเป็นสาวใช้ในบ้านของนายท่านคนนั้น ส่วนพ่อกลายเป็นยาม และน้องชายกลายเป็นเพื่อนของนายน้อย ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปในทิศทางที่ดี

เพียงแค่ได้ลิ้มรสอาหารกระป๋องนั้นใช่ไหม?

อาชาไม่เข้าใจเรื่องทั้งหมด

อาชาเป็นเพียงจุดเล็ก ๆ ท่ามกลางเหล่าผู้โชคดีเท่านั้น

มีผู้โชคดีทั้งหมดสามคนที่เลือกการตัดสินใจแบบเดียวกันกับอาชา หากอาหารกระป๋องสามารถแลกเปลี่ยนกับอนาคตที่ดีกว่า และเงินจำนวนมากได้ พวกเขาก็จะยอมปล่อยอาหารกระป๋องนั้นไป

นอกจากนี้ก็ยังมีผู้คนที่คิดว่าต่อให้ฉันจะยากจนและอดอยากเพียงไหน แต่ว่าฉันก็จะกินอาหารกระป๋องนั้นให้ได้ คนแบบนี้มีจำนวนถึงหนึ่งในสามจากผู้คนทั้งหมด!

อีกครึ่งคือคนที่ไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงิน

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม หากกินอาหารนี้เข้าไปแล้ว จะไม่สามารถกินอาหารอื่น ๆ ได้อีก

เหมือนกับเวลาที่คุณกินของหวานเข้าไป แล้วต้องอดทนหยุดกินมัน ก็จะเป็นความรู้สึกเจ็บปวดมาก

ผู้โชคดีทั้งหมดร้อยคนที่ได้กินมัน พวกเขาแย่มากเพราะตัวเองได้โพสต์ข้อความพิเศษเพื่อบันทึกประสบการณ์การกินอาหารกระป๋องนี้โดยเฉพาะ

ทว่าเหล่าชาวเน็ตกลับรู้สึกโมโห! พวกคุณฟังนะ เจ้าคนพวกนี้ยังเป็นคนอยู่อีกไหม?!

“โอ้ ฉันได้รับอาหารกระป๋องที่องค์หญิงสามทำแล้ว ฉันจะโชว์ภาพถ่ายให้พวกคุณดูล่ะ: รูปที่ 1 รูปที่ 2 รูปที่ 3… มองดูข้างในสิ หึหึ พวกคุณไม่รู้หรอกว่าทันทีที่เปิดอาหารกระป๋องนี้ อุ๊ย! มันหอมมาก!”

“มาดูสิ…นี่คือรูปภาพสำหรับพวกคุณ: รูปที่ 1 รูปที่ 2 รูปที่ 3…”

ทุกคนไม่แปลกใจกับภาพบรรจุภัณฑ์ด้านนอก แต่รูปภาพด้านในนั้นหาดูได้ยาก!

มองข้ามจอและมองดูข้างใน เนื้อปลาหมึกมันเยิ้มถูกโรยด้วยผงพริกป่นเล็กน้อย จนดูเหมือนว่าผู้คนสามารถได้กลิ่นฉุนนี้อย่างง่ายดาย น้ำพริกห้อมล้อมเนื้อปลาหมึกยักษ์เอเลี่ยน กลุ่มคนเหล่านี้เกรงว่าภาพถ่ายพวกนี้จะไม่ทำให้ชาวเน็ตรู้สึกอิจฉาริษยา ดังนั้นจึงจัดมันลงบนจาน!

โดยประดับมันด้วยผักใบเขียว และแล้วภาพลักษณ์ของมันก็ได้รับการยกระดับขึ้น!

“ผมจะสาธิตวิธีกินให้พวกคุณดู” เด็กหนุ่มรูปงามนั่งอยู่บนโต๊ะและใช้ส้อมจิ้มเนื้อปลาหมึกขนาดเล็กขึ้นมา ใบหน้าของเขาเคลิบเคลิ้ม น่าหมั่นไส้เสียจริง!

“ส่งปลาหมึกมา เพื่อแกจะได้รอดพ้นจากโทษประหารชีวิต!”

“ไอ้คนเลว! ส่งที่อยู่บ้านแกมาซะ แล้วฉันจะไม่ไปทุบตีแกจนกว่าแกจะคายทุกอย่างออกมา!”

“การเป็นศัตรูต่อสาธารณชนควรถูกนำตัวออกมาแล้วยิงใส่ร้อยครั้ง!”

……..

ชาวเน็ตทั้งหลายกำลังทำสงครามกับเด็กหนุ่มที่กินอาหารกระป๋องเข้าไป ทว่าเด็กหนุ่มกลับไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนอง!

“มันจะไม่อัปเกรดพลังเหรอ?”