สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ - ตอนที่ 512 ตอนพิเศษ จากโลกอนาคต (จบ)
ตอนที่ 512 ตอนพิเศษ จากโลกอนาคต (จบ)
ตอนที่ 512 ตอนพิเศษ จากโลกอนาคต (จบ)
หลินโอไม่รู้ว่าเขาจะมองดูเธอถูกฝังลงไปได้อย่างไร เขาจึงเขียนข้อความลงบนป้ายหลุมศพว่า ‘ภรรยาที่รัก สวี่หลิงอวิ๋น’
จะต้องมีพิธีการยุ่งยากไปเพื่ออะไร?
ในขณะที่สวี่หลิงอวิ๋นตื่นขึ้นมา โอคาซียังคงหลับอยู่ ทว่าคิ้วของเขาขมวดเป็นปมราวกับกำลังฝันร้าย ปล่อยให้เธอคิดไม่ตก
หลังจากผ่านไปนาน โอคาซีก็ตื่นขึ้นมา มองดูรอยยิ้มของสวี่หลิงอวิ๋น แล้วดึงเธอเข้ามากอดในอ้อมแขน เขาจำไม่ได้ว่าตัวเองฝันถึงอะไรก่อนหน้านี้ รู้แค่ว่าอยากจะกอดคนที่อยู่ตรงหน้านี้เหลือเกิน เพื่อชดเชยความเสียใจของตนเอง
“ทำอะไรคะ? ทำไม ท่านกำลังจะบอกว่าวันนี้ฉันสวยเหมือนเดิมเหรอ?” สวี่หลิงอวิ๋นบีบจมูกของเขาเพื่อหยอกเล่น “วันนี้ฉันต้องไปร่วมการแข่งขันอาหาร ท่านจะสายไม่ได้นะ!”
“อีกอย่างหยวนเป่ากับเป่าจูจะตามมาทีหลัง ท่านจะต้องอบรมลูกสาวให้ดี ตอนนี้ยัยหนูนั่นดื้อขึ้นมาก ก่อนหน้านี้ลูกไปไล่ต่อสู้กับคนอื่น ท่านก็เอาแต่บอกว่าจะไปจัดการลูกไม่ได้หรอก ลูกยังไม่สิบขวบเลย แล้วต่อจากนี้ไปเราจะทำยังไงกันคะ?”
“ลูกไม่ได้รังแกคนอื่นสักหน่อย ก็แค่วิธีการพูดของตัวเอง แล้วก็ไม่ได้ต่อสู้กันด้วย” โอคาซีพูดแก้ต่าง “ลูกมีเหตุผลพอ ไม่ต้องห่วงหรอก”
สวี่หลิงอวิ๋นไม่เห็นด้วยกับอีกฝ่าย เพราะเธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าลูก ๆ ของเธอจะมีเกียรติและสูงส่งเหมือนกับพ่อ
แต่เสด็จพ่อกับท่านปู่ผู้ส่งสูง สง่างาม และมีเกียรติมักจะชอบให้ทั้งสองแฝดเป็นคนตลกและไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจ ถึงอย่างนั้นภายใต้ช่องว่างของการศึกษา เด็ก ๆ จึงเติบโตขึ้นมาอย่างเสรี
ถึงสวี่หลิงอวิ๋นจะพูดบ่นจนปากแฉะ แต่เธอก็ไม่เคยขัดขวางพัฒนาการของพวกเขาจริง ๆ
บางครั้งเธอยังแอบสอนลูกทั้งสองเป็นการส่วนตัวว่า ถ้าใครเข้ามาตีพวกลูก ให้ลูกตีพวกนั้นกลับให้แรงกว่าเดิม!
และลูกสามารถใช้ความแข็งแกร่งของตนเองต่อสู้ได้โดยไม่ต้องเปิดเผยภูมิหลังของวงศ์ตระกูล ถ้าทำได้ก็ใช้ความสามารถของตนต่อสู้ซะ! แต่ถ้าใช้ความแข็งแกร่งต่อสู้ไม่ได้ ก็หาเพื่อนมาร่วมต่อสู้ด้วยกัน!
ข้อกำหนดดังกล่าวจะต้องไม่ก่อให้เกิดการบาดเจ็บล้มตาย ไม่เช่นนั้นลูกจะต้องถูกลงโทษ
สามีและภรรยาแต่งตัวเสร็จแล้ว เหลือเพียงหุ่นยนต์ที่เข้ามาทำความสะอาดห้อง และอาหารในห้องครัวก็ถูกเตรียมไว้เรียบร้อย
เสียงกริ่งดังขึ้นที่หน้าประตู สวี่หลิงอวิ๋นกับโอคาซีเดินไปเปิดประตูด้วยตนเองโดยไม่ต้องใช้หุ่นยนต์อัจฉริยะ
หยวนเป่ากับเป่าจูปรากฏตัวอยู่ที่ด้านนอก
“เสด็จพ่อ! เสด็จแม่!” เป่าจูเป็นผู้ริเริ่มจุ๊บทั้งสอง และทั้งสองคนก็ยิ้มออกมา
สวี่หลิงอวิ๋นกอดลูกสาวและหอมแก้มทั้งสอง “ลูกรัก เป็นยังไงกันบ้างจ๊ะ?”
“ไม่ดีเลย! เมื่อวานหนูต่อสู้แพ้!” ปากมุ่ยของเป่าจูพูดขึ้น ทว่าเธอกลับฟื้นคืนสติอย่างรวดเร็ว “แต่ว่าพรุ่งนี้หนูจะลองกลับไปใหม่! พวกเขาเอาชนะได้เพราะมีจำนวนคนเยอะกว่า!”
ดีมาก ลูกสาวคนนี้เหมือนเธอจริง ๆ!
สวี่หลิงอวิ๋นพอใจมาก! ขณะที่โอคาซีลูบหัวลูกสาว รอยยิ้มและแววตาอ่อนโยนปรากฏออกมาให้เห็น
หยวนเป่าที่อยู่หน้าประตูเดินเข้ามาและทำความเคารพ “เสด็จพ่อ เสด็จแม่ ถวายความเคารพพ่ะย่ะค่ะ”
สวี่หลิงอวิ๋นดึงเขาเข้ามา “ไอ้หยา! อัจฉริยะตัวน้อยของแม่! มานี่มา มาให้แม่จุ๊บหน่อย!”
หยวนเป่าขมวดคิ้ว แต่ทันทีที่เขาเงยหน้าขึ้นก็เห็นสายตาส่งสัญญาณเตือนจากพ่อ ก็ได้! อดทนอีกหน่อย เดี๋ยวน้ำลายของแม่ก็หายไป!
สองพ่อลูกเดินไปข้างหน้าราวกับจักรพรรดิสององค์เข้ามาพบกัน ในขณะที่แม่และลูกสาวยังคุยกันเจื้อยแจ้ว พวกเขาดูเหมือนแม่ลูกกันที่ไหน? นี่มันพี่น้องชัด ๆ!
หยวนเป่ากับเป่าจูนั่งลงที่โต๊ะอาหาร มองดูอาหารที่ยังไม่เคยกินด้วยความประหลาดใจ “เสด็จแม่ นี่คืออาหารจานที่คิดค้นขึ้นมาใหม่หรือเปล่าพ่ะย่ะค่ะ?”
“ก็คงจะอย่างนั้น!” วันนี้สวี่หลิงอวิ๋นทำบะหมี่เย็น
บนโต๊ะมีซอสและเครื่องปรุงรสต่าง ๆ บะหมี่เย็นเป็นอาหารอันโอชนะในหน้าร้อนที่ชาวเหนือชอบกิน วิธีการทำไม่ยาก แต่ต้องใช้ประสบการณ์พอสมควร
ลูกทั้งสองชอบอะไรเกี่ยวกับสวี่หลิงอวิ๋นมากที่สุด? คำตอบคือชอบอาหารที่เธอทำอย่างไม่ต้องสงสัย!
ครั้งนี้ซอสของบะหมี่มีหลากหลาย มีทั้งซอสที่ทำมาจากเนื้อสัตว์และซอสซุปที่ให้รสชาติเค็มสดชื่น สามารถเลือกได้ตามที่ตนเองชื่นชอบ!
ลูกทั้งสองชอบกินเนื้อ พวกเขาจึงเลือกซอสที่ทำมาจากเนื้อสัตว์
ซอสเนื้อถ้วยนี้ทำมาจากตับที่เอาไปผัด ให้รสชาติเข้มข้นและค่อนข้างเผ็ดร้อน แต่เมื่อเอาไปผสมกับบะหมี่ อา! นี่เป็นความอร่อยอีกรูปแบบหนึ่ง!
ลูกทั้งสองได้กินอาหารประเภทนี้เป็นครั้งแรก และคิดว่ามันสดชื่นมาก สุดยอดกว่าบาร์บีคิวที่เป็นของโปรดเสียอีก!
สวี่หลิงอวิ๋นกินซอสเค็มกับโอคาซี
รสชาติของซอสที่ออกรสเค็มค่อนข้างแตกต่างจากซอสเนื้อ หลังจากราดซอสเค็มลงไป สวี่หลิงอวิ๋นก็เติมน้ำกระเทียม น้ำมันพริก…และเครื่องปรุงต่าง ๆ ก่อนกิน
รสชาติที่คุ้นเคยทำให้สวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกว่าได้ย้อนอดีต โธ่ ฝีมือของย่าในตอนนั้นดีมาก!
แต่ก็ดีที่ย่าจากไปตั้งแต่เนิ่น ๆ อย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องมาทุกข์ใจกับวันสิ้นโลก นับว่ายังโชคดี
โอคาซีกินอย่างเอร็ดอร่อย ไม่ว่าสวี่หลิงอวิ๋นจะทำอะไร เขาก็กินอร่อยไปหมดเสียทุกอย่าง
ยากนักที่ทั้งสี่คนในครอบครัวจะมารวมตัวกันได้ หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ เสียงของเบนเน็ตก็ดังขึ้นที่หน้าประตู “คุณผู้ชาย คุณผู้หญิง การแข่งขันประกวดทำอาหารจะเริ่มขึ้นในอีกหนึ่งชั่วโมงครับ”
“โอเค เข้าใจแล้ว” สวี่หลิงอวิ๋นตอบกลับ
ทุกคนได้กินและดื่มเพียงพอแล้ว และถึงเวลาที่พวกเขาต้องไป!
การแข่งขันทำอาหารจัดขึ้นทุกปี และการจราจรจากผู้คนที่หลั่งไหลเข้ามาสามารถทำให้ดาวเคราะห์ระเบิดได้!
อาหารเลิศรสจากทั่วทุกมุมโลกมารวมกันที่นี่ และยังมีพ่อครัวและแม่ครัวชั้นยอดที่ต้องการมาแสดงความยิ่งใหญ่ เพื่อให้นักชิมจากทั่วทุกมุมโลกได้สัมผัสกับทักษะการทำอาหารของพวกเขา!
เฉพาะวันนี้เท่านั้นที่เผ่าพันธุ์ผู้ยิ่งใหญ่ในจักรวาลจะไม่เลือกปฏิบัติและโจมตี
ทุกส่วนบนดาวเคราะห์กิเลนได้จัดเตรียมพื้นที่สำหรับการทำอาหารให้กับพ่อครัวและแม่ครัวจากทุกมุมจักรวาล รอคอยให้พวกเขาแสดงฝีมือ
ในตอนท้ายจะมีคนรักอาหารจากทั่วทุกมุมจักรวาลเข้ามาพร้อมบัตรกำนัลเพื่อโหวตอาหารจานโปรดของพวกเขา!
ทุกปีเผ่ามนุษย์จะชนะการแข่งขันทำอาหาร ดังนั้นทุกคนจึงไม่สนใจตำแหน่งผู้ชนะอีกต่อไป เพราะมันมักจะถูกเผ่ามนุษย์แย่งชิงไป
พวกเขาจึงกังวลเกี่ยวกับอีกเก้าตำแหน่งที่เหลือมากกว่าตำแหน่งที่หนึ่ง!
นี่คือพ่อแม่ของพวกเขา!
ผู้ยกระดับสถานภาพของเผ่ามนุษย์ ผู้นำความหวังมาสู่เผ่ามนุษย์ และทำให้เผ่ามนุษย์ได้รับการเคารพนับถือ!
เมื่อเติบโตขึ้น พวกเขาจะเก่งให้เหมือนพ่อแม่!
จบบริบูรณ์
…
ถึงผู้อ่านจาก EnjoyBook!
อยู่ด้วยกันมาตลอด 512 ตอน ในที่สุดก็จบลงแล้วนะคะสำหรับ สตรีมเมอร์สาวกินพิชิตอวกาศ หลังจากผ่านมาแล้วทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องล่าเอเลี่ยนมาทำอาหาร เกมการเมือง สงครามอวกาศ ที่ผ่านมามีแต่เรื่องของกินที่ชวนอ้วนทั้งนั้น 5555 แต่ตอนท้ายกลับจบแฮปปี้แบบมีน้ำตาซะได้…
แต่ก็ถือว่าโอเคแล้ว จากที่ชาติที่แล้วชีวิตของเธอมีแต่เรื่องทุกข์โศกมาตลอด ตอนนี้ในที่สุดสวี่หลิงอวิ๋นของเราก็มีความสุขจริง ๆ สักที ได้เป็นจักรพรรดินีแห่งชิงเหย้า เป็นคุณแม่ลูกแฝดหญิงชายกับสามีที่หล่องานดีขนาดนี้ จะมีอะไรสมบูรณ์แบบไปมากกว่านี้อีก!
สุดท้ายนี้ ก็ขอขอบคุณผู้อ่านที่เป็นแฟนนิยายเรื่องนี้ทุกคนที่ตามอ่านเรื่องสนุก ๆ ของสวี่หลิงอวิ๋นมานานตั้งแต่แรกเลยนะคะ
