สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ - ตอนที่ 62 ศึกใหญ่ขององค์หญิงสามในแผนกเกษตรกรรม 7
ตอนที่ 62 ศึกใหญ่ขององค์หญิงสามในแผนกเกษตรกรรม 7
“ลูกรัก เมื่อไหร่จะเสร็จ? อีกนานไหม? พ่อหิวแล้ว”
จักรพรรดิจับพุงอ้วนท้วมของตนเอง พลางเลียริมฝีปากพร้อมกับถามขึ้น
เขากดเปิดแชร์รสชาติด้วยจิตใจที่ชั่วร้าย และกลิ่นหอมนี้ก็ลอยฟุ้งไปตามครัวเรือนหลายพันครัวเรือน นัยน์ตาของเหล่าชายหญิงที่รู้สึกหิวโหยนับไม่ถ้วนเปลี่ยนเป็นสีเขียว พวกเขาทนรอแทบไม่ไหวที่จะมุดหัวเข้าไปในหน้าจอแสดงผลและวิ่งตรงไปยังราชวังของจักรวรรดิเพื่อให้ได้ลิ้มลองรสชาติที่แสนอร่อยนี้
“ลูกยังไม่ได้ทำอาหารจานหลักเลย ท่านพ่อรอไม่ไหวแล้วเหรอ?” สวี่หลิงอวิ๋นมองดูพ่อของเธอที่แทบจะเอาศีรษะขนาดใหญ่ติดกับหม้ออย่างเหลืออด “ท่านออกไปให้พ้นทาง อย่าทำให้ลูกล่าช้าไปกว่าเดิม ถ้าท่านไม่มีอะไรจะทำจริง ๆ ก็ไปห่อเกี๊ยวซะ!”
หุ่นยนต์อัจฉริยะกำลังสับดอกบัวขาวให้ละเอียดอยู่ด้านหนึ่ง ก่อนจะผสมมันลงไปกับหมูสามชั้น และเติมเครื่องปรุงรส อาทิ ขิง ไวน์ข้าว เกลือ พริกไทยเสฉวนป่นและอื่น ๆ
แป้งที่จะใช้ห่อเกี๊ยวถูกพักไว้ชั่วคราว
ต้องบอกว่าอารยธรรมของห้วงดวงดาวนั้นได้ถูกพัฒนาขึ้น เธอมอบคำสั่งให้แก่หุ่นยนต์อัจฉริยะ จากนั้นหุ่นยนต์ก็ดึงแป้งออกอย่างยืดหยุ่นและปั้นมันเป็นก้อนกลมขนาดเล็ก เสร็จแล้วจึงรีดมันเป็นแผ่นบาง ใส่ไส้ลงไปในแป้ง จับจีบของมันเข้าหากัน วางมันไว้ในฝ่ามือ จากนั้นเกี๊ยวเนื้อชิ้นเล็กก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าของทุกคน
จักรพรรดิมองดูสิ่งนี้แล้วรู้สึกขบขันเล็กน้อย เขาใช้ตะเกียบคีบไส้ขึ้นมาลิ้มลองรสชาติ เอ๊ะ? มันยังดิบอยู่! เขารู้สึกเสียใจเล็กน้อย
จักรพรรดินีไม่เคยเข้าครัวมาก่อน และนี่คือครั้งแรกที่เธอได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์อย่างเกี๊ยว ลูกสาวของเธอขอให้หุ่นยนต์ช่วยเตรียมช้อนให้พวกเขาแต่ละคน เพื่อใช้สำหรับตักไส้เกี๊ยวโดยเฉพาะ
พวกเขาเร่งรีบไปทำเกี๊ยวเพราะเกรงว่าลูกสาวจะลำบากใจ คงมีแต่สวี่หลิงอวิ๋นเท่านั้นที่กล้าทำเช่นนี้ในห้วงดวงดาวทั้งหมด
หากคุณถามว่าชาวเน็ตทั้งหลายรู้สึกอย่างไรบ้าง? แน่นอนว่าพวกเขารู้สึกสบายใจขึ้น!
“พอเห็นองค์หญิงสามกล้าที่จะออกคำสั่งกับจักรพรรดิ ก่อนหน้านี้ที่ฉันไม่พอใจ ฉันก็รู้สึกถึงความยุติธรรมขึ้นมาทันที! กลายเป็นว่าองค์หญิงสามไม่ได้มุ่งเป้ามาแค่ที่พวกเราเท่านั้น!”
“รักเลย! องค์หญิงสามเท่มาก ฉันเคยฝันว่าอยากจะลองใช้จักรพรรดิเหมือนกันค่ะ แต่ไม่คิดว่าองค์หญิงสามจะทำแทนฉันแล้ว!”
“กลายเป็นว่าจักรพรรดิที่ดูแข็งแกร่งภายนอก กลับกลายเป็นลูกแกะตัวน้อยเมื่ออยู่กับองค์หญิงสาม ฉันชอบเป็นบ้าเลย!”
“รู้สึกตกหลุมรักเข้าแล้วสิ! ฉันคิดว่าคงมีเหตุผลอะไรสักอย่างที่ทำให้องค์หญิงสามอารมณ์ไม่ดี แม้แต่จักรพรรดิผู้สูงศักดิ์ยังต้องคอยระวังตัว หึหึ ฉันคิดไม่ออกเลยว่าใครจะสามารถทำให้องค์หญิงผู้นี้อ่อนโยนได้!”
“ฉันรู้! ท่านพลเอกโอคาซีไง!”
………
เมื่อมองดูความพยายามที่แสนงุ่มงามในการห่อเกี๊ยวของจักรพรรดิ ผลปรากฏว่าเกี๊ยวของเขามีไส้อยู่จำนวนมากเกินไปหรือไม่ก็น้อยเกินไป ไม่มีทั้งความอวบอิ่มและความดูดี
ทว่าจักรพรรดิกลับภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก และคิดว่าเกี๊ยวของเขานั้นสวยที่สุดในโลกใบนี้!
ของจักรพรรดินีนั้นดูดีกว่าของจักรพรรดิ แต่ถ้าหากคุณสังเกตดี ๆ จะพบว่าคราวนี้จักรพรรดินีไม่ได้มีท่าทีสงบนิ่งเหมือนทุกครั้ง แม้แต่หน้าผากของเธอยังเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ!
สวี่หลิงอวิ๋นผัดกะหล่ำปลีอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงใส่ไข่และผัดมะเขือเทศลงไป
เธอเคยทำแป้งมันสำปะหลังจากมันเทศหวานมาก่อน ดังนั้นวันนี้จึงสามารถทำบะหมี่เผ็ดเปรี้ยวได้!
ที่นี่ยังมีถั่วลิสงซึ่งเป็นของขบเคี้ยวขนาดเล็กที่ผู้คนชื่นชอบ ทอดและช้อนมันขึ้นมา จากนั้นจึงเติมเครื่องปรุงรส พริกป่น พริกไทยเสฉวนป่นและอื่น ๆ ลงไป
เธอนำกระดูกขนาดใหญ่อีกชิ้นต้มลงไปในน้ำซุป ก่อนจะเทบะหมี่เผ็ดเปรี้ยวลงไปในน้ำซุปที่เดือดแล้วจึงโรยต้นหอม หึหึ ดูน่าอร่อยเลยทีเดียว!
จักรพรรดิรอคอยอาหารเย็นอย่างร้อนอกร้อนใจ! การทำเกี๊ยวไม่ได้ดูระมัดระวังเหมือนในคราวแรก ดังนั้นจึงต้องคอยแอบดูเป็นครั้งคราว
จักรพรรดินีกลอกตา หิวใช่ไหมล่ะ? แหม! ก็กลิ่นของมันช่างยั่วยวนเกินกว่าผู้คนจะอดใจไหว!
ช่างมันเถอะ ล้างมือแล้วไปรอกินดีกว่า!
การทำเกี๊ยวของผู้สูงศักดิ์ทั้งสององค์ไม่ได้ประสบปัญหาอะไร เพียงแต่หุ่นยนต์นั้นค่อนข้างรวดเร็วกว่า ภายในเวลาไม่ถึง 10 นาที กองทัพเกี๊ยวที่แสนน่ารักก็เข้าแถวเรียงคิวกันและพร้อมที่ลงไปปรุงรส
สวี่หลิงอวิ๋นเตรียมน้ำจิ้มสำหรับเกี๊ยวเพิ่ม
ผู้ชมทั้งหลายมองดูจนตาลายไปหมด และรู้สึกถึงได้ว่าของแต่ละอย่างคือสิ่งที่พวกเขาชื่นชอบ ช่างน่าเสียดายที่พวกเขาทำได้เพียงเฝ้าดูเท่านั้น แต่ไม่สามารถกินมันได้!
โต๊ะอาหารเต็มเปี่ยมไปด้วยเกี๊ยวที่เป็นอาหารจานหลัก หนึ่งจานต่อหนึ่งคน และสวี่หลิงอวิ๋นยังขอให้หุ่นยนต์ไปส่งอาหารให้แก่หัวหน้าพ่อบ้าน
หัวหน้าพ่อบ้านมีความอดทนต่อตัวเธอเป็นอย่างสูง และสวี่หลิงอวิ๋นก็เต็มใจจะให้ชายสูงวัยคนนี้ได้ลิ้มลองฝีมือของเธอ
มะเขือเทศผัดไข่ ผัดมะเขือ ผัดกะหล่ำปลี หมูสามชั้นน้ำแดงอีกหม้อหนึ่ง และบะหมี่เผ็ดเปรี้ยว
จักรพรรดิทนรอไม่ไหวที่จะคีบเกี๊ยวขึ้นมา และเอามันเข้าไปในปากของตนเอง “ว้าว! อร่อยมาก!”
เมื่อชาวเน็ตทั้งหลายเห็นว่าปากของจักรพรรดิเต็มไปด้วยอาหาร พวกเขาก็รอคอยอย่างใจจดใจจ่ออยู่เป็นเวลานาน
“ท่านจักรพรรดิ เร็วเข้ารีบเปิดแชร์รสชาติสักทีสิคะ!”
“ฉันก็อยากจะลิ้มรสมันเหมือนกัน! ท่านจักรพรรดิ ถ้าท่านเปิดแชร์รสชาติให้พวกเรา ฉันจะยกสิบคะแนนให้ท่านในผลการสำรวจปีนี้!”
จักรพรรดิกินอย่างตะกละตะกลามเป็นเวลานาน จนถูกประชาชนของจักรวรรดิชิงเหย้าจ้องมองขณะทานอาหาร และนี่คงเป็นครั้งแรกในชีวิตของเขาที่ทำเช่นนี้
ทว่าเขาเคยชินแล้ว! คีบเกี๊ยวขึ้นมาก่อนจะกัดมันครึ่งหนึ่งเพื่อเผยให้เห็นไส้ที่อยู่ข้างใน “ดูสิ เมื่อเกี๊ยวอันนี้อยู่ในปากของเรา เรารู้สึกได้ถึงรสชาติอันสดใหม่! และกลิ่นของมันก็ยังหอมมาก!”
นี่คือคนที่ต้องรับผิดชอบ!
มันคงไม่เป็นอะไรหากไม่เปิดแชร์รสชาติให้กับพวกเขา แต่กลับสาธยายรสชาติของมันแทนอย่างนั้นเหรอ?!
ไม่น่าแปลกใจที่องค์หญิงสามจะชั่วร้ายได้ขนาดนี้ เพราะเขาคือต้นกำเนิดทั้งหมด!
จักรพรรดิยังคงสาธยายไม่หยุด!
“จิ้มน้ำจิ้มอีกสักหน่อย อืม! ลูกรักใส่น้ำส้มสายชูลงไปด้วย เราไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าน้ำส้มสายชูจะสามารถเอามาใส่ในน้ำจิ้มได้ด้วย อืม! น้ำจิ้มนี้อร่อยมาก!”
ปากของจักรพรรดิเต็มไปด้วยเกี๊ยวที่จิ้มน้ำจิ้ม ดวงตาของเขาเป็นประกาย หลังจากกินเข้าไปอีกหลายคำจนเต็มปาก ก็ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้!
“มันทั้งเปรี้ยวทั้งเผ็ด รสชาติอันล้ำเลิศในปากของเราทำให้เรารู้สึกจิตวิญญาณที่ทะลุทะลวงออกมา! เราคิดว่า…เอ่อ เรารู้สึกเหมือนกับพลังดวงดาวกำลังเคลื่อนตัว!”
ตอนนี้พลังของจักรพรรดิอยู่ที่ 7 ดาว และเขาไม่ได้เลื่อนขั้นมาหลายปีแล้ว แม้จะมองดูผู้คนกินปลาหมึกเอเลี่ยนก่อนหน้านั้น ทว่าเขากลับไม่ได้กินมันแม้แต่น้อย สิ่งที่แปลกประหลาดคือ ตัวจักรพรรดิไม่ได้เลื่อนระดับขั้นพลัง ซึ่งทำให้เขาเป็นกังวลอยู่นาน ก่อนหน้านี้ตัวเองเคยคิดเกี่ยวกับมัน โดยคาดเดาว่าเพราะตนเองอายุเยอะมากแล้ว จึงไม่สามารถเลื่อนขั้นต่อไปอีกได้
แม้แต่ตอนนี้ตัวจักรพรรดิเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้รับการเลื่อนขั้น!
ผู้มีพลังระดับ 7 ดาวต้องการเลื่อนขั้นไประดับ 8 ดาว แม้ว่าการเลื่อนขั้นของระดับ 8 ดาวจะเทียบกับระดับ 9 ดาวไม่ได้ก็ตาม ทว่ามันก็ทำให้โต๊ะอาหารคว่ำได้เช่นกัน!
จักรพรรดิเพียงสนใจแต่จานที่วางอยู่ข้างหน้าเขา ซึ่งหลังจากโต๊ะอาหารถูกคว่ำก็เหลือเกี๊ยวเพียงสามหรือห้าชิ้นเท่านั้น และส่วนที่เหลือล้วนเสียหาย…
จักรพรรดิถึงกับน้ำตาคลอเบ้า แม้ว่าการเลื่อนขั้นจะเป็นความสุข แต่มันกลับไม่ได้ทำให้เขามีความสุขเท่าที่ควร…
เมื่อเวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ชาวเน็ตทั้งหลายก็ไม่มีเวลาแสดงแม้กระทั่งความอิจฉาริษยาของตัวเองออกไป แต่เมื่อมองเห็นใบหน้าที่โศกเศร้าของจักรพรรดิ พวกเขาทั้งหลายกลับมีความสุขและหัวเราะเยาะออกมาในทันที
