สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ - ตอนที่ 76 ศึกชิงตำแหน่งหัวหน้าของแผนกเกษตรกรรมเริ่มดำเนินการ 3

ตอนที่ 76 ศึกชิงตำแหน่งหัวหน้าของแผนกเกษตรกรรมเริ่มดำเนินการ 3

นักเรียนแผนกเกษตรกรรมกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง เมื่อมองดูคู่กุ๊กกิ๊กที่อยู่ตรงหน้าแล้วก็มีสายธารแห่งความโศกเศร้าไหลลงสู่หัวใจ คนโสดแบบพวกเขาจะสามารถเฝ้ามองสองคนนี้ขว้างอาหารสุนัขให้ต่อไปได้ยังไง?!

พวกเขาไม่ต้องการกินอาหารสุนัขนี้! ด้วยการเห็นคนมาจีบกันที่นี่ สองคนนั้นเริ่มทะเลาะกันแล้ว…

วิธีการของสวี่หลิงอวิ๋นนั้นป่าเถื่อนมาก และกลยุทธ์เชิงบวกอย่างหนึ่งของโอคาซีก็สามารถเทียบได้อย่างน่าประหลาดใจ

“เฮ้ ฉันคาดไม่ถึงว่าท่านจะแข็งแกร่งมาก!” สวี่หลิงอวิ๋นกล่าวด้วยรอยยิ้ม ปากของหญิงสาวพูดยกย่อง แต่การกระทำของเธอไม่ได้ปรานีเลย เธอเป็นคนเจ้าเล่ห์มากและโจมตีเขาในสถานที่ที่คาดไม่ถึง

ถ้าเป็นคนธรรมดาก็คงไม่รู้ว่าจะสู้ยังไง โอคาซีแตกต่างออกไป แม้ว่าชายหนุ่มจะอายุแค่ 20 เท่านั้น แต่เขาก็ติดตามพ่อไปที่สนามรบตั้งแต่ยังเด็ก และได้ต่อสู้กับเอเลี่ยนมาหลายปีแล้ว แมลงเหล่านี้ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไร เขาจึงได้ฝึกฝนความสามารถในการมองเห็นและการได้ยินหกวิธีในทุกทิศทางมาอย่างยาวนาน

ทั้งสองคนไม่อาจแยกออกจากกันได้ ในที่สุดเมื่อการต่อสู้จบลงก็แยกออกจากกัน และเกิดความรู้สึกว่านานเกินไปทั้งคู่

“เอาล่ะ อย่าทะเลาะกันเลย! เราทะเลาะกันแบบนี้มานานกี่เดือนกี่ปีแล้ว!” สวี่หลิงอวิ๋นปล่อยและมองโอคาซีตรงหน้าของเธอ “ฉันถามว่าคุณมาที่นี่เพื่อเป็นครูของเราจริง ๆ เหรอ? นี่ไม่ได้เกินกำลังของคุณใช่ไหม?”

“ไม่หรอกครับ” โอคาซีมองสวี่หลิงอวิ๋นที่ดูเรียบง่ายและโล่งอก และรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย “จู่ ๆ ผมก็แค่ต้องการหยุดพัก เมื่อครูบอกว่าเขาต้องการให้ผู้ที่มีประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องมาช่วยนักเรียนฝึกขับเครื่องจักรกล ผมก็เลยมาที่นี่”

“โอเค ๆ ดูเหมือนว่าฉันค่อนข้างโชคดีที่มีหนุ่มหล่อแบบคุณมาช่วยสอน ไม่เลวเลย!” สวี่หลิงอวิ๋นตบไหล่เขา “มีคุณธรรม สมกับที่เป็นเพื่อนกันจริง ๆ!”

โอคาซีมองมือของเธออย่างสงบและฉวยโอกาสเข้าไปใกล้เธอมากขึ้น “ผมยังไม่ได้บอกการเดิมพันของผมเลยครับ”

“เอ๊ะ? มั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอ? ก็ได้! พูดเลย! ฉันกำลังฟังอยู่!” สวี่หลิงอวิ๋นไม่ได้สังเกตเห็นท่าทีเล็ก ๆ น้อย ๆ ของอีกฝ่าย แต่กลับตั้งใจฟัง หญิงสาวอยากจะรู้ว่าคนหล่อคนนี้จะพนันว่ายังไง

คือบอกให้เธอทำอาหารให้เขาเหรอ? เธอนึกไม่ออกว่านอกจากเงินและทักษะการทำอาหารแล้วยังมีอะไรให้เธอทำอีกบ้าง?

“เดิมพันของผมก็คือถ้าท่านแพ้ ท่านจะต้องเป็นแฟนผมหนึ่งเดือน ท่านกล้าไหมล่ะ?”

โอคาซีเข้ามาใกล้เธอและพูดที่หูของเธออย่างอ่อนโยน

สวี่หลิงอวิ๋นเก็บซ่อนอาการผิดปกติ ลมหายใจของเขาพ่นไปที่หูของเธอทำให้หญิงสาวรู้สึกว่าหูของเธอเริ่มร้อนขึ้น และเธอก็เขินอายเล็กน้อย

ตราบใดที่หญิงสาวเงยหน้าขึ้นอีกเล็กน้อย เธอก็จะสัมผัสริมฝีปากของอีกฝ่ายได้ จุ๊ ๆ นี่เป็นบททดสอบที่แย่มากสำหรับสวี่หลิงอวิ๋นคนนี้!

ไม่! คนที่ลุ่มหลงในกามราคะย่อมนำพาชีวิตสู่หายนะ! ต้องยับยั้งไว้…อย่าหุนหันพลันแล่น!

โอคาซีมองที่ติ่งหูสีแดงของเธอและยกยิ้มนิด ๆ

องค์หญิงสามยังคงมีความรู้สึกเล็กน้อยให้กับฉันหรือเปล่า? ไม่อย่างนั้นทำไมเธอถึงแสดงออกแบบนี้ล่ะ?

“แฟนเหรอ?” หัวใจของสวี่หลิงอวิ๋นเต้นแรง โอคาซีจะเสนอเงื่อนไขแบบนั้นได้ยังไง? ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนมันก็เป็นข้อได้เปรียบของฉันเอง

เขาแอบชอบเธออยู่หรือเปล่านะ? ไม่ต้องพูดถึงเขาที่มีคุณสมบัติที่จะทำให้อีกฝ่ายแอบตกหลุมรักได้

ก่อนอื่น ดูเธอก่อน ไม่ต้องพูดถึงรูปร่างหน้าตาของเธอที่มีความงามที่ไม่มีใครเทียบ สาวน้อยแสนสวยมีหุ่นที่เย้ายวนชวนมอง จุ๊ ๆ เธอสวยและสง่างามอย่างแท้จริง!

ประการที่สอง ดูความสามารถของเธอ! ผู้เชี่ยวชาญระดับ 7 ดาวที่สามารถไปที่สนามรบและทำงานในครัวได้ นี่คือลักษณะของภรรยาที่สมบูรณ์แบบในอุดมคติของผู้ชาย!

ดูอีกครั้ง ภูมิหลังครอบครัวของเธอไม่ได้บอกว่าจะมีผู้หญิงคนไหนในจักรวรรดิชิงเหย้าที่มีเกียรติไปมากกว่าเธอไม่ใช่เหรอ? แน่นอนว่ายกเว้นจักรพรรดินี

อีกทั้งเงินของเธอ จุ๊ ๆ ธุรกิจของเธอกำลังเบ่งบานอยู่ทุกหนทุกแห่ง อีกทั้งเธอก็ยังเพาะปลูกและเก็บเกี่ยววัตถุดิบนี้อีกจำนวนหนึ่งด้วย ธุรกิจอาหารกระป๋องก็เฟื่องฟูมากและเป็นที่นิยมทั่วทั้งจักรวรรดิชิงเหย้า เหมาะสมที่สุดที่จะบรรยายความร่ำรวยของเธอด้วยความก้าวหน้ารายวัน

สวี่หลิงอวิ๋นก็มั่นใจมากเช่นกัน หึ ๆๆ!

อย่างไรก็ตาม เรามาดูรูปร่างหน้าตาของอีกฝ่ายกันดีกว่า โอเค! สวี่หลิงอวิ๋นกำลังจะถูกโจมตี

ทำไมชายร่างกำยำคนนี้ถึงมีรูปลักษณ์ที่น่าสะพรึงขนาดนี้? นี่ทำให้เธอรู้สึกละอายใจ เธอจึงทำได้แค่เฝ้ามองอยู่ห่าง ๆ และไม่กล้าเข้าใกล้ไม่ใช่เหรอ?

ลืมไปเถอะ มันยังเหลืออีกสองปีที่จะได้อยู่ด้วยกัน และผู้คนก็อาจใช้ตัวเองเป็นเกราะกำบังขัดขวาง ท้ายที่สุดฉันได้ยินมาว่าครอบครัวแอนดรูว์ได้เริ่มบังคับโอคาซีให้แต่งงานแล้ว

อย่าหลงตัวเองจนเกินไป!

อย่างไรก็ตาม นี่เป็นโอกาสที่จะใช้ประโยชน์ได้ เพราะยังไงมันก็ทำให้ชาวเน็ตอิจฉาได้! หึหึ…

“ตกลง!” สวี่หลิงอวิ๋นให้สัญญาและหัวเราะชั่วร้าย!

โอคาซีก็พอใจเช่นกัน และพวกเขาทั้งสองก็เริ่มหัวเราะในขณะที่อยู่ในโลกแห่งความคิดของตัวเอง

ทั้งสองคุยกันจนเสร็จแล้ว และนักเรียนที่นั่นก็รู้สึกเบื่อและไปที่เครื่องจักรกลเสมือนจริงภายใต้การนำคณบดีแกลลาเกอร์เพื่อเริ่มมองหาเครื่องจักรกลที่พวกเขาชอบ จากนั้นจึงเข้าไปในห้องโดยสารของเครื่องจักรกล

“ว้าว! นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเข้าไปในเครื่องจักรกล!” นี่คือเสียงโห่ร้องจากนักเรียนแผนกเกษตรกรรม

เนื่องจากเครื่องจักรกลต้องใช้พลังจิต หากน้อยกว่าสามดาวหมายความว่าพลังจิตของพวกเขายังต่ำมาก และจะไม่สามารถขับเครื่องจักรกลได้

นักเรียนคิดว่าทั้งชีวิตของตัวเองคงไม่มีชะตากรรมได้ขับเครื่องจักรกล ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงดูเพื่อนร่วมชั้นวาดวงกลมเพื่ออวดจำนวนเอเลี่ยนที่พวกเขาสังหารได้จากการเข้าร่วมกองทัพขับเครื่องจักรกล และทำได้แค่แสร้งทำเป็นว่าไม่สนใจ

พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าตัวเองจะสามารถสัมผัสเครื่องจักรกลได้! แถมยังสามารถใช้งานได้ด้วย…มีความสุขมาก!

คณบดีแกลลาเกอร์ขึ้นนั่งบนเครื่องจักรกลด้วย “เอาละ ตอนนี้ใช้พลังจิตของคุณเพื่อเชื่อมต่อกับเครื่องจักรกล!”

นักเรียนพยักหน้าแล้วพยายามเชื่อมต่อกับเครื่องจักรกลด้วยพลังจิต “ห๊ะ! ทำไมของฉันถึงไม่ตอบสนองล่ะ?”

นักเรียนบางคนเชื่อมต่อได้สำเร็จและได้ยินเสียงเบา ๆ ว่า ‘สวัสดี คุณเชื่อมต่อกับเครื่องจักรกลสำเร็จแล้ว’ ออกมาจากเครื่องจักรกลดังกล่าว

แน่นอนว่ายังมีบางคนที่ไม่ประสบความสำเร็จเลย ต่างคนต่างเหงื่อออกมากและยังหาวิธีแก้ไขไม่ได้

แกลลาเกอร์ก็ทำอะไรไม่ถูก

เขาออกจากเครื่องจักรกลของตัวเองแล้วนั่งในเครื่องจักรกลของนักเรียนที่เชื่อมต่อไม่สำเร็จ เมื่อเขาเชื่อมต่อกับพลังจิตของตัวเองแล้วก็สามารถเชื่อมต่อได้ทันที แต่เมื่อให้นักเรียนเชื่อมต่ออีกครั้ง

ไม่มีการตอบสนอง!

คณบดีแกลลาเกอร์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “คุณขยายพลังจิตของคุณไปที่ตรงนั้น” เขาชี้ไปที่ตัวเชื่อมต่อ

ลอดซ์ เทย์เลอร์หน้าแดง เขาเพ่งไปที่ตัวเชื่อมต่ออย่างหนักแต่ผลที่ได้ก็ยังน้อยนิด

คณบดีแกลลาเกอร์รู้ปัญหาแล้ว…นักเรียนเหล่านี้บางคนเพิ่งเข้าสู่ระดับ 3 ดาวและพลังจิตของพวกเขาก็ยังไม่เสถียร ดังนั้นจึงไม่สามารถเชื่อมต่อกับเครื่องจักรกลได้

นักเรียนกำลังพยายามอย่างหนัก!

คณบดีแกลลาเกอร์ไม่เคยติดต่อกับนักเรียนที่น่าสงสารเหล่านี้ และไม่มีคำว่าไม่สามารถเชื่อมต่อกับเครื่องจักรกลได้ในพจนานุกรมชีวิตของตัวเอง พวกเขาไม่คิดเหรอว่านี่คือจุดแข็งที่ควรจะมีในปีแรกของพวกเขา?!

นักเรียนเหล่านี้ไปนอนกลางอากาศ ในขณะที่พวกเขากำลังปรับปรุงพลังดวงดาวของพวกเขาหรือไง? พวกเด็กกลุ่มนี้จึงไม่สามารถฝึกฝนให้มากขึ้นและพัฒนาพลังดวงดาวของพวกเขาขณะอยู่บนพื้นดินได้เหรอ?!