สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ - ตอนที่ 510 ตอนพิเศษ ชีวิตของสวี่หลิงอวิ๋นในชาติที่แล้ว 2
ตอนที่ 510 ตอนพิเศษ ชีวิตของสวี่หลิงอวิ๋นในชาติที่แล้ว 2
ตอนที่ 510 ตอนพิเศษ ชีวิตของสวี่หลิงอวิ๋นในชาติที่แล้ว 2
เส้นทางการเรียนรู้ของสวี่หลิงอวิ๋นประสบความสำเร็จอย่างมาก และเธอมักจะคว้าที่หนึ่งมาให้ได้ก่อนจะยอมปล่อยวาง
เธอเป็นคนดื้อรั้น เมื่อตัดสินใจทำอะไรแล้วจะต้องทำให้สำเร็จ และเมื่อตัดสินใจแล้วจะต้องลงมือทำ
ระหว่างการสอบเข้ามหาวิทยาลัย เธอได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยชั้นนำ และหลังจากเรียนจบชั้นมหาวิทยาลัย เธอก็ตรงดิ่งกลับไปที่บ้านเกิดเพื่อมองหางานทำ
หลังจากเรียนจบมหาวิทยาลัยชั้นนำ เธอก็ไม่ต้องกังวลในการหางานที่บ้านเกิดอีกต่อไป เธอเก็บเงินเล็กน้อยเพื่อพาพ่อแม่และย่ามาอยู่ด้วยกันหลังจากซื้อบ้านหลังใหม่
ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปในทิศทางที่ดี แต่จู่ ๆ ภัยพิบัติก็บังเกิด พ่อแม่และย่าของเธอเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ เหลือเพียงสวี่หลิงอวิ๋นคนเดียวที่รอดชีวิต
สวี่หลิงอวิ๋นมองดูบ้านที่ว่างเปล่า ก่อนจะตัดสินใจย้ายไปที่อื่นหลังจากผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก
เธอย้ายไปที่เมืองใหญ่และทำงานอย่างขยันขันแข็ง งานที่ยุ่งยากทำให้เธอหลงลืมความเจ็บปวดในการสูญเสียญาติพี่น้องไปชั่วขณะ หลังจากหลายปีผ่านมา เธอกำลังย่างก้าวเข้าสู่อายุยี่สิบหก ทั่วทั้งโลกก็เกิดโรคระบาดขึ้น
ใครก็ตามที่ติดโรคจะกลายไปเป็นผีดิบ ไล่กัดกินเนื้อของคนแปลกหน้าอย่างบ้าคลั่ง
หลังจากที่สวี่หลิงอวิ๋นใช้เวลาอย่างยากลำบากมานานหลายปี หลานสาวที่อยู่ห่างไกลก็ถูกพวกผีดิบกัดเข้าโดยบังเอิญ ทำให้สวี่หลิงอวิ๋นต้องโดดเดี่ยวอีกครั้ง
หลังจากนั้นเธอก็ปลุกพลังขึ้นมา
สวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกว่าโชคชะตาของเธอเล่นตลกเล็กน้อยหลังจากที่เธอต้องสูญเสียทุกอย่าง เธอได้ของบางอย่างมาอยู่ข้างกาย แต่จะมีไว้ปกป้องใครล่ะ?
ผู้คนที่เธอต้องการปกป้องต่างล่วงลับไปแล้ว เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อใคร
จนกระทั่งในเวลาต่อมา เธอได้พบกับผู้คนทุกประเภท และเธอก็ค่อย ๆ มีความกระตือรือร้นต่อโลกใบนี้เพิ่มมากขึ้น
เธอไม่ชอบทำอะไรเป็นกลุ่ม แต่ชอบที่จะทำอะไรคนเดียว ตอนที่เธอออกไปค้นหาเสบียง เธอได้พบเข้ากับจี้หยกมิติ และได้รับรู้ว่าจี้หยกที่ดูธรรมดานั้นเป็นจี้หยกมิติจริง ๆ เธอคอยปลูกผักไว้ข้างในเมื่อไม่มีอะไรทำ รวมถึงใช้ชีวิตอย่างสงบสุข
เธอคอยช่วยเหลือคนที่ตนเองถูกใจมาตลอดทาง และนี่คือเวลาที่เธอได้สื่อสารกับผู้คนมากที่สุด
นอกจากนี้สวี่หลิงอวิ๋นยังรับอุปการะเด็กด้วย ทว่ามันคงยากเกินไปที่จะเลี้ยงดูเด็ก!
ไม่มีนมผง ทั้งยังร้องไห้งอแงเสียงดัง ง่ายต่อการดึงดูดผีดิบให้เข้าหา สวี่หลิงอวิ๋นไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากส่งพวกเขาไปที่ฐานทัพของผู้รอดชีวิต พวกเขาจะได้มีชีวิตรอดอยู่ที่นั่น
ในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา สวี่หลิงอวิ๋นทำสิ่งต่าง ๆ ด้วยการศึกษาจากในหนังสือทุกประเภท เธอมักจะทำอาหารหรืออะไรบางอย่างในขณะที่ว่าง เธอเป็นคนมีพรสวรรค์และชาญฉลาด
นอกจากนี้เธอยังเป็นคนแผ่นดินใหญ่ที่หลงรักอาหารทะเลเป็นชีวิตจิตใจ เธอเดินทางไปที่เมืองชายฝั่งเพื่อการพัฒนา อาหารทะเลที่นี่ราคาถูกและสดอร่อย และสวี่หลิงอวิ๋นยังได้ฝึกฝนฝีมือในการทำอาหารทะเลที่นี่อีกด้วย
หลังจากหายนะบังเกิด เธอก็ไม่อยากที่จะทิ้งเมืองชายฝั่งมากนัก เธอวิ่งไปที่ทะเลเพื่อตกปลา และโยนปลาทั้งหมดใส่เข้าไปในจี้หยกมิติเพื่อขายมันให้กับฐานของผู้รอดชีวิต หลังจากทำไปทำมา เธอก็สามารถหารายได้จำนวนมาก และกลายเป็นตัวแทนจัดจำหน่ายที่มีชื่อเสียง
แต่หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ได้รับความสนใจจากผู้ทรงอิทธิพลระดับสูงบางคน พวกเขาสงสัยว่าสวี่หลิงอวิ๋นจะใช้พลังช่องมิติและพลังจากระบบบางอย่าง จึงตัดสินใจเรียกตัวเธอมาใช้ประโยชน์ แต่คิดว่าจะสามารถควบคุมคนอย่างสวี่หลิงอวิ๋นได้งั้นเหรอ?
หลังจากตรวจสอบความแข็งแกร่งของเธอแล้ว เธอก็หนีไปอีกครั้ง เธอลาออกจากการเป็นตัวแทนจัดจำหน่ายและกลับไปที่บ้านเกิด
ที่บ้านเก่าของเธอมีประชากรอยู่หนาแน่น เนื่องจากมีฐานของผู้รอดชีวิตมาก่อนตั้งอยู่ที่นี่ แต่ส่วนมากไม่ค่อยเป็นโล้เป็นพาย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีอันตรายอะไรมากนัก
ทันทีที่สวี่หลิงอวิ๋นปรากฏกายขึ้น เธอก็ได้กลายมาเป็นลูกพี่ของที่นี่ เธอชื่นชอบในการออกไปสำรวจหาสิ่งของ จนได้พบกับเมล็ดพืชมากมาย แล้วนำพวกมันกลับมาให้คนในฐานทัพปลูก
คนที่มีอำนาจในการปลูกพืชจำนวนมากไม่เต็มใจจะปลูกพืชของเธอ แต่หลังจากถูกสวี่หลิงอวิ๋นทุบตี พวกเขาก็ปลูกพืชลงดินอย่างว่าง่าย
อีกทั้งยังค้นหาสัตว์เลี้ยงที่ไม่ได้ติดเชื้อจากผีดิบมาเลี้ยงเอาไว้ในคอก
ตลอดช่วงสองปีที่ผ่านมา สวี่หลิงอวิ๋นมีความสุขอยู่ในฐานทัพผู้รอดชีวิตที่บ้านเกิด
ไม่ต้องกังวลเรื่องเสื้อผ้าและอาหาร นอกจากนี้สวี่หลิงอวิ๋นยังพาผู้คนไปขุดหลุมทำเป็นอุโมงค์ชั้นใต้ดิน กับดักทุกชนิดถูกติดตั้งอยู่ในชั้นใต้ดิน อย่างเช่นน้ำมันเบนซินที่ถูกติดตั้งไว้ที่ทางเข้าและทางแยกสามทาง เมื่อไหร่ก็ตามที่เหล่าผีดิบบุกเข้ามา พวกเขาจะจุดไฟเพื่อข่มขู่พวกมันไม่ให้เข้าใกล้!
ขณะเดียวกันสวี่หลิงอวิ๋นก็พาทุกคนสร้างความมั่งคั่งให้แก่ตนเอง
มีอะไรต้องพูดอีกงั้นเหรอ? ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนแล้วจะมั่งคั่งอุดมสมบูรณ์ อยู่ดีกินดี!
ทุกคนต่างเชื่อมั่นในความเป็นผู้นำของสวี่หลิงอวิ๋น นอกจากนี้ยังมีทารกเกิดใหม่ เด็ก ๆ ทั้งหลายเริ่มหายหวาดกลัวจนมีรอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้า
เพียงคิดว่าวันเวลาจะผ่านไปเช่นนี้ ทว่าสวี่หลิงอวิ๋นกลับหมุนอุปกรณ์วิทยุเล่น และบังเอิญได้ยินข่าวจากกองทัพทหาร
พวกเขาต้องการสถานที่สำหรับฝึกซ้อมอย่างเร่งด่วน และวาดฝันถึงสถานที่ของสวี่หลิงอวิ๋น
พวกเขาพูดว่ามันเป็นสถานที่ที่ง่ายต่อการป้องกันและยากที่จะโจมตี เหมาะสมที่จะสร้างเป็นฐานทัพผู้รอดชีวิตขนาดใหญ่ หวังว่าสวี่หลิงอวิ๋นจะเห็นด้วย
สวี่หลิงอวิ๋นมองดูผู้คนหลายร้อยคนที่อยู่ข้างหลังเธอ ส่วนใหญ่เป็นวัยกลางคน ผู้สูงอายุ และเด็ก ๆ ซึ่งต้องการความสดใหม่ที่นี่
เธอเคยได้ยินชื่อเสียงของอีกฝ่ายว่าเขาเป็นผู้นำที่ดี!
เธอจึงยอมให้พวกทหารเข้ามา
จากนั้นทหารก็เข้ามาตามสัญญา
นี่เป็นครั้งแรกที่สวี่หลิงอวิ๋นได้เจอนายพลที่หล่อเหลาคนนี้ เขาดูเย็นชาทว่าดวงตาคมกริบของเขากลับเต็มไปด้วยความแน่วแน่
สวี่หลิงอวิ๋นตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกเห็น แต่น่าเสียดายที่อีกฝ่ายมีคนรักอยู่แล้ว เธอจึงเก็บซ่อนความคิดนั้นเอาไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ พาเขาเดินดูรอบฐานทัพ และบอกเล่าเกี่ยวกับโครงสร้างทางภูมิศาสตร์ของที่นี่
เธอยังพาพวกเขาไปพื้นที่แปลงพัก พื้นที่หว่านเมล็ด และพื้นที่เพาะเลี้ยงสัตว์…
ที่นี่ดูเรียบง่าย แต่มีทุกสิ่งที่ทุกคนต้องการ!
นี่สินะสรวงสวรรค์ธารดอกท้อในตำนาน! หลินโอพยักหน้าและถามสวี่หลิงอวิ๋น “คุณทำเองหมดนี้เลยเหรอครับ?”
“ไม่ค่ะ! ทุกคนที่นี่ช่วยกันทำ!” สวี่หลิงอวิ๋นโบกมือ “คุณคิดว่าฉันรู้ขั้นตอนการทำสวน ปลูกผักและสร้างบ้านเหรอ? ถึงทั้งหมดจะเป็นความคิดฉัน แต่ทุกคนช่วยกันทำค่ะ!”
หลินโอส่ายหัว “ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ บางทีที่นี่อาจจะไม่ออกมาสมบูรณ์แบบขนาดนี้ก็ได้ครับ”
“ที่นี่จะสมบูรณ์แบบได้ยังไงคะ?” สวี่หลิงอวิ๋นยิ้ม “เรายังต้องพึ่งพากองทัพทหารของพวกคุณ ต้องการพลังงานไฟฟ้าและแรงงานหนุ่มอยู่ ต่อจากนี้ก็ขึ้นอยู่กับพวกคุณแล้วนะคะ!”
ทั้งสองฝ่ายพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
หลินโอมองดูสวี่หลิงอวิ๋นเดินจากไป ขณะที่หญิงสาวแสนสวยคนหนึ่งเดินเข้ามาด้านหลังเขา ก่อนจะยิ้มและถามว่า “ความรักกำลังงอกงามอยู่หรือไง?”
“เหลวไหล!” หลินโอขมวดคิ้ว “เธอไม่ใช่คนแบบนั้นสักหน่อย!”
“ก็ได้ก็ได้!” หลินซีตบไหล่น้องชาย “เมื่อไหร่จะให้พี่ช่วยเลิกปิดบังสักที? ทุกวันนี้แกล้งเป็นแฟนนายทีไรก็โดนพวกผู้หญิงสาปแช่งให้ไปตายทุกที รู้บ้างไหมเนี่ย?”